[ Fic Reborn ] นภาคนนั้นของผมครับ (Tsunayoshi X Lugh) [BL] chapter 04

*ตัวละครแต่ละตัวจะoocนะคะหรืออีกความหมายหนึ่งก็คือหลุดคาร์คาแรคเตอร์หรือนิสัยกับพฤติกรรมต่างจากต้นฉบับ ค่ะ

. . . .

ห้องรับแขก

พวกเขาทั้งหมดพากันมานั่งที่ห้องรับแขก ส่วนนานะก็ขอออกไปจ่ายตลาดก่อนหน้านั้นเมื่อไม่นานมานี้เรื่องที่มีครูสอนพิเศษมาถึงที่บ้านแล้วเธอก็ขอให้ฮารุโตะเป็นธุระให้ระหว่างที่เธอไม่อยู่และก็เป็นโอกาสที่ดีที่พวกเขาทั้งสามคนได้คุยกัน เมื่อมาถึงที่ห้องรับแขกต่างคนต่างนั่งจ้องหน้ากันยังไม่มีใครที่จะเอ่ยพูดออกมาก่อนเหมือนกับว่าใครพูดก่อนคนนั้นเป็นฝ่ายแพ้อะไรอย่างงั้นแหละ

สึนะที่ทนความอึดอัดไม่ไหวก็เป็นคนพูดออกมาก่อนคนแรก

ซาวาดะ สึนะโยชิ

อันดับแรกเลยนะ นายเป็นใครกันแน่เนี้ยต้องการอะไร และฉันไม่ยอมรับหรอกนะใครอยากจะให้เด็กตัวกะเปี๊ยกมาเป็นครูพิเศษกันล่ะ //พูดออกมาก่อนจะกอดอกหันหน้าหนี

ฮารุโตะนั้นยังคงนั่งจ้องหน้ารีบอร์นด้วยความสงสัยในตัวอีกฝ่าย ไม่ใช่ว่าตัวฮารุโตะนั้นไม่ไว้ใจคิดว่าจะเป็นพวกต้มตุ๋นหรอกนะ แต่สัญชาตญาณของเขานั้นกู่ร้องออกมาว่าไว้ใจคนๆนี้ได้ทุกคำที่อีกฝ่ายพูดนั้นไว้ใจได้แต่ใจเขานั้นคิดว่าทำไมถึงได้ไว้ใจมากขนาดนี้และยังคิดอีกว่าฝ่ายนั้นมันเหมือนกับคนรู้จักของเขามากเลยล่ะ

รีบอร์นนั้นรู้มาตลอดว่าฮารุโตะสงสัยในตัวของเขาและจำเขายังไม่ได้เพราะตอนนี้ตัวเขานั้นโดยคำสาปให้เป็นเด็กทารกต้องสาปอยู่หนิ

นี้ล่ะนะเหตุผลที่ฮารุโตะนั้นจำไม่ได้

รีบอร์น

ดีจ้าา ลูกซ์ สบายดีมั้ย

ทั้งสึนะและฮารุโตะต่างตกใจกับคำทักทายนั้นแต่การตกใจครั้งนี้มันต่างกันออกไป

สึนะที่ตกใจและปนความสงสัยกับคำที่รีบอร์นนั้นเอ่ยชื่อๆหนึ่งออกมา

ซาวาดะ สึนะโยชิ

' ลูกซ์งั้นหรอ ใครกันน่ะในนี้ไม่มีใครชื่อลูกซ์ด้วยซ้ำมีแต่เรากับฮารุโตะคุงสองคนเองนะ? ' สึนะฉุดคิดในใจ

'__่ คิดในใจ

สึนะจากที่กอดอกและหันหน้าหนีจากรีบอร์นกลับต้องหันมามองอีกฝ่ายและขมวดคิ้วมุ่น

ฮารุโตะนั้นถึงกลับนิ่งค้างกันเลยทีเดียวก่อนจะนั่งไม่ติดและเอ่ยมาด้วยเสียงสั่นๆ

ฮิโรชิ ฮารุโตะ

ระ..รีบอร์น...นะ..นั้น..คุณหรอ..ครับ // เสียงสั่นเทา

ตุ๊บ !!

ฮารุโตะถึงกลับแข้งขาอ่อนแรงก่อนจะทรุดเข่าลงบนพื้น

ซาวาดะ สึนะโยชิ

ฮารุโตะคุง!!! //เอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงตกใจก่อนจะค่อยๆพยุงให้ฮารุโตะนั่งโซฟาข้างๆตน

รีบอร์น

ใช่ฉันเอง //รีบอร์นตอบคำถามของฮารุโตะพร้อมกับลุกขึ้นยืนอยู่บนโซฟาที่นั่ง

ฮิโรชิ ฮารุโตะ

ทำไมนายถึงเป็นแบบนี้กันล่ะครับ!...ตัวของนายมัน..เกิดอะไรขึ้นกับนายกันแน่!!!

ฮารุโตะถึงกับตะโกนดังก้องออกมาพร้อมกับกวาดสายตามองร่างกายรีบอร์นในตอนนี้

ฮิโรชิ ฮารุโตะ

' คำสาปประเภทไหนกัน '//ฮารุโตะคิดขึ้นมาก่อนจะเห็นแสงสีรุ้งรอบตัวของรีบอร์นที่คนธรรมดามองไม่เห็น

รีบอร์น

ขอโทษนะลูกซ์ ฉันบอกนายในตอนนี้ไม่ได้ //รีบอร์นสายหัวเล็กๆ

รีบอร์น

ตอนนี้ฉันมีหน้าที่ ที่จะทำให้ผู้สืบทอดวองโกเล่รุ่นที่สิบนั้นแข็งแกร่งขึ้นเท่านั้นหน้าที่ในการเลี้ยงดูนายมันสิ้นสุดลงตั้งแต่นายมาที่ญี่ปุ่นแล้วล่ะ

หลังจากรีบอร์นเอ่ยพูดจบฮารุโตะก็ก้มหน้าลงทันทีก่อนจะเอ่ยขึ้นมาอีกครั้งพร้อมด้วยน้ำเสียงที่สั่นเทาแต่มันปนด้วยความหนักแน่นในน้ำเสียงนั้นได้ดี

ในสายตาของเขานั้นถึงมันจะเจือด้วยความน้อยใจอยู่เล็กน้อยแต่คำที่รีบอร์นเปล่งมันออกมานั้นมันมีความหมายลึกซึ้งมากเลยล่ะ

ฮิโรชิ ฮารุโตะ

' ถึงพวกเราจะอยู่ด้วยกันได้ไม่นานคุณก็ยังเป็นคนในครอบครัวผมเสมอนะครับรีบอร์นซัง '

ฮิโรชิ ฮารุโตะ

ผมเข้าใจแล้วครับ..รีบอร์นซัง

ฮิโรชิ ฮารุโตะ

ยุคของผมมันจบลงไปแล้วสินะครับ..แต่ผมจะขอเป็นกองกำลังของวองโกเล่แฟมิลี่ต่อไปยิ่งเป็นรุ่นที่สิบ //เส่ตามองไปยังสึนะ

ฮิโรชิ ฮารุโตะ

ผมจะยิ่งพลีชีพให้กับวองโกเล่แฟมิลี่ผมนั้นพร้อมที่จะซัพพอร์ตทุกวิถีทางต่อไป //เอ่ยด้วยน้ำเสียงหนักแน่น

ฮารุโตะเอ่ยคำมั่นสัญญาพร้อมด้วยสายตาแน่วแน่มองไปยังรีบอร์นพร้อมยื่นมือไปกุมมือนุ่มๆของสึนะไว้แน่น

. . .

ฝ่ายสึนะที่ยังตามเรื่องราวไม่ทันก็ได้แต่ทำใบหน้างงงวยอยู่ต่อไป

ซาวาดะ สึนะโยชิ

' ลูกซ์คือฮารุโตะคุง? รีบอร์นคือชื่อของเด็กคนนั้น? วองโกเล่แฟมิลี่? รุ่นที่สิบ? และแถมฮารุโตะคุงก็ยังรู้จักกับเด็กคนนั้นอีกงั้นหรอ? .....นี้มันอะไรกันคำถามมันเต็มหัวฉันไปหมดเลย อ้ากกกกกกก ปวดหัวโว้ยยยยน '

ซาวาดะ สึนะโยชิ

. . .

END

ไรท์ง้าววว

กดติดตามและคอมเม้นท์เป็นกำลังใจให้ไรท์ด้วยนะงับ(⁠◍⁠•⁠ᴗ⁠•⁠◍⁠)⁠❤

ไรท์ง้าววว

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ