เริ่มต้นเป็นนักศึกษาแลกเปลี่ยน
ณ.เที่ยวบินของสายการบินไทย
เขาได้ตื่นจากการนอนหลับบนเครื่องบินเกื่อบ7ชั่วโมงจากเที่ยวบินที่ออกจากท่าอากาศนานาชาติสุวรรณภูมิไปยังท่าอากาศยานนานาชาติโตเกียว
เขาเริ่มคิดขณะที่มองกลุ่มเพื่อนของเขาที่นั่งข้างๆซึ่งพวกเขากำลังหลับอยู่
เขาได้ขยับตัวเพื่อนเขาให้ตื่นจากอาการหลับไหลจนกระทั้งเพื่อนเขาคนหนึ่งได้ตื่นขึ้นมาจากการหลับไหล
พัท
ตอนนี้เครื่องใกล้ลงจอดแล้ว
พัท
คือว่าช่วยปลุกคนอื่นเถอะ
เขากับบอลได้มองเพื่อนเขาที่เหลือที่กำลังหลับไหลบนที่นั่งเครื่องบินก่อนที่จะช่วยกันลงมือปลุกเพื่อนของเขาที่เหลือให้ตื่นจากการหลับไหล
บอล
เดียร์ๆ ตื่นได้แล้วเพื่อน
ทั้งสองได้พากันปลุกเพื่อนๆของพวกเขาจนตื่นจากการหลับไหลกันหมด
มีน
เดี๋ยวแอร์จะมาปลุกพวกเราเอง
ตั้น
แอร์ที่ว่าใช่แอร์ที่ห้องเรียนรึเปล่านิ
เดียร์
มึงก็ยังดีดไม่เลิกเลยจริงๆ
พวกเขาคุยกันจนกระทั่งมีเสียงสัญญาณให้รัดเข็มขัดเนื่องจากเครื่องบินได้ทำการลงจอดที่ท่าอากาศยานนานาชาติโตเกียว
แมน
เข็มขัดกูก็ใส่อยู่ตลอด
เดียร์
บ้า คนละเข็มขัดแล้วแมน
พวกเขาทุกคนได้พากันปรับที่นั่งและรัดเข็มขัดตามคำแนะนำของแอร์
พัท
ทุกคนรัดเข็มขัดแล้วใช่มั้ย
บอล
เขารัดเข็มขัดหมดแล้วพัท
พวกเขาทั้งหมดได้นั่งที่นั่งรอเครื่องบินลงจอด
ทันทีที่เครื่องบินลงจอดและผู้โดยสารในเครื่องบินได้ลุกออกจากที่นั่งเพื่อลงจากเครื่อง พวกเขาได้พากันลุกออกจากที่นั่งผู้โดยสารเดินลงจากเครื่องบิน
ณ.ห้องโถงผู้โดยสารในสนามบินนานาชาติโตเกียว เวลา5โมงเช้า
แมน
ตอนนั้นใครเป็นคนเลือกพวกเรามาวะ
เขาบ่นในสภาพที่ยังคงรู้สึกง่วงซึม
บอล
เอาเถอะน่า นึกซะว่าเราได้มาเที่ยวแล้วกัน
เดียร์
ก็แย่หละ เที่ยวเกื่อบ2ปี
จอน
แต่มันเป็นโอกาศที่หายากนะเว้ย
พวกเขาพากันมองบรรยากาศภายในโถงผู้โดยสารที่เต็มไปด้วยผู้คนจำนวนมากที่เดินไปมา
มีน
อาจารย์ในมหาวิทยาลัยที่เราจะเรียนคนไหน
เขาได้มองบรรยากาศรอบๆจนกระทั้งมีชายคนหนึ่งได้เดินเข้ามาหาพวกเขา
ซาโตะเซนเซ
ขอโทษนะ พวกเธอใช่กลุ่มนักศึกษาที่มาจากประเทศไทยรึเปล่า
เขาได้ถามพัทด้วยความสงสัย
พัท
ใช่ครับ คุณเป็นอาจารย์ที่มหาวิทยาลัยโตเกียวใช่มั้ยครับ
ซาโตะเซนเซ
ใช่แล้วหละ เซนเซเป็นอาจารย์ที่ปรึกษาดูแลพวกเธอและเป็นอาจารย์สอนวิชาการพัฒนาเว็ปไซร์และสอนภาษาไทยด้วย
ซาโตะเซนเซ
แล้วพวกเธอชื่ออะไรหละ
พัท
ผม พัท บวรรักษ์ ยินดีที่ได้รู้จักครับ
เดียร์
ผม เดียร์ พิทักษ์ธรรม ครับ
พัท
พวกเราขอฝากเนื้อฝากตัวนะครับ
หลังจากที่พวกเขาได้แนะนำตัวเองเสร็จ เซนเซได้ยิ้มด้วยความยินดี
ซาโตะเซนเซ
เอาหละ เดี๋ยวตามเซนเซขึ้นรถเลย
ตั้น
คำว่าเซนเซเป็นคำเดียวกันกับคำว่าอาจารย์รึเปล่าครับ
เขาถามซาโตะเซนเซด้วยความสงสัย
ซาโตะเซนเซ
ใช่ครับ จะเรียกว่าอาจารย์ก็ได้นะ
พวกเขาได้เดินขนของและสัมภาระขึ้นตามซาโตะเซนเซไปที่รถตู้ที่ทางมหาวิทยาลัยจัดไว้ให้มารับพวกเขาไปบ้านพักที่ทางมหาวิทยาลัยจัดไว้ให้
แมน
บ้านเมืองที่นี่น่าอยู่มากนะ
บอล
มันก็น่าอยู่เพราะคนที่นี่เขารักษากฏระเบียบเคร่งครัดมาก
ตั้น
เคร่งครัด แต่พวกเราคงได้แหกกฎ
จอน
อย่าตั้น ค่าปรับและโทษที่นี่แรงมากนะ
ตั้น
หู้ แรงขนาดนั้นหรอคราบ
เดียร์
มึงลองสูบบุหรี่ในที่สาธารณะดิ
บอล
ค่าปรับแพงนะบอกก่อนเลย
พวกเขาได้คุยกันและหนึ่งในพวกเขาได้สังเกตสิ่งผิดปกติบางอย่างกับพัท
มีน
ทำไมวันนี้พัทถึงเงียบๆนิ
เดียร์
นั่นดิ ปกติมันจะพูดมาก
พัท
คือว่าเราเกรงใจเซนเซน่ะ
ซาโตะเซนเซ
ทำตามสบายเลยพัท
รถตู้ได้จอดที่หน้าบ้านพักที่พวกเขาต้องมาอาศัยในช่วงที่เป็นนักศึกษาแลกเปลี่ยน
ซาโตะเซนเซ
ถึงแล้วหละ พวกเธอลงรถขนของได้เลย
พวกเขาได้ขนของและสัมภาระลงจากรถตู้
ทันทีที่พวกเขาลงจากรถตู้ พวกเขาต้องอึ้งหลังจากที่เห็นบรรยากาศบ้านพักที่พวกเขาต้องอาศัยช่วงที่เป็นนักศึกษาแลกเปลี่ยน
ซาโตะเซนเซ
อืม ที่นี่มีห้องนอน3ห้องนอน2ห้องน้ำเลยนะ
พัท
โห้ ค่าเช่าเดือนเท่าไหร่ครับเนี่ย
ซาโตะเซนเซ
ราคาบ้านพักตกเดือนละ 35,000เยน
ซาโตะเซนเซ
รวมค่าแก็ส ค่าน้ำค่าไฟด้วยนะ
ซาโตะเซนเซ
แต่ว่าที่ร้านอาหารใกล้ๆสถานีรถไฟโตเกียวรับทำงานพาสไทม์
ซาโตะเซนเซ
ตกชั่วโมงละ 1,500เยนนะ
ซาโตะเซนเซ
เอาหละ เดี๋ยวพวกเราเข้าไปเก็บของเลย
ซาโตะเซนเซ
จะได้พาไปหาอธิการบดี ที่มหาวิทยาลัยโตเกียวกันต่อ
ซาโตะเซนเซ
ถ้างั้นเซนเซจะไปรออยู่ที่สถานีรถไฟโตเกียว
ซาโตะเซนเซ
พวกเธอค่อยเดินมาหาเซนเซหลังจากที่เก็บของเสร็จ
ซาโตะเซนเซ
จะปั่นจักรยานมาก็ได้นะ
หลังจากที่ซาโตะเซนเซเดินไปที่สถานีรถไฟโตเกียวในขณะที่พวกเขาได้พากันขนของและสัมภาระไปเก็บไว้ในบ้านพักก่อนที่จะเดินทางไปพบอธิการบดี
พัท
ทุกคน เราเจอจักรยานแล้ว
เขาได้จูงจักรยานมาให้เพื่อนของเขาซึ่งมีจักรยานแค่คันเดียว
พัท
ใช่ ก็เขาให้เราคันเดียว
แมน
แล้วทีนี้จะไปสถานีรถไฟโตเกียวยังไงวะ
มีน
ถ้าเดินเราก็ต้องเดินไปเกือบ500เมตร
เขาได้เป็นคนปั่นจักรยานในขณะที่เพื่อนของเขาได้นั่งซ้อนท้าย บางคนก็ยืนซ้อนท้ายรถจักรยานที่มีเพียงแค่คันเดียว
ตั้น
ซ้อนท้ายยังไงให้โลกจำ
พวกเขาได้พากันซ้อนท้ายรถจักรยานคันเดียวกันโดยที่ไม่รู้ว่าเป็นการกระทำผิดกฏหมายของประเทศญี่ปุ่น
จนกระทั่งพวกเขาปั่นจักรยานผ่านบริเวณสี่แยกและตำรวจที่สี่แยกเห็นพวกเขาที่พากันซ้อนรถจักรยานคนเดียวจึงขับรถจักรยานยนต์มาหาพวกเขา
ซาเนมิ
พวกเธอหยุดเดี๋ยวนี้
ตำรวจหญิงได้เอามือจับไหล่ตำรวจหนุ่มเพื่อให้เขาใจเย็น
ชิโนบุ
บางทีฉันคิดว่าพวกเขาเป็นชาวต่างชาตินะ
ตำรวจหญิงได้เดินไปหาพวกเขาเพื่อพูดคุยและสอบถาม
ชิโนบุ
พวกคุณมาจากที่ไหนกัน
พัท
คือว่าพวกเราเป็นนักศึกษาแลกเปลี่ยนจากประเทศไทยครับ
ชิโนบุ
อ้อ แล้วพวกคุณกำลังไปไหนหรอ
พัท
คือว่าพวกเราจะไปสถานีรถไฟโตเกียว
พัท
เพราะว่าซาโตะเซนเซเขารอพวกผมที่สถานีรถไฟโตเกียวครับ
ชิโนบุ
เขาเป็นเพื่อนสมัยเรียนฉันเอง
เดียร์
ว่าแต่ที่เรียกพวกผมมามีอะไรหรอครับ
ซาเนมิ
คือว่าพวกนายทำผิดกฏหมายน่ะ
ตำรวจหนุ่มได้อธิบายให้พวกเขาอย่างใจเย็น
ซาเนมิ
ข้อหาซ้อนท้ายจักรยาน
ซาเนมิ
ต้องเสียค่าปรับไม่เกิน 5,000 เยน
หลังจากตำรวจหนุ่มพูดจบพวกเขาก็ตกใจกับข้อกล่าวหา
ทันทีที่ตำรวจหญิงสังเกตเห็นปฏิกิริยาของพวกเขาจึงได้เข้ามาอธิบายเสริมให้พวกเขาเข้าใจ
ชิโนบุ
คือว่าที่นี่มีกฏที่เคร่งครัดเพื่อให้มีความเป็นระเบียบเรียบร้อย
ชิโนบุ
มันอาจเคร่งครัดกว่าประเทศที่พวกคุณอยู่นะ
บอล
แล้วทีนี้พวกผมต้องจ่ายค่าปรับสินะครับ
ซาเนมิ
รอบนี้พวกนายยังไม่ต้องเสียค่าปรับหรอกนะ
ซาเนมิ
แต่รอบหน้าเสียค่าปรับแน่
ชิโนบุ
เดี๋ยวพรุ่งนี้จะเอาหนังสือกฏหมายเบื้องต้นของประเทศญี่ปุ่นฉบับภาษาไทยมาให้อ่านนะ
ชิโนบุ
แต่ว่าฉันขอยึดจักรยานของพวกคุณเอาไปเก็บไว้ที่พักของพวกคุณแล้วกัน
หลังพูดคุยเสร็จพวกเขาได้พากันเดินไปที่สถานีรถไฟโตเกียวทันทีในขณะที่ตำรวจทั้งสองยึดจักรยานของพวกเขา
"เมื่อไหร่นักศึกษาจะมากันนะ" ซาโตะเซนเซคิดพลางสลับกับมองนาฬิกา
จนกระทั่งกลุ่มนักศึกษาแลกเปลี่ยนได้เดินมาถึงสถานีรถไฟโตเกียวท่ามกลางผู้คนที่เดินไปมาจำนวนมาก
พัท
ผมต้องขอโทษที่มาช้าเพราะว่าได้มีตำรวจยึดรถจักรยานไปครับ
ซาโตะเซนเซ
อะอ่าว โดนข้อหาอะไรหละ
บอล
โดนข้อหาซ้อนท้ายรถจักรยานครับ
ซาโตะเซนเซ
ทางมหาวิทยาลัยได้มอบรถจักรยานให้7คันพอดีไม่ใช่เหรอ
จอน
คือว่าตอนนั้นพวกผมเห็นคันเดียวครับ
ซาโตะเซนเซ
แสดงว่ายังจัดส่งไม่ครบสินะ
มีน
แต่เห็นว่าตำรวจเขาจะเอาจักรยานไปไว้ที่พักพวกเราครับ
หลังจากที่เขาพูดจบทำให้ซาโตะเซนเซรู้ทันทีว่าตำรวจสองคนนั้นคือใคร
ซาโตะเซนเซ
ตำรวจคนนั้นเป็นเพื่อนเซนเซเอง
ซาโตะเซนเซ
คนที่เป็นผู้ชายเขาชื่อซาเนมิ
ซาโตะเซนเซ
ส่วนคนที่เป็นผู้หญิงเขาชื่อชิโนบุ
ตั้น
ชิโนบุ ใช่คนที่เป็นนักดาบปราณแมลงรึเปล่าครับ
ซาโตะเซนเซได้ขำหลังจากที่เขาได้เล่นมุขเกี่ยวกับชื่อตำรวจหญิง
ซาโตะเซนเซ
พวกเราไปมหาวิทยาลัยกันเลยดีกว่า
ซาโตะเซนเซ
ตอนนี้อธิการบดีรอพวกเธอนานแล้ว
ซาโตะเซนเซได้พานักศึกษาแลกเปลี่ยนซื้อตั๋วรถไฟเพื่อที่จะขึ้นรถไฟไปมหาวิทยาลัย
ณ.ชานชาลาของสถานีรถไฟโตเกียว
ซาโตะเซนเซและนักศึกษาแลกเปลี่ยนได้พากันยืนรอรถไฟสายยามาโนเตะเพื่อที่จะเดินทางไปมหาวิทยาลัยท่ามกลางคนที่ยืนรอรถไฟที่ชานชาลาอยู่จำนวนมาก
ซาโตะเซนเซ
ตอนเดินทางไปมหาวิทยาลัย
ซาโตะเซนเซ
พวกเธอสามารถขึ้นรถไฟสายยามาโนเตะจากสถานีโตเกียวไปลงที่สถานีโอกะจิมาจิ
ซาโตะเซนเซ
จากนั้นก็ต่อรถไฟใต้ดินโทเอสายโอเอโดะหรือจะขึ้นรถเมล์ตามที่พวกเธอสะดวกนะ
ซาโตะเซนเซได้หยิบแผนที่เส้นทางรถไฟในโตเกียวให้กลุ่มนักศึกษาแลกเปลี่ยน
ซาโตะเซนเซ
เอาไว้เวลาไปเที่ยววันหยุดนะ
พวกเขารับแผนที่จากซาโตะเซนเซ
ขณะที่พวกเขายืนดูแผนที่รถไฟที่พวกเขาต้องขึ้นได้มาเที่ยบท่าชานชาลา
ซาโตะเซนเซ
พวกเราขึ้นรถไฟกันเลย
ซาโตะเซนเซได้พาพวกเขาขึ้นรถไฟสายยามาโนเตะและต่อด้วยรถไฟใต้ดินเพื่อไปที่มหาวิทยาลัย
พวกเขาได้ยืนอึ้งกับบรรยากาศภายในมหาวิทยาลัยที่พวกเขาจะได้เรียนเป็นเวลาสองปี
เดียร์
เหมือนในหนังแฮร์รี่พอตเตอร์เลย
ตั้น
แฮร์รี่พอตเตอร์ที่มีริงการ์เดี้ยน เรดิโอสาดปะ
บอล
แต่ว่าบรรยากาศรอบๆน่าเรียนมากนะ
จอน
แล้วสนามแบตที่นี่มีมั้ยเนี่ย
ซาโตะเซนเซ
แต่ว่าตอนนี้พวกเธอไปพบอธิการบดีก่อน
ซาโตะเซนเซ
เดี๋ยวพรุ่งนี้เซนเซจะพาไป
ซาโตะเซนเซได้พาพวกเขาไปที่หน้าห้องอธิการบดี
ซาโตะเซนเซได้เคาะประตูสามครั้งเพื่อขออนุญาตเข้าห้อง
ซาโตะเซนเซ
ขออนุญาตพานักศึกษาแลกเปลี่ยนเข้าพบนะครับ
ซาโตะเซนเซได้เปิดประตูห้องอธิการบดีให้พวกเขาเข้าพบอธิการบดี
ซึ่งในห้องของอธิการบดีนั้นได้มีอาจารย์จากวิทยาลัยที่พวกเขาได้เรียนอยู่ในห้องด้วย
บอล
อาจารย์ป็อปสบายดีมั้ยครับ
อธิการบดี
คณะนักศึกษาแลกเปลี่ยนจากวิทยาลัยอาเซียน
อธิการบดี
ใช่มั้ยอาจารย์ป็อป
อธิการบดี
แล้วแต่ละคนชื่ออะไรกันหละหืม
เดียร์
เดียร์ พิทักษ์ธรรม ครับ
พัท
พวกเราฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ
อธิการบดี
อืม แล้วในคณะนักศึกษาแลกเปลี่ยนได้แต่ตั้งให้ใครเป็นหัวหน้าเฉพาะกลุ่มรึยัง
อธิการบดี
อาจารย์ป็อป ซาโตะ
ซาโตะเซนเซ
ยังเลยครับท่านอธิการบดี
จอน
คือว่าพวกผมยังไม่ได้เลือกหัวหน้าเลยครับ
ท่านอธิการบดีได้ยินแบบนั้นก็ยิ้มกริ่มพลางมองพัท
อธิการบดี
ถ้าอยากนั่งให้หนุ่มคนนี้เป็นหัวหน้าแล้วกันนะ
อธิการบดี
เพราะว่าตอนที่ไปเยี่ยมที่วิทยาลัย
อธิการบดี
ฉันเห็นเธอเป็นผู้นำในตัวเขาตอนทำกิจกรรมหน้าเสาธงและมีความรับผิดชอบสูง
บอล
ให้พัทเป็นหัวหน้าในคณะพวกผมหรอครับ
อธิการบดี
เห็นด้วยมั้ยหละ อาจารย์ป็อป
อาจารย์ป็อป
ผมก็เห็นด้วยครับ
อาจารย์ป็อป
ทุกครั้งผมเห็นมาแต่เช้าและเป็นกรรมการ อวท.ด้วยครับ
เขาได้ยิ้มเจื่อนๆถามอธิการบดีด้วยความเกรงใจ
ทันทีที่อธิการบดีได้ยินก็หัวเราะทันที
อธิการบดี
ถ้าฉันมีคนแบบเธอเยอะแบบนี้คงจะดี
"จะรอดมั้ยนั้น" บอลได้คิดในใจ
อธิการบดี
แต่ว่าบ้านพักที่จัดไว้ให้พออยู่ได้มั้ยหละ
อธิการบดี
นอกจากบ้านพัก ยังมีจักรยานให้คนละคันด้วยนะ
เดียร์
คือว่าพวกเราได้จักรยานแค่คันเดียวครับ
อธิการบดี
สงสัยจักรยานคงมาส่งช้า เดี๋ยวฉันจะตามให้นะ
อธิการบดี
ฝากดูแลคณะนักศึกษาแลกเปลี่ยนด้วยนะ
อธิการบดี
และพานักศึกษาแลกเปลี่ยนไปรับหนังสือและอุปกรณ์การเรียนด้วย
อธิการบดี
เอาหละพวกเธอไปรับหนังสือและอุปกรณ์การเรียนและไปพักผ่อนก่อน
อธิการบดี
แล้วพรุ่งนี้เจอกัน
ซาโตะเซนเซ
พวกเธอไปรับหนังสือกับอุปกรณ์การเรียนที่ห้องพักเซนเซ
ซาโตะเซนเซได้พาพวกเขาไปรับหนังสือและอุปกรณ์การเรียนก่อนที่จะพาไปที่ร้านอาหารที่อยู่ใกล้สถานีรถไฟโตเกียว
ซาโตะเซนเซได้พาพวกเขาไปรับประทานอาหารที่ร้านอาหารใกล้สถานีรถไฟซึ่งเป็นร้านที่ทำเมนูอาหารญี่ปุ่นกับเมนูอาหารฝั่งตะวันตก
ซาโตะเซนเซ
ที่เซนเซจะให้พวกเธอทำงานพาสไทม์
เดียร์
โห้ ร้านนี้ดูหรูหรามากเลย
ในขณะที่พวกเขายืนมองบรรยากาศร้านอาหารได้มีเจ้าของร้านเดินมาหาพวกเขาพอดี
มิโยชิ
อะอ้าว คุณซาโตะมีอะไรให้ช่วยหรอครับ
ซาโตะเซนเซ
พอดีผมพานักศึกษาแลกเปลี่ยนมาทานข้าวและพามาสมัครงานพาสไทม์น่ะ
มิโยชิ
อ้อ แบบนี้นิเองสินะ
มิโยชิ
เดี๋ยวเชิญเข้าไปข้างในก่อน
เจ้าของร้านได้เชิญพวกเขาเข้าร้านและจัดเตรียมที่นั่งรับประทานอาหาร
ซาโตะเซนเซ
พวกเธอจะเอาเมนูอะไรก็สั่งเลยนะ
ซาโตะเซนเซ
เดี๋ยวมื้อนี้เซนเซเลี้ยงเอง
มิโยชิ
ไม่ต้องหรอกครับคุณซาโตะ
มิโยชิ
พวกนักศึกษาแลกเปลี่ยนพวกนี้ผมเลี้ยงเอง
พัท
แต่ว่าพวกผมจะเอาเมนูอะไรก็ได้นะครับ
มิโยชิ
ได้เลยสิ รอสักครู่นะ
เจ้าของร้านอาหารได้ไปบอกพ่อครัวทำอาหารให้พวกเขาเป็นเมนูอาหารญี่ปุ่นเพื่อเป็นการต้อนรับพวกเขาที่เป็นนักศึกษาจากประเทศไทย
ได้มีชายสองคนได้มองและพูดคุยเรื่องเกี่ยวกับพวกเขา
ทาดามะ
คนที่มากับซาโตะเซนเซเนี่ยใช่กลุ่มนักศึกษาแลกเปลี่ยนจากไทยรึเปล่า
เขาได้หันไปมองกลุ่มนักศึกษาแลกเปลี่ยนสักพัก
"แสดงว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องจริงสินะ" เขาคิดพลางรู้สึกตื่นเต้น
ทาดามะ
หวังว่าพวกเขาคงไม่ทำตัวเหมือนพวกอันธพาลในวิทยาลัยนะ
มุราตะ
คิดแบบนั้นเหมือนกัน
มุราตะ
และหวังว่าพวกเขาคงจะไม่เข้าร่วมกับพวกนั้น
โต๊ะของกลุ่มนักศึกษาแลกเปลี่ยน
เจ้าของร้านได้นำอาหารมาเสิร์ฟกลุ่มนักศึกษาแลกเปลี่ยนกับซาโตะเซนเซด้วยตนเอง
มิโยชิ
วันมีเมนูข้าวหน้าปลาซาบะย่างซอล กุ้งเทมปุระและหมูทงคัสสึนะ
แมน
คือว่าที่นี่มีช้อนกับซ่อมมั้ยครับ
อาจารย์ป็อป
นักศึกษา คือว่าที่นี่เขาใช้ตะเกียบในการรับประทานอาหารเป็นส่วนใหญ่นะ
ซาโตะเซนเซ
เดี๋ยวฉันสอนใช้ตะเกียบทานข้าวแล้วกันนะ
ซาโตะเซนเซได้สอนกลุ่มนักศึกษาแลกเปลี่ยนเรื่องวิธีการรับประทานอาหารด้วยตะเกียบและยังสอนเรื่องมารยาทในการรับประทานอาหารของประเทศญี่ปุ่น
พัท
ถ้างั้นพวกผมขอทานเลยนะครับ
กลุ่มนักศึกษาแลกเปลี่ยนได้รับประทานอาหารที่อยู่บนโต๊ะ
มิโยชิ
ถ้างั้นก็ทานเยอะๆนะ
มิโยชิ
ส่วนเรื่องงานนี้จะเป็นงานเสริฟอาหาร
มิโยชิ
ค่าจ้างทำงานพาสไทม์ชั่วโมงละ 1,500 เยน
มิโยชิ
และถ้าจะหยุดงานก็สามารถมาบอกได้ตลอดนะไม่ได้ห้ามอะไร
พัท
ขอบคุณที่เลี้ยงข้าวนะครับ
มิโยชิ
ขอให้ตั้งใจเรียนก็พอ
ซาโตะเซนเซ
ถ้างั้นเซนเซจะเดินไปส่งพวกเธอที่บ้านพักนะ
พวกเขาได้พากันเดินออกจากร้านอาหารเพื่อกลับบ้านพัก
บ้านพักนักศึกษาแลกเปลี่ยน
พวกเขาได้กลับมาถึงบ้านพักกลับพบว่ามีจักรยานจำนวน7คันและได้มีตำรวจหนุ่มกับตำรวจหญิงยืนรออยู่หน้าบ้านพัก
พัท
พอดีเซนเซได้พาพวกผมไปแวะทานข้าวที่ร้านอาหาร
ซาโตะเซนเซ
ว่าแต่ซาเนมิ ชิโนบุมาทำอะไรที่นี่หละ
ชิโนบุ
พอดีพวกเขาทำผิดกฏหมายในข้อหาซ้อนท้ายจักรยาน
ชิโนบุ
และฉันเห็นว่าพวกเขาเป็นนักศึกษาแลกเปลี่ยนและยังไม่รู้เรื่องกฏหมายของประเทศญี่ปุ่น
ชิโนบุ
ก็เลยเอาหนังสือกฏหมายเบื้องต้นของประเทศญี่ปุ่นฉบับภาษาไทยมาให้พวกเขาอ่านน่ะ
ตำรวจหญิงได้หยิบหนังสือมอบให้พัท
ชิโนบุ
เอาไว้ให้อ่านและปฏิบัติตามด้วยหละนะ
เขารับหนังสือจากตำรวจหญิง
ซาโตะเซนเซ
ถ้างั้นฉันก็ฝากดูแลนักศึกษาแลกเปลี่ยนหน่อยนะ
ซาเนมิ
จะใช้สองตาจับตาดูแลให้เป็นอย่างดีเลย
ชิโนบุ
ส่วนเรื่องค่าปรับเมื่อเช้า
ชิโนบุ
ซาเนมิเขาจ่ายแทนพวกเขาเอง
ตั้น
ถ้างั้นผมขอขอบคุณพวกพรี่ตำรวจมากๆนะครับ
ซาเนมิ
อย่าไปทำผิดกฎหมายที่นี่อีก
ซาเนมิ
ถ้ามีอีกครั้งฉันจับจริงเข้าใจมั้ย
ชิโนบุ
ส่วนเรื่องจักรยาน ช่วงบ่ายมีคนเอามาส่งให้น่ะ
ชิโนบุ
ถ้างั้นฉันขอตัวก่อนนะ
ซาโตะเซนเซ
โชคดีนะ ชิโนบุ ซาเนมิ
ตำรวจทั้งสองได้ขึ้นรถตำรวจขับออกไปจากบ้านพัก
อาจารย์ป็อป
ถ้างั้นอาจารย์ก็ขอตัวกลับไทยแล้วกัน
จอน
อาจารย์อยู่เป็นเพื่อนที่นี่ไม่ได้หรอครับ
อาจารย์ป็อป
ใจจริงอาจารย์อยากอยู่
อาจารย์ป็อป
แต่พรุ่งนี้ติดประชุมก็เลยต้องรีบกลับ
อาจารย์ป็อป
อยู่ที่นี่ก็อย่าซน อย่าโดดเรียน เข้าใจมั้ย
พัท
เดินทางปลอดภัยครับอาจารย์
อาจารย์ได้ขึ้นรถแท็กซี่ไปที่สนามบินทำให้ที่บ้านพักเหลือแต่ซาโตะเซนเซกับกลุ่มนักศึกษาแลกเปลี่ยน
ซาโตะเซนเซ
เซนเซจะเอากุญแจบ้านพักและห้องนอนไว้คนละ1พวง
ซาโตะเซนเซ
จะมีแค่พัท ที่เป็นหัวหน้าในกลุ่มพวกเธอจะมีกุญแจทุกห้องนอน
ซาโตะเซนเซ
ซึ่งสองห้องนอนในหนึ่งห้องสามารถนอนด้วยกันได้สามคน
ซาโตะเซนเซ
จะมีแค่หนึ่งห้องนอนที่นอนได้คนเดียว
ซาโตะเซนเซ
เซนเซก็เลยอยากให้พวกเธอแบ่งกลุ่มกันว่าใครจะนอนกับใครนะ
พัท
ผมขอนอนในห้องนอนที่นอนได้คนเดียวนะครับ
บอล
เดียร์ คือว่าพัทเป็นคนชอบเข้าสังคมจริง
บอล
แต่เวลาที่อยู่ส่วนตัวจะไม่ชอบสุงสิงกับใคร
แมน
กูว่ามันต้องมีเงื่อนงำบางอย่าง
ซาโตะเซนเซ
สรุป ห้องแรกเป็นห้องของ จอน ตั้น มีนใช่มั้ย
ซาโตะเซนเซ
ห้องที่สองเป็นห้องของ บอล เดียร์และแมนสินะ
ซาโตะเซนเซ
ส่วนห้องสุดท้ายก็พัทคนเดียวสินะ
ซาโตะเซนเซ
เอาหละในเมื่อแบ่งห้องนอนเรียบร้อยแล้ว
ซาโตะเซนเซ
เซนเซก็จะให้กุญเเจและขอตัวกลับบ้านก่อน
ซาโตะเซนเซได้มอบกุญแจบ้านพักให้กับนักศึกษาฝึกงานทุกคน
ซาโตะเซนเซ
เดี๋ยวพรุ่งนี้เจอกันที่มหาวิทยาลัยนะ
ซาโตะเซนเซได้เดินทางกลับบ้านของเขาในขณะที่กลุ่มนักศึกษาพากันเข้าบ้านพัก
พัท
เอาหละพวกเราเข้าบ้านกัน
แมน
ถ้าไม่เปิด มึงจะเข้ายังไง
จอน
ต้องให้ประธานเปิดประตู555
พวกเขาได้พูดแซลกันเองในขณะที่พัทใช้กุญแจเปิดประตูบ้านพักและได้เข้าไปหยิบกระเป๋าสิ่งของสัมภาระ
เดียร์
เราว่าพวกเราดูห้องของแต่ละคนกันมั้ย
แมน
อยากรู้ว่าห้องแต่ละคนมันมีอะไรบ้าง
มีน
จำได้ว่ามันมีสองห้องน้ำ
มีน
และพวกเราเจอแค่หนึ่งห้องน้ำ
ตั้น
ต้องมีห้องนอนใครสักห้องแม่งมีห้องน้ำแน่ๆ
พัท
งั้นเราไปดูห้องนอนแต่ละคนเลย
พวกเขาได้พากันขนของและสัมภาระขึ้นบันไดชั้นสอง
พวกเขาได้ยินอยู่ที่หน้าประตูห้องนอนห้องแรกซึ่งอยู่หน้าบันไดพอดี
จอน
เดี๋ยวขอเปิดประตูแล้วกัน
พวกเขาตัดสินใจเปิดประตูห้องนอนห้องแรก
บรรยากาศภายในห้องมีเฟอร์นิเจอร์ครบครันและได้ติดตั้งแอร์และฮีตเตอร์เหมือนชั้นหนึ่ง
พวกเขาได้มองดูบรรยากาศภายในห้องนอน
เดียร์
มีเตียงนอนกับโต๊ะทำงานอย่างละสามตัว
เดียร์
ขนาดยังไม่รวมโต๊ะที่ใช้วางของกับโซฟาตัวแอลและฮีตเตอร์กับแอร์อย่างละตัว
เดียร์
กูว่ามหาวิทยาลัยเขาเตรียมมาดีนะ
ตั้น
ชั้นหนึ่งติดแอร์กับฮีตเตอร์แล้ว
ตั้น
คิดว่าทุกห้องนอนแม่งติดเหมือนกัน
เดียร์
เดี๋ยวพวกกูไปดูห้องของพวกกูก่อนแล้วกัน
มีน
พวกกูยังไม่ได้วางกระเป๋าเลย
พวกเขาทั้งสามได้วางกระเป๋าในห้องของพวกเขาก่อนที่จะไปที่ห้องนอนห้องที่สอง
บอล
ได้เวลาเปิดห้องนอนแล้วสิ
เขาได้เปิดห้องนอนพบว่าห้องนอนที่สองที่พวกเขาอีกสามคนอยู่ถูกจัดเตรียมเหมือนห้องนอนห้องแรก
เดียร์
เราว่าห้องน้ำอีกห้องอยู่ในห้องนอนพัทแน่ๆ
บอล
เดี๋ยวพวกฉันเอาของไปเก็บก่อนแล้วไปดูห้องนอนพัท
พวกเขาทั้งสามได้นำกระเป๋าไปวางก่อนที่จะไปที่ห้องนอนห้องสุดท้าย
เขาได้เปิดประตูห้องนอนห้องสุดท้าย
ภายในห้องนอนเป็นห้องขนาดเล็กประกอบด้วยเตียงนอน โต๊ะทำงาน ตู้เสื้อผ้า โซฟา โต๊ะกาแฟ แอร์และฮีตเตอร์อย่างละอันและยังมีห้องน้ำอยู่ในห้องนอนอีกด้วย
แมน
ในห้องพัทมีห้องน้ำจริงๆ
มีน
ฉันว่าเราไปเก็บของและลงไปอาบน้ำดีกว่า
พัท
คือว่าเดี๋ยวเราขออาบน้ำแล้วนอนเลยนะ
พวกเพื่อนๆของเขาได้เดินออกจากห้องนอนของเขาเพื่อไปเก็บของในห้องนอนของตัวเอง
เขาได้เอาเสื้อผ้าออกจากกระเป๋าและเก็บไว้ในตู้เสื้อผ้ารวมทั้งจัดเก็บสิ่งของที่เอามาไว้ให้เป็นระเบียบเรียบร้อย
พัท
เท่านี้ก็เรียบร้อยแล้วหละ
เขาได้หยิงผ้าเช็ดตัวก่อนที่จะถอดเสื้อผ้าของเขาใส่ตะกร้าเตรียมซักก่อนที่จะเข้าห้องน้ำเพื่อที่จะได้อาบน้ำ
เมื่อเขาอาบน้ำเสร็จเขาได้เดินออกจากห้องน้ำและไปหยิบเสื้อผ้าที่เขาเตรียมไว้มาสวมและน้ำเช็ดตัวไปตากที่ราวตากผ้าเช็ดตัวที่อยู่ข้างห้องน้ำ
"ขอให้พรุ่งนี้เป็นวันที่ดี" เขาคิดในใจก่อนที่จะปิดไฟและล้มตัวลงนอนบนเตียงนอน
Comments