เลี้ยงให้เชื่อง |Mu & Tan| 2/2
เนื้อหาต่อไปนี้จะไม่เกี่ยวข้องกับอนิเมะหรือมังงะ โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
เรนโกคุ เคียวจูโร่
ที่นี่กว้างจัง
คิบุตสึจิ มุซัน
ก็ไม่ขนาดนั้นหรอก
คิบุตสึจิ มุซัน
เดี๋ยวฉันไปประชุมก่อนนะไอ้หนู ห้ามดื้อห้ามซน แล้วก็ห้ามไปไหนด้วย
เรนโกคุ เคียวจูโร่
เข้าใจแล้วน่า
เรนโกคุ เคียวจูโร่
จะเน้นเรื่องนี้ไปถึงไหน
คิบุตสึจิ มุซัน
ก็เธอดื้อ แถมบางทีก็ไม่ชอบฟังคำสั่งเลยด้วย
เรนโกคุ เคียวจูโร่
ฉันไม่ใช่หมาซักหน่อย ทำไมต้องฟังด้วย
คิบุตสึจิ มุซัน
งั้นทีหลังฉันจะไม่พามาแล้วนะ
เรนโกคุ เคียวจูโร่
ฉันจะมา )-(
คิบุตสึจิ มุซัน
เดี๋ยวเถอะ ดื้อแบบนี้เดี๋ยวก็จับขุนให้เป็นหมูเลยนี่
เรนโกคุ เคียวจูโร่
อ๋า-!!! ฉันไม่อยากเป็นหมู!
คิบุตสึจิ มุซัน
งั้นก็เป็นเด็กดีซักวันโอเคมั้ย ตอนฉันไม่อยู่ก็เชื่อฟังโคคุชิโบหน่อยล่ะ
เรนโกคุ เคียวจูโร่
ให้ฉันตายเป็น10รอบฉันก็ไม่มีวันเชื่อฟังแก
อาคาสะ
อยากกินขนมมั้ยเดี๋ยวฉันไปเอาให้
อาคาสะ
งั้นตอบฉันได้มั้ย ใครน่าเกลียดที่สุด
เรนโกคุ เคียวจูโร่
โดมะไง อาคาสะสอนฉันเองนี่
อาคาสะ
เก่งมาก เดี๋ยวให้ขนม2ห่อเลย
คิบุตสึจิ มุซัน
อย่าให้ลูกอมล่ะ เดี๋ยวไอ้หนูนี่ฟันผุขึ้นมาคงได้ร้องไห้ทั้งวันแน่
โคคุชิโบ
เข้าใจแล้วครับ คุณมุซันไปประชุมเถอะครับจะถึงเวลาแล้ว
คิบุตสึจิ มุซัน
งั้นฉันไปก่อนนะ ฉันขอเน้นย้ำว่า"ห้ามดื้อห้ามซน"
เรนโกคุ เคียวจูโร่
เข้าใจแล้วน่า
เรนโกคุ เคียวจูโร่
ไปดีมานะดีมุซัน
คิบุตสึจิ มุซัน
เดี๋ยวกลับมานะ
หลังจากที่เด็กหนุ่มขานตอบจบชายหนุ่มก็ได้เดินออกไปจากห้องทำงาน ปล่อยให้เด็กนหุ่มนั้นอยู่กับเหล่าลูกน้องของเขา
อาคาสะ
งั้นเดี๋ยวฉันออกไปเอาขนมมาให้นะ
เรนโกคุ เคียวจูโร่
งั้นฉันนั่งรอที่โซฟานะ
โคคุชิโบ
ฉันเห็นเอกสารบนโต๊ะคุณมุซันน่ะ เขาน่าจะลืม
โคคุชิโบ
เดี๋ยวฉันเอาไปให้ก่อนนะ
โคคุชิโบ
โดมะแกจะไปไหนมั้ย?
โดมะ
น่าจะไปนะครับ เมื่อกี๊มีข้อความจากคุณเลขาเข้าว่าให้ผมกับคุณมาช่วยกู้สถานการณ์หน่อย
โคคุชิโบ
ให้ตายสิ ฉันไม่อยากปล่อยให้เคียวจูโร่อยู่คนเดียว
โคคุชิโบ
เธออยู่คนเดียวแป๊ปนึงได้มั้ย?
เรนโกคุ เคียวจูโร่
เดี๋ยวนั่งรอ
โคคุชิโบ
ฉันจะล็อกประตูไว้นะ
โคคุชิโบ
ตอนกลับมาฉันจะเคาะประตูก่อนแล้วจะถามเธอว่าหิวมั้ย
โคคุชิโบ
แล้วเธอค่อยปลดล็อกประตูโอเคมั้ย?
เรนโกคุ เคียวจูโร่
รีบไปรีบมานะ
โคคุชิโบ
เข้าใจแล้ว รอหน่อยนะ
โคคุชิโบ
อย่าให้ฉันต้องลาก
อาคาสะ
ผมเกี่ยวอะไรด้วยเนี่ย-
โคคุชิโบ
ก็จะไปเอาขนมให้เคียวจูโร่ไม่ใช่รึไง?
เรนโกคุ เคียวจูโร่
รีบไปซักทีน่า จะได้รีบกลับมา )-(
เหล่าลูกน้องของชายหนุ่มรีบพากกันออกจากห้องเพื่อที่จะได้รีบกลับมาดูแลเด็กหนุ่มนั้นต่อ และลูกน้องของชายหนุ่มก็ไม่ลืมที่จะล็อกประตูไว้เพราะกลัวว่าจะมีใครเข้ามาในห้องตอนพวกเขาไม่อยู่
หลังจากที่เหล่าลูกน้องของชายหนุ่มออกไปได้ไม่นานก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น ทำเอาเด็กหนุ่มนั้นสงสัยแต่เจ้าตัวก็ลุกขึ้นจะไปเปิดประตูให้ ก่อนเจ้าตัวนั้นจะนึกบางอย่างได้และเอ่ยถามไป
เรนโกคุ เคียวจูโร่
ทำไมโคคุชิโบเคาะประตูแต่ไม่ถามฉันล่ะ?
เรนโกคุ เคียวจูโร่
มุซันหรอ?
"เปิดประตูให้ได้มั้ย? ฉันลืมของน่ะ"
เรนโกคุ เคียวจูโร่
ไม่ใช่ว่าโคคุชิโบเอาไปให้แล้วหรอ?
"มันมีอย่างอื่นอีกที่ลืม"
เรนโกคุ เคียวจูโร่
ลืมอะไรอ่ะ?
"เปิดประตูก่อนสิแล้วฉันจะบอก"
เด็กหนุ่มได้ปลดล็อคประตูให้ชายหนุ่ม แต่คนที่ยืนอยู่หน้าประตูนั้น'ไม่ใช่ชายหนุ่ม' เด็กหนุ่มยืนตกตะลึงก่อนจะรีบปิดประตูในทันทีเมื่อรู้ว่าตนเองนั้นโดนหลอกให้เปิดประตู
แต่แรงของเด็กหนุ่มนั้นก็สู้แรงของผู้บุกรุกนั้นไม่ได้ ก่อนเจ้าตัวนั้นจะล้มลงกับพื้นเพราะแรงกระแทกจากผู้บุกรุกที่กระแทกเข้ามาตอนเจ้าตัวจะปิดประตู
???
เหมือนเธอจะอ่อนแอลงนะ003
เรนโกคุ เคียวจูโร่
รู้จักฉันด้วยหรอ?
???
เธอเป็นเด็กที่ฉันรักและเอ็นดูที่สุดเลยนะ
เรนโกคุ เคียวจูโร่
แกเป็นใคร?
คามาโดะ ทันจิโร่
ฉันเจอตัวเธอแล้ว
คามาโดะ ทันจิโร่
เจ้าเด็กน้อยของฉัน
เรนโกคุ เคียวจูโร่
ฉันอุตส่าห์หนีมาขนาดนี้แล้วยังตามเจออีกหรอ
คามาโดะ ทันจิโร่
เธอเป็นเด็กของฉันนี่
คามาโดะ ทันจิโร่
กล้าหนีฉันไม่ใช่หรอ?
คามาโดะ ทันจิโร่
ฉันอุตส่าห์ให้ความรักเธอตั้งขนาดนั้น มันไม่พอหรอ?
คามาโดะ ทันจิโร่
จะว่าไปเธอดูพูดเก่งขึ้นนะ
เรนโกคุ เคียวจูโร่
ฉันเรียนหนังสือแล้วนี่
เรนโกคุ เคียวจูโร่
เขียนกับอ่านเป็นแล้วด้วย
คามาโดะ ทันจิโร่
ทำเอาคิดถึงชีวิตเมื่อก่อนเลยแฮะ
เรนโกคุ เคียวจูโร่
เมื่อก่อนหรอ?
คามาโดะ ทันจิโร่
ใช่ เดี๋ยวฉันจะเล่าให้ฟัง
ผู้บุกรุกนั้นเป็นอดีตคนรู้จักของเด็กหนุ่ม เขาเป็นคนที่ข้างนอกดูใจดีแต่ข้างในนั้นยากที่จะเข้าถึงเป็นอย่างมาก
เจ้าตัวเด็กหนุ่มถูกช้อนตัวอุ้มอย่างง่ายดาย ก่อนเจ้าผู้บุกรุกนั้นจะพาเด็กหนุ่มไปนั่งที่โซฟา
คามาโดะ ทันจิโร่
แต่ก่อนเธอชอบฟังฉันเล่าเรื่องมากเลยนะ เธอชอบมาขอให้ฉันเล่าเรื่องให้ฟังก่อนนอนทุกครั้ง
เรนโกคุ เคียวจูโร่
ฉันจำไม่ได้เลย
คามาโดะ ทันจิโร่
ไม่เป็นไร เดี๋ยวฉันค่อยระลึกความหลังให้
คามาโดะ ทันจิโร่
แต่ตอนนี้ฉันอยากเล่าเรื่องอดีตของฉันให้เธอฟัง
เจ้าผู้บุกรุกพูดพร้อมหย่อนตัวนั่งลงบนโซฟา โดยที่มีเด็กหนุ่มนั้นนั่งอยู่บนตัก แต่เจ้าตัวนั้นก็ไม่อยากขัดขืนอะไรเพราะรู้ตัวเองดีว่ารู้แรงของเจ้าผู้บุกรุกคนนี้ไม่ได้
เรนโกคุ เคียวจูโร่
งั้นเล่าให้ฟังหน่อยสิ ฉันเองก็อยากรู้อดีตของแ-...นาย
คามาโดะ ทันจิโร่
งั้นฉันจะเล่าให้ฟัง
คามาโดะ ทันจิโร่
ตอนฉัน7ขวบ ฉันก็ถูกจับมาเป็นสปาย
คามาโดะ ทันจิโร่
เหมือนเธอ
คามาโดะ ทันจิโร่
แต่รุ่นของฉันมันหนักมาก จนเด็กคนที่อายุพอๆกับฉันหลายคนตายเพราะการฝึก
คามาโดะ ทันจิโร่
ตอนฉันเห็นเธอครั้งแรก ฉันก็รู้เลยว่าเธอมีชะตากรรมเดียวกัน
คามาโดะ ทันจิโร่
แต่เธอก็น่าสงสารนะที่ต้องมาควักลูกตาตัวเอง เพื่อออกจากค่ายน่ะ
เรนโกคุ เคียวจูโร่
รู้เรื่องนี้ด้วยหรอ?
คามาโดะ ทันจิโร่
ฉันมองทุกการกระทำของเธอตลอด
คามาโดะ ทันจิโร่
ตอนนั้นเธอสวยมากเลยนะ
เรนโกคุ เคียวจูโร่
สวย...?
คามาโดะ ทันจิโร่
อืม สวยมาก
คามาโดะ ทันจิโร่
เธอดูทรมานสุดๆ แต่ก็ยอมควักมันจนเสร็จ
คามาโดะ ทันจิโร่
ฉันชอบใบหน้าเธอตอนนั้นสุดๆ
คามาโดะ ทันจิโร่
เธอยิ้มออกมาตอนที่ได้รู้ว่าจะโดนเตะออกจากค่าย
เรนโกคุ เคียวจูโร่
ก็ฉันมีความสุขนี่ ฉันไม่อยากอยู่ที่นั่น
คามาโดะ ทันจิโร่
เธอไม่ต้องห่วงตอนนี้พวกที่ทำร้ายเธอ ฉันฆ่ามันไปหมดแล้ว
เรนโกคุ เคียวจูโร่
ฉันรู้ ฉันเห็นเหตุการณ์ทั้งหมด
คามาโดะ ทันจิโร่
ฉันไม่ชอบให้ใครมายุ่งกับของๆฉัน
เรนโกคุ เคียวจูโร่
ของๆนาย?
คามาโดะ ทันจิโร่
ใช่ เธอเป็นของฉัน
เรนโกคุ เคียวจูโร่
รู้มั้ยฉันจำหน้านายไม่ได้ จำได้แค่ต่างหูของนาย
คามาโดะ ทันจิโร่
จำต่างหูได้ก็ไม่แปลกหรอก
ผู้บุกรุกพูดพร้อมยกมือขึ้นมาปัดผมทางด้านขวาของเด็กหนุ่มออก ปรากฎว่าที่หูของเด็กหนุ่มนั้นก็มีต่างหูแบบเดียวกันกับของเขา เจ้าตัวเด็กหนุ่มก็สะบัดหน้าหนีไปทางอื่นในทันที พร้อมเอ่ยปากถาม
เรนโกคุ เคียวจูโร่
ต้องการอะไร
คามาโดะ ทันจิโร่
พาเธอกลับค่าย
เรนโกคุ เคียวจูโร่
ไม่มีวัน ฉันจะไม่กลับไปเหยียบที่นั่น
เรนโกคุ เคียวจูโร่
ฉันยอมตายดีกว่าที่จะกลับไป
คามาโดะ ทันจิโร่
ฉันให้โอกาสพูดใหม่
เรนโกคุ เคียวจูโร่
ฉันจะไม่กลับไ-
เด็กหนุ่มได้ถูกผู้บุกรุกหยิบมีดพกขึ้นมาจ่อที่คอของเจ้าตัว แต่เจ้าตัวนั้นก็ไม่ได้มีท่าทีตื่นตระหนก พร้อมกับที่เจ้าตัวนั้นยังหันหน้าไปถามผู้บุกรุกอีกด้วย
เรนโกคุ เคียวจูโร่
จะฆ่าหรอ?
คามาโดะ ทันจิโร่
ก็อยากฆ่าอยู่หรอก
คามาโดะ ทันจิโร่
แต่ทำไม่ลง
ผู้บุกรุกพูดจบก็ลดมีดลงพร้อมกับพับเก็บใส่กระเป๋าไว้ ก่อนที่เขาจะเอื้อมมือมากอดเอวของเด็กหนุ่มไว้แล้วก้มตัวลงดมหลังคอของเจ้าตัว
เรนโกคุ เคียวจูโร่
ทำอะไรน่ะ?
คามาโดะ ทันจิโร่
ก็แค่ดมน่ะ
เรนโกคุ เคียวจูโร่
งั้นหรอ? กลิ่นตัวฉันเหมือนขนมหรอถึงดมน่ะ?
คามาโดะ ทันจิโร่
อืม ตัวเธอหอมเหมือนขนม
เรนโกคุ เคียวจูโร่
ก็ว่าทำไมมุซันชอบมาดมจัง
คามาโดะ ทันจิโร่
เธออยู่กับเจ้านั่นจริงๆด้วยสินะ
เรนโกคุ เคียวจูโร่
อื้ม มุซันบอกว่าจะเลี้ยงฉันไปจนกว่าจะไม่ชอบขี้หน้าฉัน
เรนโกคุ เคียวจูโร่
แต่ฉันก็ไม่ชอบขี้หน้ามุซันนะ แต่ตอนนี้เริ่มชอบแล้ว
คามาโดะ ทันจิโร่
เริ่มชอบหรอ? เธอเข้าใจความหมายที่เธอสื่อมั้ย?
เรนโกคุ เคียวจูโร่
ก็หมายถึงไม่ได้เกลียดไง?
เรนโกคุ เคียวจูโร่
ฉันพูดผิดตรงไหนหรอ?
เสียงประตูถูกเปิดอย่างรุนแรงได้ดังขึ้นพร้อมกับชายหนุ่มและเหล่าลูกน้องวิ่งเข้ามา คนที่ตกใจคนมีแค่เด็กหนุ่มที่สะดุ้งโหยงแต่ก็มีผู้บุกรุกนั้นกอดปลอบอยู่
คามาโดะ ทันจิโร่
ฉันนึกว่าพวกแกจะกลับมาช้ากว่านี้ซะอีก
คามาโดะ ทันจิโร่
รู้งี้พาไปด้วยตั้งแต่แรกซะดีกว่า
คิบุตสึจิ มุซัน
แกจะทำอะไรเคียวจูโร่!
คามาโดะ ทันจิโร่
เคียวจูโร่หรอ? อ๋าา ฉันขอโทษที่ลืมชื่อเธอนะ003
เรนโกคุ เคียวจูโร่
หยุดเอาหน้ามาถูหลังคอฉันซักที001
คิบุตสึจิ มุซัน
ไอ้เด็กนี่คือ001ที่เธอเคยบอกสินะไอ้หนู
เรนโกคุ เคียวจูโร่
อืม ที่เคยเล่าให้ฟังนั่นแหละ
เด็กหนุ่มได้ชักมีดออกมาหลังจากที่แอบเอาติดตัวมาได้ พร้อมกำมีดในมือไว้แน่นพร้อมแทงไปที่หว่างขาของผู้บุกรุก
เรนโกคุ เคียวจูโร่
ปล่อยซักที
เด็กหนุ่มพูดด้วยน้ำเสียงกึ่งรำคาญ แต่การกระทำของเจ้าตัวนั้นทำเอาคนที่มองเหตุการณ์อยู่นั้นเสียวสันหลังวาบเลยทีเดียว
คามาโดะ ทันจิโร่
กล้าก็ทำสิ
เรนโกคุ เคียวจูโร่
ทำแล้วนายไม่ตายมันก็น่าสมเพชแย่
คิบุตสึจิ มุซัน
ฉันบอกให้พูดจาดีๆไม่ใช่รึไง
คิบุตสึจิ มุซัน
เดี๋ยวก็อดขนมซะหรอก
เรนโกคุ เคียวจูโร่
ถ้ามุซันอดขนม ฉันจะไม่คุยกับมุซันแล้ว
เด็กหนุ่มพูดพร้อมพับมีดเก็บก่อนจะเหลือบสายตาไปมองลูกน้องของชายหนุ่มที่ยืนทำหน้าไม่พอใจใส่อยู่ แม้หน้าตาลูกน้องของชายหนุ่มนั้นจะยิ้มอยู่ก็เถอะ
เรนโกคุ เคียวจูโร่
แค่ยืมเอง
เรนโกคุ เคียวจูโร่
อ่ะ คืน
เด็กหนุ่มได้โยนมีดพกที่พับแล้วให้ลูกน้องของชายหนุ่มก่อนจะรีบดันตัวลุกออกจากตักของผู้บุกรุก
โดมะ
ขนาดนี้ปาใส่ผมก็ได้นะครับ~
เรนโกคุ เคียวจูโร่
ได้หรอ ฉันกำลังไม่ชอบขี้หน้าแกพอดี
เรนโกคุ เคียวจูโร่
งั้นก็เอาปืนมาสิ
คิบุตสึจิ มุซัน
|โคคุชิโบ ได้ข้อมูลไอ้เด็กนั่นมารึยัง|
โคคุชิโบ
|ได้มาแล้วครับ แต่ข้อมูลมีอยู่น้อยมาก|
เรนโกคุ เคียวจูโร่
พวกนายประชุมเสร็จแล้วหรอ?
คิบุตสึจิ มุซัน
อืม เสร็จแล้วก็รีบมาดูเธอน่ะ
เรนโกคุ เคียวจูโร่
เมื่อกี๊001เล่าเรื่องตอนอยู่ในค่ายให้ฟังด้วย
คิบุตสึจิ มุซัน
โคคุชิโบเล่าข้อมูลไอ้เด็กนั่นมา
โคคุชิโบ
ชื่อ คามาโดะ ทันจิโร่
อายุ 19 ปี
สูง 172 ซม.
น้ำหนัก 70 กก.
ครอบครัวถูกฆ่าตายก่อนจะถูกจับไปที่ค่ายครับ
โคคุชิโบ
ข้อมูลอื่นๆไม่มีมากนัก มีแค่ว่าตอนนี้เด็กคนนี้ขึ้นเป็นผู้คุมค่าย
เรนโกคุ เคียวจูโร่
นายก็มีชื่อนี่001
คามาโดะ ทันจิโร่
ฉันชอบที่เธอเรียกฉันว่า001มากกว่านะ
คามาโดะ ทันจิโร่
เอาล่ะ เราคุยเล่นกันมามากพอแล้วนะ003
คามาโดะ ทันจิโร่
กลับไปที่ค่ายกันได้แล้ว
คามาโดะ ทันจิโร่
ตอนนี้ฉันควบคุมพวกเบื้องบนหมดแล้วไม่ต้องห่วง
คามาโดะ ทันจิโร่
ถึงเธอจะตาหายไปข้างนึง เธอก็สามารถกลับเข้าไปในค่ายได้
เรนโกคุ เคียวจูโร่
แต่ฉันไม่อยากกลับไป
เรนโกคุ เคียวจูโร่
นายก็รู้นี่ฉันเกลียดที่นั่น
คิบุตสึจิ มุซัน
จะพากลับไปไม่ได้ฉันไม่อนุญาต!
คามาโดะ ทันจิโร่
ฉันไม่ได้ขอ แต่มันคือคำสั่ง
คามาโดะ ทันจิโร่
ถ้าเธอไม่ไปฉันจะฆ่าทุกคนที่นี่ทิ้งซะ
เรนโกคุ เคียวจูโร่
ทำไมถึงต้องฆ่าล่ะ?
เรนโกคุ เคียวจูโร่
พวกเขาทำอะไรผิดหรอ
คามาโดะ ทันจิโร่
ก็ถ้าเธอยอมตกลงฉันจะไม่ฆ่าใครทั้งนั้น
เจ้าผู้บุกรุกเลือกที่จะไม่ตอบคำถาม เพียงแต่ยื่นข้อเสนอให้เด็กหนุ่มที่เจ้าตัวนั้นเองก็ตัดสินใจเองไม่ได้ ไม่รู้ว่าเพราะจิตสำนึกหรืออะไรกันแน่ เพราะถึงแม้จะมีเสียงเอ่ยค้านแต่เด็กหนุ่มนั้นก็ตอบตกลงไป ทำเอาเจ้าผู้บุกรุกนั้นเผยรอยยิ้มออกมา
คามาโดะ ทันจิโร่
ฉันล่ะรักเธอจริงๆ~
คิบุตสึจิ มุซัน
เดี๋ยวสิ! นี่มันบังคับให้ตกลงชัดๆ!
คามาโดะ ทันจิโร่
อะไรกัน ฉันเปล่าซักหน่อย003ตกลงเองต่างหาก
เรนโกคุ เคียวจูโร่
ห้ามทำร้ายใครนะ
เด็กหนุ่มพูดพร้อมเดินกลับไปหาเจ้าผู้บุกรุกพร้อมยกมือขึ้นจับมือของเขาด้วยใบหน้าที่เรียบนิ่ง แต่เจ้าตัวกลับมองไปที่ชายหนุ่มนั้นด้วยแววตาเศร้าสร้อยถึงแม้ใบหน้าของเจ้าตัวจะไม่ได้แสดงมันออกมาก็ตาม
คามาโดะ ทันจิโร่
ฉันจะไม่ทำร้ายใครแน่นอน
เรนโกคุ เคียวจูโร่
ขอโทษที่...ทำให้มุซันเดือดร้อนนะ
คิบุตสึจิ มุซัน
ฉันไม่ได้เดือดร้อนซักหน่อย..
คิบุตสึจิ มุซัน
เธอจะไปจริงๆหรอไอ้หนู..?
เรนโกคุ เคียวจูโร่
ฉันไม่อยากให้ใครมาตายเพราะฉันอีกแล้ว
เรนโกคุ เคียวจูโร่
|ไว้เจอกันใหม่นะ|
เด็กหนุ่มได้ขยับปากพูดเบาพร้อมส่งยิ้มให้ชายหนุ่ม ก่อนถูกผู้บุกรุกนั้นจูงมือพาออกไป
โคคุชิโบ
ปล่อยไปแบบนี้จะดีหรอครับ..?
คิบุตสึจิ มุซัน
เราได้แต่ภาวนาให้เจ้าหนูนั่นปลอดภัย..
คามาโดะ ทันจิโร่
พวกแกลุกขึ้นกันให้หมดเดี๋ยวนี้!!!
ชายหนุ่มได้สั่งการทุกคนในค่ายด้วยน้ำเสียงที่เสียงดัง แต่คนที่ดูท่าจะไม่ชอบที่สุดก็คงเป็นเด็กหนุ่ม เข้าตัวยกมือปิดหูพร้อมชักสีหน้ารำคาญใส่เขาในทันที
เรนโกคุ เคียวจูโร่
ฉันเกลียดเสียงดัง..
คามาโดะ ทันจิโร่
ขอโทษที พอดีฉันชินแบบนี้น่ะ
คามาโดะ ทันจิโร่
ไม่กลัวนะเด็กดี
เรนโกคุ เคียวจูโร่
ฉันไม่ใช่หมา ไม่ต้องมาเรียกแบบนั้น
นายประกอบ
ผู้คุมเอาเด็กมาเพิ่มหรอครับ?
นายประกอบ
ตัวเล็กแบบนี้น่าจะไม่รอดนะครับ
เรนโกคุ เคียวจูโร่
ฉันยศสูงกว่าพวกแก2คนรวมกันซะอีก
นายประกอบ
เพิ่งเข้ามาอย่าปากเก่งหน่อยเลยน่า!
เรนโกคุ เคียวจูโร่
แกนัมเบอร์อะไร
เรนโกคุ เคียวจูโร่
นายเอาคนแบบนี้มาเป็นภาระตั้งแต่เมื่อไหร่001
คามาโดะ ทันจิโร่
พวกนี้เพิ่งเข้ามาได้2ปีเองอย่าถือสาเลยนะ
คามาโดะ ทันจิโร่
แล้วอีก2คนตรงนั้นก็นัมเบอร์057 กับ 072
เด็กหนุ่มชักสีหน้าใส่ชายหนุ่มทันทีเมื่อรู้ว่าคนที่เจ้าตัวคุยอยู่ด้วยนั้นมียศต่ำกว่าแบบข้ามขั้นเลยทีเดียว
คามาโดะ ทันจิโร่
ลองคุยกับคนอื่นๆดูสิ ทีตาแก่นั่นเธอยังกล้าคุยเลย
เรนโกคุ เคียวจูโร่
ฉันจะคุยหรือไม่คุยมันก็เรื่องของฉัน001
นายประกอบ
แล้วสรุปเด็กคนนี้จะมาอยู่หน่วยนี้หรอครับ?
คามาโดะ ทันจิโร่
อืม มาเป็นหัวหน้าหน่วย
คามาโดะ ทันจิโร่
ใช่มั้ย003
เรนโกคุ เคียวจูโร่
ฉันไม่ได้ตกลงอะไรกับนายเรื่องนี้ อีกอย่างฉันเป็นรุ่นพี่พวกแก
คามาโดะ ทันจิโร่
ถ้านับตามอายุปีที่เธอเข้ามาในค่ายก็ถูก แต่ถ้าอายุจริงๆของเธอก็นับว่าเด็กที่สุดในค่าย
คามาโดะ ทันจิโร่
เพราะฉันไม่รับคนเพิ่ม
นายประกอบ
รุ่นพี่เนี่ยนะครับ!? ตลกรึเปล่า!
คามาโดะ ทันจิโร่
หน้าฉันดูตลกงั้นหรอ?
หลังจากที่เด็กหนุ่มได้ยินคำพูดนี้ออกมาจากปากชายหนุ่มก็รีบหลับตาลงแล้วหันหน้าหนีไปทางอื่นทันที
จากนั้นเสียงเหมือนของกระทบกันก็ได้ดังขึ้นภายในไม่กี่นาทีแล้วหยุดลง ก่อนที่เด็กหนุ่มนั้นจะรับรู้ชะตากรรมของลูกหน่วยของเจ้าตัวเองว่าคงเละไม่เป็นท่า
คามาโดะ ทันจิโร่
ลืมตาได้แล้ว ฉันแค่สั่งสอนไปนิดหน่อย
เรนโกคุ เคียวจูโร่
เพราะแบบนี้ไงฉันถึงเกลียดที่นี่..
เด็กหนุ่มพูดพร้อมกับค่อยๆลืมตามองลูกหน่วยของเจ้าตัวที่นอนเลือดกลบปากอยู่ เจ้าตัวยืนมองอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะเดินเข้าไปทำแผลให้
เรนโกคุ เคียวจูโร่
แกคงหยุดเห่าไปได้ซักพักนะ ยังดีที่คางไม่หัก
คามาโดะ ทันจิโร่
ขอบคุณ003ด้วยล่ะที่ยังใจดีกับแกน่ะ
คามาโดะ ทันจิโร่
อ้อ แล้วก็มีอีกเรื่องนะ003
คามาโดะ ทันจิโร่
อย่าคิดหนีออกไปจากที่นี่อีกเด็ดขาด
เรนโกคุ เคียวจูโร่
ฉันจะหนีไปไหนได้ล่ะ?
คามาโดะ ทันจิโร่
หึ ถ้าเห็นเธอพยายามทำร้ายตัวเองเพื่อหนีอีกฉันจะมัดมือเธอไว้ซะ
เรนโกคุ เคียวจูโร่
มันมีตรงไหนให้ฉันทำให้ตัวเองหนีไปได้อีกล่ะ?
เรนโกคุ เคียวจูโร่
ทำไปฉันก็โดนเตะกลับเข้ามาอยู่ดี
คามาโดะ ทันจิโร่
รู้ดีแล้ว
คามาโดะ ทันจิโร่
พวกแกก็ดูแล003ดีๆล่ะ ถ้าฉันเห็นพวกแกทำอะไร003ฉันจะฆ่าพวกแกทิ้งให้หมด
เรนโกคุ เคียวจูโร่
||ฉันต้องทำอะไรซักอย่าง...ฉันไม่อยากอยู่ที่นี่..||
แม้เด็กหนุ่มจะคิดแบบนั้นแต่คงทำได้แค่คิดเพราะถ้าเขาพยายามหนีก็จะโดนล่ามไว้ ซึ่งนั่นหมายความว่าเขาจะไม่มีโอกาสหนีอีกเลย
แต่ถึงอย่างงั้นเด็กหนุ่มก็กล้ำกลืนฝืนทนใช้ชีวิตอยู่ในค่ายฝึกไปได้นานถึง3ปีในระยะเวลานั้นก็ปัญหามากมายเกินขึ้นอยู่ไม่น้อย โดยที่ต้นตอนั้นก็คือชายหนุ่มที่ลากเขากลับมาที่ค่ายนี่เอง
เรนโกคุ เคียวจูโร่
ถามจริงๆเถอะนายไม่เบื่อรึไง มาตามฉันต้อยๆเนี่ย001
คามาโดะ ทันจิโร่
ฉันแค่อยากอยู่กับเธอบ่อยๆนี่นา
เรนโกคุ เคียวจูโร่
นายอยู่กับฉันบ่อยจนฉันรำคาญแล้วนะ
เรนโกคุ เคียวจูโร่
แล้วก็อีกอย่างอย่ามากอดฉันตอนกำลังฝึกให้คนอื่นทีเถอะ
เรนโกคุ เคียวจูโร่
ฉันขายขี้หน้าจะตายแล้ว
เรนโกคุ เคียวจูโร่
อย่างเช่นตอนนี้ ปล่อยฉันซักที
เด็กหนุ่มพูดพร้อมยกเท้าขึ้นเหยียบเท้าของชายหนุ่มนั้นเต็มแรง ในขณะที่คนอื่นๆในหน่วยก็ต่างพากันทำหน้าตกใจที่เจ้าตัวนั้นกล้าทำกับชายหนุ่มถึงขนาดนี้
เรนโกคุ เคียวจูโร่
ถ้ายังไม่หยุดฉันจะไปรับภารกิจที่เบื้องบนตอนนี้เลย
คามาโดะ ทันจิโร่
ฉันไม่ให้ไป
เรนโกคุ เคียวจูโร่
งั้นก็ปล่อยซักทีฉันจะฝึก
คามาโดะ ทันจิโร่
เธอนี่เริ่มปากร้ายขึ้นทุกทีนะ
ชายหนุ่มพูดพร้อมยอมปล่อยกอดจากเด็กหนุ่ม ก่อนที่เขาจะถอยออกมาดูเด็กหนุ่มนั้นฝึกต่อ
เรนโกคุ เคียวจูโร่
เมื่อไหร่ฉันจะรับภารกิจได้หรอ001
เด็กหนุ่มเอ่ยถามในขณะที่กำลังฝึกฝนการใช้มีดพกอยู่ พร้อมกับที่เจ้าตัวนั้นเหลือบมองหน้าของชายหนุ่มเพื่อต้องการคำตอบ
คามาโดะ ทันจิโร่
อืมม ถ้าเธออยากทำจริงๆเดี๋ยวฉันเลือกให้
เรนโกคุ เคียวจูโร่
ฉันแค่ไม่อยากอยู่ในค่าย
เรนโกคุ เคียวจูโร่
ฉันเคยบอกไปแล้วว่าฉันเกลียดที่นี่
คามาโดะ ทันจิโร่
แต่เธอก็อยู่ได้นี่นา~
เรนโกคุ เคียวจูโร่
ฉันจะออกไปสูดอากาศ นายสอนเองไปแล้วกัน001
เรนโกคุ เคียวจูโร่
อย่าฆ่าใครล่ะ
คามาโดะ ทันจิโร่
เธอขอฉันก็จะไม่ทำ
เรนโกคุ เคียวจูโร่
พวกแกก็ฝึกกับ001ไปแล้วกัน
นายประกอบ
เดี๋ยวสิครับหัวหน้า! จะทิ้งพวกเราหรอครับ!
เรนโกคุ เคียวจูโร่
ก็แค่ให้ฝึก คงไม่ตายหรอก
เรนโกคุ เคียวจูโร่
รุ่นฉันเป็นทหารฝึก
เรนโกคุ เคียวจูโร่
แต่รุ่นพวกแก..คงไม่ต่างกัน เผลอๆอาจมีคนตายถ้าฉันไม่ขอไว้
เรนโกคุ เคียวจูโร่
ทีนี้ก็หุบปากแล้วฝึกไปก่อนที่ฉันจะไล่หักกรามพวกแกเรียงตัว
เด็กหนุ่มได้ทำการหนีออกมาหลังจากที่มั่นใจว่าจะไม่มีใครตามหาเจ้าตัวได้ในตอนนี้ หลังจากที่ทำการหนีมาได้เจ้าตัวนั้นก็ได้วิ่งฝ่าป่าไปจนเจอเข้ากับชายเมืองที่เคยเจอกับชายหนุ่มที่เจ้าตัวนั้นถูกมอบความรักให้อย่างดี
เรนโกคุ เคียวจูโร่
กว่าจะหาทางออกมาได้เล่นเอาแย่เหมือนกันนะเนี่ย
เรนโกคุ เคียวจูโร่
ขอบคุณแล้วกันที่ช่วยฟื้นความทรงจำให้ว่าฉันยืดหยุ่นแค่ไหน
เด็กหนุ่มพูดจบก็ใช้ทักษะของตัวเองวิ่งไปตามทางถนน พร้อมใช้การกระโดดนั้นเข้าช่วยเพื่อที่จะได้เข้าไปในตัวเมืองได้เร็ว ดีที่การปลอมตัวเป็นคนปกตินั้นเจ้าตัวทำมันได้อย่างแนบเนียนเมื่อมาถึงที่หมาย
นางประกอบ
อ้าว หนูเพิ่งกลับมาจากไปต่างประเทศหรอจ๊ะ?
เรนโกคุ เคียวจูโร่
||มุซันบอกกับทุกคนว่ายังไงนะ?||
เรนโกคุ เคียวจูโร่
มุซันอยู่ไหนหรอ..ครับ?
นางประกอบ
น่าจะอยู่ที่ห้องประชุมนะจ๊ะ ให้พี่พาไปมั้ย?
เรนโกคุ เคียวจูโร่
อื้ม! ขอบคุณนะ...ครับ!
คิบุตสึจิ มุซัน
มีอะไรอยากแก้ไขเพิ่มเติมมั้ยครับ?
อุบุยาชิกิ คากายะ
ไม่ล่ะครับ~ แค่นี้ก็พอแล้วล่ะ~
คิบุตสึจิ มุซัน
อ่ะ เข้ามาครับ
นางประกอบ
พอดีเด็กคนนี้ถามหาคุณน่ะค่ะ
นางประกอบ
จำได้ว่าเคยมากับคุณมุซันเมื่อ3ปีก่อนนะคะ
คิบุตสึจิ มุซัน
3ปีก่อนหรอ..?
คิบุตสึจิ มุซัน
อย่าบอกนะว่า..!
เรนโกคุ เคียวจูโร่
ลืมฉันแล้วหรอ?
เด็กหนุ่มได้ชะโงกหน้ามามองชายหนุ่มหลังจากยืนหลบหลังพนักงานหญิงในบริษัทมาตั้งแต่ตอนแรก
คิบุตสึจิ มุซัน
เคียวจูโร่!? เธอกลับมาได้ยังไง?!
ชายหนุ่มนั้นทั้งรู้สึกดีใจและตกใจในเวลาเดียวกัน เมื่อเจ้าตัวเด็กหนุ่มที่เขาคิดถึงมาตลอด3ปีได้กลับมาโดยไม่ทันได้ให้เวลาให้เตรียมตัวล่วงหน้าเลยแม้แต่น้อย
เรนโกคุ เคียวจูโร่
อ๋อ ฉันหนีมาน่ะ
เรนโกคุ เคียวจูโร่
นายก็รู้นี่ว่าฉันไม่ชอบที่นั่น
เรนโกคุ เคียวจูโร่
ฉันคิดถึงมุซันจะแย่แล้ว กอดหน่อยได้มั้ย
คิบุตสึจิ มุซัน
ได้สิ! ได้อยู่แล้วไอ้หนู!
เด็กหนุ่มที่อ้าแขนรอก็ถูกชายหนุ่มนั้นเข้าสวมกอดด้วยความคิดถึง แม้จะรู้อยู่เต็มอกว่าเจ้าตัวเด็กหนุ่มนั้นอาจจะพูดโดยไม่ได้คิด แต่เขาก็ดีใจที่ได้เห็นเด็กหนุ่มอีกครั้ง
อุบุยาชิกิ คากายะ
อ้าว ไหนองค์กรบอกว่าพากลับไปได้แล้วนี่?
อุบุยาชิกิ คากายะ
หลุดออกมาได้นี่ฉันขอชมนะ
เรนโกคุ เคียวจูโร่
แกเองสินะที่เป็นคนรายงานน่ะ
เรนโกคุ เคียวจูโร่
ฉันคิดถูกจริงๆที่พกปืนนี่มาด้วย
เด็กหนุ่มพูดพร้อมผละตัวออกจากชายหนุ่มในทันที ก่อนจะเอื้อมหยิบปืนที่เหน็บอยู่นั้นมาชักแล้วจ่อไปทางลูกค้าของชายหนุ่ม
คิบุตสึจิ มุซัน
เดี๋ยวสินั่น..!
เรนโกคุ เคียวจูโร่
นี่อุบุยาชิกิ ผู้สนับสนุนและก่อตั้งองค์กร
เรนโกคุ เคียวจูโร่
ที่จับตัวฉันไปเป็นสปายนั่นแหละ!!
เรนโกคุ เคียวจูโร่
ต้องขอบคุณที่โคคุชิโบสืบข้อมูลของแกมา
โคคุชิโบ
เดี๋ยวสิรู้ได้ยังไง?!
เรนโกคุ เคียวจูโร่
ฉันเคยแอบเข้าไปเล่นในห้องนาย แต่ดันไปเจอข้อมูลของอุบุยาชิกิพอดี
คิบุตสึจิ มุซัน
เคียวจูโร่! เธอจะฆ่าคนอีกไม่ได้นะ!
เรนโกคุ เคียวจูโร่
องค์กรนี้มันใหญ่กว่าพวกตำรวจอะไรนั่นอีก
เรนโกคุ เคียวจูโร่
ซึ่งฉันก็นับว่าเป็นคนในองค์กร
อุบุยาชิกิ คากายะ
โอ้ว เก่งจังเลยนะที่รู้น่ะ
เรนโกคุ เคียวจูโร่
คนที่ทำให้ชีวิตฉันพังมันเป็นแกมาตั้งแต่แรก!!
เรนโกคุ เคียวจูโร่
ฉันควรได้ใช้ชีวิตปกติแบบที่มุซันคอยบอก...
เรนโกคุ เคียวจูโร่
แต่ทำไม...ฉัน..ไม่สิ..ทำไมทุกคนในค่ายต้องมาเจอเรื่องแบบนี้?
อุบุยาชิกิ คากายะ
เธอสนใจคนอื่นเป็นตั้งแต่เมื่อไหร่หรอ003
เรนโกคุ เคียวจูโร่
มันไม่ใช่เรื่องของแก!
เรนโกคุ เคียวจูโร่
ฉันจะส่งแกไปลงนรกเอง!!!!
เสียงปืนได้ดังขึ้นหลังจากที่เด็กหนุ่มนั้นทำการลั่นไก แต่กระสุนนั้นกลับไม่โดนคนที่เจ้าตัวนั้นเกลียดเลยแม้แต่น้อย แต่คนที่บาดเจ็บกลับเป็นเจ้าตัวเอง เพราะได้มีคนตามมาปกป้องได้ทัน ซึ่งไม่ใช่ใครที่ไหนไกล
คามาโดะ ทันจิโร่
ฉันบอกแล้วไม่ใช่หรอว่าไม่ให้หนีออกมาน่ะ
คามาโดะ ทันจิโร่
ขอโทษที่ทำร้ายเธอนะ แต่มันจำเป็นในการที่จะลากเธอกลับไปที่ค่าย
เรนโกคุ เคียวจูโร่
มุซัน..อึก-
คิบุตสึจิ มุซัน
เธอเจ็บมากมั้ยไอ้หนู?!
เรนโกคุ เคียวจูโร่
ฉันไม่ได้เจ็บมาขนาดนั้น...กระสุนมันแค่เฉียดหัวไหล่ไปน่ะ..
เรนโกคุ เคียวจูโร่
แต่ก็เจ็บเอาการ..
เรนโกคุ เคียวจูโร่
นายทำตามที่ฉันบอก...พวกนายก็ด้วย..
คิบุตสึจิ มุซัน
รีบบอกมาเร็วๆ!
เรนโกคุ เคียวจูโร่
อพยพ...ทุกคนในนี้ออกไป..
เรนโกคุ เคียวจูโร่
คงไม่ได้มีแค่คนเดียวที่ฉันจะส่งไปนรกแล้วล่ะ..
เด็กหนุ่มพูดพร้อมยกยิ้มออกมาก่อนจะก้มลงหยิบปืนแล้วยิงใส่คนที่เจ้าตัวเริ่มมีความเกลียดเข้ากัดกินจิตใจ
คิบุตสึจิ มุซัน
แล้วเธอไม่หนีรึไง!!?
เรนโกคุ เคียวจูโร่
ฉันจะไม่หนีอีกแล้วมุซัน...
เรนโกคุ เคียวจูโร่
ไปได้แล้ว...ฉันไม่อยากกระสุนของฉันยิงโดนนาย..
คิบุตสึจิ มุซัน
ฉันจะไม่ทิ้งเธอไว้ไอ้หนู!
เรนโกคุ เคียวจูโร่
โคคุชิโบ...โดมะ...อาคาสะ...ฝากมุซันด้วยนะ..
โคคุชิโบ
ไม่ต้องห่วงเคียวจูโร่ ฉันจะดูแลคุณมุซันอย่างดีเลย
ลูกน้องของชายหนุ่มพูดจบก็รีบพาตัวเจ้านายของเขาออกไปพร้อมกับลูกน้องของชายหนุ่มอีก2คนที่รีบวิ่งพากันไปช่วยอพยพคนออกจากตัวตึก
เรนโกคุ เคียวจูโร่
ไหนๆก็เหลือกันแค่นี้แล้ว..
เรนโกคุ เคียวจูโร่
ฉันจะเล่าให้พวกแกฟังแล้วกันนะว่าฉันหลอกพวกแกได้มาตลอด..
เรนโกคุ เคียวจูโร่
ฉันไม่เคยเสียความทรงจำ...ฉันจำพวกแกได้ตลอด..
เรนโกคุ เคียวจูโร่
ที่ฉันแกล้งจำไม่ได้เพราะฉันอยากแก้แค้นพวกแก...เหมือนที่ทำไว้กับฉันและทุกคน!!!
คามาโดะ ทันจิโร่
เธอจะรับมือฉันได้หรอ003?
เรนโกคุ เคียวจูโร่
หึ..คนที่ตายคงไม่ใช่แกคนแรกหรอกนะ001
เด็กหนุ่มพูดจบก็เหนี่ยวไกใส่อดีตพ่อบุญธรรมของเจ้าตัวในทันที ซึ่งเป็นสิ่งที่เหนือความคาดหมายของชายหนุ่มที่ตามมาอยู่ไม่น้อย
คามาโดะ ทันจิโร่
ฉันคิดว่าเธอจะไม่กล้าซะอีก
คามาโดะ ทันจิโร่
แต่เธอฆ่าเขา เธอมีความผิด
เรนโกคุ เคียวจูโร่
ไม่ต้องพูดมาก ฉันจะส่งแกตามมันไปไม่ต้องห่วง
เรนโกคุ เคียวจูโร่
นรกมันคือที่ที่เหมาะกับพวกแกที่สุด
เสียงปืนได้ดังขึ้นอีกครั้ง ทำเอาเหล่าคนในตึกนั้นหวาดกลัวและต่างพากันวิ่งหนีออกจากตึกกันโดยไม่มีใครได้รับบาดเจ็บ
คิบุตสึจิ มุซัน
เคียวจูโร่!!!!!
โคคุชิโบ
คุณมุซันเข้าไปไม่ได้นะครับ!!!
คิบุตสึจิ มุซัน
ปล่อยฉัน! ฉันไม่อยากให้เด็กนั่นเป็นอะไรไป!!
คิบุตสึจิ มุซัน
ขอร้องล่ะโคคุชิโบปล่อยฉัน!!! ฉันจะไปช่วยเด็กนั่น!!
เสียงปืนได้ดังขึ้นอีกหลายครั้ง พร้อมกับความหวังในใจของชายหนุ่มนั้นเริ่มริบหรี่ลงทุกที
ผ่านไปพักใหญ่เสียงปืนก็ได้สงบลง พร้อมกับที่มีร่างของเด็กหนุ่มนั้นเดินออกมาในสภาพโชกเลือดและสะบักสะบอมพอสมควร เจ้าตัวได้ทำสำเร็จสำหรับการแก้แค้นครั้งนี้แล้ว
เรนโกคุ เคียวจูโร่
มุซัน...
เรนโกคุ เคียวจูโร่
ฉันทำได้แล้วนะ...
เด็กหนุ่มพูดพร้อมส่งยิ้มให้ชายหนุ่ม ในขณะที่เจ้าตัวก็ยืนทรงตัวไม่ไหวแล้วก็ได้ทรุดตัวลงไปนั่งกับพื้น พร้อมกับเสียงกรีดร้องของคนแถวนั้นที่หวาดกลัวและตกใจกับสภาพของเจ้าตัวเอง
คิบุตสึจิ มุซัน
เคียวจูโร่!!!
ชายหนุ่มที่ทำท่าทางจะวิ่งเข้ามาหา เจ้าตัวได้ห้ามไว้เพราะรู้ว่าเขานั้นไม่ชอบกลิ่นของเลือด และที่ไม่ชอบที่สุดคือเห็นเจ้าตัวนั้นบาดเจ็บจนเกือบปางตายขนาดนี้
เรนโกคุ เคียวจูโร่
อย่าเข้ามา...มุซันไม่ชอบกลิ่นเลือดไม่ใช่หรอ...
คิบุตสึจิ มุซัน
โคคุชิโบเรียกรถพยาบาล!!!
คิบุตสึจิ มุซัน
ไอ้หนูอดทนไว้ก่อนนะรอรถพยาบาลมาเธอก็จะปลอดภัยแล้ว..
ถึงเด็กหนุ่มนั้นจะห้ามเขาไว้แต่เขาก็เลือกที่จะเข้าไปกอดเจ้าตัว แต่เนื่องด้วยบาดแผลที่สาหัสเอาการก็ทำให้เจ้าตัวนั้นเสียเลือดไปเยอะ
เรนโกคุ เคียวจูโร่
ตายยากซะจริงนะ...
คามาโดะ ทันจิโร่
ขอบคุณที่ชม...
เสียงชักปืนได้ดังขึ้นพร้อมกับที่เจ้าตัวนั้นถูกกระชากดึงตัวขึ้นมา แต่เขานั้นก็ดูบาดเจ็บมากกว่าเด็กหนุ่มเสียอีก
เรนโกคุ เคียวจูโร่
ไม่ต้องห่วง...ฉันก็มีกระสุนพอที่จะยิงแกตายเหมือนกัน..
เด็กหนุ่มชักปืนออกมาแล้วยกขึ้นจ่อได้คางของชายหนุ่มที่จับตัวเขาไว้ พร้อมกับที่ตำรวจนั้นมาได้จังหวะพอดี ตำรวจนั้นยกปืนขึ้นขู่เขาทั้ง2คน แต่พวกเขาก็ไม่ได้สนหรือกลัวแม้แต่น้อย
คิบุตสึจิ มุซัน
คุณลดปืนลงเดี๋ยวนี้นะครับ!! เด็กที่ตัวเล็กๆนั่นคนของผม!
นายประกอบ
ไม่ได้ครับ! เขามีอาวุธ!
เรนโกคุ เคียวจูโร่
นี่มุซัน...
คิบุตสึจิ มุซัน
มีอะไรไอ้หนู?!
เรนโกคุ เคียวจูโร่
ฉันขอโทษนะ...
คิบุตสึจิ มุซัน
ขอโทษหรอ..? เรื่องอะไร..?
คามาโดะ ทันจิโร่
ฉันจะลาก003ไปลงนรกด้วยยังไงล่ะ..
เด็กหนุ่มและชายหนุ่มได้เหนี่ยวไกพร้อมกัน ร่างของทั้ง2ได้ล้มลงไปกับพื้น ภาพตรงหน้าทำเอาชายหนุ่มนั้นหัวใจแตกสลายเมื่อเห็นเจ้าตัวนั้นนอนจมกองเลือดอยู่ เขารีบวิ่งเข้าไปดูอาการของเจ้าตัวแต่มันเป็นที่น่าเศร้า เด็กหนุ่มได้ตายไปพร้อมกับชายหนุ่มอีกคนไปเสียแล้ว
คิบุตสึจิ มุซัน
เคียวจูโร่...ขอร้องล่ะ...อย่าเล่นแบบนี้สิ...
นายประกอบ
วอ1เรียกวอ2 ผู้ก่อเหตุได้ยิงกันเองตายแล้วครับ
คิบุตสึจิ มุซัน
ฮึก...ไอ้หนู...
ชายหนุ่มได้กอดร่างที่ไร้วิญญาณของเด็กหนุ่ม พร้อมร้องไห้ออกมาด้วยความเสียใจที่สูญเสียเจ้าตัวไปอย่างไม่มีวันหวนกลับ
โคคุชิโบ
เมื่อกี๊...ก่อนที่จะยิงกัน...ผมเห็นเคียวจูโร่ขยับปากบอกอะไรคุณด้วย...
คิบุตสึจิ มุซัน
ฮึก...บอกอะไร...
โคคุชิโบ
ขอบคุณนะ...ฉันรักนายที่สุดเลย...มุซัน...
หลังจากที่ชายหนุ่มได้ยินคำนี้ เขาก็จำได้ว่าเขาก็เคยพูดคำนี้กับเด็กหนุ่มมาก่อน มันทำให้เขาร้องไห้หนักซะยิ่งกว่าเดิม พร้อมกับที่เขากระชับกอดร่างไร้วิญญาณของเด็กหนุ่มแน่นยิ่งกว่าเดิม
ความทรงจำสุดท้ายของเด็กหนุ่มนั้นก็คือชายหนุ่ม แม้จะเป็นระยะเวลาอันสั้น แต่ก็ต้องขอบคุณชายหนุ่มที่มอบความรักและความอบอุ่นให้กับเจ้าตัว
คิบุตสึจิ มุซัน
ขอบคุณนะ ฉันรักเธอที่สุดเลยเคียวจูโร่
เรนโกคุ เคียวจูโร่
งั้นหรอ
เรนโกคุ เคียวจูโร่
ไว้มีโอกาสฉันจะบอกรักมุซันบ้างนะ
คิบุตสึจิ มุซัน
ตอนนี้ไม่ใช่โอกาสรึไง?
เรนโกคุ เคียวจูโร่
บอกแบบนี้มันน่าเบื่อจะตาย
เรนโกคุ เคียวจูโร่
ต้องทำให้นายเสียน้ำตาสิถึงจะไม่น่าเบื่อ
คิบุตสึจิ มุซัน
งั้นฉันกักน้ำตารอแล้วกันนะไอ้หนู
เรนโกคุ เคียวจูโร่
นี่1437แปลว่าอะไรหรอ?
คิบุตสึจิ มุซัน
เหมือนจะเคยได้ยินมาผ่านๆนะ
คิบุตสึจิ มุซัน
แต่ไม่รู้มันหมายความว่าอะไร
เรนโกคุ เคียวจูโร่
งั้นหาความหมายให้หน่อยสิ ถ้ารู้แล้วก็บอกฉันด้วยล่ะ~!
เรนโกคุ เคียวจูโร่
สัญญาด้วยล่ะ!
คิบุตสึจิ มุซัน
อื้ม ฉันสัญญาว่าฉันจะหาความหมายมาให้เธอ
ณ สุสานของตระกูลติบุตสึจิ
คิบุตสึจิ มุซัน
นี่ไอ้หนู...
คิบุตสึจิ มุซัน
ฉันหาความหมายของ1437ได้แล้วนะ...
คิบุตสึจิ มุซัน
มันคือ I love you forever
คิบุตสึจิ มุซัน
แปลว่า...ฉันจะรักคุณตลอดไป...
คิบุตสึจิ มุซัน
ฉันมาบอกเธอเอาตอนนี้...มันสายไปรึเปล่าไอ้หนู...
คิบุตสึจิ มุซัน
แต่เธอรู้อะไรมั้ย...ฉันรักเธอนะไอ้หนู...รักเธอมาตลอด...
หลังจากที่ชายหนุ่มพูดจบก็มีลมแรงพัดผ่านมา พร้อมกับเสียงที่เขาคุ้นเคยดังขึ้นข้างหู มันเป็นเสียงที่เขาต้องการได้ยินมาตลอดและมันทำเอาเขานั้นกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่
![คนสวยขา [All x Ren]](https://cn-e-pic-aliyun.mangatoon.mobi/cartoon-posters/25919322b39.webp)
Comments
เฉินซีเฉิง
เศร้า😢😭😭😭
2023-08-22
0