Six Six คนวิปลาส บทที่1

20 กุมภาพันธ์

ผมตื่นเช้า ขึ้น ด้วย ความมึน

เหตุการณ์เมื่อวาน ผมไม่รู้ว่าเป็นเรื่องจริงรึเปล่า หรือ อาจ เป็นภาพหลอน จากฤทธิ์กัญชา

ผมสับสน ตรง อยู่ตรงหน้า

หลังเหตุการณ์นั้น ผมก็จำอะไรไม่ได้ จู่ๆผมก็มาตื่นที่นี่

ผมหยิบบุหรี่ ระหว่างที่ผมกำลังสูบ ก็ได้มี ชายเเปลกหน้า เดินเข้ามา ผมได้เงยหน้ามองไปที่เขา

ชาย ร่างสูง ผิวเข้ม ผอมจนหนังติดกระดูก ใส่เสื้อ กล้าม กางเกงยีนส์

เขาพยายามจะพูด หรือ จะสื่อสาร

อา อู อื้อ อา

เเต่ผมก็ไม่สนใจอะอาจเป็นคนบ้า เเถวนี้ก็ได้

ผมได้ละสายตาเเล้ว ระหว่างที่ดูดบุหรี่

ผมเงยหน้าขึ้น ชาย ที่ยืนอยู่ข้างหน้าผมก็ได้หายไป

ทันใดนั้นผม ได้ สัมผัสถึง ความเย็นเยือก ที่ด้านหลังของผม

ผมได้หันหลังไป

ปรากฏว่า ไม่มี ใครอยู่ข้างหลังผม

เเต่

มีตัว หนังสือ สีเเดง ที่ เขียน กับกำเเพง

ไม่มีใครที่หนีจากความตายได้ สุริยะคาธ จะมากลืนกิน จงระวังตัวไว้ผู้ดิ้นรน

ผมได้เเต่ยืน มึน งง กับ สิ่งที่อยู่ตรงหน้าผม

สุริยะคาธ จะมากลืนกิน จงระวังตัว เหมือนคำขู่ของนักเลงเจ้าถิ่น ซะมากกว่า

ผมได้มองไปดูที่นาฬิกาข้อมือ 11.11 ผมพึ่งนึกได้ว่า วันนี้มี คนมาเเจกของกิน กับเสื้อ ผ้าให้ คนไร้บ้านอย่างพวกผม

ผมจึงไม่รีรอที่จะรีบไป

. .

สายลมที่พัดมา กับ กลิ่นท่อระบายน้ำ กับ เสียง รถยนต์ มันทำให้ผมรู้สึกเเสบที่ลูกตา

ในขณะ ที่ผมเดิน ผมว่า ผมน่าจะมาถูกทางเเต่ว่า ทางกับวังเวง

ข้างทางเต็มไปด้วยต้นไม้ที่เยอะจนรก กับเต็มไปด้วย เสียง เเมลง ที่ ร้องออกมา

ผมได้เห็นจุดที่เขาเเจกของ

มันเป็น โบสถ์่ ชาวคริสต์ เป็น โบสถ์ ที่น่ากลัว กับมาตั้งที่ ในป่า ใจกลางเมือง

ชั่งเป็นที่ลับ จน ซะผม ไม่กล้าเข้า

เเต่ด้วย คำว่า คนไร้บ้าน เงินก็ไม่มี อยู่ไปวัน อาศัย อยู่รอด ด้วยของบริจาค

เเต่ผมก็ไม่รู้สึกระอายใจหรอกนะ

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี