บทที่ 4

ณ สถานีตำรวจ
ปราณ
ปราณ
โถ่เว้ย แผนพังหมดแม่ง
นิรันดร์
นิรันดร์
ใครจะไปรู้วะ ว่ามันเก่งขนาดนี้
นิรันดร์ ผมพูดปลอบเพื่อนผมให้ใจเย็นลง แต่มันไม่มีท่าที่จะใจเย็นเลย จะให้ผมทำอย่างไงละครับ มันก็หน้าโมโหอยู่หรอก
ปราณ
ปราณ
แผนที่คิดกลับพัง
ปราณ
ปราณ
กูจะเอามึงมาเข้าคุกให้ได้ ฆาตกร
นิรันดร์
นิรันดร์
เออๆๆ สงบสติได้แล้ว เดี๋ยวกูเลี้ยงข้าว นี้ก็เที่ยงแล้ว
นิรันดร์ ผมได้พูดพลางไปแบบนั้นเพื่อทำให้เพื่อนรักจะใจเย็นลงบ้าง แต่มันกลับใช้ได้ผลด้วยสิ
ปราณ
ปราณ
อือ
นิรันดร์
นิรันดร์
ไปๆๆ ร้านเดิมนะ
ฝั่งลิน ตอนนี้เป็นเวลาเที่ยงวันแล้ว ผมได้ตื่นเพื่อจะไปออกดูลายราว เพื่อดูว่าพวกตำรวจจะเล่นงานพวกผมทางไหนกันแน่
ลิน
ลิน
เห้ย ชาติเดี๋ยวกูไปดูลาดราวพวกตำรวจก่อนนะ เดี๋ยวกูกลับมา
ชาติ
ชาติ
เออ ระวังตัวด้วยมีอะไรก็โทรมา
ลิน
ลิน
ตามนั้น
ลิน ผมได้ปลอมตัวเป็นชาวบ้านธรรมดาเพื่อให้ได้รับข่าวสารได้สะดวก แต่ผมฟังเผลินๆชาวบ้านที่นี้พูดการตายของไอ้หมอนั้นที่ผมเคยฆ่าตายเมื่อวันก่อน
ลิน ผมได้แวะร้านข้าวร้านประจำเพราะว่าร้านนี้คนเยอะและข่าวสารเยอะดี จะเรียกว่าเป็นจุดรวมตัวของชาวบ้านที่นี้ก็ได้เลย
ลิน ตอนนี้ผมได้เจอไอ้ตำรวจฝรั่งนี้อีกตามเลย “เจอกันอีกแล้วนะ” ผมได้พูดผลางกับตัวเองเบาๆ
ปราณ ผมได้ทันหน้าไปเจอชายหน้าหวานที่เก็บกระเป๋าตังผมได้เมื่อวันก่อน ในความคิดของผมตอนนี้ เขาดูไม่เหมือนผู้ชาย เขาดูตัวเล็กเอวบาง ขาวนวล กว่าผู้หญิงซะอีก จะว่าผมชอบเขาก็ไม่เชิงในตอนนี้ผมรู้สึกดียังบอกไม่ถูก
นิรันดร์
นิรันดร์
เห้ย มึงมองอะไรวะ
ปราณ
ปราณ
เดี๋ยวกูมา
นิรันดร์
นิรันดร์
เอ้า อะไรของมัน
ปราณ ถัดไปโต๊ะข้างๆ ผมได้เดินไปทักชายหน้าหวาน ผมเข้าไปใกล้ผมมองดูผมของเขาชั่งทุยเหลือเกินมองอีกทีก็น่ารัก ต่างกับนางฝัน ผมนึกเพลงได้ไงก็ไม่รู้
ปราณ
ปราณ
เจอกันอีกแล้วนะครับคุณ
ลิน
ลิน
ครับ เจอกันอีกแล้ว
ปราณ
ปราณ
ไม่ทราบว่าคุณมาทำอะไรหรอครับ
ลิน
ลิน
ผมมาหาอะไรกินครับ พอดีหิวนิดหน่อย
ปราณ
ปราณ
ผมว่าไม่หน่อยแล้วมั่ง กินเยอะขนาดนี้
ลิน
ลิน
ครับ
ลิน ผมได้หัวเราะแห้งแอบหน้ากลัว ตอนนี้ผมก็ไม่รู้มันคิดอะไรอยู่ หรือแค่อยากทำความรู้จักผมแค่นี้หรือป่าว
ลิน
ลิน
แล้วคุณนึกอย่างไงรับงานนี้ ตามสืบฆาตกรมันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยนะ
ปราณ ตอนนี้ผมได้อึ้งกับคำถามคนตรงหน้า ในใจผมมันบอกว่า คิดยังไงถึงถามแบบนี้ทั่งที่ผมยังไม่เลยบอกเลยว่าผมทำงานอะไร
ปราณ
ปราณ
คุณรู้ได้ไงว่าผมทำงานนี้
ลิน
ลิน
เอ่อ.... อ๋อเห็นคนแถวนี้เข้าพูดกันครับ
ปราณ
ปราณ
ครับผมทำงานนี้ ผมได้รับหน้าที่มาสืบคดีฆาตกรที่มันฆ่าคน
ลิน
ลิน
แล้วได้หลักฐานอะไรบ้างไหมครับ
ปราณ
ปราณ
ครับ ผมรอผมตรวจชันสูตรศพอยู่ว่ามันคือใครทำกันแน่
ลิน
ลิน
ชันสูตรศพงั้นหรอ
ปราณ
ปราณ
ครับ เมื่อกี้คุณพูดอะไร
ลิน
ลิน
ป่าวครับไม่มีอะไร ผมขอตัวกลับก่อนนะครับ
ปราณ
ปราณ
ได้ครับ
ลิน ตอนนี้ผมได้เดินกลับที่หมายเพื่อไปเตรียมบอกลูกน้องทั่งสองคน
นิรันดร์
นิรันดร์
ใครวะ กูเห็นมึงไปคุยสะนานเลย
ปราณ
ปราณ
คนเก็บกระเป๋าตังค์กูอะ
นิรันดร์
นิรันดร์
อ๋อ มึงชอบเขาหรอ
ปราณ
ปราณ
มึงจะบ้าหรอ เจอกันแค่ไม่กี่วันจะชอบแล้ว
นิรันดร์
นิรันดร์
เอ้า ชอบไม่ได้รึ
ปราณ
ปราณ
กูไปและ มึงแม่ง
นิรันดร์
นิรันดร์
เขินก็พูดเถอะ
นิรันดร์ ผมได้แซวเพื่อนของผม แต่ไม่คิดว่ามันจะเขินแรงขนาดนี้

กกาวน์โหลดทันที

ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
กกาวน์โหลดทันที

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!