Six Six คนวิปลาส บทที่4

22 กุมภาพันธ์

ผมตื่นเช้ามา

มองไปรอบๆ ผมมอง

ภาพที่อยู่ตรงหน้าผมเริ่มมัว

ผมตกใจเป็นอย่างมาก ผมรู้สึกกลัวว่าผมจะตาบอดรึเปล่า

ผมลองจ้องไปที่ต้นไม้

ภาพต้นไม้ที่อยู่ตรงหน้ากลับกายเป็น เเมว

ผมที่กำลังยืนงงอยู่ เเมวตัวนั้นก็พุ่งเข้าหาผม

ผมจำหน้ามันได้อย่างชัดเจน หน้าเเมวนั้นมันไม่ใช่เเมวเเต่เป็นใบหน้าของคนที่น่าเกลียดน่ากลัว

มันพยายามจะกัดผม

ผมจึงจับหางเเล้วยกขึ้นเเล้วหยิบมีดที่อยู่ในกระเป๋ากางเกงผมแทงแมวนั้นที่กลางลำตัว

เลือดที่พุ่งออกมาจากเเมว กลับไม่ใช่เลือด เเต่เป็นนำ้เปล่าใสๆ

กชกร

วันนี้ฉันเจอเรื่องบ้าอะไรกัน

กชกร

ที่ตัวเราเป็นอะไรกันเเน่

กชกร

เเล้วเเมวนั้นมันเป็นตัวอะไรกัน

ผมเลยนั่งคิดเเละพูดบ่นกับตัวเอง ราวกับเป็นคนบ้า

. . .

20.00

วัด xxx

กชกร

อ้า เจอเรื่องบ้าๆมาทั้งวัน หิวข้าวชะมัดยาด

ผมเดินเข้าไปที่วัดเป็น บรรยากาศที่วังเวง กับ กำเเพงที่ ติดรูปหน้าคนที่ตาย กับกลิ่น ของธูป ลอยมาที่ จมูกผม

ชั่งเป็นบรรยากาศที่ ดี เหมาะกับการเจอผีจริงๆ ฮ่าๆ

ผมที่เดินไปถึง กุฏิพระ ผมจึงเดิน ไปเคาะประตู หวังที่จะขอขาวกิน เเต่กลับได้ยินเสียร้อง คำว่าช่วยด้วย ออกมาจาก ข้างใน

ผมจึงยืนตัวเเข็งไปสักพัก

ทันทีประตูเปิดออก

ผมได้เห็นพระกำลังถือ จานข้าวมาให้ผม

เข้ารู้ได้ไงกันว่าผมจะมาขอข้าวกิน

ผมจึงถามไป

เเต่กลับได้คำตอบมามาเเบบสั้นๆ

โยม มากินข้าวที่นี้ประจำกับเพื่อนของโยม

ผมจึงเดินกลับออกจากวัดไปด้วยความมึนงง

เเต่ ผมว่า พระท่าน น่าดูผิดไปเอง

เพราะผมไม่เคยมีเพื่อน สักคน

ระหว่างที่ผมกำลังเดินกลับ ผมได้สังเกตเห็น ผู้ชายคนนั้นอีก เเล้ว

ผู้ชายร่างสูงผิวเข้ม ผอมจนหนังติดกระดูก

ผมไม่รีรอที่จะเดินไปคุยให้รู้เรื่องว่าวันนั้นมาเขียนคำประหลาดบนกำเเพงเพื่อสื่อถึงอะไร

ผมที่กำลังจะเดินไปหา ภาพที่กระจกที่สะท้อนตัวผู้ชายคนนั้นกับหายไปพร้อมกับตัวเขาเอง

ผมได้หันซ้ายหันขวา จะหาตัวเขา

ผมหันไปข้างหลังผมเจอเขายืนอยู่ตรงหน้าผม

เขาพูดออกมาว่า ตาของเเกมองได้ถึงไหนเเล้ว

เเล้วชายคนนั้นก็เดินหายเข้าไปในความมืด

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี