ห้อง4/4 ไม่เนิร์ดนะครับ ตอนที่1~ ︎

ผมy/n

อายุ16ปี น้ำหนัก:48ก.ก ส่วนสูง:159ซม.

และนี่คือหน้าตาของผม..

y/n(นายเอก)

หล่อชะมัดดดด😆

แม่ของy/n

นั่นลูกทำอะไรอยู่ในห้องน้ำตั้งชั่วโมงกว่าแล้วน่ะ!? //ตะโกน

y/n(นายเอก)

อุ้ย..

y/n(นายเอก)

นานขนาดนั้นแล้วหรอเนี่ย..?

แม่ของy/n

รีบๆลงมากินข้าวได้แล้ว! //ตะโกน

y/n(นายเอก)

คร้าบบบ//ตะโกนตอบกลับ

ก็นั่นแหละครับ

ผมอยู่ในห้องน้ำ555

ถามว่าผมมาทำอะไร?

y/n(นายเอก)

ก็แนะนำตัวกับคุณคนอ่านไงครับ😊

แม่ของy/n

นั่นลูกพูดคนเดียวอีกแล้วหรอ!!? //ตะโกน

y/n(นายเอก)

(หูทิพย์รึไง?😑)

y/n(นายเอก)

กำลังลงไปคร้าบคุณแม่~

y/n(นายเอก)

//เดินลงมา

แม่ของy/n

ทำไมลูกถึงต้องเข้าไปพูดคนเดียวในห้องน้ำประจำเลยล่ะ?

y/n(นายเอก)

แม่อะ แม่ไม่เข้าใจความเบียวไงง

แม่ของy/n

เบียวเบอวอะไรของแก😤

แม่ของy/n

ถ้าลูกยังไม่เลิกพูดคนเดียวอีกล่ะก็

แม่ของy/n

แม่จะจับลูกบำบัดจิตละนะ

y/n(นายเอก)

โถ่ววว แม่อ่าาาาาา

y/n(นายเอก)

ก็ดะ..

y/n(นายเอก)

ผมจะพยายามมม

แม่ของy/n

ดี

แม่ของy/n

จะได้หาเพื่อนได้สักที😤

y/n(นายเอก)

ผมมี--

แม่ของy/n

เพื่อนจริงๆ

แม่ของy/n

ที่ไม่ใช่เพื่อนในจินตนาการของลูก

y/n(นายเอก)

ก็..เพื่อนมันหายากนี่ครับ...

แม่ของy/n

มันไม่ยากเลยลูก..

แม่เดินมาลูบหลังผมเบาๆ

เพื่อเป็นการปลอบโยนผมที่โดดเดี่ยว

ผมน่ะ..โดดเดี่ยวมาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว

y/n(นายเอก)

ไม่มีเพื่อนก็ไม่เห็นเป็นไรเลยนี่คับ..

แม่ของy/n

ลูกเอ้ย..พอโตกว่านี้

แม่ของy/n

ลูกจะรู้เองว่าเพื่อนแท้น่ะสำคัญขนาดไหน..

y/n(นายเอก)

แต่ผมชอบที่จะคิดถึงเพื่อนๆของผม...

แม่ของy/n

แม่ไม่ว่าเลยลูก

แม่ของy/n

ถ้าลูกจะมีจินตนาการที่สร้างสรรค์

แม่ของy/n

แต่ลูกต้องอยู่ในโลกแห่งความเป็นจริงด้วยนะ

y/n(นายเอก)

ครับ...//พยักหน้ารับคำ

แม่ของy/n

เอาละ!

แม่ของy/n

เลิกเครียดได้แล้ว!//ยิ้ม

แม่ของy/n

วันนี้ลูกกำลังจะเข้าเรียนโรงเรียนประจำม.ปลายแล้วนะ!!//ยิ้มร่า

y/n(นายเอก)

ครับ!!😆

แม่ของy/n

เอาละ ถ้ากินข้าวเสร็จก็ออกมาที่โรงจอดรถนะจ๊ะ

แม่ของy/n

แม่จะรอลูกในรถนะ😊

y/n(นายเอก)

คับ😊

แม่ส่งยิ้มให้ผมก่อนจะเดินออกไป

คนเดียวที่คอยฮีลใจให้ผมในตอนที่ผมโดดเดี่ยวก็มีแค่แม่คนเดียวนี่แหละ!

เมื่อผมกินข้าวเสร็จผมก็ไปโรงเรียนทันที

y/n(นายเอก)

(ก็เเอบหวังกับโรงเรียนใหม่อยู่หน่อยละนะ...)

ณ โรงเรียนประจำ ม.ปลาย

แม่ของy/n

//จอดรถ

แม่ของy/n

ถึงแล้วลูก

y/n(นายเอก)

ครับ..

พอมาถึงร.ร.แล้วรู้สึกกลัวขึ้นมาเลยล่ะ

ร.ร.นี่ทั้งใหญ่และผู้คนเยอะมากเลย

แถมผมยัง..ต้องใช้ชีวิตอยู่ที่นี่ตลอดทั้งเทอมอีก..

y/n(นายเอก)

//ลงจากรถ

แม่ของy/n

//คว้ามือy/n

y/n(นายเอก)

..?

y/n(นายเอก)

ครับแม่?

แม่ของy/n

พยายามเข้านะจ๊ะ//ยิ้ม

y/n(นายเอก)

ครับ!☺

แม่ของy/n

แล้วก็..

แม่ของy/n

ถ้าลูกมีแฟนเมื่อไหร่ล่ะก็!!

แม่ของy/n

แม่ก็จะมีแฟนใหม่เหมือนกัน!!

แม่น่ะ..หย่ากับพ่อไปตั้งแต่ผมอายุ5ขวบแล้ว

แม่กลัวว่าถ้าหาพ่อใหม่ให้ผมแล้วเขาจะไม่รักผมเหมือนลูกของตัวเอง...

แม่คิดถึงผมเสมอเลยไม่กล้ามีสามีใหม่

แม่ของy/n

เข้าใจมั้ย555

y/n(นายเอก)

คร้าบบ

y/n(นายเอก)

ไงๆผมก็ไม่เคยคิดจะมีแฟนอยู่แล้วล่ะ5555

แม่ของy/n

ให้แน่เถอะจ้าาา

y/n(นายเอก)

คร้าบ555

y/n(นายเอก)

โอเครคับ ผมต้องไปแล้วนะครับ😊

ผมกำลังจะผละออกจากแม่แต่ว่า..

แม่ของy/n

ลูกจ๊ะ..

แม่ของผมกำมือแน่นกว่าเดิม...

แม่ของy/n

ถ้ามีปัญหาอะไรโทรหาแม่นะจ๊ะ☺

y/n(นายเอก)

(แม่พยายามฝืนยิ้มอยู่)

ผมไม่ตอบอะไร

แต่อ้าแขนกอดแม่ที่กำลังน้ำตาคลออยู่

y/n(นายเอก)

แม่ครับ...ฮืออออ

แม่ของy/n

ไม่เอาสิลูก

แม่ของy/n

ไม่ร้องนะคะคนเก่ง

y/n(นายเอก)

คับ//เช็ดน้ำตา

แม่ของy/n

สู้ๆนะจ๊ะ!

y/n(นายเอก)

คับ😊

ถ้าโรงเรียนประจำนี่ไม่เสียค่าเทอมนะผมคงไม่มาเรียนที่นี่หรอก!

ผมอยากจะช่วยแบ่งเบาภาระแม่สักนิดก็ยังดี

ค่าเทอมโรงเรียนอื่นมันเเพงนี่นา...

แม่ของy/n

บายจ้ะ^^

y/n(นายเอก)

บายครับ!

ผมเดินเข้าโรงเรียนแห่งนั้นไป

อยากอยู่คุยกับแม่ต่ออีกหน่อยจัง🥺

แต่ถ้านานกว่านี้คงเข้าสายตั้งแต่วันแรกแน่ๆ

แต่เอ..?

y/n(นายเอก)

ห้อง4/4ไปทางไหนนะ?

y/n(นายเอก)

อาคารก็ตั้งเยอะแยะ😫

y/n(นายเอก)

อะ!

y/n(นายเอก)

ถามคนนั้นดีกว่า!

ผมเดินตรงไปถามผู้ชายปริศนาที่กำลังสูบบุหรี่อยู่

y/n(นายเอก)

เอ่อ..

y/n(นายเอก)

คือว่า...

ผู้ชายปริศนา

..?

ผู้ชายปริศนา

มีอะไร

y/n(นายเอก)

พอจะรู้ทางไปห้อง4/4มั้ยครับ?

ผมพยายามส่งยิ้มให้อย่างเป็นมิตรที่สุด!

แต่ดูเหมือนหนุ่มแว่นคนนั้นจะเงียบไปสักพักแหะ?

หรือว่าจะไม่รู้ทางเหมือนกันนะ?

โย(ใส่แว่น)

รู้สิ^^!!

เขายิ้มให้ผมอย่างเป็นมิตร

เยสสส!!

ได้ผลแล้วสินะ!!

ในที่สุดผมก็จะมีเพื่อนสักที!😆

โย(ใส่แว่น)

ตามมาสิครับ^^

y/n(นายเอก)

ครับ ขอบคุณมากนะครับ!

โย(ใส่แว่น)

555ไม่เป็นไรหรอกกก

โย(ใส่แว่น)

เรื่องแค่นี้เอง!

ผมเดินตามเขามาเรื่อยๆ

จนมาจบที่ซอกหลังตึกแห่ง1

เอ๊ะ..?

หลังตึก..🤔

มันจะไปมีห้องเรียนอยู่ตึกได้ไงเนี้ย!!!

y/n(นายเอก)

เอ่อ..คือว่า

y/n(นายเอก)

มาถูกทางแน่หรอครับ?

โย(ใส่แว่น)

ถูกสิ^^

y/n(นายเอก)

อ่า..ถ้าไม่รู้ทางก็ไม่เป็นไรนะครับ😅

y/n(นายเอก)

เดี๋ยวผมหาห้องเรียนเองก็ได้ครับ555

ผมเดินหันหลังออกไป...

หมับ!!

y/n(นายเอก)

เอ๊อะ!?

เขาคว้าที่คอเสื้อของผม จนผมล้มลง

y/n(นายเอก)

อึ่ก..!!

y/n(นายเอก)

เจ็บนะเห้ย!!

y/n(นายเอก)

ทำอะไรของนายเนี่ย!!

ผมเริ่มโวยวาย ก็มันเจ็บจริงๆนี่นา!

โย(ใส่แว่น)

เหอะ..

โย(ใส่แว่น)

โง่ชะมัด

เขาก้มลงมองดูผมที่ก้นจ้ำม่ำอยู่กับพื้น

โย(ใส่แว่น)

มีเงินปะ:)

y/n(นายเอก)

คะ..ครับ?

โย(ใส่แว่น)

กูถามว่ามีเงินปะ

y/n(นายเอก)

เอ๋..เอ่อ...

นี่เราโดนไถตังค์หนอเนี่ย!!?😱

y/n(นายเอก)

ไม่มีครับ...😖

โย(ใส่แว่น)

โกหก

โย(ใส่แว่น)

มึงจะไม่มีได้ไงเล่า

โย(ใส่แว่น)

มึงพึ่งจะย้ายมา

โย(ใส่แว่น)

ยังไงก็ต้องมีติดตัวสัก2-3พันแหละน่า

ไม่ว่าเปล่าเชาเริ่มค้นตัวผม

y/n(นายเอก)

เห้ย..!

โย(ใส่แว่น)

นี่ไง~เจอละ~

โย(ใส่แว่น)

โห! มีตั้ง5,000แหนะ!!

โย(ใส่แว่น)

มึงรวยนี่หว่าาาา

y/n(นายเอก)

หะ..ไม่ใช่น--

โย(ใส่แว่น)

//เตะเข้าที่ท้อง

y/n(นายเอก)

อั่ก!!?

โครตจุก

โย(ใส่แว่น)

พูดมากว่ะ

โย(ใส่แว่น)

น่ารำคาญ

โย(ใส่แว่น)

มึงจะนอนอยู่นี่ก็เรื่องของมึง

โย(ใส่แว่น)

กูจะกลับห้องเรียนกูละ

พูดจบเขาก็เดินไปทันที

y/n(นายเอก)

นั่น..มันเงินเก็บที่แม่ให้ผมมานะ...

y/n(นายเอก)

....

จบตอนที่1~♥︎

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ