พ่อเลี้ยงสุดซึนกับลูกเลี้ยงสุดขี้อ้อน!
ตอนที่ 1
ณ โรงเเรมฯชื่อดังแห่งหนึ่งที่ตั้งอยู่ใจกลางเมือง
ออร์แกน
อ้ะอ๊ะ แฮ่ก...จะเสร็จ อึก
นีวานย์
อืม มีธุระต้องไปทำต่อ
ออร์แกน
ผมจะถามไม่ได้เลยเหรอ /ยิ้ม
นีวานย์
ไม่ต้องยุ่งหรอก ฉันจะทำอะไรก็เรื่องของฉัน
ขณะที่นีวานย์กำลังรอลิฟต์ขึ้นมาก็ได้มีสายโทรศัพท์เข้า
ฮัส •เลขา•
📞บอสคะ คือมีคนจะขอพบน่ะค่ะตอนนี้สะดวกมั้ยคะ
นีวานย์
📞ใครเหรอครับ ตอนนี้ผมกำลังจะเข้าไปบริษัทพอดีน่ะ
ฮัส •เลขา•
📞เขาบอกว่าเขาชื่อ--
สายในโทรศัพท์เงียบไปสักพักนึงก่อนที่จะมีเสียงพูดดังขึ้น
🗣️ : พอจะจำผมได้บ้างรึยังครับ
🗣️ : ทำไมเงียบไปละครับ ตอนนี้ผมกลับมาหาพ่อแล้วนะ
🗣️ : ผมไปอยู่ที่นั่นตั้งนาน คิดถึงพ่อแทบแย่แน่ะ
🗣️ : ไว้เจอกันนะครับผมจะไปหาเดี๋ยวนี้แหละ♡
เรียวเฮย์
นี่มือถือของคุณครับ /ยื่น
ฮัส •เลขา•
คุณเรียวเฮย์เป็นลูกของบอสเหรอคะ?
เรียวเฮย์
เป็นลูกเลี้ยงเฉยๆน่ะครับ /ยิ้ม
ฮัส •เลขา•
อ๋อ! งั้นสินะคะ
เรียวเฮย์
ทำไมคุณดูตกใจแบบนั้นล่ะครับ มีอะไรรึเปล่า...?
ฮัส •เลขา•
อะฮ่าฮ่า ไม่มีอะไรหรอกค่ะ คือดิฉันรู้สึกแปลกใจนิดหน่อย เพราะปกติบอสไม่ค่อยบอกเรื่องส่วนตัวกับใคร
ฮัส •เลขา•
ดิฉันเลยไม่รู้เรื่องที่เขามีลูกเลี้ยงน่ะค่ะ
ฮัส •เลขา•
อ๋อ แล้วก็ต้องขอโทษนะคะที่ตอนแรกไล่คุณเรียวเฮย์ไปแบบนั้น /ก้มหัว
เรียวเฮย์
ฮ่ะๆ ไม่เป็นไรครับ
เรียวเฮย์
อืม คุณ... /อ่านป้ายที่ห้อยตรงคอ
เรียวเฮย์
เลขาพ่อของผมสินะครับ
นีวานย์
( ...ทำไมมันรู้สึกอึดอัดแปลกๆ )
ในตอนที่นีวานย์พยายามทำให้ตัวเองนอนหลับและไม่ลืมตาขึ้นมานั้น จู่ๆก็ได้ยินคนกระซิบที่ข้างๆหูมันขนลุกอย่างบอกไม่ถูก แต่นีวานย์ก็ไม่มีท่าทีตกใจอะไร
เพราะเขาคิดว่าแค่หูฝาดไม่มีอะไร เขาพยายามข่มตาให้หลับหลายครั้งแต่ก็ยังรู้สึกอึดอัดอย่างบอกไม่ถูก
เขาเลยตัดสินใจ...ลืมตาขึ้น
เรียวเฮย์
อือ พ่อ...ครับ /หลับ
นีวานย์
แกเข้ามาในห้องฉันได้ยังไง /จ้อง
เรียวเฮย์
ก็...ระ ระเบียงมันเปิดอยู่นิครับ ผมเลยปีนเข้ามาก่อนที่พ่อจะมา
เรียวเฮย์
เมื่อวานนี้ฝนตกด้วย พ่อจะใจร้ายปล่อยให้ผมตากฝนข้างนอกงั้นเหรอครับ
นีวานย์
แต่ยังไงแกก็ไม่มีสิทธิ์เข้ามา!
เรียวเฮย์
เกินไปแล้ว /พึมพำ
เรียวเฮย์
แล้วพ่อคิดถึงผมมั้ยครับ!
นีวานย์
ไม่ ฉันจะคิดถึงแกทำซากอะไร
นีวานย์
แล้วแกรู้ทางบ้านฉันได้ยังไง ไหนจะรู้ที่อยู่บริษัทของฉันอีก
เรียวเฮย์
ไม่เห็นจะยากเลยนิครับ ทางบ้านของพ่อผมจำได้อยู่แล้ว
เรียวเฮย์
...ส่วนทางบริษัทของพ่อก็ไล่ถามคนแถวนี้
นีวานย์
แกนี่มัน /จับขมับตัวเอง
นีวานย์
ฉันจะให้อยู่แค่วันนี้เท่านั้น
นีวานย์
ส่วนพรุ่งนี้แกก็ขนของออกไปให้หมด อย่าให้เหลือแม้แต่ชิ้นเดียว
นีวานย์
ฉันไม่ให้แกอยู่ที่นี่แน่
นีวานย์
ดูจากการแต่งตัวของแกก็น่าจะมีเงินไม่น้อย ออกไปหาโรงเเรมอยู่สะ
นีวานย์
ถ้าเงินหมดค่อยกลับมาหาฉัน
เรียวเฮย์
ผมหิวจังเลย มีอะไรกินบ้างครับเนี่ย /ลุกขึ้น
เรียวเฮย์
ไม่ได้กลับมาตั้งนานแน่ะ
นีวานย์
...นี่แกได้ฟังที่ฉันพูดมั้ย
เรียวเฮย์ได้ทำการเปิดเอาผ้าขนหนูจากตู้เสื้อผ้าก่อนจะเดินไปเข้าห้องนํ้า
เรียวเฮย์
พ่อครับฝากทำอาหารให้ผมทีนะ
" ตึง " พูดจบเรียวเฮย์ก็ปิดประตูห้องนํ้าทันที
นีวานย์
เหอะ ใครจะทำให้แก!?
นีวานย์
ฮึ่ม โตแล้วยังจะเป็นไอ้ลูกหมาเวรเหมือนเดิม /พึมพำ
Comments