หนุ่มพูดน้อยกับคุณแฟนขี้แกล้ง รู้สึกเพลีย

6.00 น.

ติ๊ดๆๆๆ

เสียงนาฬิกาปลุกเป็นแบบนี้รึปล่าวนะ?

-ลูก้า-

อือ....//งัวเงีย

-ลูก้า-

หือ..เช้าแล้วหรอเมื่อวานจำได้แค่หลับบนรถคุณเบลแหะ

-ลูก้า-

ช่างเถอะไปอาบน้ำดีกว่า //ลุกออกจากเตียง

ลูก้าได้อาบน้ำแต่งตัวและลงไปที่ห้องครัว

-ลูก้า-

//เดินลงบันได

อาหารบนโต๊ะ

-ลูก้า-

หือ ม๊าไม่อยู่หรอ? //มอง

–จิน–

ม๊าออกไปทำงานแต่เช้าแล้ว เห็นบอกว่างานสำคัญเลยต้องรีบไป

–โจ–

นายก็มากินข้าวสิ

–โจ–

อะ จานนี้ของแกไอลูก้า //วางจานอาหารตรงหน้าอฝ.

–โจ–

-ลูก้า-

อื้อ

–โจ–

นี่แกกินเป็นอยู่อย่างเดียวรึไงหะ

–จิน–

อย่าไปพูดใส่น้องแบบนั้นสิยะ!!

-ลูก้า-

ก็ผมไม่รู้จะกินอะไรดีนี่นาา...//หงอย

–โจ–

เออๆรีบๆกินจะได้ไปส่ง (เหี้ยน้องใครวะโครตน่ารักน่าสวบเลย😭✨)

–จิน–

แกเนี่ยหาเรื่องตีกับน้องแต่เช้าเลยนะ

–โจ–

มึงก็รีบกินเถอะ จะสายแล้ว //ยืนมอง

–จิน–

โอ๊ะ ก็รีบกินให้อยู่ไงวะ

ทุกคนกินข้าวเสร็จ

โจ ไปส่งทั้ง2ที่รร. (ทั้ง3จริงๆก็เรียนที่เดียวกันหมดแหล่ะ)

-ลูก้า-

//ลงจากรถ

–จิน–

//+1

–จิน–

เจอกันตอนเย็นนะ //โบกมือลา+กำลังเดินเข้าห้องเรียน

-ลูก้า-

อื้อ.

–โจ–

กูไปหาที่จอดและ //ขับรถไปหาที่จอด

-ลูก้า-

//กำลังเดินเข้ารร.

？？？

อ่าว คุณลูก้าาา!!

-ลูก้า-

(หือ..ใครเรียกวะ) //หันไปมอง

-ลูก้า-

//หันไปเห็นอฝ.

–เบล–

ไม่คิดเลยว่าจะได้เจอกันอีก //😊

-ลูก้า-

(เห้อ..อีกแล้วหรอ)

-ลูก้า-

อืม.. เดี๋ยวคุณเรียนที่นี้หรอ?

–เบล–

ก็ใช่นะสิ นี้นายไม่รู้หรอ? //🤨

-ลูก้า-

ผมคิดว่าคุณเป็นแค่คนแถวนี้นะ

-ลูก้า-

ขอโทษนะ

–เบล–

ไม่เป็นไรหรอก^^

–เบล–

นายจะเดินไปพร้อมผมรึปล่าวหล่ะ? //🙂

-ลูก้า-

อืม..แต่ผมต้องไปหาเพื่อนด้วยนะ

-ลูก้า-

คุณจะไปด้วยหรอ?

–เบล–

อืม^^

–เบล–

ไม่คิดเลยคนแบบนายมีเพื่อนกับเขาด้วย //😊

-ลูก้า-

พูดได้เสียมารยาทมากครับ..//💢

–เบล–

ฮาๆ ขอโทษครับๆ //ยิ้ม

–เบล–

นายโกรธก็น่ารักดีนะ //😉

-ลูก้า-

พูดอะไรของคุณน่ะ //หน้าแดงนิดๆ

-ลูก้า-

รีบไปเถอะ เพื่อนผมรอนาน //เดินเร็ว

–เบล–

รู้แล้วๆ รอผมด้วยสิ //เดินตามอฝ.ไป

โรงอาหาร

–มาเจนต้า–

//นั่งคุยกัน

–ลูเซีย–

//+1

–ลีออนน่า–

//+1

–จูเลีย–

//+1

-ลูก้า-

คุณมาเจนต้า~ ผมมาแล้ว //เดินมาหาอฝ.

–มาเจนต้า–

อ๊าว พาใครมาอีกละเนี่ย?

-ลูก้า-

ไม่รู้สิ เขาตามผมมาเอง //😒

–เบล–

เดินเร็วชะมัดเลยนะนายเนี่ย...//มองลูก้า

-ลูก้า-

ใครให้ตามมาหล่ะ //🙁

–มาเจนต้า–

ไอเบล!?!!

–เบล–

พี่เจน?!! //หันไปเห็นมาเจนต้า

เจน คือ มาเจนต้า

–มาเจนต้า–

นานก็แปลกดีนะลูกที่เจอน้องฉัน2คนเลยเนี่ย //นั่งมอง

-ลูก้า-

ก็ไม่รู้สิ //🙁

–ลีออนน่า–

ยืนกันทำไมมานั่งก่อนดิ

-ลูก้า-

ครับๆ //นั่งตามที่อฝ.บอก

–เบล–

//+1

–จูเลีย–

พวกแกไปเจอกันยังไงเนี่ยหะ

–จูเลีย–

ถามจิง??

-ลูก้า-

เออ...คือ

–จูเลีย–

อ้ำๆอึ้งๆอยู่ได้ บอกมาเร็วๆ!

–เบล–

บอกไปเถอะไม่เป็นไรหรอกครับ^^

-ลูก้า-

คือ เมื่อวานผมไปเจอคุณเบลตอนเย็นนะ ผมไปเดินชนเขา

-ลูก้า-

แล้วเขาก็กวนประสาทผม //😒

–มาเจนต้า–

//ขำพรืด

–ลีออนน่า–

//พยายามกลั้นขำอยู่

–มาเจนต้า–

นี่แกไปกวนประสาทน้องเขาหรอเนี่ย5555

–จูเลีย–

เห้อ..พึ่งเจอกันแท้ๆ //กุมขมับ

–เบล–

เฮ้!! แต่ผมก็พานายไปเลี้ยงขนมนะ //😦

-ลูก้า-

ขอบคุณละกัน //🙂

–ลูเซีย–

มึงก็ชอบกวนคนนู้นคนนี้ไปทั่วเนาะพี่

–ลูเซีย–

คนอื่นเขาเสียประสาทหมดละมั้ง

–เบล–

ไม่เห็นเป็นไรเลยย //😉

–ลูเซีย–

แก่กว่ากูแท้ๆแต่เสือกปญอ.

–ลูเซีย–

เห้อ..//กุมขมับ

–ลีออนน่า–

จะเริ่มคาบเรียนแล้วนิ?

–มาเจนต้า–

จริงด้วย งั้นเราก็แยกย้ายกันไปเรียนเถอะ

ทุกคนแยกย้ายกันไปเรียน

-ครูมากาเรต-

//กำลังสอน

-ลูก้า-

//กำลังนั่งเรียน

–ลูเซีย–

//หลับในคาบเรียน

-ครูมากาเรต-

//ครูหันไปเห็นลูเซียที่กำลังนอนอยู่

-ครูมากาเรต-

ลูก้า ปลุกลูเซียสิ //ยืนเท้าเอว

-ลูก้า-

คุณลูเซียๆ //สกิดอฝ.

–ลูเซีย–

//ไม่ตื่น

-ลูก้า-

คุณณ ตื่นได้แล้ว (ตื่นดิ๊ อย่าให้ต้องด่า)

–ลูเซีย–

//ก็ไม่ตื่น

-ลูก้า-

...

-ครูมากาเรต-

เห้อ //กุมขมับ

-ลูก้า-

ไอสัสลูเซียตื่นสิไอชิปหาย!?!! //ตีหลังอฝ.

–ลูเซีย–

โอ๊ย!!?! //สะดุ้ง

//ทั้งห้องถึงกับต้องหันมามอง

ตปก.

1)โอโห้ โดนเด็กใหม่ด่าสะแล้ว555

ตปก.

1) 555

ตปก.

2)ดูหน้าไอลูเซียดิ555 เหวอแดกเลย

–ลูเซีย–

นายทำอะไรเนี่ย...//ลูบหลังตัวเอง

-ลูก้า-

ไม่ยอมตื่นไงครับ^^💢 //กำหมัด

–ลูเซีย–

ขอโทษๆ

-ครูมากาเรต-

เอาหล่ะเงียบ

-ครูมากาเรต-

เรามาเรียนกันต่อดีกว่า

ผ่านไป40นาที

-ครูมากาเรต-

เอาหล่ะวันนี้เราเรียยแค่นี้ก่อนละกันนะจะ

-ครูมากาเรต-

เอาการบ้านมาส่งกันดีกว่า^^

นร.ในห้องบางส่วนกำลังร้องคร่ำครวญเพราะลืมทำการบ้าน

-ลูก้า-

//เดินเอาการบ้านไปส่งครู

–ลูเซีย–

//+1

-ครูมากาเรต-

มีการบ้านมาส่งแค่นี้เองหรอ?

-ครูมากาเรต-

ครูว่าก็สั่งไม่เยอะนะ

-ครูมากาเรต-

ชั่งมันเถอะ หมดคาบแล้วแยกย้ายกันได้

–ลูเซีย–

หมดคาบสักที~ //บิดขี้เกียด

–ลูเซีย–

หิวจะตายแล้วววว

–ลูเซีย–

นี่ ลูก้าไปกินข้าวกัน

-ลูก้า-

คุณไปเถอะ ผมว่าจะขออยู่คนเดียวสักหน่อย...

–ลูเซีย–

ห๊ะ?? ทำไมหล่ะะ

-ลูก้า-

เอาเถอะหน้า

–ลูเซีย–

ก็ได้ๆ รีบมาก็แล้วกัน

-ลูก้า-

อืม^^

ทั้ง2คนได้เดินแยกย้ายกัน

ลูก้าเดินมาที่สวนหลังรร.

-ลูก้า-

เห้อ...กว่าจะหาเวลาอยู่คนเดียวได้

-ลูก้า-

คนเยอะไปหมด..อึดอัด

-ลูก้า-

//😟

-ลูก้า-

แต่แปลกที่เวลาอยู่กับคุณเบลถึงไม่อึดอัดเลย..

-ลูก้า-

ชั่งมันเถอะ...

-ลูก้า-

นอนดีกว่า //กำลังจะนอน

ที่ๆลูก้าอยู่คือใต้ต้นไม้ตรงสวนหลังรร.นะครับ💦

5นาทีผ่านไป

？？？

//เดินมาเห็นลูก้านอนอยู่

–เบล–

หืม? ทำไมมานอนตรงนี้ล่ะครับลูก้า? //ยืนมอง

-ลูก้า-

ผมไม่ชอบการอยู่กับคนหมู่มาก //หลับไม่สนิท

–เบล–

นึกว่าเราจะไม่ตื่นซะแล้ว //นั่งๆข้างๆอฝ.

-ลูก้า-

ทำไมคุณมักจะโผล่มากทุกครั้งที่ผมอยู่คนเดียวตลอดเลย?? //🤨

–เบล–

ไม่รู้สิ //😌

-ลูก้า-

สโตกเกอร์หรอ? //นอนมองอฝ.

–เบล–

จะบ้ารึไง //😨

–เบล–

ชั้นก็สงสัยเหมือนกันว่าทำไมถึงเจอเธอตลอด //😊

–เบล–

และมันไม่มีคำตอบหรอกว่าทำไมถึงเป็นแบบนี้

–เบล–

นายบอกว่าไม่ชอบอยู่กับคนอื่นไม่ใช่หรอ? //🤨

–เบล–

ชั้นจะไปก็ได้นะถ้าเธอต้องการ

-ลูก้า-

ไม่เป็นไร

-ลูก้า-

ผมก็ไม่เคยแน่ใจหรอก

-ลูก้า-

ว่าทำไมอึดอัดเวลาอยู่กับคนอื่นแต่รู้สึกสบายใจที่อยู่กับคุณ

–เบล–

หืม...อยู่กับผมแล้วนายสบายใจหรอ?

–เบล–

ดีใจจังที่นายพูดแบบนั้น //😊

-ลูก้า-

อ-อืม //เขิน

–เบล–

ทำไมทำสีหน้าแบบนั้นหล่ะ? เขินหรอ~

-ลูก้า-

ปล่าวสักหน่อย! //หน้าแดงกว่าเดิมอีก

–เบล–

เขินก็พูดมาตรงๆเถอะครับ~ //😉

-ลูก้า-

เออ! เขิน! //งอนแล้วๆ

–เบล–

หืมมม น่ารักจัง✨

–เบล–

เอ๋..ทำไมถึงเงียบหล่ะ~ //😕

–เบล–

งอนหรอ~ //มองอฝ.

-ลูก้า-

//ไม่พูด

–เบล–

โอเคๆ...ผมขอโทษไม่แกล้งแล้วๆ //😥

-ลูก้า-

//ไม่สนใจ+😶

–เบล–

อย่าเงียบแบบนี้สิ ผมขอโทษ //😢จะร้องไห้ละ

-ลูก้า-

ก็ได้ๆ อย่าร้องเชียวนะมันน่ารำคาญ //😒

–เบล–

อืม //😀

–เบล–

เย็นนี้นายจะไปร้านขนมร้านนั้นกับผมอีกมั้ย? //มองอฝ.

-ลูก้า-

อืม...ผมไปแน่! //ตาเป็นประกาย

–เบล–

โอเคๆ รู้แล้วๆ // (///´⁠꒳⁠`///)

–เบล–

(น่ารักจังเลยน้า~) //(⁠*⁠´⁠ω⁠｀⁠*⁠)

–เบล–

นี้ลูก้า เธอไม่มีเรียนหรอ? //มองอฝ.

-ลูก้า-

//หลับซะแล้ว

–เบล–

อ่-อ่าว...หลับซะแล้ว //ยิ้มอ่อน+ลูบหัวอฝ.

–เบล–

ขี้เซาจังเลยน้า~ //(⁠ ⁠ꈍ⁠ᴗ⁠ꈍ⁠)

ลูก้าหลับไม่สนโลกเลยครับ

เวลาได้ผ่านไปจนตกเย็น

–เบล–

นี่ลูก้าเธอต้องตื่นได้แล้วนะ //สกิดอฝ.

-ลูก้า-

อือออ...ขออีก5นาทีนะ //งัวเงีย

–เบล–

(ีดนนเบีกดบยุ...พระเจ้าา)

–เบล–

(น่ารักที่สุดเลย โฮรรรรร😭✨)

-ลูก้า-

อ-อืม...//งัวเงีย

–เบล–

อะ..ตื่นแล้วหรอ //😊

-ลูก้า-

อือ...//มองอฝ.

-ลูก้า-

!?!!. //พึ่งรู้ตัวว่าตัวเองนอนซบอกอฝ.

-ลูก้า-

//หน้าแดงเป็นมะเขือเทศเลย

–เบล–

ท-ทำไมหน้าแดงแบบนั้นล่ะ //ตกใจ

-ลูก้า-

ปล่าวสักหน่อย! //ล่กแล้วๆ

–เบล–

นี่นายมีไข้รึปล่าวเนี่ย //เอามือจับหน้าผากอฝ.

-ลูก้า-

ก็บอกไปแล้วไงว่าผมไม่ได้เป็นอะไร //ดึงมืออฝ.ออก

–เบล–

โอเคๆ //เอ็นดู

–เบล–

นายยังอยากไปร้านขนมอีกมั้ยล่ะ?

–เบล–

นี่ก็เย็นมากแล้วนะ~

-ลูก้า-

อืม...ไม่รู้สิไม่ไปแล้วมั้ง //รู้สึกเหนื่อยๆ(?)

–เบล–

หืม~ ทำไมล่ะ ตอนเที่ยงบอกจะไปแท้ๆ //นั่งเอามือเท้าคาง

-ลูก้า-

รู้สึกเพลียๆน่ะ...

–เบล–

ทำไมจู่ๆก็รู้สึกเพลียสะล่ะ? //เป็นห่วง

–เบล–

งั้นผมไปส่งละกัน...บ้านนายไกลจะตาย //😉

-ลูก้า-

คุณนอนค้างบ้านผมได้มั้ย.. //มองอฝ.

–เบล–

ทำไมจู่ๆถึงอยากให้ผมไปบ้านนายละ? //🤨

-ลูก้า-

วันนี้ไม่มีใครอยู่บ้านเลย พี่ผมเขาไปบ้านเพื่อนหมด

-ลูก้า-

ป๊ากับม๊าก็น่าจะกลับดึก //😕

–เบล–

คงเหงาสินะ //😊

–เบล–

งั้นเราไปกันดีกว่า^^ //ลุก

–เบล–

มาเร็วๆ //ยื่นมือให้อฝ.จับ

-ลูก้า-

อ-อืม //จับมืออฝ.+เวียนหัว

–เบล–

ไหวรึปล่าวเนี่ย เธอดูไม่ไหวนะ //เป็นห่วง

-ลูก้า-

ตะ..ต้องหะ..ไหวสิ //ยืนขึ้น

–เบล–

แน่ใจนะ? //🙁

-ลูก้า-

อื— //วูบ

-ลูก้า-

//กำลังจะล้มลงไปนอนกับพื้น

–เบล–

นี่!!//รับอฝ.ไว้ทัน

–เบล–

ทำไมเป็นแบบนี้ละ!! //พยายามพยุงอฝ.ขึ้น

-ลูก้า-

อ-อือ...//เพลียมากจนยืนไม่ไหว

–เบล–

เห็นตัวร้อนๆตั้งแต่เมื่อกี้แล้วนะ //เอามือจับหน้าผากอฝ.

–เบล–

เป็นไข้จริงด้วย ตัวร้อนเป็นฟืนเป็นไฟเลย //ตกใจ

-ลูก้า-

ผะ..ผมไม่ได้ป่วยสักหน่อย //พยายืนแต่ก็จะล้ม

–เบล–

อย่าฝืนสิ ยอมรับซะว่านายป่วย //อุ้มอฝ.(ท่าเจ้าหญิง)

-ลูก้า-

ไม่! ผมไม้ได้ป่วยนะ //กอดคออฝ.+ซบอกอฝ.

–เบล–

ก็บอกแล้วไงว่าอย่าฝืนมันจะไม่ดีต่อตัวนายเอานะ //ดุ+อุ้มอฝ.ขึ้นรถ

-ลูก้า-

ผะ...ผมไม่ได้ป่วยน— //น็อคเรียบร้อย

–เบล–

เห้อ....เธอนี่จริงๆเลย //วางอฝ.ในรถ+วิ่งไปขึ้นรถฝั่งคนขับ

–เบล–

//กำลังจะขับรถออกไป+หยิบโทรศัพท์ขึ้นมา

แชท น้าเรนาต้า

–เบล–

น้าเรครับ ผมขออนุญาตนอนบ้านคุณน้านะครับพอดีว่าเหมือนลูก้าจะป่วยตัวร้อนมากเลยครับ

–เรนาต้า–

ไม่เป็นไรจะ

–เรนาต้า–

ฝากดูแลน้องหน่อยนะจะ น้ากับลุงไม่หน้าได้กลับบ้าน

–เรนาต้า–

เห้อ...น้าเป็นห่วงตัวเล็กจัง เวลาเป็นอะไรไม่ชอบบอกคนอื่นเลย

–เรนาต้า–

ถ้าหนูอยากนอนกับน้องมีห้องนึงเป็นห้องนอนใหญ่ของลูก้าอยู่ตรงข้ามห้องนอนเล็กลูก้านะจะ

–เบล–

ไม่เป็นไรนะครับผมดูแลเอง

–เบล–

ขอบคุณที่ให้ค้างบ้านคุณน้านะครับ

จบแชท

แชท แม่

–เบล–

แม่ครับ ผมไปนอนบ้านลูก้านะ

–เบล–

พอดีลูก้าป่วยไม่มีใครอยู่บ้านดูแล

-โคลว-

จ้าๆ

-โคลว-

ดูแลน้องดีๆนะ!

–เบล–

ครับๆ

จบแชท

–เบล–

//ขับรถไปบ้านลูก้า

–เบล–

อย่าพึ่งเป็นอะไรมากนะ

ตัด

แอด-คริส

แอดรู้สึกแต่งตอนนี้แล้ว

แอด-คริส

เอิ่ม

แอด-คริส

ใจหวิวๆแบบ

แอด-คริส

มันเสียวๆกลางอกอะ

แอด-คริส

เจ็บแปล๊บๆ

แอด-คริส

ลูกกุจะตายมั้ย

แอด-คริส

😭

แอด-คริส

ตอนที่5แอดค่อยเฉลยละกับใครพระเอก

แอด-คริส

แอดชอบทำให้คนเก็บไปคิด

แอด-คริส

แต่ก็คงจะรู้ๆกันอยู่ใครพระเอก

แอด-คริส

รับบทเป็นพ่อหนุ่มคลั่งรักอะ

แอด-คริส

😎

แอด-คริส

แอดไม่สนว่าใครจะอ่านและหาว่าแต่งเบียวหรือแปลก

แอด-คริส

แอดแค่อยากแต่งเก็บไว้อ่านเอง

แอด-คริส

เพราะในบางทีสิ่งที่เราอยากอ่านมันไม่มี

แอด-คริส

เพราะฉะนั้นอย่าโกรธผมนะ

แอด-คริส

เพราะผมไม่ได้แต่งจริงจังนั้นหมายความว่า

แอด-คริส

ผมอาจจะอัพช้าหรือไม่ค่อยอัพ

แอด-คริส

ขอโทษจริงๆนะครับ~

แอด-คริส

-thanks for reading Take care yourself and have a good day - my reader -ขอบคุณที่อ่าน ดูแลตัวเองและขอให้เป็นวันที่ดี - ผู้อ่านที่รัก

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ