มายาภาพรักเหล่าชายหนุ่มโฉมงาม
EP.1
ความรู้สึกเหมือนกับตัวเองเบาดังขนนกที่ลอยอยู่บนเกลียวคลื่น
ลมหายใจและการเต้นของหัวใจ...
ก็ควบคุมไม่ได้เหมือนดังกับกระแสน้ำวน
ซูซู[คุณชายซู]
[ที่นี้ที่ไหนกันเนี้ย?!!]
ซูซู[คุณชายซู]
[ทำไมฉันเปลือยกายทั้งตัวและยังรู้สึกเจ็บๆไปด้วย!?]
ซูซู[คุณชายซู]
อะ...อนาจาร!!//ตะโกน
เย่จิงจี้[องค์รักษ์รักษาพระองค์]
คนที่ตะโกนว่าอนาจารควรเป็นข้ามากกว่า
ซูซู[คุณชายซู]
[โอ้มายก็อด~ เปลือย!]
ซูซู[คุณชายซู]
[ผู้ชายเปลือยกายหรอ!?]
เย่จิงจี้[องค์รักษ์รักษาพระองค์]
//จ้องร่างบางที่นอนอยู่บนเตียง
เย่จิงจี้[องค์รักษ์รักษาพระองค์]
//สภาพกายโดนเชือดมัดแขนขาทั้ง2ข้างท่อนบนเปลือยกายท่อนล่างมีผ้าขาวปิดอยู่
ซูซู[คุณชายซู]
[อ๊ะ!เยี่ยมไปเล๊ยย!~]
ซูซู[คุณชายซู]
เจ้า..เจ้า...เจ้าเป็นใครน่ะ?
เย่จิงจี้[องค์รักษ์รักษาพระองค์]
คุณชายซูคิดจะเล่นกะไรอีก?💢
เย่จิงจี้[องค์รักษ์รักษาพระองค์]
ทำเรื่องไร้ยางอายเช่นนี้แล้ว ท่านคิดจะแสร้งทำเป็นสูญเสียความทรงจำอย่างนั้นรึ?💢
ซูซู[คุณชายซู]
[เดี๋ยวนะ...]
ซูซู[คุณชายซู]
[บทพูดนี้ฟังดูแล้วคุ้นๆ...]
ซูซู[คุณชายซู]
เย่จริงจี้!?//ชี้ไปที่ร่างหนา
ซูซู[คุณชายซู]
เจ้าคือหัวหน้าองค์รักษ์เย่จริงจี้รึ!?
เย่จิงจี้[องค์รักษ์รักษาพระองค์]
แล้วยังไงละคุณชายซูสนุกมากพอแล้วปล่อยข้าไปได้รึยัง?//อับอาย
ซูซู[คุณชายซู]
[สถานะการนี้มัน!?]
ซูซู[คุณชายซู]
[ฉันทะลุมิติเข้ามาในนิยายเรื่อง"ซูซูกับเหล่าผู้ชาย"ที่ฉันแต่งขึ้นมาเมื่อหลายปีก่อน...]
ซูซู[คุณชายซู]
[ร่างนี้เป็นของซูซูลูกชายของซูจงเจิ้งอัครมหาเสนาบดีที่ทรงอิทธิพลที่สุดของแคว้นชิ่งผู้ดำรงตำแหน่งสูงเหนือใครๆ]
ซูซู[คุณชายซู]
[ตอนเรียนอยู่มัธยมศึกษาปีที่2ของฉันได้ศึกษาคำศัพท์4ตัวจากพจนานุกรและนำคำชมความงามของนายเอกให้นายสวยจนปลายังจมน้ำตายนกที่บินอยู่บนทองนภาต้องลงมาเกาะกิ่งไม้เพื่อชมความงามพระจันทร์ก็ยังแพ้ความงามจนต้องหลบเข้ากลีบเมฆไปดอกไม้ที่บานอยู่ยังต้องหุบหลบความงามด้วยความเขินอาย...]
ซูซู[คุณชายซู]
[แต่ก็ไม่สามารถปกปิดเรื่องความจริงที่ว่านายเป็นผู้ชายเลวได้เลย!]
ซูซู[คุณชายซู]
[ตลอดทั้งเรื่องยัยผู้ชายนี้ก็สร้างแต่ปัญหาอาศัยภูมิหลังที่มีอำนาจของครอบครัวตัวเองทำลายผู้ชายรูปงามทั่วทุกหนแห่ง]
ซูซู[คุณชายซู]
[องครักษ์รักษาพระองค์ท่านราชครูหมอนักปราชญ์ตัวประกันของประเทศเพื่อนบ้านราชาเมืองสังหารและทั้งอ๋องสามต่างล้วนเป็นเหยื่อของนาย!!]
ซูซู[คุณชายซู]
[สรุปก็คือตราบใดที่ฝ่ายตรงข้ามหน้าตาดีนายก็จะใช้เล่ห์กลทุกอย่างเพื่อจัดการพวกเขา]
ซูซู[คุณชายซู]
[ตัวอย่างเช่นองครักษ์รักษาพระองค์เย่คนนี้เขามีบุคลิกที่เย็นชาและไม่สนใจนายดังนั้นนายจึงจ้างผู้ที่มีวรยุทธ์เพื่อวางยาเขาจากนั้นก็รวบหัวรวบหางเขา..]
ซูซู[คุณชายซู]
[ฮื้ออ!ยกโทษให้ฉันด้วยคำพูดไร้สาระตอนนั้นฉันยังเด็กไม่รู้เรื่อง!]
ซูซู[คุณชายซู]
[ความอัปยศนี้ไม่ได้น้อยไปกว่าการอ่านบล็อกสมัยมัธยมเลย!ฮื้อออ]
เย่จิงจี้[องค์รักษ์รักษาพระองค์]
ทางที่ดีเจ้าควรฆ่าข้าเสียวันนี้เลยมิเช่นนั้น...
เย่จิงจี้[องค์รักษ์รักษาพระองค์]
ข้าจำเป็นต้องฆ่าปิดปากเจ้า!
ซูซู[คุณชายซู]
ฆ่าปิดปากหรอ...
ซูซู[คุณชายซู]
[ฉันจำได้ว่าตอนจบของนิยายผู้ชายรูปงามพวกนี้ไม่สามารถทนการทรมานของเจ้าของร่างเดิมได้ดังนั้นพวกเขาจึงจัดงานเลี้ยงน้ำชาซางหลานและล้มล้างตระกลูซู]
ซูซู[คุณชายซู]
[ผู้ชายรูปงามพวกนี้จับตัวซูซูและทรมานซูซูทั้งทางร่างกายและจิตใจ]
ซูซู[คุณชายซู]
[วิธีการก็โหดร้ายเอามากๆอุปกรณ์ประกอบฉากที่พวกเขาใช้ก็มีความหลากหลายอย่างไม่น่าเชื่อ]
ซูซู[คุณชายซู]
[ฮื้ออ!]//กรีดร้องในใจ
ซูซู[คุณชายซู]
[ตอนจบของเรื่องนี้มีเพียงอย่างเดียวคือนายเอกติดเชื้อกามโรคลุกลามไปทั่วร่างกายและตายในที่สุด...]
Comments