รักต้องเชือด กอดจากจอมมาร?

เมธา

ฉันยังไม่ตายหรอ?...

อัคคี

ใช่ ข้าก็บอกไปแล้วไง

อัคคี

ข้าอุตส่าห์ช่วยปลุกเจ้าให้รอกตายแล้ว

อัคคี

ยังจะมาจบชีวิตอย่างไร้ค่าอีก

เมธา

งั้นนายก็เป็นคนปลุกฉันตอนไฟไหม้สินะ...

อัคคี

ไม่งั้นเจ้าก็ตายนานแล้วหล่ะ

เมธา

แล้วทำไม่ปล่อยให้ฉันตายไปเลยเหล่า!

ชายแปลกหน้ายื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆเมธา

เขาแสยะยิ้มเล็กน้อย

อัคคี

ก็มันไม่สนุกหน่ะสิ

เมธา

นายเห็นชีวิตฉันเป็นแค่ของเล่นรึไง

อัคคี

งั้นมั้ง…

อัคคี

ต่อไปนี่เรียกข้าว่าเจ้านายน่าจะดีกว่านะ //เสยค้างเมธา

เมธา

อึก…

อัคคี

ข้าคือปีศาจเจ้ากรรมนายเวรเจ้า

อัคคี

น่าขันดีไหม ที่ตื่นมาก็กลายเป็นทาสของจอมมารเลย

เมธา

นายจะเป็นเจ้ากรรมนายเวรฉันได้ยังไง!!

อัคคี

ครอบครัวที่แสนจะรักดีของเจ้าไง

อัคคี

พวกมันมาทำสัญญากับข้าโดยยังไม่ชดใช้ไง

อัคคี

โดนเจ้าจะต้องรับกรรมนั้นแทน

เมธา

…..

อัคคี

ตอนแรกข้ากะจะฆ่าเจ้าแทนเสีย

อัคคี

แต่อย่างที่บอก…

อัคคี

มันไม่สนุก *ยิ้ม*

เมธา

ครอบครัวของฉันไปทำสัญญาอะไรไว้!?

อัคคี

หึหึ…คงจะแค้นหน้าดู…ที่ครอบครัวดันทิ้งเจ้าแล้วยังจะเอาภาระมาฝากนายอีก

เมธา

ฉันถามว่า!! พวกเขาทำสัญญาอะไร!!?

อัคคี

แสดงสีหน้าได้ดีนี่~

อัคคี

ครอบครัวเจ้าก็ทำสัญญาให้เขากินอยู่สุขตลอดชีวิตแล้วทิ้งเจ้ายังไงล่ะ

อัคคี

น่าอารมณ์เสียใช่ไหมล่ะ?….

เมธา

….

อัคคี

แต่ข้าคิดว่าการทำสัญญาแบบนั้นมันดูไร้ค่ามากสำหรับข้า

เมธาที่ก่อนหน้านั้นเจออะไรที่เลวร้ายมาแล้ว

แต่กลับได้ยินความจริงที่เจ็บกว่าก็อดที่จะกลั้นน้ำตาไม่ไหว…

อัคคี

หื้ม~…

อัคคี

เจ้าน้ำตาไหลแล้วช่างงดงามเข้ากับใบหน้าเจ้าจริงๆ *ลูบใบหน้าของเมธา*

เมธา

อย่ามาจับฉัน!!

เมธารีบสะบัดมือของจอมมารออก

อัคคี

เล่นตัวนะเนี่ย… ข้าชอบ~

เมธารู้สึกสะดุ้งเล็กน้อยกับคำพูดที่ออกมาจากปากจอมมาร

อัคคี

เอาเป็นว่าข้าจะปล่อยให้เจ้าสงบสติอารมณ์ก่อนล่ะกัน

อัคคี

มีอะไรก็เรียกข้าละกัน

จอมมารได้เดินออกจากห้องไป

โดยทิ้งให้เขาอยู่คนเดียว

เมธา

*ร้องไห้*

เมธา

เหนื่อยจะแย่อยู่แล้ว…

เมธา

ทำไมชีวิตต้องมาเป็นงี้ทุกทีเลย…

เมธาสังเกตเห็นหน้าบานหนึ่งที่อยู่ในห้อง

เขาเดินเข้าไปใกล้ๆ

สิ่งแรกที่เขาคิดคือการออกจากที่นี้

เมธา

(หน้าต่าง!)

เมธา

มันไม่ได้สูงมากนี่นา..

เขามุดออกจากหน้าต่าง

เมธา

(พอดีตัวเราเลย!)

เขาได้ปีนและกระโดดออกมา

โดยไม่รู้ว่ามีจอมมารดักอยู่..

จอมมารได้เอื้อมมือรับเมธาได้ทัน

อัคคี

ไม่ยักรู้ว่าว่าเจ้าซนแบบนี้

อัคคี

ใครสอนให้ออกทางหน้าต่างกัน..

อัคคี

ถึงไม่สูงมากแต่ก็ทำเจ็บได้นะ

อัคคี

มนุษย์หน่ะ…อ่อนแอ…

เมธา

นี่ดูถูกฉันรึไง!!?

อัคคี

ถึงไม่สูงมากแต่ก็ทำให้เจ็บได้นะ

เมธา

แล้วมันสำคัญกับนายตรงไหนไม่ทราบ

อัคคี

สำคัญสิ..เจ้าเป็นทาสข้า *จูบที่มือเมธา*

เมธา

เห้ย!!!!

เมธา

ทำไรฉันเนี่ย!

อัคคี

แสดงความอ่อนโยนไง ข้าเปิดไปเจอในหนังสือของพวกมนุษย์หน่ะ

เมธา

หนังสืออะไรอีกล่ะ?

อัคคี

อืม…ชื่อว่า… “วิธีทำให้คนนั้นของคุณสนใจ”

อัคคี

เจ้าจะได้ไม่หนีข้าไง

เมธา

นายเข้าใจอะไรผิดรึป่าว?...

อัคคี

ไม่ได้แปลว่าทาสหรอกหรอ?

อัคคี

แล้วจะทำอย่างไรให้เจ้าเลิกหนีข้า

เมธา

อยู่ให้ห่างจากฉัน..ไม่ก็ปล่อยฉันไปเถอะ….

อัคคี

อย่าลืมสิ ว่าข้าคือเจ้าหนี้เจ้า

เมธา

แล้วทำไมไม่ไปเก็บที่พ่อแม่ฉันหล่ะ…

อัคคี

ข้าลืมบอกว่าครอบครัวเจ้ามีข้อแม้ด้วย

เมธา

อะไร…

อัคคี

เอาง่ายๆนะที่ครอบครัวเจ้าทิ้งเจ้า

อัคคี

เพราะตั้งใจจะยกให้เจ้าให้ข้าเพื่อชดใช้หน่ะ

เมธา

….

เมธา

ทำไมต้องมีเรื่องให้ปวดใจตลอดเนี่ย!!

เมธา

ที่ผ่านมา ชีวิตฉันโชคร้ายเพราะนายใช่ไหม!?

อัคคี

ไม่ข้าไม่เกี่ยว

อัคคี

ข้าปล่อยเจ้าให้เป็นตามชะตากรรมเจ้า

เมธา

ก็แปลว่าที่ผ่านมาก็ดวงฉันล้วนๆ?

อัคคี

ก็ใช่..

เมธา

*น้ำตาไหล*

เมธา

งั้นถ้าครอบครัวไม่ฉัน ฉันไปอาจจะไม่เจอเรื่องพวกนี้รึป่าว?

อัคคี

ไม่รู้สิ…อาจแย่กว่านั้นก็ได้…

เมธา

ฮือๆ เจ็บชะมัดเลย… //ร้องไห้

อัคคี

แต่ข้ามาช่วยเจ้าไง *กอดเมธา*

เมธา

ฮือ….

เมธาได้รับกอดของจอมมาร

ถึงแม้ว่าเขาจะรู้ว่าถูกหลอกใช้

แต่เขากลับชอบกอดแสนอบอุ่นของจอมมาร

อัคคี

นี่ข้าช่วยเจ้าได้จริงๆนะ

อัคคี

ความต้องการเจ้าคือการจากโลกนี่ไปจริงๆใช่ไหม

เมธา

อ่า..ใช่

อัคคี

ข้ามีวิธีทำให้เจ้าใช้หนี้ข้าได้เร็วขึ้นนะ…

เมธา

ยังไงหล่ะ..

จบ บทที่2

จอมมารมีวิธีอะไรนะ!?

แต่ว่าจอมมารจะช่วยเมธาหรือแค่เห็นเป็นของเล่นเฉยๆนะ?

ติดตามตอนต่อไป…..

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ