NovelToon NovelToon

ว้าวุ่นแก็งแลกเปลี่ยน

เริ่มต้นเป็นนักศึกษาแลกเปลี่ยน

ณ.เที่ยวบินของสายการบินไทย
เขาได้ตื่นจากการนอนหลับบนเครื่องบินเกื่อบ7ชั่วโมงจากเที่ยวบินที่ออกจากท่าอากาศนานาชาติสุวรรณภูมิไปยังท่าอากาศยานนานาชาติโตเกียว
"ใกล้จะถึงแล้วสินะ"
เขาเริ่มคิดขณะที่มองกลุ่มเพื่อนของเขาที่นั่งข้างๆซึ่งพวกเขากำลังหลับอยู่
พัท
พัท
บอลๆ
เขาได้ขยับตัวเพื่อนเขาให้ตื่นจากอาการหลับไหลจนกระทั้งเพื่อนเขาคนหนึ่งได้ตื่นขึ้นมาจากการหลับไหล
บอล
บอล
มีอะไร หืม
พัท
พัท
ตอนนี้เครื่องใกล้ลงจอดแล้ว
บอล
บอล
แล้ว
พัท
พัท
คือว่าช่วยปลุกคนอื่นเถอะ
เขากับบอลได้มองเพื่อนเขาที่เหลือที่กำลังหลับไหลบนที่นั่งเครื่องบินก่อนที่จะช่วยกันลงมือปลุกเพื่อนของเขาที่เหลือให้ตื่นจากการหลับไหล
บอล
บอล
เดียร์ๆ ตื่นได้แล้วเพื่อน
พัท
พัท
จอน ตั้น ตื่นๆ
พัท
พัท
ใกล้ถึงญี่ปุ่นแล้ว
ทั้งสองได้พากันปลุกเพื่อนๆของพวกเขาจนตื่นจากการหลับไหลกันหมด
เดียร์
เดียร์
ใกล้ถึงแล้วหรอ...
บอล
บอล
ใช่ เบียร์บอกมา
จอน
จอน
จริงจัง
พัท
พัท
ใช่
มีน
มีน
เอาจริงๆนะ
มีน
มีน
เดี๋ยวแอร์จะมาปลุกพวกเราเอง
ตั้น
ตั้น
แอร์ที่ว่าใช่แอร์ที่ห้องเรียนรึเปล่านิ
แมน
แมน
เอ่อ
เดียร์
เดียร์
มึงก็ยังดีดไม่เลิกเลยจริงๆ
พวกเขาคุยกันจนกระทั่งมีเสียงสัญญาณให้รัดเข็มขัดเนื่องจากเครื่องบินได้ทำการลงจอดที่ท่าอากาศยานนานาชาติโตเกียว
จอน
จอน
พวกเรา รัดเข็มขัดๆ
จอน
จอน
เครื่องจะลงจอดแล้ว
แมน
แมน
เข็มขัดกูก็ใส่อยู่ตลอด
เดียร์
เดียร์
บ้า คนละเข็มขัดแล้วแมน
พวกเขาทุกคนได้พากันปรับที่นั่งและรัดเข็มขัดตามคำแนะนำของแอร์
พัท
พัท
ทุกคนรัดเข็มขัดแล้วใช่มั้ย
บอล
บอล
เขารัดเข็มขัดหมดแล้วพัท
พวกเขาทั้งหมดได้นั่งที่นั่งรอเครื่องบินลงจอด
ทันทีที่เครื่องบินลงจอดและผู้โดยสารในเครื่องบินได้ลุกออกจากที่นั่งเพื่อลงจากเครื่อง พวกเขาได้พากันลุกออกจากที่นั่งผู้โดยสารเดินลงจากเครื่องบิน
ณ.ห้องโถงผู้โดยสารในสนามบินนานาชาติโตเกียว เวลา5โมงเช้า
แมน
แมน
ตอนนั้นใครเป็นคนเลือกพวกเรามาวะ
เขาบ่นในสภาพที่ยังคงรู้สึกง่วงซึม
บอล
บอล
เอาเถอะน่า นึกซะว่าเราได้มาเที่ยวแล้วกัน
เดียร์
เดียร์
ก็แย่หละ เที่ยวเกื่อบ2ปี
จอน
จอน
แต่มันเป็นโอกาศที่หายากนะเว้ย
พวกเขาพากันมองบรรยากาศภายในโถงผู้โดยสารที่เต็มไปด้วยผู้คนจำนวนมากที่เดินไปมา
มีน
มีน
พัท
มีน
มีน
อาจารย์ในมหาวิทยาลัยที่เราจะเรียนคนไหน
พัท
พัท
เอิ่ม....
เขาได้มองบรรยากาศรอบๆจนกระทั้งมีชายคนหนึ่งได้เดินเข้ามาหาพวกเขา
ซาโตะเซนเซ
ซาโตะเซนเซ
ขอโทษนะ พวกเธอใช่กลุ่มนักศึกษาที่มาจากประเทศไทยรึเปล่า
เขาได้ถามพัทด้วยความสงสัย
พัท
พัท
ใช่ครับ คุณเป็นอาจารย์ที่มหาวิทยาลัยโตเกียวใช่มั้ยครับ
ซาโตะเซนเซ
ซาโตะเซนเซ
ใช่แล้วหละ เซนเซเป็นอาจารย์ที่ปรึกษาดูแลพวกเธอและเป็นอาจารย์สอนวิชาการพัฒนาเว็ปไซร์และสอนภาษาไทยด้วย
ซาโตะเซนเซ
ซาโตะเซนเซ
แล้วพวกเธอชื่ออะไรหละ
พัท
พัท
ผม พัท บวรรักษ์ ยินดีที่ได้รู้จักครับ
ซาโตะเซนเซ
ซาโตะเซนเซ
อืม แล้วเธอหละ
บอล
บอล
ผม บอล ศรีเมือง
มีน
มีน
มีน คำเกล้า
จอน
จอน
จอน ซีเวียร์
แมน
แมน
ผม แมน ธรรมรัตน์
ตั้น
ตั้น
ผม ตั้น เรืองศรี
เดียร์
เดียร์
ผม เดียร์ พิทักษ์ธรรม ครับ
พัท
พัท
พวกเราขอฝากเนื้อฝากตัวนะครับ
หลังจากที่พวกเขาได้แนะนำตัวเองเสร็จ เซนเซได้ยิ้มด้วยความยินดี
ซาโตะเซนเซ
ซาโตะเซนเซ
เอาหละ เดี๋ยวตามเซนเซขึ้นรถเลย
ตั้น
ตั้น
คำว่าเซนเซเป็นคำเดียวกันกับคำว่าอาจารย์รึเปล่าครับ
เขาถามซาโตะเซนเซด้วยความสงสัย
ซาโตะเซนเซ
ซาโตะเซนเซ
ใช่ครับ จะเรียกว่าอาจารย์ก็ได้นะ
พัท
พัท
ครับเซนเซ
พวกเขาได้เดินขนของและสัมภาระขึ้นตามซาโตะเซนเซไปที่รถตู้ที่ทางมหาวิทยาลัยจัดไว้ให้มารับพวกเขาไปบ้านพักที่ทางมหาวิทยาลัยจัดไว้ให้
แมน
แมน
บ้านเมืองที่นี่น่าอยู่มากนะ
บอล
บอล
มันก็น่าอยู่เพราะคนที่นี่เขารักษากฏระเบียบเคร่งครัดมาก
ตั้น
ตั้น
เคร่งครัด แต่พวกเราคงได้แหกกฎ
จอน
จอน
อย่าตั้น ค่าปรับและโทษที่นี่แรงมากนะ
ตั้น
ตั้น
หู้ แรงขนาดนั้นหรอคราบ
เดียร์
เดียร์
มึงลองสูบบุหรี่ในที่สาธารณะดิ
เดียร์
เดียร์
ได้ค่าปรับบานแน่ๆ
บอล
บอล
ค่าปรับแพงนะบอกก่อนเลย
พวกเขาได้คุยกันและหนึ่งในพวกเขาได้สังเกตสิ่งผิดปกติบางอย่างกับพัท
มีน
มีน
ทำไมวันนี้พัทถึงเงียบๆนิ
เดียร์
เดียร์
นั่นดิ ปกติมันจะพูดมาก
พัท
พัท
คือว่าเราเกรงใจเซนเซน่ะ
ซาโตะเซนเซ
ซาโตะเซนเซ
ทำตามสบายเลยพัท
พัท
พัท
ครับเซนเซ
รถตู้ได้จอดที่หน้าบ้านพักที่พวกเขาต้องมาอาศัยในช่วงที่เป็นนักศึกษาแลกเปลี่ยน
ซาโตะเซนเซ
ซาโตะเซนเซ
ถึงแล้วหละ พวกเธอลงรถขนของได้เลย
พวกเขาได้ขนของและสัมภาระลงจากรถตู้
ทันทีที่พวกเขาลงจากรถตู้ พวกเขาต้องอึ้งหลังจากที่เห็นบรรยากาศบ้านพักที่พวกเขาต้องอาศัยช่วงที่เป็นนักศึกษาแลกเปลี่ยน
บอล
บอล
ว้าว....
เดียร์
เดียร์
บ้านพักอย่างดี
ซาโตะเซนเซ
ซาโตะเซนเซ
อืม ที่นี่มีห้องนอน3ห้องนอน2ห้องน้ำเลยนะ
พัท
พัท
โห้ ค่าเช่าเดือนเท่าไหร่ครับเนี่ย
จอน
จอน
คงเกือบหมื่นสี่บาท
ซาโตะเซนเซ
ซาโตะเซนเซ
ไม่ถึงหรอกจอน
ซาโตะเซนเซ
ซาโตะเซนเซ
ราคาบ้านพักตกเดือนละ 35,000เยน
ซาโตะเซนเซ
ซาโตะเซนเซ
รวมค่าแก็ส ค่าน้ำค่าไฟด้วยนะ
แมน
แมน
โห้ คงแพงน่าดู
ซาโตะเซนเซ
ซาโตะเซนเซ
แต่ว่าที่ร้านอาหารใกล้ๆสถานีรถไฟโตเกียวรับทำงานพาสไทม์
ซาโตะเซนเซ
ซาโตะเซนเซ
ตกชั่วโมงละ 1,500เยนนะ
จอน
จอน
ครับ
ซาโตะเซนเซ
ซาโตะเซนเซ
เอาหละ เดี๋ยวพวกเราเข้าไปเก็บของเลย
ซาโตะเซนเซ
ซาโตะเซนเซ
จะได้พาไปหาอธิการบดี ที่มหาวิทยาลัยโตเกียวกันต่อ
พัท
พัท
ครับเซนเซ
ซาโตะเซนเซ
ซาโตะเซนเซ
ถ้างั้นเซนเซจะไปรออยู่ที่สถานีรถไฟโตเกียว
ซาโตะเซนเซ
ซาโตะเซนเซ
พวกเธอค่อยเดินมาหาเซนเซหลังจากที่เก็บของเสร็จ
ซาโตะเซนเซ
ซาโตะเซนเซ
จะปั่นจักรยานมาก็ได้นะ
พัท
พัท
ครับ
หลังจากที่ซาโตะเซนเซเดินไปที่สถานีรถไฟโตเกียวในขณะที่พวกเขาได้พากันขนของและสัมภาระไปเก็บไว้ในบ้านพักก่อนที่จะเดินทางไปพบอธิการบดี
ตั้น
ตั้น
จักรยานอยู่ไหนวะนั่น
บอล
บอล
กูจะรู้กับมึงมั้ยครับ
พัท
พัท
ทุกคน เราเจอจักรยานแล้ว
เขาได้จูงจักรยานมาให้เพื่อนของเขาซึ่งมีจักรยานแค่คันเดียว
จอน
จอน
มีคันอื่นอีกมัย
พัท
พัท
เจอคันเดียว
จอน
จอน
จริงจัง
พัท
พัท
ใช่ ก็เขาให้เราคันเดียว
แมน
แมน
แล้วทีนี้จะไปสถานีรถไฟโตเกียวยังไงวะ
มีน
มีน
ถ้าเดินเราก็ต้องเดินไปเกือบ500เมตร
เดียร์
เดียร์
รู้แล้ว
เดียร์
เดียร์
ซ้อน7คนไปทีเดียว
บอล
บอล
เอาจริง
จอน
จอน
ก็คงต้องอย่างนั้นแหละ
พัท
พัท
บอลปั่นจักรยานนะ
บอล
บอล
เอ่อ
เขาได้เป็นคนปั่นจักรยานในขณะที่เพื่อนของเขาได้นั่งซ้อนท้าย บางคนก็ยืนซ้อนท้ายรถจักรยานที่มีเพียงแค่คันเดียว
บอล
บอล
พร้อมแล้วใช่มั้ย
จอน
จอน
ไปเลย
จอน
จอน
ตอนนี้พร้อมแล้ว
ตั้น
ตั้น
คงต้องแบบนี้แหละ
ตั้น
ตั้น
ซ้อนท้ายยังไงให้โลกจำ
พวกเขาได้พากันซ้อนท้ายรถจักรยานคันเดียวกันโดยที่ไม่รู้ว่าเป็นการกระทำผิดกฏหมายของประเทศญี่ปุ่น
จนกระทั่งพวกเขาปั่นจักรยานผ่านบริเวณสี่แยกและตำรวจที่สี่แยกเห็นพวกเขาที่พากันซ้อนรถจักรยานคนเดียวจึงขับรถจักรยานยนต์มาหาพวกเขา
ซาเนมิ
ซาเนมิ
พวกเธอหยุดเดี๋ยวนี้
เดียร์
เดียร์
เอาแล้ว
บอล
บอล
จ่าโบกแล้ว พี่น้อง
จอน
จอน
เกมเลย...
ซาเนมิ
ซาเนมิ
พวกนายพูดอะไรเนี่ย
ชิโนบุ
ชิโนบุ
ซาเนมิ
ตำรวจหญิงได้เอามือจับไหล่ตำรวจหนุ่มเพื่อให้เขาใจเย็น
ชิโนบุ
ชิโนบุ
บางทีฉันคิดว่าพวกเขาเป็นชาวต่างชาตินะ
ตำรวจหญิงได้เดินไปหาพวกเขาเพื่อพูดคุยและสอบถาม
ชิโนบุ
ชิโนบุ
พวกคุณมาจากที่ไหนกัน
พัท
พัท
คือว่าพวกเราเป็นนักศึกษาแลกเปลี่ยนจากประเทศไทยครับ
ชิโนบุ
ชิโนบุ
อ้อ แล้วพวกคุณกำลังไปไหนหรอ
พัท
พัท
คือว่าพวกเราจะไปสถานีรถไฟโตเกียว
พัท
พัท
เพราะว่าซาโตะเซนเซเขารอพวกผมที่สถานีรถไฟโตเกียวครับ
ชิโนบุ
ชิโนบุ
อ้อ
ชิโนบุ
ชิโนบุ
เขาเป็นเพื่อนสมัยเรียนฉันเอง
พัท
พัท
ครับ
เดียร์
เดียร์
ว่าแต่ที่เรียกพวกผมมามีอะไรหรอครับ
ซาเนมิ
ซาเนมิ
คือว่าพวกนายทำผิดกฏหมายน่ะ
ตำรวจหนุ่มได้อธิบายให้พวกเขาอย่างใจเย็น
มีน
มีน
ผิดข้อหาอะไรหรอครับ
ซาเนมิ
ซาเนมิ
ข้อหาซ้อนท้ายจักรยาน
ซาเนมิ
ซาเนมิ
ต้องเสียค่าปรับไม่เกิน 5,000 เยน
หลังจากตำรวจหนุ่มพูดจบพวกเขาก็ตกใจกับข้อกล่าวหา
แมน
แมน
มันได้หรอวะน่ะ
ทันทีที่ตำรวจหญิงสังเกตเห็นปฏิกิริยาของพวกเขาจึงได้เข้ามาอธิบายเสริมให้พวกเขาเข้าใจ
ชิโนบุ
ชิโนบุ
คือว่าที่นี่มีกฏที่เคร่งครัดเพื่อให้มีความเป็นระเบียบเรียบร้อย
ชิโนบุ
ชิโนบุ
มันอาจเคร่งครัดกว่าประเทศที่พวกคุณอยู่นะ
บอล
บอล
ครับ
บอล
บอล
แล้วทีนี้พวกผมต้องจ่ายค่าปรับสินะครับ
ซาเนมิ
ซาเนมิ
รอบนี้พวกนายยังไม่ต้องเสียค่าปรับหรอกนะ
ซาเนมิ
ซาเนมิ
แต่รอบหน้าเสียค่าปรับแน่
ชิโนบุ
ชิโนบุ
เดี๋ยวพรุ่งนี้จะเอาหนังสือกฏหมายเบื้องต้นของประเทศญี่ปุ่นฉบับภาษาไทยมาให้อ่านนะ
พัท
พัท
ครับ
ชิโนบุ
ชิโนบุ
แต่ว่าฉันขอยึดจักรยานของพวกคุณเอาไปเก็บไว้ที่พักของพวกคุณแล้วกัน
เดียร์
เดียร์
ครับ
หลังพูดคุยเสร็จพวกเขาได้พากันเดินไปที่สถานีรถไฟโตเกียวทันทีในขณะที่ตำรวจทั้งสองยึดจักรยานของพวกเขา
ณ.สถานีรถไฟโตเกียว
9โมงเช้า
"เมื่อไหร่นักศึกษาจะมากันนะ" ซาโตะเซนเซคิดพลางสลับกับมองนาฬิกา
จนกระทั่งกลุ่มนักศึกษาแลกเปลี่ยนได้เดินมาถึงสถานีรถไฟโตเกียวท่ามกลางผู้คนที่เดินไปมาจำนวนมาก
พัท
พัท
เซนเซครับ
พัท
พัท
ผมต้องขอโทษที่มาช้าเพราะว่าได้มีตำรวจยึดรถจักรยานไปครับ
ซาโตะเซนเซ
ซาโตะเซนเซ
อะอ่าว โดนข้อหาอะไรหละ
บอล
บอล
โดนข้อหาซ้อนท้ายรถจักรยานครับ
ซาโตะเซนเซ
ซาโตะเซนเซ
เดี๋ยวนะ
ซาโตะเซนเซ
ซาโตะเซนเซ
ทางมหาวิทยาลัยได้มอบรถจักรยานให้7คันพอดีไม่ใช่เหรอ
เขาพูดพลางสงสัย
จอน
จอน
คือว่าตอนนั้นพวกผมเห็นคันเดียวครับ
ซาโตะเซนเซ
ซาโตะเซนเซ
แสดงว่ายังจัดส่งไม่ครบสินะ
มีน
มีน
แต่เห็นว่าตำรวจเขาจะเอาจักรยานไปไว้ที่พักพวกเราครับ
หลังจากที่เขาพูดจบทำให้ซาโตะเซนเซรู้ทันทีว่าตำรวจสองคนนั้นคือใคร
ซาโตะเซนเซ
ซาโตะเซนเซ
อ้อ
ซาโตะเซนเซ
ซาโตะเซนเซ
ตำรวจคนนั้นเป็นเพื่อนเซนเซเอง
ซาโตะเซนเซ
ซาโตะเซนเซ
คนที่เป็นผู้ชายเขาชื่อซาเนมิ
ซาโตะเซนเซ
ซาโตะเซนเซ
ส่วนคนที่เป็นผู้หญิงเขาชื่อชิโนบุ
ตั้น
ตั้น
ชิโนบุ ใช่คนที่เป็นนักดาบปราณแมลงรึเปล่าครับ
เดียร์
เดียร์
คนละชิโนบุแล้วตั้น
ซาโตะเซนเซได้ขำหลังจากที่เขาได้เล่นมุขเกี่ยวกับชื่อตำรวจหญิง
ซาโตะเซนเซ
ซาโตะเซนเซ
เอาเถอะ
ซาโตะเซนเซ
ซาโตะเซนเซ
พวกเราไปมหาวิทยาลัยกันเลยดีกว่า
ซาโตะเซนเซ
ซาโตะเซนเซ
ตอนนี้อธิการบดีรอพวกเธอนานแล้ว
พัท
พัท
ครับ
ซาโตะเซนเซได้พานักศึกษาแลกเปลี่ยนซื้อตั๋วรถไฟเพื่อที่จะขึ้นรถไฟไปมหาวิทยาลัย
ณ.ชานชาลาของสถานีรถไฟโตเกียว
ซาโตะเซนเซและนักศึกษาแลกเปลี่ยนได้พากันยืนรอรถไฟสายยามาโนเตะเพื่อที่จะเดินทางไปมหาวิทยาลัยท่ามกลางคนที่ยืนรอรถไฟที่ชานชาลาอยู่จำนวนมาก
ซาโตะเซนเซ
ซาโตะเซนเซ
ตอนเดินทางไปมหาวิทยาลัย
ซาโตะเซนเซ
ซาโตะเซนเซ
พวกเธอสามารถขึ้นรถไฟสายยามาโนเตะจากสถานีโตเกียวไปลงที่สถานีโอกะจิมาจิ
ซาโตะเซนเซ
ซาโตะเซนเซ
จากนั้นก็ต่อรถไฟใต้ดินโทเอสายโอเอโดะหรือจะขึ้นรถเมล์ตามที่พวกเธอสะดวกนะ
พัท
พัท
ครับเซนเซ
ซาโตะเซนเซได้หยิบแผนที่เส้นทางรถไฟในโตเกียวให้กลุ่มนักศึกษาแลกเปลี่ยน
ซาโตะเซนเซ
ซาโตะเซนเซ
อะนี้
ซาโตะเซนเซ
ซาโตะเซนเซ
NovelToon
ซาโตะเซนเซ
ซาโตะเซนเซ
เอาไว้เวลาไปเที่ยววันหยุดนะ
พัท
พัท
ครับ
พวกเขารับแผนที่จากซาโตะเซนเซ
เดียร์
เดียร์
โห้ เยอะจัด
จอน
จอน
ดูยังไงหละทีนี้
ขณะที่พวกเขายืนดูแผนที่รถไฟที่พวกเขาต้องขึ้นได้มาเที่ยบท่าชานชาลา
ซาโตะเซนเซ
ซาโตะเซนเซ
เอาหละ
ซาโตะเซนเซ
ซาโตะเซนเซ
พวกเราขึ้นรถไฟกันเลย
ซาโตะเซนเซได้พาพวกเขาขึ้นรถไฟสายยามาโนเตะและต่อด้วยรถไฟใต้ดินเพื่อไปที่มหาวิทยาลัย
มหาวิทยาลัยโตเกียว
เวลา11โมง
ซาโตะเซนเซ
ซาโตะเซนเซ
ถึงแล้วหละ
NovelToon
พวกเขาได้ยืนอึ้งกับบรรยากาศภายในมหาวิทยาลัยที่พวกเขาจะได้เรียนเป็นเวลาสองปี
เดียร์
เดียร์
โห้
เดียร์
เดียร์
เหมือนในหนังแฮร์รี่พอตเตอร์เลย
ตั้น
ตั้น
แฮร์รี่พอตเตอร์ที่มีริงการ์เดี้ยน เรดิโอสาดปะ
เขาพูดแซวเพื่อน
บอล
บอล
แต่ว่าบรรยากาศรอบๆน่าเรียนมากนะ
จอน
จอน
แล้วสนามแบตที่นี่มีมั้ยเนี่ย
ซาโตะเซนเซ
ซาโตะเซนเซ
มีสิ
ซาโตะเซนเซ
ซาโตะเซนเซ
แต่ว่าตอนนี้พวกเธอไปพบอธิการบดีก่อน
ซาโตะเซนเซ
ซาโตะเซนเซ
เดี๋ยวพรุ่งนี้เซนเซจะพาไป
พัท
พัท
ครับเซนเซ
ซาโตะเซนเซได้พาพวกเขาไปที่หน้าห้องอธิการบดี
ซาโตะเซนเซได้เคาะประตูสามครั้งเพื่อขออนุญาตเข้าห้อง
ซาโตะเซนเซ
ซาโตะเซนเซ
ขออนุญาตพานักศึกษาแลกเปลี่ยนเข้าพบนะครับ
"เข้ามาสิ"
ซาโตะเซนเซได้เปิดประตูห้องอธิการบดีให้พวกเขาเข้าพบอธิการบดี
ซึ่งในห้องของอธิการบดีนั้นได้มีอาจารย์จากวิทยาลัยที่พวกเขาได้เรียนอยู่ในห้องด้วย
พัท
พัท
อาจารย์ครับ
พัท
พัท
สวัสดีครับ
อาจารย์ป็อป
อาจารย์ป็อป
สวัสดี
บอล
บอล
อาจารย์ป็อปสบายดีมั้ยครับ
อาจารย์ป็อป
อาจารย์ป็อป
สบายดีสิ
อธิการบดี
อธิการบดี
นี้สินะ
อธิการบดี
อธิการบดี
คณะนักศึกษาแลกเปลี่ยนจากวิทยาลัยอาเซียน
อธิการบดี
อธิการบดี
ใช่มั้ยอาจารย์ป็อป
อาจารย์ป็อป
อาจารย์ป็อป
ใช่ครับ
อธิการบดี
อธิการบดี
แล้วแต่ละคนชื่ออะไรกันหละหืม
พัท
พัท
ผม พัท บวรรักษ์ ครับ
บอล
บอล
ผม บอล ศรีเมือง
มีน
มีน
มีน คำเกล้า
จอน
จอน
จอน ซีเวียร์
แมน
แมน
ผม แมน ธรรมรัตน์
ตั้น
ตั้น
ตั้น เรืองศรี
เดียร์
เดียร์
เดียร์ พิทักษ์ธรรม ครับ
พัท
พัท
พวกเราฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ
อธิการบดี
อธิการบดี
อืม แล้วในคณะนักศึกษาแลกเปลี่ยนได้แต่ตั้งให้ใครเป็นหัวหน้าเฉพาะกลุ่มรึยัง
อธิการบดี
อธิการบดี
อาจารย์ป็อป ซาโตะ
ซาโตะเซนเซ
ซาโตะเซนเซ
ยังเลยครับท่านอธิการบดี
จอน
จอน
คือว่าพวกผมยังไม่ได้เลือกหัวหน้าเลยครับ
ท่านอธิการบดีได้ยินแบบนั้นก็ยิ้มกริ่มพลางมองพัท
อธิการบดี
อธิการบดี
ถ้าอยากนั่งให้หนุ่มคนนี้เป็นหัวหน้าแล้วกันนะ
อธิการบดี
อธิการบดี
เพราะว่าตอนที่ไปเยี่ยมที่วิทยาลัย
อธิการบดี
อธิการบดี
ฉันเห็นเธอเป็นผู้นำในตัวเขาตอนทำกิจกรรมหน้าเสาธงและมีความรับผิดชอบสูง
บอล
บอล
ให้พัทเป็นหัวหน้าในคณะพวกผมหรอครับ
อธิการบดี
อธิการบดี
ใช่แล้วหละ
อธิการบดี
อธิการบดี
เห็นด้วยมั้ยหละ อาจารย์ป็อป
อาจารย์ป็อป
อาจารย์ป็อป
ผมก็เห็นด้วยครับ
อาจารย์ป็อป
อาจารย์ป็อป
ทุกครั้งผมเห็นมาแต่เช้าและเป็นกรรมการ อวท.ด้วยครับ
พัท
พัท
คือว่ามันจะดีหรอครับ
เขาได้ยิ้มเจื่อนๆถามอธิการบดีด้วยความเกรงใจ
ทันทีที่อธิการบดีได้ยินก็หัวเราะทันที
อธิการบดี
อธิการบดี
ก็ดีสิพัท
อธิการบดี
อธิการบดี
ถ้าฉันมีคนแบบเธอเยอะแบบนี้คงจะดี
"จะรอดมั้ยนั้น" บอลได้คิดในใจ
"ไม่ไหวๆ" จอนได้คิดในใจ
อธิการบดี
อธิการบดี
แต่ว่าบ้านพักที่จัดไว้ให้พออยู่ได้มั้ยหละ
พัท
พัท
ก็พออยู่ได้ครับ
อธิการบดี
อธิการบดี
ก็ดีแล้วหละ
อธิการบดี
อธิการบดี
นอกจากบ้านพัก ยังมีจักรยานให้คนละคันด้วยนะ
เดียร์
เดียร์
คือว่าพวกเราได้จักรยานแค่คันเดียวครับ
อธิการบดี
อธิการบดี
อ่าว งั้นหรอ
พัท
พัท
ใช่ครับ
อธิการบดี
อธิการบดี
สงสัยจักรยานคงมาส่งช้า เดี๋ยวฉันจะตามให้นะ
พัท
พัท
ขอบคุณครับ
อธิการบดี
อธิการบดี
ส่วนซาโตะ
ซาโตะเซนเซ
ซาโตะเซนเซ
ครับ
อธิการบดี
อธิการบดี
ฝากดูแลคณะนักศึกษาแลกเปลี่ยนด้วยนะ
อธิการบดี
อธิการบดี
และพานักศึกษาแลกเปลี่ยนไปรับหนังสือและอุปกรณ์การเรียนด้วย
ซาโตะเซนเซ
ซาโตะเซนเซ
ครับท่าน
อธิการบดี
อธิการบดี
เอาหละพวกเธอไปรับหนังสือและอุปกรณ์การเรียนและไปพักผ่อนก่อน
อธิการบดี
อธิการบดี
แล้วพรุ่งนี้เจอกัน
พัท
พัท
ขอบคุณครับ
ซาโตะเซนเซ
ซาโตะเซนเซ
เอาหละ
ซาโตะเซนเซ
ซาโตะเซนเซ
พวกเธอไปรับหนังสือกับอุปกรณ์การเรียนที่ห้องพักเซนเซ
ซาโตะเซนเซได้พาพวกเขาไปรับหนังสือและอุปกรณ์การเรียนก่อนที่จะพาไปที่ร้านอาหารที่อยู่ใกล้สถานีรถไฟโตเกียว
ณ.ร้านโยชิ
6โมงเย็น
ซาโตะเซนเซได้พาพวกเขาไปรับประทานอาหารที่ร้านอาหารใกล้สถานีรถไฟซึ่งเป็นร้านที่ทำเมนูอาหารญี่ปุ่นกับเมนูอาหารฝั่งตะวันตก
ซาโตะเซนเซ
ซาโตะเซนเซ
ที่นี่แหละ
ซาโตะเซนเซ
ซาโตะเซนเซ
ที่เซนเซจะให้พวกเธอทำงานพาสไทม์
เดียร์
เดียร์
โห้ ร้านนี้ดูหรูหรามากเลย
ในขณะที่พวกเขายืนมองบรรยากาศร้านอาหารได้มีเจ้าของร้านเดินมาหาพวกเขาพอดี
มิโยชิ
มิโยชิ
อะอ้าว คุณซาโตะมีอะไรให้ช่วยหรอครับ
ซาโตะเซนเซ
ซาโตะเซนเซ
ก็เปล่าหรอ
ซาโตะเซนเซ
ซาโตะเซนเซ
พอดีผมพานักศึกษาแลกเปลี่ยนมาทานข้าวและพามาสมัครงานพาสไทม์น่ะ
มิโยชิ
มิโยชิ
อ้อ แบบนี้นิเองสินะ
มิโยชิ
มิโยชิ
เดี๋ยวเชิญเข้าไปข้างในก่อน
เจ้าของร้านได้เชิญพวกเขาเข้าร้านและจัดเตรียมที่นั่งรับประทานอาหาร
ซาโตะเซนเซ
ซาโตะเซนเซ
พวกเธอจะเอาเมนูอะไรก็สั่งเลยนะ
ซาโตะเซนเซ
ซาโตะเซนเซ
เดี๋ยวมื้อนี้เซนเซเลี้ยงเอง
มิโยชิ
มิโยชิ
ไม่ต้องหรอกครับคุณซาโตะ
มิโยชิ
มิโยชิ
พวกนักศึกษาแลกเปลี่ยนพวกนี้ผมเลี้ยงเอง
พัท
พัท
ขอบคุณครับ
พัท
พัท
แต่ว่าพวกผมจะเอาเมนูอะไรก็ได้นะครับ
มิโยชิ
มิโยชิ
ได้เลยสิ รอสักครู่นะ
เจ้าของร้านอาหารได้ไปบอกพ่อครัวทำอาหารให้พวกเขาเป็นเมนูอาหารญี่ปุ่นเพื่อเป็นการต้อนรับพวกเขาที่เป็นนักศึกษาจากประเทศไทย
โต๊ะข้างๆ
ได้มีชายสองคนได้มองและพูดคุยเรื่องเกี่ยวกับพวกเขา
ทาดามะ
ทาดามะ
นี่มุราตะ
ทาดามะ
ทาดามะ
คนที่มากับซาโตะเซนเซเนี่ยใช่กลุ่มนักศึกษาแลกเปลี่ยนจากไทยรึเปล่า
เขาได้หันไปมองกลุ่มนักศึกษาแลกเปลี่ยนสักพัก
"แสดงว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องจริงสินะ" เขาคิดพลางรู้สึกตื่นเต้น
มุราตะ
มุราตะ
น่าจะใช่นะ
ทาดามะ
ทาดามะ
หวังว่าพวกเขาคงไม่ทำตัวเหมือนพวกอันธพาลในวิทยาลัยนะ
มุราตะ
มุราตะ
คิดแบบนั้นเหมือนกัน
มุราตะ
มุราตะ
และหวังว่าพวกเขาคงจะไม่เข้าร่วมกับพวกนั้น
โต๊ะของกลุ่มนักศึกษาแลกเปลี่ยน
เจ้าของร้านได้นำอาหารมาเสิร์ฟกลุ่มนักศึกษาแลกเปลี่ยนกับซาโตะเซนเซด้วยตนเอง
มิโยชิ
มิโยชิ
วันมีเมนูข้าวหน้าปลาซาบะย่างซอล กุ้งเทมปุระและหมูทงคัสสึนะ
บอล
บอล
ขอบคุณครับ
แมน
แมน
คือว่าที่นี่มีช้อนกับซ่อมมั้ยครับ
อาจารย์ป็อป
อาจารย์ป็อป
นักศึกษา คือว่าที่นี่เขาใช้ตะเกียบในการรับประทานอาหารเป็นส่วนใหญ่นะ
แมน
แมน
ครับอาจารย์
ซาโตะเซนเซ
ซาโตะเซนเซ
เดี๋ยวฉันสอนใช้ตะเกียบทานข้าวแล้วกันนะ
ซาโตะเซนเซได้สอนกลุ่มนักศึกษาแลกเปลี่ยนเรื่องวิธีการรับประทานอาหารด้วยตะเกียบและยังสอนเรื่องมารยาทในการรับประทานอาหารของประเทศญี่ปุ่น
พัท
พัท
ถ้างั้นพวกผมขอทานเลยนะครับ
ตั้น
ตั้น
พัท มันมีเลยที่ไหน
จอน
จอน
นั่นคนละเลยแล้ว
กลุ่มนักศึกษาแลกเปลี่ยนได้รับประทานอาหารที่อยู่บนโต๊ะ
มิโยชิ
มิโยชิ
เป็นยังไงบ้างหละ
พัท
พัท
อร่อยมากครับ
มิโยชิ
มิโยชิ
ถ้างั้นก็ทานเยอะๆนะ
มิโยชิ
มิโยชิ
ส่วนเรื่องงานนี้จะเป็นงานเสริฟอาหาร
มิโยชิ
มิโยชิ
ค่าจ้างทำงานพาสไทม์ชั่วโมงละ 1,500 เยน
มิโยชิ
มิโยชิ
และถ้าจะหยุดงานก็สามารถมาบอกได้ตลอดนะไม่ได้ห้ามอะไร
มีน
มีน
ครับ
พวกเขาได้ทานอาหารจนหมด
พัท
พัท
ขอบคุณที่เลี้ยงข้าวนะครับ
มิโยชิ
มิโยชิ
ไม่เป็นไรหรอก
มิโยชิ
มิโยชิ
ขอให้ตั้งใจเรียนก็พอ
พัท
พัท
ครับ
ซาโตะเซนเซ
ซาโตะเซนเซ
ถ้างั้นเซนเซจะเดินไปส่งพวกเธอที่บ้านพักนะ
บอล
บอล
ครับ
พวกเขาได้พากันเดินออกจากร้านอาหารเพื่อกลับบ้านพัก
บ้านพักนักศึกษาแลกเปลี่ยน
1ทุ่ม
พวกเขาได้กลับมาถึงบ้านพักกลับพบว่ามีจักรยานจำนวน7คันและได้มีตำรวจหนุ่มกับตำรวจหญิงยืนรออยู่หน้าบ้านพัก
ซาเนมิ
ซาเนมิ
กลับมาแล้วสินะ
พัท
พัท
พอดีเซนเซได้พาพวกผมไปแวะทานข้าวที่ร้านอาหาร
พัท
พัท
ก็เลยกลับมาช้าครับ
ซาโตะเซนเซ
ซาโตะเซนเซ
ว่าแต่ซาเนมิ ชิโนบุมาทำอะไรที่นี่หละ
ชิโนบุ
ชิโนบุ
พอดีพวกเขาทำผิดกฏหมายในข้อหาซ้อนท้ายจักรยาน
ชิโนบุ
ชิโนบุ
และฉันเห็นว่าพวกเขาเป็นนักศึกษาแลกเปลี่ยนและยังไม่รู้เรื่องกฏหมายของประเทศญี่ปุ่น
ชิโนบุ
ชิโนบุ
ก็เลยเอาหนังสือกฏหมายเบื้องต้นของประเทศญี่ปุ่นฉบับภาษาไทยมาให้พวกเขาอ่านน่ะ
ตำรวจหญิงได้หยิบหนังสือมอบให้พัท
ชิโนบุ
ชิโนบุ
เอาไว้ให้อ่านและปฏิบัติตามด้วยหละนะ
พัท
พัท
ขอบคุณครับ
เขารับหนังสือจากตำรวจหญิง
ซาโตะเซนเซ
ซาโตะเซนเซ
ถ้างั้นฉันก็ฝากดูแลนักศึกษาแลกเปลี่ยนหน่อยนะ
ซาเนมิ
ซาเนมิ
ได้สิ
ซาเนมิ
ซาเนมิ
จะใช้สองตาจับตาดูแลให้เป็นอย่างดีเลย
ชิโนบุ
ชิโนบุ
ส่วนเรื่องค่าปรับเมื่อเช้า
ชิโนบุ
ชิโนบุ
ซาเนมิเขาจ่ายแทนพวกเขาเอง
ตั้น
ตั้น
ถ้างั้นผมขอขอบคุณพวกพรี่ตำรวจมากๆนะครับ
ซาเนมิ
ซาเนมิ
เอ่อๆ
ซาเนมิ
ซาเนมิ
อย่าไปทำผิดกฎหมายที่นี่อีก
ซาเนมิ
ซาเนมิ
ถ้ามีอีกครั้งฉันจับจริงเข้าใจมั้ย
ตั้น
ตั้น
เข้าใจครับ
ชิโนบุ
ชิโนบุ
ส่วนเรื่องจักรยาน ช่วงบ่ายมีคนเอามาส่งให้น่ะ
ชิโนบุ
ชิโนบุ
ถ้างั้นฉันขอตัวก่อนนะ
ซาโตะเซนเซ
ซาโตะเซนเซ
โชคดีนะ ชิโนบุ ซาเนมิ
ตำรวจทั้งสองได้ขึ้นรถตำรวจขับออกไปจากบ้านพัก
อาจารย์ป็อป
อาจารย์ป็อป
ถ้างั้นอาจารย์ก็ขอตัวกลับไทยแล้วกัน
จอน
จอน
อาจารย์อยู่เป็นเพื่อนที่นี่ไม่ได้หรอครับ
อาจารย์ป็อป
อาจารย์ป็อป
ใจจริงอาจารย์อยากอยู่
อาจารย์ป็อป
อาจารย์ป็อป
แต่พรุ่งนี้ติดประชุมก็เลยต้องรีบกลับ
เดียร์
เดียร์
ครับอาจารย์
อาจารย์ป็อป
อาจารย์ป็อป
อยู่ที่นี่ก็อย่าซน อย่าโดดเรียน เข้าใจมั้ย
อาจารย์ป็อป
อาจารย์ป็อป
อาจารย์ไปหละ
พัท
พัท
เดินทางปลอดภัยครับอาจารย์
อาจารย์ได้ขึ้นรถแท็กซี่ไปที่สนามบินทำให้ที่บ้านพักเหลือแต่ซาโตะเซนเซกับกลุ่มนักศึกษาแลกเปลี่ยน
ซาโตะเซนเซ
ซาโตะเซนเซ
เอาหละ
ซาโตะเซนเซ
ซาโตะเซนเซ
เซนเซจะเอากุญแจบ้านพักและห้องนอนไว้คนละ1พวง
ซาโตะเซนเซ
ซาโตะเซนเซ
จะมีแค่พัท ที่เป็นหัวหน้าในกลุ่มพวกเธอจะมีกุญแจทุกห้องนอน
ซาโตะเซนเซ
ซาโตะเซนเซ
ซึ่งสองห้องนอนในหนึ่งห้องสามารถนอนด้วยกันได้สามคน
ซาโตะเซนเซ
ซาโตะเซนเซ
จะมีแค่หนึ่งห้องนอนที่นอนได้คนเดียว
ซาโตะเซนเซ
ซาโตะเซนเซ
เซนเซก็เลยอยากให้พวกเธอแบ่งกลุ่มกันว่าใครจะนอนกับใครนะ
จอน
จอน
ตั้น มีน
มีน
มีน
ว่า
จอน
จอน
นอนห้องเดียวกันปะ
มีน
มีน
เอ่อ ว่าจะชวนพอดี
ตั้น
ตั้น
เคเพื่อน
พัท
พัท
เซนเซครับ
ซาโตะเซนเซ
ซาโตะเซนเซ
มีอะไรหละพัท
พัท
พัท
ผมขอนอนในห้องนอนที่นอนได้คนเดียวนะครับ
ซาโตะเซนเซ
ซาโตะเซนเซ
ได้สิ
เดียร์
เดียร์
เอางี้เลยหรอเพื่อน
บอล
บอล
เดียร์ คือว่าพัทเป็นคนชอบเข้าสังคมจริง
บอล
บอล
แต่เวลาที่อยู่ส่วนตัวจะไม่ชอบสุงสิงกับใคร
เดียร์
เดียร์
อ้อ
แมน
แมน
กูว่ามันต้องมีเงื่อนงำบางอย่าง
ซาโตะเซนเซ
ซาโตะเซนเซ
สรุป ห้องแรกเป็นห้องของ จอน ตั้น มีนใช่มั้ย
จอน
จอน
ใช่ครับเซนเซ
ซาโตะเซนเซ
ซาโตะเซนเซ
ห้องที่สองเป็นห้องของ บอล เดียร์และแมนสินะ
แมน
แมน
ก็คงเป็นแบบนั้นครับ
ซาโตะเซนเซ
ซาโตะเซนเซ
ส่วนห้องสุดท้ายก็พัทคนเดียวสินะ
พัท
พัท
ใช่ครับ
ซาโตะเซนเซ
ซาโตะเซนเซ
เอาหละในเมื่อแบ่งห้องนอนเรียบร้อยแล้ว
ซาโตะเซนเซ
ซาโตะเซนเซ
เซนเซก็จะให้กุญเเจและขอตัวกลับบ้านก่อน
ซาโตะเซนเซได้มอบกุญแจบ้านพักให้กับนักศึกษาฝึกงานทุกคน
ซาโตะเซนเซ
ซาโตะเซนเซ
เดี๋ยวพรุ่งนี้เจอกันที่มหาวิทยาลัยนะ
พัท
พัท
ครับเซนเซ
พัท
พัท
กลับบ้านดีๆนะครับ
ซาโตะเซนเซได้เดินทางกลับบ้านของเขาในขณะที่กลุ่มนักศึกษาพากันเข้าบ้านพัก
พัท
พัท
เอาหละพวกเราเข้าบ้านกัน
แมน
แมน
เปิดประตูก่อน
แมน
แมน
ถ้าไม่เปิด มึงจะเข้ายังไง
พัท
พัท
เอ่อจริง
จอน
จอน
ต้องให้ประธานเปิดประตู555
พวกเขาได้พูดแซลกันเองในขณะที่พัทใช้กุญแจเปิดประตูบ้านพักและได้เข้าไปหยิบกระเป๋าสิ่งของสัมภาระ
เดียร์
เดียร์
เราว่าพวกเราดูห้องของแต่ละคนกันมั้ย
แมน
แมน
ใช่
แมน
แมน
อยากรู้ว่าห้องแต่ละคนมันมีอะไรบ้าง
บอล
บอล
อืม น่าสนใจ
มีน
มีน
จำได้ว่ามันมีสองห้องน้ำ
มีน
มีน
และพวกเราเจอแค่หนึ่งห้องน้ำ
จอน
จอน
จริงจัง
ตั้น
ตั้น
ต้องมีห้องนอนใครสักห้องแม่งมีห้องน้ำแน่ๆ
เดียร์
เดียร์
จริง
เดียร์
เดียร์
เราก็ว่างั้น
พัท
พัท
งั้นเราไปดูห้องนอนแต่ละคนเลย
พวกเขาได้พากันขนของและสัมภาระขึ้นบันไดชั้นสอง
พวกเขาได้ยินอยู่ที่หน้าประตูห้องนอนห้องแรกซึ่งอยู่หน้าบันไดพอดี
มีน
มีน
ห้องนี้พวกกูขอนะ
เดียร์
เดียร์
ได้เพื่อน
จอน
จอน
เดี๋ยวขอเปิดประตูแล้วกัน
พวกเขาตัดสินใจเปิดประตูห้องนอนห้องแรก
บรรยากาศภายในห้องมีเฟอร์นิเจอร์ครบครันและได้ติดตั้งแอร์และฮีตเตอร์เหมือนชั้นหนึ่ง
พวกเขาได้มองดูบรรยากาศภายในห้องนอน
ตั้น
ตั้น
โห้ ห้องอย่างดีเลย
จอน
จอน
จริงจัง
เดียร์
เดียร์
มีเตียงนอนกับโต๊ะทำงานอย่างละสามตัว
เดียร์
เดียร์
ขนาดยังไม่รวมโต๊ะที่ใช้วางของกับโซฟาตัวแอลและฮีตเตอร์กับแอร์อย่างละตัว
เดียร์
เดียร์
กูว่ามหาวิทยาลัยเขาเตรียมมาดีนะ
มีน
มีน
ของครบครันมากเอาจริงๆ
ตั้น
ตั้น
ชั้นหนึ่งติดแอร์กับฮีตเตอร์แล้ว
ตั้น
ตั้น
คิดว่าทุกห้องนอนแม่งติดเหมือนกัน
เดียร์
เดียร์
เดี๋ยวพวกกูไปดูห้องของพวกกูก่อนแล้วกัน
มีน
มีน
เดี๋ยวรอด้วย
มีน
มีน
พวกกูยังไม่ได้วางกระเป๋าเลย
พวกเขาทั้งสามได้วางกระเป๋าในห้องของพวกเขาก่อนที่จะไปที่ห้องนอนห้องที่สอง
บอล
บอล
ได้เวลาเปิดห้องนอนแล้วสิ
เขาได้เปิดห้องนอนพบว่าห้องนอนที่สองที่พวกเขาอีกสามคนอยู่ถูกจัดเตรียมเหมือนห้องนอนห้องแรก
แมน
แมน
ห้องเหมือนกันเลยจอน
จอน
จอน
จริงจัง
เดียร์
เดียร์
เราว่าห้องน้ำอีกห้องอยู่ในห้องนอนพัทแน่ๆ
บอล
บอล
คงงั้น
บอล
บอล
เดี๋ยวพวกฉันเอาของไปเก็บก่อนแล้วไปดูห้องนอนพัท
ตั้น
ตั้น
เคเพื่อน
พวกเขาทั้งสามได้นำกระเป๋าไปวางก่อนที่จะไปที่ห้องนอนห้องสุดท้าย
พัท
พัท
ถึงคิวเราสินะ
เขาได้เปิดประตูห้องนอนห้องสุดท้าย
ภายในห้องนอนเป็นห้องขนาดเล็กประกอบด้วยเตียงนอน โต๊ะทำงาน ตู้เสื้อผ้า โซฟา โต๊ะกาแฟ แอร์และฮีตเตอร์อย่างละอันและยังมีห้องน้ำอยู่ในห้องนอนอีกด้วย
แมน
แมน
นั่นไงว่าแล้ว
แมน
แมน
ในห้องพัทมีห้องน้ำจริงๆ
จอน
จอน
ไม่ใช่แค่ห้องน้ำนะ
จอน
จอน
มันมีระเบียงอีก
เดียร์
เดียร์
แต่ว่าห้องก็โอเคนะ
บอล
บอล
สบายจังเลยเนอะพัท
บอล
บอล
ฉันอิจฉามึงจริงๆ
มีน
มีน
ฉันว่าเราไปเก็บของและลงไปอาบน้ำดีกว่า
พัท
พัท
คือว่าเดี๋ยวเราขออาบน้ำแล้วนอนเลยนะ
มีน
มีน
ได้เพื่อน
ตั้น
ตั้น
ไปเถอะ
ตั้น
ตั้น
ปล่อยพัทอยู่คนเดียว
พวกเพื่อนๆของเขาได้เดินออกจากห้องนอนของเขาเพื่อไปเก็บของในห้องนอนของตัวเอง
เขาได้เอาเสื้อผ้าออกจากกระเป๋าและเก็บไว้ในตู้เสื้อผ้ารวมทั้งจัดเก็บสิ่งของที่เอามาไว้ให้เป็นระเบียบเรียบร้อย
พัท
พัท
เท่านี้ก็เรียบร้อยแล้วหละ
เขาได้หยิงผ้าเช็ดตัวก่อนที่จะถอดเสื้อผ้าของเขาใส่ตะกร้าเตรียมซักก่อนที่จะเข้าห้องน้ำเพื่อที่จะได้อาบน้ำ
เมื่อเขาอาบน้ำเสร็จเขาได้เดินออกจากห้องน้ำและไปหยิบเสื้อผ้าที่เขาเตรียมไว้มาสวมและน้ำเช็ดตัวไปตากที่ราวตากผ้าเช็ดตัวที่อยู่ข้างห้องน้ำ
"ขอให้พรุ่งนี้เป็นวันที่ดี" เขาคิดในใจก่อนที่จะปิดไฟและล้มตัวลงนอนบนเตียงนอน

ไปมหาวิทยาลัยครั้งแรกด้วยตนเอง

ณ.บ้านพัก
6โมงเช้า
เสียงนาฬิกาปลุกได้ดังขึ้นเพื่อปลุกเขาให้ตื่นจากการหลับใหล
พัท
พัท
โอ้ย....
พัท
พัท
นี่เช้าแล้วหรอเนี่ย
มือของเขาได้เอื้อมไปกดนาฬิกาปลุกและเขาก็ได้ลุกขึ้นไปอาบน้ำล้างหน้าและแปรงฟันจากนั้นจึงจะแต่งตัวด้วยชุดนักศึกษาในวิทยาลัยที่เคยเรียน
พัท
พัท
เพื่อนเราตื่นรึยังนิ
เขาได้ใช้กุญแจเปิดประตูและเปิดไฟห้องนอนทุกห้องนอนเพื่อที่จะปลุกเพื่อนของเขาก่อนที่จะไปร้านสะดวกซื้อเพื่อหาอะไรมาทาน
ในขณะเดียวกันเพื่อนของเขาได้พากันตื่นจากการหลับไหล
ห้องนอนของจอน
จอน
จอน
กี่โมงแล้ววะ
เขาได้ถามเพื่อนร่วมห้องนอนกับเขา
มีน
มีน
ตอนนี้หกโมงครึ่ง
ตั้น
ตั้น
ใครแม่งเปิดไฟห้องนอนวะ
จอน
จอน
กูจะรู้กับมึงไหมตั้น
จอน
จอน
พวกมึงไปอาบน้ำได้แล้ว
พวกเขาพากันหยิบผ้าเช็ดตัวเพื่อที่จะเตรียมอาบน้ำ
ห้องนอนของเดียร์
เดียร์
เดียร์
อรุณสวัสดิ์เพื่อน
เดียร์
เดียร์
หลับสบายไหมหละนั่น
เขาได้ทักเพื่อนของเขาที่กำลังพึ่งตื่นนอน
บอล
บอล
ก็หลับสบายอยู่นะ
บอล
บอล
แต่ว่าทำไมวันนี้พวกมึงตื่นเร็วจัง
แมน
แมน
ก็แม่งมีใครไม่รู้
แมน
แมน
มาเปิดไฟห้องนอนเฉย
เขาได้นั่งพูดบ่นพลางขยี้ตา
เดียร์
เดียร์
แล้วพัทมันตื่นหรือยังวะ
บอล
บอล
คิดว่าพัทมันน่าจะตื่นแล้วนะ
เดียร์
เดียร์
แมน
แมน
แมน
ว่า
เดียร์
เดียร์
ไปดูพัทที่ห้องมันดิ
แมน
แมน
กูอีกแล้ว
เขาได้ขึ้นไปดูห้องนอนของเพื่อนเขา
ภายในห้องนอนเพื่อนเขาได้เก็บข้าวของเรียบร้อยและพบว่าเพื่อนของเอาออกจากห้องแล้ว
แมน
แมน
ไอพัทมันไม่อยู่วะ
เดียร์
เดียร์
สงสัยมันคงตื่นแล้วไปนั่งเล่นอยู่ชั้นล่างแล้ว
เดียร์
เดียร์
ไปอาบน้ำกันพวกเรา
พวกเขาน่าหยิบผ้าเช็ดตัวและลงไปที่ห้องน้ำชั้นหนึ่งเพื่อที่จะอาบน้ำ
ในขณะเดียวกันตั้นก็ได้อาบน้ำเสร็จและกำลังออกจากห้องน้ำพอดี
บอล
บอล
ตั้นๆ
ตั้น
ตั้น
ว่า
บอล
บอล
เห็นพัทมั้ยนิ
ตั้น
ตั้น
กูว่ามันยังไม่ตื่นนะ
แมน
แมน
แต่ในห้องนอนมัน
แมน
แมน
มันไม่อยู่
เดียร์
เดียร์
เชี่ยแล้วไง
พวกเขาก็มีสีหน้าที่กังวล
เดียร์
เดียร์
ไอบอล
เดียร์
เดียร์
มึงรีบโทรหาพัทเดี๋ยวนี้เลย
บอล
บอล
เดี๋ยวรีบโทรเดี๋ยวนี้แหละ
ในขณะที่เขาหยิบโทรศัพท์เพื่อโทรหาพัท พัทก็ได้กลับมาพร้อมกับข้าวกล่องเบ็นโตะที่เขาซื้อมาให้เพื่อนของเขา
แมน
แมน
ไม่ต้องแล้วบอล มันมาแล้ว
เดียร์
เดียร์
พัท
เดียร์
เดียร์
มึงไปไหนมาเพื่อน
พัท
พัท
พอดีไปข้าวกล่องที่ร้านสะดวกซื้อน่ะ
บอล
บอล
คราวหน้าคราวหลังมึงควรบอกพวกกูด้วย
เขารู้สึกหมั่นไส้จึงเดินไปจับไหลของเพื่อนเขาเขย่าเบาๆ
ในขณะเดียวกันจอห์นกับมีนก็ได้ยิ่งวิ่งลงมาจากชั้นสองไปหาบอลทันทีที่รู้ข่าวจากตั้นว่าพัทหาย
จอน
จอน
ตอนนี้โทรหามันติดรึยังวะ
มีน
มีน
ถ้าโทรหามันไม่ติดจะได้...
บอล
บอล
มันมาแล้วเพื่อน
บอล
บอล
มันไปซื้อข้าวที่ร้านสะดวกซื้อมา
ตั้น
ตั้น
โธ่ มึงนิไม่บอกเพื่อน
เดียร์
เดียร์
เอาเถอะ
เดียร์
เดียร์
มึงซื้ออะไรบ้างพัท
พัท
พัท
ก็แกงกระหรี่หมูทอดทงคัตสึน่ะ
เขาหยิบข้าวกล่องให้เพื่อนของเขาดู
NovelToon
บอล
บอล
ราคากี่เยนวะน่ะ
พัท
พัท
กล่องละ498เยน
แมน
แมน
เดี๋ยวนะ
แมน
แมน
มึงจ่ายคนเดียวหรอ
พัท
พัท
ใช่
เดียร์
เดียร์
พวกมึงอย่าลืมจ่ายมัน500เยนด้วย
หลังจากทุกคนทำธุระส่วนตัวเรียบร้อยแล้วจึงพากันเดินทางไปวิทยาลัย
สถานีรถไฟโตเกียว
7โมงครึ่ง
พวกเขาได้รอขึ้นรถไฟสายยามาโนเตะขบวนถัดไปเนื่องจากรถไฟขบวนก่อนน่านี้พวกเขามาไม่ทัน
มีน
มีน
ไม่น่าช้าเลย
มีน
มีน
ตกรถจนได้
บอล
บอล
ไม่เป็นไรหรอก
บอล
บอล
รอรถไฟก่อน
เดียร์
เดียร์
ตอนนี้กี่โมงวะ
เขาได้ทักเพื่อนของเขาทำให้พัทได้มองนาฬิกาที่ชานชาลารถไฟ
พัท
พัท
7โมงครึ่ง
เดียร์
เดียร์
ก็แย่หละ
เดียร์
เดียร์
วันแรกก็สายแล้ว
บอล
บอล
มาแล้วเพื่อน
รถไฟสายยามาโนเตะได้จอดเทียบที่ชานชาลาที่พวกเขารอพอดี
ภายในขบวนรถเต็มไปด้วยผู้โดยสารที่กำลังเดินทางไปทำงานกันเต็มขบวนรถ
ตั้น
ตั้น
โห้
จอน
จอน
จริงจัง
เดียร์
เดียร์
คนเยอะมาก
พัท
พัท
ไม่มีทางเลือกแล้ว
บอล
บอล
เดี๋ยวสิพัท
เขาตัดสินใจรีบขึ้นรถไฟทำให้เพื่อนเขารีบขึ้นรถไฟตาม
มีน
มีน
แน่นมากเลยเว้ย
แมน
แมน
แบบนี้คงได้ยืนไปก่อน
ในขณะที่พวกเขาได้โดยสารรถไฟพัทได้สังเกตุสิ่งผิดปกติบางอย่าง
"กล้ามากเลย ทำในที่แบบนี้ได้ไงนิ" พัทได้คิดขณะที่มองชายวัยกลางคนพยายามแอบแตะอังผู้หญิงอยู่
พัท
พัท
บอล
พัท
พัท
อย่าห้ามกูนะเว้ย
บอล
บอล
ทำไมวะ
เขาถามพัทด้วยความสงสัยแต่พัทไม่ได้ตอบอะไร
พัทได้เดินไปตบหัวและต่อว่าชายวัยกลางคนที่พยายามแตะอังผู้หญิงบนรถไฟด้วยภาษาไทย
พัท
พัท
ทำอะไรของมึงเนี่ย
พัท
พัท
มึงอยากติดคุกรึไงห๊ะ!!💢
"นี้มัน...ภาษาไทยนิ" ผู้หญิงคนนั้นได้คิดในใจ
จากเหตุการณ์ดังกล่าวทำให้เพื่อนของเขาพากันรีบห้ามเขาทันที
เดียร์
เดียร์
พอแล้วพัท
บอล
บอล
ใจเย็นนะเว้ย
มีน
มีน
มันทำอะไรมึงวะ
พัท
พัท
ไอแก่นี่มันแอบแตะอั่งคนอื่นบนรถไฟ
จอน
จอน
มึงใจเย็นดิพัท
พวกเขาได้พากันเตือนพัทจนกระทั้งถึงสถานีรถไฟที่พวกเขาลงพอดี
ทำให้ชายวัยกลางคนดังกล่าวได้หนีพัทด้วยความกลัวที่จะโดนตำรวจจับ
พัท
พัท
ถึงแล้วเพื่อน
แมน
แมน
แล้วรออะไรหละ
แมน
แมน
รีบไปมหาวิทยาลัยกัน
พวกเขาได้รีบลงจากจากรถไฟเพื่อที่จะวิ่งไปที่มหาวิทยาลัยที่พวกเขาเรียนแต่ไม่รู้ว่าผู้หญิงที่พัทช่วยเป็นนักศึกษาในมหาวิทยาลัยเดียวกัน
ริกกะ
ริกกะ
ด...เดี๋ยวสิ
เธอได้รีบตามพัทเพื่อที่จะขอบคุณที่เขาได้ช่วยเธอจากคนที่เเตะอั๋งเธอแต่ว่าเขาได้วิ่งไปไกลจึงทำให้เธอบอกเขาไม่ทัน
ริกกะ
ริกกะ
ไปไกลซะแล้ว
ริกกะ
ริกกะ
แย่จัง....
เธอตัดสินใจเดินไปมหาวิทยาลัยที่เธอเรียน

เปิดเรียนวันแรก

มหาวิทยาลัยโตเกียว
8โมงเช้า
กลุ่มหญิงสาวได้วิ่เข้าห้องเรียนเนื่องจากได้ทราบข่าวว่าเพื่อนของพวกเธอถูกแต๋ะอังบนรถไฟ
มามิ
มามิ
ริกกะ
มามิ
มามิ
เธอเป็นอะไรรึเปล่า
อานาโกะ
อานาโกะ
ไม่เป็นอะไรใช่มั้ย
พวกเธอได้ถามเพื่อนของเธอด้วยความเป็นห่วง
ริกกะ
ริกกะ
ก็ไม่เป็นไรหรอก
ริกกะ
ริกกะ
โชคดีที่มีคนมาช่วยไว้
ริกกะได้ตอบเพื่อนของเธอพลางถอนหายใจไปด้วย
เรย์
เรย์
เป็นอะไรไปหรอริกกะ
ริกกะ
ริกกะ
คือว่าฉันยังไม่ได้ขอบคุณคนที่ช่วยฉันไว้เลย
เรย์
เรย์
แบบนี้นิเอง
ยูกิ
ยูกิ
แต่ก็ดีแล้วหละ
ยูกิ
ยูกิ
บางทีพรหมลิขิตอาจทำให้พบกันอีกก็ได้นะ
ซันสึมะ
ซันสึมะ
ก็ใช่สินะ
ซันสึมะ
ซันสึมะ
ถ้าเธอคบกับฉัน ฉันขอสัญญาเลยว่าจะเป็นดูแลไม่ให้ใครทำแบบนั้นอีก
เขาได้พูดแทรกกลางวงสนทนา
ริกกะ
ริกกะ
ขอโทษนะ
ริกกะ
ริกกะ
แต่ว่าฉันไม่ได้ชอบเธอเลย
คาวาชิ
คาวาชิ
แต่ว่าลูกพี่รักเธอหมดใจนะ
จากการหว่านล้อมของพวกเขาทำให้เพื่อนผู้ชายคนอื่นได้เข้ามาขัดขวางพวกเขาทันที
รุยโตะ
รุยโตะ
พวกนายจะทำแบบนี้ไม่ได้นะ
ซันสึมะ
ซันสึมะ
แล้วจะทำไมหละ
ซันสึมะ
ซันสึมะ
คุณหัวหน้ารุยโตะ
เขาได้พูดยั่วยุรุยโตะ
รุยโตะ
รุยโตะ
ในเมื่อริกกะไม่ได้รักนาย
รุยโตะ
รุยโตะ
นายเองก็ไม่ควรเซาซี้ริกกะ
ซันสึมะ
ซันสึมะ
ในเมื่อไม่ให้ฉันเซ้าซี้
ซันสึมะ
ซันสึมะ
ฉันก็จะนั่งโต๊ะข้างๆโต็ะของริกกะกับแกก็ได้
สุกุโระ
สุกุโระ
โทษทีนะ
สุกุโระ
สุกุโระ
โต๊ะนี้มีเจ้าของแล้ว
ซันสึมะ
ซันสึมะ
แกนี้เองสินะ
ซันสึมะ
ซันสึมะ
แลกโต๊ะได้มั้ยหละ
สุกุโระ
สุกุโระ
มันไม่ใช่ของฉัน
ยูโตะ
ยูโตะ
แต่เป็นของนักศึกษาแลกเปลี่ยน
ยูโตะ
ยูโตะ
และเขาก็เป็นหัวหน้ากลุ่มด้วย
ในขณะที่ทุกคนกำลังสนธนา ซาโตะเซนเซได้เข้าห้องเรียนทำให้ทำคนกลับไปนั่งที่เดิมยกเว้นซันสึมะกับคาวาชิที่นั่งหลังสุด
ซาโตะเซนเซ
ซาโตะเซนเซ
เอาหละนักศึกษา
ซาโตะเซนเซ
ซาโตะเซนเซ
เซนเซก็ยินดีต้อนรับกลับมาที่มหาวิทยาลัยและวันนี้ก็เป็นวันที่เปิดเทอมวันแรก
ซาโตะเซนเซ
ซาโตะเซนเซ
ที่สำคัญปีนี้จะมีนักศึกษาแลกเปลี่ยนมาจากประเทศไทยจะเข้ามาเรียนด้วยกันกับพวกเธอด้วยนะ
ซาโตะเซนเซ
ซาโตะเซนเซ
นักศึกษาแลกเปลี่ยนเข้ามาแนะนำตัวเลย
เขาได้เรียนนักศึกษาแลกเปลี่ยนเข้าห้องเรียนและให้พวกเขาแนะนำตัว
ริกกะ
ริกกะ
"มามิ คนนี้เเหละที่ช่วยฉันไว้"
เธอได้กระซิบมามิและมามิได้กระซิบเพื่อนคนอื่นยกเว้นซัลซึมะกับคาวาชิในขณะที่กลุ่มนักศึกษาแลกเปลี่ยนได้แนะนำตัว
ซาโตะเซนเซ
ซาโตะเซนเซ
เอาหละในเมื่อแนะนำตัวเสร็จแล้วก็เชิญไปนั่งที่โต็ะเรียนเลย
พัท
พัท
ครับเซนเซ
ในขณะที่กลุ่มนักศึกษาไปนั่งที่โต็ะเรียน รุยโตะได้เรียกพัทมานั่งโต๊ะเรียนที่อยู่ระหว่างริกกะกับรุยโตะ
จนเป็นเหตุให้ซันสึมะไม่พอใจมาก
ซาโตะเซนเซ
ซาโตะเซนเซ
วันนี้ก็ไม่มีอะไรมาก
ซาโตะเซนเซ
ซาโตะเซนเซ
เซนเซจะให้ทำความรู้จักกันเองและใครจะกลับบ้านก่อนก็ได้
ซาโตะเซนเซ
ซาโตะเซนเซ
เพราะเซนเซจะเริ่มสอนพรุ่งนี้
ซาโตะเซนเซ
ซาโตะเซนเซ
ส่วนรุยโตะ
ซาโตะเซนเซ
ซาโตะเซนเซ
ฝากดูแลเพื่อนด้วยนะ
รุยโตะ
รุยโตะ
ครับเซนเซ
ซาโตะเซนเซได้เดินออกจากห้องเรียนและนักศึกษาในห้องเรียนบางส่วนได้ออกจากห้องเรียน
รุยโตะกับริกกะได้ถือโอกาสนี้พูดคุยกับพัท
ริกกะ
ริกกะ
คุณพัทคะ
พัท
พัท
ครับ
พัทได้หันไปมองหน้าริกกะและพึ่งนึงบางอย่าง
พัท
พัท
คุณคือคนที่ผม.....
ริกกะ
ริกกะ
ใช่ค่ะ
ริกกะ
ริกกะ
ต้องขอบคุณที่ช่วยฉันในตอนนั้นนะคะ
พัท
พัท
ครับ
รุยโตะ
รุยโตะ
ได้ข่าวว่านายตบหัวคนโรคจิตจนหนีไปเลยนิ
พัท
พัท
ถ้าผมเล่นซัดหน้าคนๆนั้นผมก็กลัวคนอื่นโดนลูกหลงครับ
รุยโตะ
รุยโตะ
ดีแล้วหละ
รุยโตะ
รุยโตะ
และเวลาพูดคุยหรือทำอะไรก็ไม่ต้องเกรงมาก
รุยโตะ
รุยโตะ
ทำตัวสบายๆเถอะ
พัท
พัท
ครับ
รุยโตะ
รุยโตะ
อ่อ ลืมซะสนิดเลย
รุยโตะ
รุยโตะ
ฉันชื่อรุยโตะ
รุยโตะ
รุยโตะ
เป็นหัวหน้าห้องที่พวกเธอกำลังเรียนอยู่
ริกกะ
ริกกะ
ส่วนฉัน ริกกะ
ริกกะ
ริกกะ
ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ
พัท
พัท
ครับ
ในขณะที่พวกเขาคุยกัน กลุ่มเพื่อนของพัทที่เป็นนักศึกษาแลกเปลี่ยนได้มาชวนพัทไปตีแบดมินตัน
เดียร์
เดียร์
พัท
เดียร์
เดียร์
ไปตีแบดกัน
พัท
พัท
ตอนนี้เลยหรอ
จอน
จอน
ใช่
พัท
พัท
เกมเท่าไหรหละ
มีน
มีน
เกม8ๆ
พัท
พัท
แล้วใครจะเล่นก่อนหละ
จอน
จอน
ก็มึงกับกูไงล่าสุดก่อนโดนอาจารย์ป็อปเรียกให้ไปเก็บของมานี่
พัท
พัท
เคเพื่อน
พัท
พัท
ถ้างั้นก็ขอตัวนะ
รุยโตะ
รุยโตะ
อืม
รุยโตะ
รุยโตะ
ถ้ามีอะไรก็ปรึกษาฉันได้นะ
พัทได้เดินไปกับกลุ่มเพื่อนของเขา
ณ ห้องสมุดของวิทยาลัย
ทาดามะ
ทาดามะ
นี่ มุราตะ
ทาดามะ
ทาดามะ
คิดว่าเราจะเตือนคนที่ชื่อพัทดีมั้ย
มุราตะ
มุราตะ
ทำไมหละทาดามะ
เขาได้ถามทาดามะด้วยความสงสัย
ทาดามะ
ทาดามะ
ก็เพราะซันสึมะดูเหมือนจะไม่พอใจมาก
ทาดามะ
ทาดามะ
และมีทีท่าจะเข้าไปหาเรื่องเขาด้วย
หลังจากที่เขาพูดทำให้มุราตะนึกได้ว่าซันสึมะจะเล่นงานพัทเพราะเรื่องริกกะจึงได้ตัดสินใจรีบไปบอกเพื่อนร่วมห้องทันที
มุราตะ
มุราตะ
ถ้างั้นเรารีบไปบอกทุกคนกัน
มุราตะ
มุราตะ
ก่อนที่จะบานปลายไปกว่านี้
ณ.สนามแบดมินตั้น
กลุ่มนักศึกษาแลกเปลี่ยนได้สลับกันเล่นแบดมินตันโดยที่ยังไม่รู้ว่ากำลังมีภัยเข้าใกล้พัท
ซันสึมะ
ซันสึมะ
เห้ย นาย
ซันสึมะ
ซันสึมะ
เรามีเรื่องมาคุยกันหน่อย
พัท
พัท
มีอะไรหรอครับ
ซันสึมะ
ซันสึมะ
คือว่าช่วยสลับที่นั่งในห้องเรียนได้มั้ย
พัท
พัท
ทำไมหละ
คาวาชิ
คาวาชิ
ถ้าแกยอมฉันจะปกป้องแกอย่างดี
ซันสึมะ
ซันสึมะ
แต่ว่าถ้าแกอย่ามายุ่งกับริกกะได้มั้ย
จากลักษณะบทสนทนาเหมือนพัทกำลังโดนหาเรื่องทำให้เพื่อนของพัทที่กำลังเล่นแบตมินตั้นเริ่มเป็นหัว
แมน
แมน
เดียร์ๆ
แมน
แมน
แย่แล้ววะ
เดียร์
เดียร์
ทำไมวะ
แมน
แมน
เหมือนไอพัทกำลังโดนหาเรื่องเว้ย
ตั้น
ตั้น
จริงจัง
บอล
บอล
กูว่ามันไม่ใช่เล่นๆแล้ววะ
จอน
จอน
พวกมึงเตรียมห้ามทั้งคู่เลยนะเว้ย
ในขณะพวกเขากำลังมองดูเหตุการณ์ดังกล่าว เพื่อนร่วมห้องของพวกเขาได้มาถึงสนามแบดมินตันทันพอดี
สุกุโระ
สุกุโระ
แย่หละ ท่าทางแบบนี้น่าจะมีเรื่องแน่ๆ
มีน
มีน
มันเกิดอะไรขึ้นหรอครับ
ริกกะ
ริกกะ
คือว่าซันสึมะไม่พอใจที่พัทนั่งข้างฉันค่ะ
ริกกะ
ริกกะ
เขาเคยขอคบกับฉันมาหลายรอบแต่ก็ได้ปฏิเสธทุกครั้งค่ะ
เดียร์
เดียร์
ก็แย่หละ
มีน
มีน
เรื่องหึงหวงนิมันรุนแรกมากนะ
ในขณะที่ทุกคนได้คิดหนัก มุราตะได้ตัดสินใจตะโกนบอกพัท
มุราตะ
มุราตะ
พัท
มุราตะ
มุราตะ
ไม่ว่ามันจะเสนออะไรอย่ายอมมันนะ
หลังจากที่เขาได้ยินเรื่องราววีรกรรมของสองคนนั้นจึงตัดสินใจอย่างเด็ดขาด
พัท
พัท
คงจะยอมทำตามขอเสนอให้พวกนายไม่ได้นะ
ซันสึมะ
ซันสึมะ
ทำไมกันห๊ะ!!!
คาวาชิ
คาวาชิ
ไอเนิร์ดนี้ อยากปากแตกอีกรึไง
รุยโตะ
รุยโตะ
หยุดนะ ซันสึมะ คาวาชิ!!!
คาวาชิ
คาวาชิ
ไม่หยุดจะทำไมห็ะ
ซันสึมะ
ซันสึมะ
ส่วนเด็กแลกเปลี่ยนนี้คงต้องสั่งสอนซะแล้ว
ซันสึมะกับคาวาชิเข้าไปรุมทำร้ายพัทแต่พัทหลบหมัดของพวกเขาทัน
และได้ใช้เท้าเตะคาวาชิเป็นท่าจระเข้ฟาดหางและได้จับกดซันสึมะลงบนพื้นในลักษณะการจับกุมคนร้าย
ซันสึมะ
ซันสึมะ
ปล่อยนะเฟ้ย!!!
คาวาชิ
คาวาชิ
เอาให้นอนโรงพยาบาลเลยแล้วกัน
ยูโตะ
ยูโตะ
พอแล้วคาวาชิ
ยูโตะ
ยูโตะ
มันมากเกินไปแล้ว
ยูโตะกับสุกุโระได้จับคาวาชิไม่ให้ทำร้ายพัทและเพื่อนของพัทได้พยายามห้ามปรามพัทให้ปล่อยตัวซันสึมะ
บอล
บอล
พอแล้วเพื่อน
จอน
จอน
เย็นไว้นะพัท
เดียร์
เดียร์
ปล่อยมันเถอะ พอได้แล้ว
พัท
พัท
พวกแกไม่มีสิทธิ์ใช้กำลังมาข่มเหงรังแกคนอื่น
พัท
พัท
และไม่มีสิทธิ์ที่จะบังคับใครให้ชอบตามใจพวกแกได้
พัท
พัท
ถ้ามีกำลังหรืออำนาจเยอะ หัดใช้ให้เป็นประโยชน์ต่อส่วนรวมบ้าง จำไว้
พัทตัดสินใจปล่อยตัวซันสึมะกับคาวาชิไป
รุยโตะ
รุยโตะ
วันนี้พวกนายกลับบ้านก่อนก็ได้นะ
บอล
บอล
ครับและขอโทษแทนเพื่อนผมด้วยที่มันใช้กำลังน่ะ
ยูกิ
ยูกิ
ไม่ต้องหรอก
ยูโตะ
ยูโตะ
ที่จริงพวกเราควรขอบคุณมากกว่า
บอล
บอล
ไหงเป็นงั้นหละ
สุกุโระ
สุกุโระ
ก็เพราะไม่มีใครกล้าทำอะไรพวกเขาเลย
มามิ
มามิ
แต่ว่ายังไงก็ขอบคุณที่ปกป้องเพื่อนฉันไม่ให้หมอนั่นเข้าใกล้นะ
พัท
พัท
ครับ
จอน
จอน
จริงจัง
มีน
มีน
มึงได้หล่อเฉยเลยพัท
เดียร์ได้ทำท่าดูเวลาในโทรศัพท์
เดียร์
เดียร์
เดี๋ยวพวกเราขอกลับบ้านพักก่อนนะ
อานาโกะ
อานาโกะ
ถ้างั้นพวกนายรีบกลับก่อนเลยนะ
รุยโตะ
รุยโตะ
ส่วนเรื่องสองคนนั้นฉันขอจัดการแทนเอง
พัท
พัท
ครับ
ตั้น
ตั้น
รออะไรหละ
ตั้น
ตั้น
กลับบ้านกัน วู้!!
ขณะที่กลุ่มนักศึกษาแลกเปลี่ยนกำลังเก็บกระเป๋า ริกกะได้ตัดสินใจบางอย่างด้วยเพราะเริ่มมีใจและอยากสนิทกับพัท
ริกกะ
ริกกะ
คือว่า...
ริกกะ
ริกกะ
เดี๋ยวฉันขอตัวกลับบ้านพร้อมกันกับพัทนะ
เรย์
เรย์
กลับบ้านดีๆนะ
ยูโตะ
ยูโตะ
ฝากดูแลริกกะด้วยนะพัท
พัท
พัท
ครับ
จากนั้นริกกะได้เดินทางกลับบ้านพร้อมกันกับกลุ่มนักศึกษาแลกเปลี่ยน
"ทั้งลักษณะท่าทางตอนล็อกตัวสองคนนั้นคล้ายตำรวจไม่ก็ทหารมาก พัทคงไม่ใช่คนธรรมดาแน่ๆ" รุยโตะได้คิดในใจ

เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!

novel PDF download
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!