ผมขอตายดีกว่าถ้าจะทรมานเเบบนี้
ซวย
โคโค่
ทำไมวันนี้มันวุ่นวายจังนะ
โคโค่
ต้องออกไปข้างนอกหน่อยเเหละ
ไดจิ
ไม่กลับบ้านไปทำงานหรอ
ฟูยุกิ
เดี๋ยวก่อนได้มั้ยล่ะ
ฟูยุกิ
ไอ้ลุงนั้นเเกล้งกันชัดๆ
ไดจิ
เอาเถอะก็เป็นเเบบนี้ตลอดเเหละ
ฟูยุกิ
ไอ้ลุงนี่เดี๋ยวฉันจะเอาคืนเเน่
ไดจิ
ฮ่า ฮ่านายจะไปเเกล้งอะไรหัวหน้าอีกหล่ะ
ฟูยุกิ
ไม่บอกเดี๋ยวนายไปบอกไอัลุงนั้นอีก
ฟูยุกิ
จะได้ไปเอาข้อมูลด้วย
ไดจิ
บอสสั่งให้นายหยุดเเล้วนิ
ไดจิ
มึง•\\\\\•อย่าทำเเบบนั้นน
ไดจิ
เเม่ง/เขินจนทำอะไรไม่ถูก/
ฟูยุกิ
เเผนสำเร็จ(พูดในใจ)
ไดจิ
มึงนี่นะงานเก่าไม่เสร็จยังจะเอางานใหม่อีก
ฟูยุกิ
ถึงไม่ทันตรูก็ไม่ส่งงานอยู่ดี
ฟูยุกิ
ตาลุงนั้นทำอะไรตรูมิได้หรอก
ไดจิ
เเต่ว่าข้อมูลที่นายจะไปเอามันคืออะไรกันแน่
ฟูยุกิ
ฉันลองตรวจสอบการค้ายาเสพติดดูนะ
ฟูยุกิ
ข้อมูลมันมีอะไรเเปลกอยู่นะ
ฟูยุกิ
ถ้าบอกไปตอนนี้ไอ้ลุงนั้นคงให้พวกเรามาตรวจสอบอยู่ดี
ฟูยุกิ
ดีไม่ดีพวกมันอาจจะไหวตัวทันด้วย
ฟูยุกิ
อืมงั้นฉันลงไปรอในห้างก่อนนะ
ฟูยุกิ
เอ๋ร้านชานมไข่มุกนี่นา
โคโค่
มันเจ็บนะเดินดูทางบ้างสิ
ฟูยุกิ
นายก็เหมือนก็น้้นเเหละว่าเเต่คนอื่น
โคโค่
เราเคยเจอกันมาที่ไหนรึเปล่านะ
ฟูยุกิ
ขอโทษนะเเต่ผมไม่รู้จักคุณ
โคโค่
หึได้มาเจอกันเเล้วน่ารักชิบหาย(พูดในใจ)
ฟูยุกิ
ไม่เป็นไรขอตัวก่อนนะคับ
ฟูยุกิ
พ่อเเม่บอกว่าอย่าคุยกับคนเเปลกหน้า
โคโค่
ทีนี้ก็ไม่ใช่คนเเปลกหน้าเเล้วนะ
โคโค่
กวนตีนชิบಠ ೧ ಠ(พูดในใจ)
ฟูยุกิ
ไม่มีเเน่คนของบอนเท็นมาที่นี่ได้ยังไงวะซวยชิบหาย ต้องรีบออกไปเเล้ว(พูดในใจ)
โคโค่
ฉันเลี้ยงข้าวเพื่อเป็นการขอโทษนะ
ฟูยุกิ
ไม่!เเล้วทำไม่ต้องเรียกผมว่าไอ้หนูด้วยผมอายุ20เเล้วนะ
ฟูยุกิ
ไม่อยากคุยกับคนเเก่เเล้ว/ได้วิ่งออกไป/
โคโค่
หึ เหมือนเเมวชิบหายวหนีไวเเท้
Comments