ฝืนชะตา บัญชาสวรรค์ ตอน 3

ในตรอกเล็กๆ มู่จือถงเดินผ่านทางเพื่อไปโรงพนันปี้สุ่ย

บ่าวรับใช้

คุณชาย วันนี้จะไปเล่นอีกแล้วหรือขอรับ วันก่อนเราเพิ่งจะเสียไปตั้งห้าร้อยศิรานะขอรับ //สีหน้าลำบากใจ

คุณชายใหญ่ มู่จือถง (11ปี)

หุบปาก! วันนี้ข้ารีดไถไอ้เด็กขยะนั้นมาได้ ก็ต้องไปไถ่ทุนคืนสิ //ยิ้มกริ่ม

บ่าวรับใช้

ไม่ดีมั้งขอรับ คุณชายเอาศิราทิพย์ไปฝึกฝนไม่ดีกว่าหรือ เดี๋ยวคุณชายรองก็ชิงดีชิงเด่น เกินหน้าเกินตาคุณชายใหญ่หรอกขอรับ

คุณชายใหญ่ มู่จือถง (11ปี)

เจ้านั้นมันกล้าหรือ ต่อให้มันกล้าแล้วอย่างไร ตำแหน่งผู้สืบทอดสกุล ก็ต้องเป็นของข้าอยู่ดี //ยิ้มเยาะ

บ่าวรับใช้

จริงขอรับ

คุณชายใหญ่ มู่จือถง (11ปี)

ไปๆ วันนี้ข้าจะเอาทุนคืนให้ได้ ฮ่าๆ

ในมุมมืด จี้เซียวยืนดูนายบ่าวคู่หนึ่งเดินไปคุยไปอย่างสนุกสนาน

มู่ฉินซี (จิ้งเซียวแปลงกลาย)

เหอะๆ เจ้าเด็กชั่วช้า วันๆเอาแต่สรรหาสารพัดวิธีมากลั่นแกล้งเจ้าหนู

มู่ฉินซี (จิ้งเซียวแปลงกลาย)

แล้วยังคิดจะเสพสุขกับชีวิตอีกหรือ ฝันไปเถอะ

มู่ฉินซี (จิ้งเซียวแปลงกลาย)

จิ้งขวน //เอยลอยๆ

จิ้งขวน

ขอรับ //ปรากฏตัว

มู่ฉินซี (จิ้งเซียวแปลงกลาย)

ต่อไปนี้เจ้าต้องไปปล้นทรัพย์เจ้าเด็กมู่จือถงนั้น มันออกจากบ้านเมื่อใดก็ปล้นเมื่อนั้น ปล้นทุกครั้งที่ออกจากบ้าน

จิ้งขวน

ข้าน้อยรับทราบ

จิ้งขวน (ร่างมนุษย์)

//แปลงกลายเป็นร่างมนุษย์ แล้วหายวับไป

…

สามเดือนต่อมา

มู่ฉินซี (จิ้งเซียวแปลงกลาย)

//นั่งรออยู่หน้าห้องฝึกฝน

มู่ฉินซี (5ขวบ)

//เดินออกมาจากห้อง

มู่ฉินซี (จิ้งเซียวแปลงกลาย)

ไม่เลวนี่ไอ้หนู เลื้อนระดับได้ภายในสามเดือน ช่างมีพรสวรรค์ยิ่งนัก ไม่เสียทีที่เกิดมาเป็นเผ่ามาร

จิ้งเซียว

//เปลี่ยนเป็นร่างแมว

มู่ฉินซี (5ขวบ)

เจ้าบอกว่าข้าเป็นมาร…เช่นนั่นเหตุใด ข้าจึงมาเกิดในครอบครัวมนุษย์ได้เล่า

จิ้งเซียว

//ชะงักไปสักพัก มองไปทางเด็กน้อยที่ถามตนเองด้วยสายตาว่างเปล่า

จิ้งเซียว

ข้าบอกเจ้ากี่ครั้งแล้ว เจ้าแค่อาศัยครรภ์มนุษย์มาเกิดเท่านั้น แต่เจ้าหาได้มีสายเลือดของมนุษย์ครอบครัวนี้ไหลเวียนอยู่ไม่

จิ้งเซียว

ส่วนเหตุใดเจ้าจึงมาเกิดในครรภ์มนุษย์นั้น เมื่อถึงเวลาที่เจ้าควรรู้ เดี๋ยวเจ้าก็รู้เอง

มู่ฉินซี (5ขวบ)

(ตอบเช่นนี้อีกแล้ว) //หลุบตาต่ำมองพื้น

จิ้งเซียวยืนมองเด็กน้อยนิ่งเฉย เขารู้ว่าตอนนี้เด็กน้อยสงสัยในตัวเองมาก ตนเองเป็นมาร แต่มาเกิดในครรภ์มนุษย์นั้น มันผิดปกติ แต่จิ้งเซียวก็ตอบอะไรไม่ได้เช่นกัน มันยังไม่ถึงเวลาที่เด็กน้อยจะรู้ เมื่อใดที่ถึงเวลา เมื่อนั้นเด็กน้อยจะรู้เอง

จิ้งเซียว

(กงกรรมกงเกวียนของเจ้า เมื่อถึงเวลา มันจะเวียนมาหาเจ้าเอง) //มองเด็กน้อยอย่างสลดใจ

มู่ฉินซี (5ขวบ)

ช่วงที่ข้าไม่อยู่ ในจวนมีเรื่องอะไรบ้าง

จิ้งเซียว

เหอะๆ! เจ้าหนู มีเรื่องสนุกๆจะบอกเจ้าด้วยละ //ภาคภูมิใจ

มู่ฉินซี (5ขวบ)

หืม…//สงสัย

…

ในห้องหนังสือของเสนาบดีมู่ตงฟาน

คุณชายใหญ่ มู่จือถง (11ปี)

ท่านพ่อ ยังจับโจรที่ปล้นทรัพย์ลูกไม่ได้อีกหรือขอรับ ทุกวันนี้ลูกไม่กล้าออกจากจวนแล้ว ออกจากจวนทีไรก็ถูกปล้นทุกที

มู่ตงฟาง

ข้าบอกกี่ครั้งแล้วว่าให้เจ้าขยันฝันฝน เจ้าก็เอาแต่เที่ยวเล่นไปวันๆ สู้เจ้ารองก็ไม่ได้ ตอนนี้เจ้ารองอยู่ระดับสาม ดวงปราณขั้นกลางแล้วนะ

คุณชายใหญ่ มู่จือถง (11ปี)

เหอะ! //เหลือบตามองมู่เชวียนจี

คุณชายรอง มู่เชวียนจี (9ปี)

พี่ใหญ่ ข้าแค่ว่างๆ ไม่มีอะไรทำ ก็เลยฝึกฝนไปเท่านั้นเอง //หลุบตาต่ำ

คุณชายใหญ่ มู่จือถง (11ปี)

จริงหรือ? //แคลงใจ

คุณชายรอง มู่เชวียนจี (9ปี)

จริงสิขอรับ //ใสสื่อ

คุณชายรอง มู่เชวียนจี (9ปี)

(ถุย! เจ้าคนไร้ประโยชน์ วันๆเอาแต่เที่ยวเล่น แล้วยังจะกลัวคนอื่นได้ดีเกินหน้าเกินตาอีกหรือ เหอะ!) //แอบมองบน

มู่ตงฟาง

เอาละๆ…ข้าแจ้งเรื่องโจรนั้นกับศาลไท่อีแล้ว

คุณชายใหญ่ มู่จือถง (11ปี)

แต่ผ่านมาสามเดือนแล้วก็ไม่ได้เรื่องได้ราวนี่ขอรับ //ฉุนเฉียว

คุณชายใหญ่ มู่จือถง (11ปี)

ท่านพ่อไปร้องเรียนกับกรมยุติธรรมเลยไม่ดีกว่าหรือ

คุณชายรอง มู่เชวียนจี (9ปี)

(หึหึ! เจ้าโง่) //ยิ้มเยาะ

มู่ตงฟาง

เจ้าโง่หรือ เรื่องลักเล็กขโมยน้อยเช่นนี้ เจ้าคิดว่ากรมยุติธรรมว่างงานหรือ!! //โมโห

มู่ตงฟาง

เจ้าโจรนั้นมันแค่ขโมยทรัพย์สินแต่ไม่ได้ทุบตีเจ้าจบบาดเจ็บด้วยซ้ำ หายข้ายื่นเรื่องกับกรมยุติธรรม แล้วศาลไท่อีจะไม่หาว่าข้าข้ามหน้าข้ามตาเขาหรือ //โมโห

มู่ตงฟาง

เหอะ! เจ้าเป็นลูกคนโตเหตุใดจึงได้โง่เช่นนี้ หากเจ้าฉลาดเหมือนเจ้ารองสักนิดข้าจะไม่กังวลเลยที่จะยกตำแหน่งเจ้าตระกูลให้เจ้า!!

คุณชายใหญ่ มู่จือถง (11ปี)

ท่านพ่อ!! //ร้อนรนขึ้นมาทันที เมื่อได้ยินคนเป็นพ่อพูด จึงอดไม่ได้ที่จะหันไปมองมู่เชวียนจีผู้เป็นน้อยรอง

คุณชายใหญ่ มู่จือถง (11ปี)

(ข้าเป็นลูกคนโต ตำแหน่งเจ้าตระกูลต้องเป็นของข้าสิ หึ! เขวียนจี เจ้าอย่าหวังแม้แต่จะคิด) //มองอย่างมาทร้าย

คุณชายรอง มู่เชวียนจี (9ปี)

//แม้จะแอบดีใจอยู่ลึกๆ แต่พอเห็นสายตาที่มู่จือถงมองตนอย่างอาฆาตมาทร้าย ก็รีบเก็บความปิติยินดีลงไป แล้วแสร้งทำคิ้วขมวดก่อนเอ่ยคัดค้านผู้เป็นพ่อ

คุณชายรอง มู่เชวียนจี (9ปี)

ท่านพ่อใยจึงพูดเช่นนั้นเล่าขอรับ ตำแหน่งเจ้าตระกูลก็สมควรเป็นพี่ใหญ่สืบทอดอยู่แล้ว //พูดอย่างจริงใจมาก

คุณชายใหญ่ มู่จือถง (11ปี)

(ให้มันจริงเถอะ!)

มู่ตงฟาง

เอาละๆ พวกเจ้าจะไปทำอะไรก็ไปเสียเถอะ อย่ามากวนข้าจะพักผ่อนแล้ว //ออกปากไล่

คุณชายใหญ่ มู่จือถง (11ปี)

ขอรับท่านพ่อ

คุณชายรอง มู่เชวียนจี (9ปี)

ขอรับท่านพ่อ

นอกห้องหนังสือ

คุณชายใหญ่ มู่จือถง (11ปี)

//พอเดินออกมาจากห้องหนังสือได้สักพักก็หยุดเดิน แล้วหันไปมองมู่เชวียนจี

คุณชายรอง มู่เชวียนจี (9ปี)

พี่ใหญ่มีอะไรหรือ //เห็นมู่จือถงมองตนอยู่จึงเอ่ยปากถาม

คุณชายใหญ่ มู่จือถง (11ปี)

เจ้าอย่าได้หวังตำแหน่งเจ้าตระกูลเชียว มันไม่ใช่ของเจ้า!

คุณชายรอง มู่เชวียนจี (9ปี)

…

คุณชายรอง มู่เชวียนจี (9ปี)

ขอรับพี่ใหญ่ ข้าเข้าใจแล้ว //กำหมัดแน่น

คุณชายใหญ่ มู่จือถง (11ปี)

เข้าใจก็ดี! //ว่าจบก็เดินจากไป

คุณชายรอง มู่เชวียนจี (9ปี)

//มองแผ่นหลังของมู่จือถงไม่วางตา

คุณชายรอง มู่เชวียนจี (9ปี)

เหอะ! ก็เป็นแค่ลูกอนุเหมือนกัน คิดว่าตัวเองเป็นลูกฮูหยินรึไง ถุย! เจ้าตัวไร้ประโยชน์ ทำตัวอวดดีไปเถอะ ข้าจะเอาตำแหน่งเจ้าตระกูลมาเป็นของข้าแน่!!

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ