มายาภาพรักเหล่าชายหนุ่มโฉมงาม
EP.1
ความรู้สึกเหมือนกับตัวเองเบาดังขนนกที่ลอยอยู่บนเกลียวคลื่น
ลมหายใจและการเต้นของหัวใจ...
ก็ควบคุมไม่ได้เหมือนดังกับกระแสน้ำวน
ซูซู[คุณชายซู]
[ที่นี้ที่ไหนกันเนี้ย?!!]
ซูซู[คุณชายซู]
[ทำไมฉันเปลือยกายทั้งตัวและยังรู้สึกเจ็บๆไปด้วย!?]
ซูซู[คุณชายซู]
อะ...อนาจาร!!//ตะโกน
เย่จิงจี้[องค์รักษ์รักษาพระองค์]
คนที่ตะโกนว่าอนาจารควรเป็นข้ามากกว่า
ซูซู[คุณชายซู]
[โอ้มายก็อด~ เปลือย!]
ซูซู[คุณชายซู]
[ผู้ชายเปลือยกายหรอ!?]
เย่จิงจี้[องค์รักษ์รักษาพระองค์]
//จ้องร่างบางที่นอนอยู่บนเตียง
เย่จิงจี้[องค์รักษ์รักษาพระองค์]
//สภาพกายโดนเชือดมัดแขนขาทั้ง2ข้างท่อนบนเปลือยกายท่อนล่างมีผ้าขาวปิดอยู่
ซูซู[คุณชายซู]
[อ๊ะ!เยี่ยมไปเล๊ยย!~]
ซูซู[คุณชายซู]
เจ้า..เจ้า...เจ้าเป็นใครน่ะ?
เย่จิงจี้[องค์รักษ์รักษาพระองค์]
คุณชายซูคิดจะเล่นกะไรอีก?💢
เย่จิงจี้[องค์รักษ์รักษาพระองค์]
ทำเรื่องไร้ยางอายเช่นนี้แล้ว ท่านคิดจะแสร้งทำเป็นสูญเสียความทรงจำอย่างนั้นรึ?💢
ซูซู[คุณชายซู]
[เดี๋ยวนะ...]
ซูซู[คุณชายซู]
[บทพูดนี้ฟังดูแล้วคุ้นๆ...]
ซูซู[คุณชายซู]
เย่จริงจี้!?//ชี้ไปที่ร่างหนา
ซูซู[คุณชายซู]
เจ้าคือหัวหน้าองค์รักษ์เย่จริงจี้รึ!?
เย่จิงจี้[องค์รักษ์รักษาพระองค์]
แล้วยังไงละคุณชายซูสนุกมากพอแล้วปล่อยข้าไปได้รึยัง?//อับอาย
ซูซู[คุณชายซู]
[สถานะการนี้มัน!?]
ซูซู[คุณชายซู]
[ฉันทะลุมิติเข้ามาในนิยายเรื่อง"ซูซูกับเหล่าผู้ชาย"ที่ฉันแต่งขึ้นมาเมื่อหลายปีก่อน...]
ซูซู[คุณชายซู]
[ร่างนี้เป็นของซูซูลูกชายของซูจงเจิ้งอัครมหาเสนาบดีที่ทรงอิทธิพลที่สุดของแคว้นชิ่งผู้ดำรงตำแหน่งสูงเหนือใครๆ]
ซูซู[คุณชายซู]
[ตอนเรียนอยู่มัธยมศึกษาปีที่2ของฉันได้ศึกษาคำศัพท์4ตัวจากพจนานุกรและนำคำชมความงามของนายเอกให้นายสวยจนปลายังจมน้ำตายนกที่บินอยู่บนทองนภาต้องลงมาเกาะกิ่งไม้เพื่อชมความงามพระจันทร์ก็ยังแพ้ความงามจนต้องหลบเข้ากลีบเมฆไปดอกไม้ที่บานอยู่ยังต้องหุบหลบความงามด้วยความเขินอาย...]
ซูซู[คุณชายซู]
[แต่ก็ไม่สามารถปกปิดเรื่องความจริงที่ว่านายเป็นผู้ชายเลวได้เลย!]
ซูซู[คุณชายซู]
[ตลอดทั้งเรื่องยัยผู้ชายนี้ก็สร้างแต่ปัญหาอาศัยภูมิหลังที่มีอำนาจของครอบครัวตัวเองทำลายผู้ชายรูปงามทั่วทุกหนแห่ง]
ซูซู[คุณชายซู]
[องครักษ์รักษาพระองค์ท่านราชครูหมอนักปราชญ์ตัวประกันของประเทศเพื่อนบ้านราชาเมืองสังหารและทั้งอ๋องสามต่างล้วนเป็นเหยื่อของนาย!!]
ซูซู[คุณชายซู]
[สรุปก็คือตราบใดที่ฝ่ายตรงข้ามหน้าตาดีนายก็จะใช้เล่ห์กลทุกอย่างเพื่อจัดการพวกเขา]
ซูซู[คุณชายซู]
[ตัวอย่างเช่นองครักษ์รักษาพระองค์เย่คนนี้เขามีบุคลิกที่เย็นชาและไม่สนใจนายดังนั้นนายจึงจ้างผู้ที่มีวรยุทธ์เพื่อวางยาเขาจากนั้นก็รวบหัวรวบหางเขา..]
ซูซู[คุณชายซู]
[ฮื้ออ!ยกโทษให้ฉันด้วยคำพูดไร้สาระตอนนั้นฉันยังเด็กไม่รู้เรื่อง!]
ซูซู[คุณชายซู]
[ความอัปยศนี้ไม่ได้น้อยไปกว่าการอ่านบล็อกสมัยมัธยมเลย!ฮื้อออ]
เย่จิงจี้[องค์รักษ์รักษาพระองค์]
ทางที่ดีเจ้าควรฆ่าข้าเสียวันนี้เลยมิเช่นนั้น...
เย่จิงจี้[องค์รักษ์รักษาพระองค์]
ข้าจำเป็นต้องฆ่าปิดปากเจ้า!
ซูซู[คุณชายซู]
ฆ่าปิดปากหรอ...
ซูซู[คุณชายซู]
[ฉันจำได้ว่าตอนจบของนิยายผู้ชายรูปงามพวกนี้ไม่สามารถทนการทรมานของเจ้าของร่างเดิมได้ดังนั้นพวกเขาจึงจัดงานเลี้ยงน้ำชาซางหลานและล้มล้างตระกลูซู]
ซูซู[คุณชายซู]
[ผู้ชายรูปงามพวกนี้จับตัวซูซูและทรมานซูซูทั้งทางร่างกายและจิตใจ]
ซูซู[คุณชายซู]
[วิธีการก็โหดร้ายเอามากๆอุปกรณ์ประกอบฉากที่พวกเขาใช้ก็มีความหลากหลายอย่างไม่น่าเชื่อ]
ซูซู[คุณชายซู]
[ฮื้ออ!]//กรีดร้องในใจ
ซูซู[คุณชายซู]
[ตอนจบของเรื่องนี้มีเพียงอย่างเดียวคือนายเอกติดเชื้อกามโรคลุกลามไปทั่วร่างกายและตายในที่สุด...]
EP.2
ซูซู[คุณชายซู]
[เป็นกามโรคบ้านเธอสิ!แผลพองทั้งตัวบ้านเธอสิ!ช่วยด้วยย!ถ้ารู้เร็วกว่านี้ตอนนั้นฉันน่าจะฝึกการเขียนทุกวันเลยค่อยดู!!ฮื้ออ!]
ซูซู[คุณชายซู]
[ไม่มันต้องไม่เป็นแบบนี้ตามเนื้อเรื่องเดิมแล้ว!ฉันต้องหาทางตัวรอดให้ได้!!]
ซูซู[คุณชายซู]
อันดับแรกต้องออกไปจากที่นี่ก่อน...//เอาผ้ามาปิดกาย
ซูซู[คุณชายซู]
//ล้มใส่เย่จิงจี้
เย่จิงจี้[องค์รักษ์รักษาพระองค์]
ว่าอย่างไร?คุณชายซูอยากทำอีก
รอบงั้นรึ?//กัดฟันพูด
ซูซู[คุณชายซู]
อ่อไม่เอาแล้ว//จับเย่จิงจี้โยนลงเตียง
ซูซู[คุณชายซู]
มีใครอยู่หรือไม่ รีบเข้ามาหน่อย//ใส่เสื้อผ้า+หันไปทางประตู
คนรับใช้
คนรับใช้ 6-7 คน //เข้ามา
คนรับใช้
คุณชายใหญ่เมื่อคืนรู้สึกดีหรือไม่เจ้าคะ?//ลูบมือตัวเอง
ซูซู[คุณชายซู]
[นี่ไม่ใช่หอนายโลมและฉันไม่ใช่คนมั่วโลกีย์นะ!!?]
คนรับใช้
ว่าอย่างไรเจ้าคะ?เขาให้บริการท่านไม่ดีงั้นรึ?
คนรับใช้
ท่านได้โปรดรอช้าสักครู่ข้าจะสั่งสอนเขาให้เอง!
ซูซู[คุณชายซู]
[บ้าไปแล้ว!เธอจะสร้างศัตรูให้ฉันมากขึ้นรึไง!แถมฉันยังเป็นผู้ชายนะ!!]
เย่จิงจี้[องค์รักษ์รักษาพระองค์]
....หุบปาก!💢//กัดฟันพูด
ซูซู[คุณชายซู]
[แย่แล้วๆถ้าฉันจำไม่ผิดล่ะก็หลังจากเย่จิงจี้ถูกซูซูบังคับแล้วเขาเกลียดซูซูมากๆจนอยากจะฆ่าทิ้ง...]
ซูซู[คุณชายซู]
[ต่อมาในงานเลี้ยงน้ำชาซางหลานเขาก็เป็นคนหัวรุนแรงที่สุดและยังมีวิธีทรมานที่บ้าสุดๆ!]
ซูซู[คุณชายซู]
[ตามนิสัยของตัวละครแล้วเขามีนิสัยและบุคลิกที่เย็นชาแต่โดยส่วนตัวเขาบ้ามากเหมือนหมาป่าดุร้ายทั่วไปที่ไหนภายนอกเยือกเย็นแต่ภายในดุร้ายสุดๆ...]
ซูซู[คุณชายซู]
[ฮื้ออ...ตอนนี้คงไม่สายเกินไปที่จะฆ่าปิดปากเขาหลอกใช่มั้ย!]
ซูซู[คุณชายซู]
นี่...เอามีดมาให้ข้า!//หันไปทางคนรับใช้+ยื่นมือ
ซูซู[คุณชายซู]
[วิธีที่ดีที่สุดคือจำกัดเขาให้ถอนรากถอนโคนในครั้งเดียว!....]
ซูซู[คุณชายซู]
//เดินเข้าไปใกล้เย่จิงจี้มากขึ้นเรื่อยๆ
คนรับใช้
คนที่ 1:คุณชายใหญ่หมายความว่าอย่างไรน่ะ?
คนรับใช้
คนที่ 2:ใครจะไปรู้ล่ะ?สมกับที่เป็นบุรุษคนแรกในแคว้นชิ่งที่กล้าได้กล้าเสีย!คาดการณ์ได้ว่าต้องคิดจะทำอะไรแน่ๆ
คนรับใช้
คนที่ 3:พวกเราจำเป็นต้องช่วยกดมือกดเท้าเขาดีหรือไม่เพื่อให้คุณชายจัดการเขาได้สะดวกยิ่งขึ้น?
คนรับใช้
คนที่ 4:พูดได้ดีตอนนี้คุณชายใหญ่ต้องการพวกเรา!
คนรับใช้
คนรับใช้ 3-4 คน:คุณชายใหญ่พวกเราจะช่วยท่านเองขอรับ!//จับแขนจับขาทั้ง2ของเย่จิงจี้
คนรับใช้
คนที่ 2:พูดออกมาว่าเจ้าจะให้คุณชายใหญ่ของเรามีความสุขมากกว่านี้!
คนรับใช้
คนที่ 2:เช่นนั้นเจ้าเดือดร้อนแน่!
เย่จิงจี้[องค์รักษ์รักษาพระองค์]
ไปให้พ้น!💢//ตะโกน
คนรับใช้
คนที่ 4:ไม่ต้องร้องแม้เจ้าจะร้องตะโกนคอแทบแตกก็ไม่มีใครมาช่วยเจ้าได้หรอกก!
เย่จิงจี้[องค์รักษ์รักษาพระองค์]
พวกเจ้า!
คนรับใช้
คนที่ 1:คุณชายใหญ่จัดการได้เลยขอรับ!
คนรับใช้
คนที่ 1:ครั้งนี้เราช่วยจับเขาได้แล้ว!
คนรับใช้
คนที่ 2:ครั้งนี้จะต้องดีกว่าเดิมแน่นอน!
ซูซู[คุณชายซู]
ไอพวกบ้า!ข้าไม่ได้หมายความเช่นนั้น!!!//มีดตกมือ
ซูซู[คุณชายซู]
ปล่อยเขานะ!ใครกล้าไปกดเขาอีกข้าตัดมือทิ้ง!//หยิบมีดมา
เย่จิงจี้[องค์รักษ์รักษาพระองค์]
หึ!
คนรับใช้
คนรับใช้ทั้งหมด//ปล่อย
เย่จิงจี้[องค์รักษ์รักษาพระองค์]
ตอนนี้คิดจะเสแสร้งทำเป็นตีหน้าซื่อก็สายไปแล้ว!//ใส่ชุดคลุม
ซูซู[คุณชายซู]
[จำกันๆ!หมาป่ากระหายเลือดกำลังจะมาแล้ว!ฉันควรทำยังไงดี!]
ซูซู[คุณชายซู]
[แม้ว่าเขาจะมองผู้อื่นด้วยความเย็นชาแต่ก็สัมผัสได้ถึงความงามจากสายตาเขา]
ซูซู[คุณชายซู]
[ไม่น่าแปลกใจเลยที่เจ้าของร่างเดิมถึงได้สนใจเขาและต้องการตัวเขามาอยู่ในกำมือตน]
ซูซู[คุณชายซู]
[เห้ยย!ไม่ได้ๆฉันเป็นผู้ชายนะ!]
ซูซู[คุณชายซู]
[นายไม่พอใจแต่ฉันเป็นคนเขียนที่ทะลุมิติมาที่นี่!และต้องจัดการกับสถานการณ์นี้แทนนายเนี้ยนะ!]
ซูซู[คุณชายซู]
//ตีหน้าตัวเองเบาๆเรียกสติ
ซูซู[คุณชายซู]
[ไม่อยากจบตั้งแต่เริ่มหรอกนะ!จากนี้ไปก็ต้องทำงานหนักสักหน่อยแล้วเพื่อปรับปรุงความสัมพันธ์ระหว่างเราแล้วล่ะ...]
ซูซู[คุณชายซู]
อ่ะ..เอ่อ...ท่านแม่ทัพเย่...
ซูซู[คุณชายซู]
ข้าคิดว่าเรานั่งคุยกันก่อนเถอะ...
เย่จิงจี้[องค์รักษ์รักษาพระองค์]
เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนี้คุณชายใหญ่ซูไม่ต้องพูดถึงแล้ว...
ซูซู[คุณชายซู]
อ่ะ...อืมๆถือว่าทุกอย่างนี้เป็นเรื่องเข้าใจผิ-
ซูซู[คุณชายซู]
//ดาบเฉี่ยวหน้า+ตัวติดกับกำแพง
เย่จิงจี้[องค์รักษ์รักษาพระองค์]
เข้าใจผิดรึ?!//ปักดาบข้างๆร่างบาง
เย่จิงจี้[องค์รักษ์รักษาพระองค์]
เป็นบุตรชายของภรรยาแต่งจวนท่านอัครมหาเสนาบดีไม่รู้สึกละอายใจที่ทำเรื่องไร้ยางอายเช่นนี้รึ...//หน้าเข้าใกล้
เย่จิงจี้[องค์รักษ์รักษาพระองค์]
น่าขยะแขยงเสียจริง!
เย่จิงจี้[องค์รักษ์รักษาพระองค์]
เรื่องที่เกิดขึ้นวันนี้ข้าจะจดจำไว้ในใจ//เอาหน้าออก
เย่จิงจี้[องค์รักษ์รักษาพระองค์]
วันหน้าข้าจะตอบแทนอย่างสาสม!
คนรับใช้
คนที่ 1:คุณชายใหญ่อย่าเศร้าไปเลยขอรับ
คนรับใช้
คนที่ 1:นี้ไม่ใช่ครั้งแรกที่ท่านโดนผู้ชายปฎิเสธ
คนรับใช้
คนที่ 2:ทุกคนก็ต่างตะโกนใส่ท่านว่าอยากจะฆ่าท่าน
คนรับใช้
คนที่ 2:ท่านควรจะชินกับมันได้แล้วนะขอรับ
คนรับใช้
นี่ก็สายแล้วไปหาเหยื่อรายต่อไปกันเถอะขอรับ!//ยิ้ม
ซูซู[คุณชายซู]
ยะ...เหยื่อรายต่อไป?
ซูซู[คุณชายซู]
หมายถึงอะไร...😰
ซูซู[คุณชายซู]
[ไอคนพวกนี้กำลังยิ้มลามกฉันรู้สึกไม่ดีเลยจริงๆ...]
คนรับใช้
คนที่ 1:ไปที่คุกใต้ดินเพื่อนอนกับราชครู!
คนรับใช้
คนที่ 3:ครั้งนี้ท่านพยายามอย่างมากเพื่อที่จะใส่ร้ายเขาเข้าคุก
คนรับใช้
คนที่ 3:ยามนี้ไม่มีองครักษ์อยู่รอบๆตัวเขาแล้ว~
ซูซู[คุณชายซู]
//หน้าอมทุกข์+เบื่อหน่ายสุดๆ
ซูซู[คุณชายซู]
[รับไม่ได้...]
ซูซู[คุณชายซู]
[จะให้ฉันไปมีอะไรกับผู้ชายด้วยเนี้ยนะ!...]
EP.3
คนรับใช้
เพื่อหลีกเลี่ยงท่าน ท่านราชครูมักจะซ่อนตัวอยู่ในจวนตำนักบูรพาแทบจะไม่ออกมาเลย...
คนรับใช้
เพื่อที่จะใส่ร้ายเขาเข้าคุกเมื่อคืนนี้พวกข้าน้อยไปเอาอาวุธของกองทัพที่ไม่ใช้งานมาโยนที่หน้าประตูห้องเขา! อย่าให้ความพยายามของพวกเราสูญเปล่าสิขอรับ!
คนรับใช้
เวลาเป็นเงินเป็นทองนะขอรับ! คุณชายใหญ่อย่าเสียเพลาเลยขอรับ!ท่านเล่นให้สนุกก็พอ!
คนรับใช้
ท่านราชครูถูกคุมขังอยู่ในห้องขังที่ลึกที่สุดพวกเราจะพาท่านไปที่นั้นเองขอรับ
ซูซู[คุณชายซู]
//แต่งกายเรียบร้อย
ซูซู[คุณชายซู]
ไปเอากระดาษมาให้ข้าแผ่นนึง
ซูซู[คุณชายซู]
ข้าต้องการเขียนจดหมายโลหิต เพื่อแสดงความจริงใจต่อท่านราชครู
ซูซู[คุณชายซู]
//เอามีดมาที่แขนตัวเอง+ตัวสั่น
ซูซู[คุณชายซู]
เอ่อ...มีเลือดไก่หรือไม่? เอาเลือดไก่มาให้ข้าหนึ่งชาม//หันไปทางคนรับใช้
ซูซู[คุณชายซู]
[ฉันล่วงเกินเย่จิงจี้คงไม่มีอะไรร้ายแรงมากเท่าไหร่อย่างมากที่สุดฉันคงต้องนอนโดยมีมีดอยู่ในมือ]//ถือจดหมาย+อีกมือถือกล่อง
ซูซู[คุณชายซู]
[แต่ถ้าฉันไปล่วงเกินท่านราชครูจะยิ่งกว่าตายอีก!]
ซูซู[คุณชายซู]
[หนานผิงเป็นราชครูของแคว้นชิ่งมีชื่อเสียงเรียงนามว่าเป็นอัจฉริยะตั้งแต่วัยหกขวบมีไหวพริบดีชั่วร้ายเป็นคนที่ฉลาดที่สุดของในเรื่องนี้!]
ซูซู[คุณชายซู]
[คนๆนี้มีทักษะในการวางแผนคนนี้ทั้งชั่วร้ายทั้งยังมีอุบายชั่วร้ายสุดๆคนหลักของการวางแผนในงานเลี้ยงน้ำชาซางหลานที่ล้มล้างตระกูลซูก็คือเขานี้แหละ...]
ซูซู[คุณชายซู]
//เข้าไปในห้องขัง
ซูซู[คุณชายซู]
ท่านราชครูข้านำอาหารมาให้ท่าน^^
ซูซู[คุณชายซู]
[เพราะฉะนั้นฉันจะไม่มีปัญหากับคนๆนี้คือทางที่ดีที่สุดจะเปลี่ยนศัตรูให้เป็นมิตร!]
ซูซู[คุณชายซู]
[หลังจากนี้ฉันจะต้องก้มหน้าก้มตา
ยอมรับผิดแล้วยื่นจดหมายเลือดให้เขาเพื่อขอโทษ...]
หนานผิง[ราชครู]
หึ นึกไม่ถึงเลยว่าคุณชายซูจะกล้าลงมือกับข้า//วางตำราที่อ่านอยู่
ซูซู[คุณชายซู]
[ได้เวลาแล้ว...]
ซูซู[คุณชายซู]
ฮืออออ...ฮื้ออออ...ข้าขอโทษ//ก้มตัวลงนั่ง
หนานผิง[ราชครู]
//ยกจอกสุรา
หนานผิง[ราชครู]
//สาดใส่หน้าซูซู
หนานผิง[ราชครู]
ธูปหอม 1 กระถาง
หนานผิง[ราชครู]
สุราปลุกกำหนัด 1 จอก
หนานผิง[ราชครู]
ความตั้งใจของเจ้าชัดเจนไปหรือไม่"คุณชายซู"
หนานผิง[ราชครู]
ขาดก็แต่เขียนคำว่าล่วงเกินบนหน้าเจ้า!
คนรับใช้
คนที่ 2:คุณชายใหญ่!สู้ๆ !
คนรับใช้
คนที่ 1:คุณชายใหญ่นอนกับเขาเลย!
คนรับใช้
คนที่ 3:คุณชายใหญ่นอนกับเขาเลย!
ซูซู[คุณชายซู]
[ธูปหอมสุราปลุกกำหนัดต้องเป็นผีมือเจ้าพวกนั้นแน่ๆ!💢]
ซูซู[คุณชายซู]
....ท่านราชครูโปรดรอสักครู่ขอรับ^^💢
ซูซู[คุณชายซู]
ท่านราชครูขอรับเป็นเพราะลูกน้องข้าไม่รู้กาลเทศะข้าได้สั่งสอนพวกเขาแล้ว
ซูซู[คุณชายซู]
นี้เป็นหนังสือสำนึกผิดของข้าท่านโปรดรับไว้ด้วย//ยื่นหนังสือ+ก้มหน้า+นั่งคุกเข่า
หนานผิง[ราชครู]
[ที่แท้ธูปหอมและสุราก็ไม่ใช่ความคิดของเขารึ...]//รับมา
หนานผิง[ราชครู]
!!!//เนตรเบิกกว้างนิดหน่อย
หนานผิง[ราชครู]
นี่...นี่มัน!
คำร้องขอของคุณชายซูซู บุตรชายของอัครมหาเสนาบดี สำหรับคำแนะนำและการกลับใจในการแก้ไขความโกลาหลของท่านราชครู เรียนใต้เท้ากรมอาญา:
หลังจากสอบสวนหลายครั้งพบว่าท่านราชครูถูกคุมขังอย่างมิชอบธรรมพบว่าขาดวินัยที่เข้มงวดบัดนี้ข้าน้อยได้ยื่นเรื่องไปยังหน่วยงานที่เกี่ยวข้องเพื่อให้ปล่อยตัวท่านราชครูที่ถูกคุมขังออกมาทันทีคืนตำแหน่งหน้าที่ของท่านราชครูค่าตอบแทนอำนาจทั้งหมดและชดเชยให้เหมาะสมแก่ท่านราชครูและค่าบริหารจัดการตระกูลซูจะเป็นคนรับผิดชอบทั้งหมดเองขณะเดียวกันข้าน้อยจะเข้มงวดกับผู้ใต้บังคับการบัญชาการอย่างเคร่งครัดหวังเป็นอย่างยิ่งว่าจะได้รับการสนับสนุนอย่างดีจากหน่วยงานที่เกี่ยวข้องข้าน้อยขอคำแนะนำและหวังว่าจะได้รับค่าตอบแทนจากท่าน
คำขอร้อง: ซูซู
หนานผิง[ราชครู]
เขียนได้ลื่นไหลเข้าใจง่ายเป็นรูปแบบการเขียนที่เยี่ยมยอดจริงๆ!
ซูซู[คุณชายซู]
[ฮึฮึ~ตอนนั้นฉันฝึกเขียนเรียงความ5หน้ากระดาษไม่กระดิกตัวไปไหนฝึกเขียนจนเชียวชาญในการเขียนเรียงความสุดๆ]
ซูซู[คุณชายซู]
[แค่หนังสือสำนึกผิดฉบับเดียวฉันสามารถทำให้ท่านราชครูทึ่งได้แน่นอน]
หนานผิง[ราชครู]
นี้เจ้าเขียนเองรึ?
ซูซู[คุณชายซู]
ข้าเขียนเองแน่นอนขอรับ
ซูซู[คุณชายซู]
ข้าใช้เลือดของข้าเขียนด้วยนะท่านราชครู//บีบน้ำตานิดๆ
หนานผิง[ราชครู]
ใช้เลือดของเจ้ารึ?
หนานผิง[ราชครู]
แล้วทำไมถึงมีขนไก่ด้วยล่ะ?//หยิบขนไก่
หนานผิง[ราชครู]
คุณชายซูท่านอย่าล้อข้าเล่นเลย
หนานผิง[ราชครู]
ได้ยินมาว่าท่านโตมาจนป่านนี้แม้แต่ซานจื้อจิงท่านก็ยังอ่านไม่จบ^^
หนานผิง[ราชครู]
หรือแม้แต่ชื่อของตัวเองท่านก็ยังเขียนไม่เป็น^^
หนานผิง[ราชครู]
คนโง่เขลาเช่นท่านจะเขียนนักหนังสืออย่างนี้ได้เช่นไร^^
ซูซู[คุณชายซู]
[ไอหมอนี้ปากจัดอย่างกับครูภาษาจีนเลย!!]
หนานผิง[ราชครู]
[ซูซูเป็นคนที่โง่เขลาที่สุดหากข้าเดามิผิดจดหมายฉบับนี้พ่อของเขาต้องให้คนมาเขียนให้แน่นอน...]//มองซูซู
หนานผิง[ราชครู]
[แต่ว่า...วันนี้คุณชายซูไม่เหมือนคุณชายซูคนเก่ารูปร่างหน้าตาและน้ำเสียงฟังดูเหมือนเดิมแต่บุคลิกและพฤติกรรมเปลี่ยนไปอย่างกับคนละคน]
หนานผิง[ราชครู]
[หรือว่า...ที่จวนอัครเสนาบดีคิดจะวางแผนอะไรอยู่....]
หนานผิง[ราชครู]
[หึ~ นับวันยิ่งน่าสนุกซะแล้วสิ!]//ยิ้ม+มองซูซู
ซูซู[คุณชายซู]
[ใจเย็นๆใจร่มๆ....]
หนานผิง[ราชครู]
หากคุณชายซูเป็นคนเขียนก็นับว่าเป็นบุญของแคว้นชิ่งจริงๆประสิทธิภาพบริหารก็อยู่ใกล้แค่เอื้อมแล้ว^^//ยกจอกสุรา
หนานผิง[ราชครู]
จอกนี้ขอคารวะฟ้าเบื้องบนเพื่อปกป้องรักษาไพร่ฟ้าของแคว้นชิ่งให้สงบสุข^^//ยกดื่ม
ซูซู[คุณชายซู]
เดี๋ยวก่อน! ท่านราชครูท่านลืมไปแล้วรึว่าในนั้นมันสรุราปลุกกำหนัด!ดื่มไม่ได้นะ!//ร้องห้าม
หนานผิง[ราชครู]
!!!//พึ่งนึกได้
หนานผิง[ราชครู]
แค่กกๆ//จอกสุราที่เหลือตก
หนานผิง[ราชครู]
//ผลักซูซูให้นอนลง
หนานผิง[ราชครู]
แฮ่ก....อา
หนานผิง[ราชครู]
อา...ซูซู..ซูซู...
ซูซู[คุณชายซู]
ท่าน!ข้าขอเตือนท่านนะข้างบนมีคนอยู่!หากท่านกล้าแตะต้องตัวข้-
ซูซู[คุณชายซู]
อุ๊ปป...อื้อออ
หนานผิง[ราชครู]
//จูบร่างบางใต้ร่าง
หนานผิง[ราชครู]
ข้าขยับตัวแล้วไม่ได้แตะแค่ขยับครั้งเดียวแต่จะขยับหลายครั้งขยับเรื่อยๆ...//ยิ้มนิดๆ
หนานผิง[ราชครู]
//ก้มตัวจูบคอร่างบาง
ซูซู[คุณชายซู]
[ไม่ได้นะๆ...]
ซูซู[คุณชายซู]
//เตะหนานผิง
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
![ซูซู[คุณชายซู]](https://up-pic.mangatoon.mobi/contribute/fiction/5752683/avatar/34769496/1664532950226.jpeg-s200webp?sign=543569e79168ddc57fbb115aee8d4c14&t=6750ed00)
![เย่จิงจี้[องค์รักษ์รักษาพระองค์]](https://up-pic.mangatoon.mobi/contribute/fiction/5752683/avatar/34769496/1664533093051.jpeg-s200webp?sign=d2b37854fe4305d52db9b3b56eacbb4a&t=6750ed00)
![หนานผิง[ราชครู]](https://up-pic.mangatoon.mobi/contribute/fiction/5752683/avatar/34769496/1664711795673.jpeg-s200webp?sign=3d0687abf9a36113b67e358b4d2be36b&t=6750ed00)
