[ Fic Reborn ] นภาคนนั้นของผมครับ (Tsunayoshi X Lugh) [BL]
chapter 2.2
ตัวละครแต่ละตัวจะoocนะคะหรืออีกความหมายหนึ่งก็คือหลุดคาร์คาแรคเตอร์หรือนิสัยกับพฤติกรรมต่างจากต้นฉบับ ค่ะ
ฮิโรชิ ฮารุโตะ
มาช้าจังเลยนะครับสึจัง มีอะไรรึป่าว
เอ่ยขึ้นด้วยความเป็นห่วงก่อนจะจับมือเล็กที่เดินมานั่งข้างๆเขา
ซาวาดะ สึนะโยชิ
ก็คุณแม่น่ะสิจ้างครูสอนพิเศษมาสอนที่บ้านให้กับผมอะ
สึนะงอแงเล็กน้อยก่อนหัวเล็กนั้นจะถูเข้ากับแผ่นอกแกร่งของแฟนตน
ฮิโรชิ ฮารุโตะ
โอ๋ๆ นะครับก็ดีออกหนิช่วงนี้สึจังสอบได้คะแนนน้อยกว่าเทอมที่แล้วอีกนะครับ รู้รึป่าว
ฮารุโตะลูบหัวร่างเล็กด้วยความเอ็นดูพร้อมกับเอ่ยบอกเหตุผลไป
ซาวาดะ สึนะโยชิ
เห้ออ...ก็ได้ฮะ
สึนะยอมรับแต่โดยดีใครจะสู้กันล่ะ สองเสียงดีกว่าเสียงเดียวหนิ แล้วจากนั้นก็มานั่งกินข้าวด้วยใบหน้าบูดบึ้ง ทำให้ผู้เป็นแม่ที่เฝ้ามองลูกชายของตนที่กำลังออเซาะว่าที่ลูกเขยให้มาเข้าร่วมกันต่อต้านแต่กับไม่ได้ผลมันก็ทำให้ใบหน้าน่ารักนั้นบูดบึ้งแต่กับไม่น่าเกลียดอย่างที่คิดมันกลับกลายเป็นน่ารักและน่าเอ็นดูแทน
ทางฝ่ายของฮารุโตะนั้นมองร่างเล็กข้างๆตนก่อนจะยกมือขึ้นไปลูบแก้มกลมๆนั้นด้วยความเอ็นดูแต่กับได้สายตาทิ่มแทงมาแทน
ฮิโรชิ ฮารุโตะ
อะไรกันครับสายตาแบบนั้น ฮื้มม
เอ่ยถามออกมาแต่มือหนากับยังคงลูบไล้แก้มนุ่มนิ่มนั้น
ฮิโรชิ ฮารุโตะ
'มันไม่น่ากลัวเลยด้วนซ้ำเหมือนกับแมวขู่ซะมากกว่า' //คิดขึ้นมาในใจก่อนจะบีบแก้มนวลนิ่ม
ร่างเล็กส่งเสียงชิชะออกมาและหันไปกินข้าวต่อส่วนแก้มก็ปล่อยให้ร่างสูงลูบไป ใครอยากจะเอาหน้าออกจากมือแสนอบอุ่นของแฟนของตนได้ล่ะถึงจะงอนแต่ได้แค่งอนล่ะนะแต่ไม่อยากอยู่ห่างกับมือหนาที่อบอุ่นนั้นกันล่ะ ༎ຶ‿༎ຶ
งอนเขาแต่ยอมให้เขาเข้าใกล้ไม่ใช่ใครที่ไหน ซาวาดะ สึนะโยชิ เองหล่ะครับ
หลังจากนั้นก็กินข้าวกันเสร็จคนที่อาสาล้างถ้วยชามก็เป็นคุณแม่แสนน่ารักของสึนะนั้นเอง
ตอนนี้พวกเขาสองคนก็มานั่งดูทีวีที่ห้องรับแขกถึงตอนนี้สึนะจะยังคงงอนฮารุโตะอยู่ก็เถอะแต่สึนะก็ยังไปนั่งออเซาะไม่ห่างเลยส่วนฮารุโตะนั้นถึงกับยิ้มหน้าบานอยู่ในใจ
ฮิโรชิ ฮารุโตะ
' ถึงจะงอนตัวเขาอยู่แต่กลับไม่ตีตัวออกห่างเลยมันน่ารักอะไรขนาดนี้!!! อยากกินทูน่าโว้ยยยยย ' //ได้แต่ร้องคร่ำครวญอยู่ภายในใจ
ฮิโรชิ ฮารุโตะ
' เพลงนี้มันต้องเข้าแล้วแหละ เอาล่ะเพลงมาอยู่ภายในใจเป็นหมื่นล้านคำ บอกให้เธอฟังไม่ได้สักคำ เปล่งได้แค่เสียงเบาเบา
ในยามลำพังว่าฉัน อยากกินเธอ อยากกินเธอ - by ฮารุโตะ '
ไรท์ง้าววว
ขอโทษทีนะคะพระเอกเรื่องนี้ของไรท์ออกจะแปลกๆนิดหนึ่ง //ไหว้ย่อ
ก่อนจะได้คิดอะไรไร้สาระไปมากกว่านี้ตัวฮารุโตะนั้นก็ก้มลงไปฟัดแก้มนุ่มๆหอมๆนั้นทันทีเพื่อจะได้ดับความต้องการในตัวเขาไม่มากก็น้อย
ซาวาดะ สึนะโยชิ
อื้มมม! อะไรกันอ่ะครับฮารุโตะคุง ผมงอนคุณอยู่นะ -///-
สึนะเอ่ยมาด้วยความตกใจปนเขินอายกับการกระทำอุกอาจของร่างสูง
ฮิโรชิ ฮารุโตะ
ฉันกำลังง้อเธออยู่ไงสึจัง //ยิ้มแบบกรุ่มกริ่ม
ซาวาดะ สึนะโยชิ
แบบนี้มันเรียกว่าง้อตรงไหนกันล่ะครับ!!-///-
//แย้งด้วยความเขิน
ฮิโรชิ ฮารุโตะ
ง้อด้วยร่างกายของฉันไง//พูดด้วยสายตาเจ้าเล่ห์
ร่างสูงไม่ว่าเปล่าพร้อมกับยกร่างสึนะมานั่งตักของตนก่อนจะค่อยๆก้มหน้าเพื่อต้องการจะลิ้มรสความหวานริมฝีปากเล็กน่ารักของสึนะ แต่กลับ...
เสียงกดกริ่งหน้าบ้านดังขึ้นมาขัดขวางความสุขของฮารุโตะ
ฮิโรชิ ฮารุโตะ
จิ!! //สบถเบาๆหลังโดนขัดจังหวะ
แต่ก็ไม่พ้นหูสึนะที่นั่งบนตักได้ แต่มันกลับทำให้สึนะนั้นนั่งหน้าแดงอยู่บนตักแกร่ง
ซาวาดะ สึนะโยชิ
' เมื่อตะกี้นี้ เรากับฮารุโตะคุงกะ..กำลัง...จะ..จูบกันนน ' // คิดขึ้นมาในใจก่อนจะนำมือมาจับไว้ที่ปากเล็กอวบอิ่มของตัวเอง
ตู้มม !! หน้าสึนะระเบิดทันที
ซาวาดะ นานะ
สึคุงจ๊ะ! ออกไปดูหน่อยสิจ๊ะว่ามีใครมากดกริ่งที่หน้าบ้าน //ตะโกนออกมาจากในห้องครัว
ซาวาดะ สึนะโยชิ
อะ..เอ่อ ครับแม่
สึนะขานรับก่อนจะรีบลงบนตักของฮารุโตะทันที ก่อนจะรีบวิ่งตรงดิ่งไปที่ประตู
ฮิโรชิ ฮารุโตะ
' อุสาจะสำเร็จอยู่แล้วเชียวแผนล่อกินทูน่าของฉันมันกำลังจะสำเร็จอยู่แล้วเชียว! เจ็บใจจริงๆ ไอ้บ้าคนไหนมันขัดขวางเขากันวะ พ่อจะเชือดแม่งเลยย!!' //ความคิดในใจของฮารุโตะในตอนนี้
สึนะที่กำลังเปิดประตูให้กับผู้มากดกริ่งที่หน้าบ้านอยู่นั้นแต่กับไม่พบเห็นใคร เขามองซ้ายมองขวาอยู่ตั้งนานแต่กับไม่มี
แต่แล้วเสียงเล็กๆก็เอ่ยดังขึ้นมา
.
.
.
ไรท์ง้าววว
กดติดตามและคอมเม้นท์เป็นกำลังใจให้ไรท์ด้วยนะงับ(◍•ᴗ•◍)❤
Comments