ห้อง4/4 ไม่เนิร์ดนะครับ
ตอนที่1~ ︎
อายุ16ปี
น้ำหนัก:48ก.ก
ส่วนสูง:159ซม.
แม่ของy/n
นั่นลูกทำอะไรอยู่ในห้องน้ำตั้งชั่วโมงกว่าแล้วน่ะ!?
//ตะโกน
y/n(นายเอก)
นานขนาดนั้นแล้วหรอเนี่ย..?
แม่ของy/n
รีบๆลงมากินข้าวได้แล้ว!
//ตะโกน
y/n(นายเอก)
คร้าบบบ//ตะโกนตอบกลับ
y/n(นายเอก)
ก็แนะนำตัวกับคุณคนอ่านไงครับ😊
แม่ของy/n
นั่นลูกพูดคนเดียวอีกแล้วหรอ!!?
//ตะโกน
y/n(นายเอก)
(หูทิพย์รึไง?😑)
y/n(นายเอก)
กำลังลงไปคร้าบคุณแม่~
แม่ของy/n
ทำไมลูกถึงต้องเข้าไปพูดคนเดียวในห้องน้ำประจำเลยล่ะ?
y/n(นายเอก)
แม่อะ แม่ไม่เข้าใจความเบียวไงง
แม่ของy/n
เบียวเบอวอะไรของแก😤
แม่ของy/n
ถ้าลูกยังไม่เลิกพูดคนเดียวอีกล่ะก็
แม่ของy/n
แม่จะจับลูกบำบัดจิตละนะ
y/n(นายเอก)
โถ่ววว แม่อ่าาาาาา
แม่ของy/n
จะได้หาเพื่อนได้สักที😤
แม่ของy/n
ที่ไม่ใช่เพื่อนในจินตนาการของลูก
y/n(นายเอก)
ก็..เพื่อนมันหายากนี่ครับ...
แม่ของy/n
มันไม่ยากเลยลูก..
เพื่อเป็นการปลอบโยนผมที่โดดเดี่ยว
ผมน่ะ..โดดเดี่ยวมาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว
y/n(นายเอก)
ไม่มีเพื่อนก็ไม่เห็นเป็นไรเลยนี่คับ..
แม่ของy/n
ลูกเอ้ย..พอโตกว่านี้
แม่ของy/n
ลูกจะรู้เองว่าเพื่อนแท้น่ะสำคัญขนาดไหน..
y/n(นายเอก)
แต่ผมชอบที่จะคิดถึงเพื่อนๆของผม...
แม่ของy/n
ถ้าลูกจะมีจินตนาการที่สร้างสรรค์
แม่ของy/n
แต่ลูกต้องอยู่ในโลกแห่งความเป็นจริงด้วยนะ
y/n(นายเอก)
ครับ...//พยักหน้ารับคำ
แม่ของy/n
เลิกเครียดได้แล้ว!//ยิ้ม
แม่ของy/n
วันนี้ลูกกำลังจะเข้าเรียนโรงเรียนประจำม.ปลายแล้วนะ!!//ยิ้มร่า
แม่ของy/n
เอาละ ถ้ากินข้าวเสร็จก็ออกมาที่โรงจอดรถนะจ๊ะ
แม่ของy/n
แม่จะรอลูกในรถนะ😊
แม่ส่งยิ้มให้ผมก่อนจะเดินออกไป
คนเดียวที่คอยฮีลใจให้ผมในตอนที่ผมโดดเดี่ยวก็มีแค่แม่คนเดียวนี่แหละ!
เมื่อผมกินข้าวเสร็จผมก็ไปโรงเรียนทันที
y/n(นายเอก)
(ก็เเอบหวังกับโรงเรียนใหม่อยู่หน่อยละนะ...)
พอมาถึงร.ร.แล้วรู้สึกกลัวขึ้นมาเลยล่ะ
ร.ร.นี่ทั้งใหญ่และผู้คนเยอะมากเลย
แถมผมยัง..ต้องใช้ชีวิตอยู่ที่นี่ตลอดทั้งเทอมอีก..
แม่ของy/n
พยายามเข้านะจ๊ะ//ยิ้ม
แม่ของy/n
ถ้าลูกมีแฟนเมื่อไหร่ล่ะก็!!
แม่ของy/n
แม่ก็จะมีแฟนใหม่เหมือนกัน!!
แม่น่ะ..หย่ากับพ่อไปตั้งแต่ผมอายุ5ขวบแล้ว
แม่กลัวว่าถ้าหาพ่อใหม่ให้ผมแล้วเขาจะไม่รักผมเหมือนลูกของตัวเอง...
แม่คิดถึงผมเสมอเลยไม่กล้ามีสามีใหม่
y/n(นายเอก)
ไงๆผมก็ไม่เคยคิดจะมีแฟนอยู่แล้วล่ะ5555
y/n(นายเอก)
โอเครคับ ผมต้องไปแล้วนะครับ😊
ผมกำลังจะผละออกจากแม่แต่ว่า..
แม่ของผมกำมือแน่นกว่าเดิม...
แม่ของy/n
ถ้ามีปัญหาอะไรโทรหาแม่นะจ๊ะ☺
y/n(นายเอก)
(แม่พยายามฝืนยิ้มอยู่)
แต่อ้าแขนกอดแม่ที่กำลังน้ำตาคลออยู่
y/n(นายเอก)
แม่ครับ...ฮืออออ
แม่ของy/n
ไม่ร้องนะคะคนเก่ง
y/n(นายเอก)
คับ//เช็ดน้ำตา
ถ้าโรงเรียนประจำนี่ไม่เสียค่าเทอมนะผมคงไม่มาเรียนที่นี่หรอก!
ผมอยากจะช่วยแบ่งเบาภาระแม่สักนิดก็ยังดี
ค่าเทอมโรงเรียนอื่นมันเเพงนี่นา...
ผมเดินเข้าโรงเรียนแห่งนั้นไป
อยากอยู่คุยกับแม่ต่ออีกหน่อยจัง🥺
แต่ถ้านานกว่านี้คงเข้าสายตั้งแต่วันแรกแน่ๆ
y/n(นายเอก)
ห้อง4/4ไปทางไหนนะ?
y/n(นายเอก)
อาคารก็ตั้งเยอะแยะ😫
y/n(นายเอก)
ถามคนนั้นดีกว่า!
ผมเดินตรงไปถามผู้ชายปริศนาที่กำลังสูบบุหรี่อยู่
y/n(นายเอก)
พอจะรู้ทางไปห้อง4/4มั้ยครับ?
ผมพยายามส่งยิ้มให้อย่างเป็นมิตรที่สุด!
แต่ดูเหมือนหนุ่มแว่นคนนั้นจะเงียบไปสักพักแหะ?
หรือว่าจะไม่รู้ทางเหมือนกันนะ?
เขายิ้มให้ผมอย่างเป็นมิตร
ในที่สุดผมก็จะมีเพื่อนสักที!😆
y/n(นายเอก)
ครับ ขอบคุณมากนะครับ!
โย(ใส่แว่น)
555ไม่เป็นไรหรอกกก
โย(ใส่แว่น)
เรื่องแค่นี้เอง!
มันจะไปมีห้องเรียนอยู่ตึกได้ไงเนี้ย!!!
y/n(นายเอก)
มาถูกทางแน่หรอครับ?
y/n(นายเอก)
อ่า..ถ้าไม่รู้ทางก็ไม่เป็นไรนะครับ😅
y/n(นายเอก)
เดี๋ยวผมหาห้องเรียนเองก็ได้ครับ555
เขาคว้าที่คอเสื้อของผม จนผมล้มลง
y/n(นายเอก)
ทำอะไรของนายเนี่ย!!
ผมเริ่มโวยวาย ก็มันเจ็บจริงๆนี่นา!
เขาก้มลงมองดูผมที่ก้นจ้ำม่ำอยู่กับพื้น
โย(ใส่แว่น)
กูถามว่ามีเงินปะ
นี่เราโดนไถตังค์หนอเนี่ย!!?😱
โย(ใส่แว่น)
มึงจะไม่มีได้ไงเล่า
โย(ใส่แว่น)
มึงพึ่งจะย้ายมา
โย(ใส่แว่น)
ยังไงก็ต้องมีติดตัวสัก2-3พันแหละน่า
ไม่ว่าเปล่าเชาเริ่มค้นตัวผม
โย(ใส่แว่น)
โห! มีตั้ง5,000แหนะ!!
โย(ใส่แว่น)
มึงรวยนี่หว่าาาา
โย(ใส่แว่น)
//เตะเข้าที่ท้อง
โย(ใส่แว่น)
มึงจะนอนอยู่นี่ก็เรื่องของมึง
โย(ใส่แว่น)
กูจะกลับห้องเรียนกูละ
y/n(นายเอก)
นั่น..มันเงินเก็บที่แม่ให้ผมมานะ...
ตอนที่2
สติผมเลือนลางไปจากแรงเตะที่ท้อง
y/n(นายเอก)
รู้สึกอยากจะร้อง
y/n(นายเอก)
แต่ร้องไม่ออก...
ผู้ชายปริศนา
นั่นใครครับ..?
ผู้ชายปริศนา
เป็นอะไรมากมั้ยครับ?
ผู้ชายปริศนา
ไปโดนอะไรมาเนี่ยครั-
ผู้ชายปริศนา
อ้าวเฮ้ย! คุณครับ!!
ผู้ชายปริศนา
อย่าพึ่งหลับสิครับคุณ!
รัน
แล้วนี่ฉันจะต้องทำไงดีละเนี่ย..?
y/n(นายเอก)
ที่ไหนเนี่ย..?
y/n(นายเอก)
อ่าครับ คุณรัน..
y/n(นายเอก)
ขอบคุณมากจริงๆนะครับที่พาผมมาที่นี่น่ะ!
ผมส่งยิ้มให้เขาอย่างร่าเริง
อย่างน้อยที่นี่ก็มีคนดีละนะ!
เอ..เขาหันหน้าหนีไปซะแล้ว..?
หรือว่าหน้าตาผมจะน่าเกลียดกันนะ..?
รัน
(เป็นผู้ชายที่..น่ารักดี)
y/n(นายเอก)
ผมยังไม่แนะนำตัวเลยนะครับ!
y/n(นายเอก)
ผมชื่อy/nนะครับ
y/n(นายเอก)
ฝากตัวด้วยนะ^^
รัน
ทำไมนายไปนอนอยู่ตรงนั้นล่ะ?
ผมเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้รันฟัง
รัน
ผู้ชายใส่แว่นกลมตาสีเหลืองทอง...
รัน
เดี๋ยวจะไปคุยให้แล้วกัน...
สีหน้าของรันดูเหนื่อยล้าจากการกระทำของเพื่อนของเขา
คงจะสร้างปัญหาให้บ่อยๆละมั้ง
y/n(นายเอก)
พอจะรู้ทางไปห้อง4/4มั้ยครับ?
จะเห็นว่าผมกำลังนอนอยู่บนโต๊ะเรียนที่เรียงกัน3โต๊ะนี้นา!
y/n(นายเอก)
งั้นรันนายก็อยู่4/4หรอ?
y/n(นายเอก)
งั้นหรอดีจัง!😄
y/n(นายเอก)
แต่ว่าเหมือนจะไม่เห็นมีใครอยู่ห้องเลยนี่นา?
ผู้ชายปริศนา
จะอะไรซะอีกล่ะ
ผู้ชายปริศนา
ก็คงจะไปอ่านหนังสือที่ห้องสมุดน่ะสิ!
ผู้ชายปริศนา
พวกนั้นน่ะเนิร์ดจะตายไปป
รัน
เรย์..ฉันว่าเขาคงไม่ให้นักเรียนห้องอื่นเข้ามาได้ตามใจชอบหรอกนะ?
เรย์
ก็แค่มาทักทายนักเรียนใหม่ห้องข้างๆน่ะ!
เรย์
สวัสดี! ฉันชื่อเรย์นะ!
เรย์
เราอยู่ชั้นเดียวกันนะ!
เรย์
จะว่าไปทำไมเสื้อนักเรียนนายเลอะดินล่ะ?
y/n(นายเอก)
อ๋อ..พอดีมีเรื่องทะเลาะนิดหน่อยนะครับ555
เรย์ทำสีหน้าเป็นห่วงผมเล็กน้อย
y/n(นายเอก)
ไม่เป็นไรแล้วล่ะ รันช่วยพาผมมาที่นี่น่ะ^^
รันตอบทั้งๆที่ในมือยังถือหนังสือนั่งอ่านอยู่
เรย์
อย่างรันน่ะนะจะอุ้มนายมา!!
y/n(นายเอก)
มันไม่น่าเชื่อขนาดนั้นเลยหรอ?
เรย์
อย่างเจ้าบ้ารันน่ะต้องลากนายมาแน่ๆ!
เสียงของรันดูเฉยชามากๆจนเรย์ต้องหยุดชะงัก
เรย์
งั้นฉันขอตัวก่อนนะเด็กใหม่~~บาย
y/n(นายเอก)
บายคับ^^//โบกมือ
ในขณะที่เรย์เดินไปที่ประตูก็สวนเข้านักเรียนอีกคน
โย(ใส่แว่น)
เดินให้มันดีๆหน่อยสิไอเตี้ย!
เรย์
แกนี่เอง ก็นึกอยู่ว่าใครเห็นไม่มีเพื่อนคบ
โย(ใส่แว่น)
แต่อย่างน้อยกูก็ไม่ทำใครเดือดร้อนเหมือนมึงอะ
เรย์
ฉันไปทำใครเดือดร้อนตอนไหนฟะ
โย(ใส่แว่น)
เข้าห้องเรียนคนอื่นจนเขารำคาญกันหมดแล้วเนี้ย
โย(ใส่แว่น)
ไปได้แล้วไป ไปไกลๆตีน
เรย์
เหมือนกูอยากอยู่นักล่ะ!
y/n(นายเอก)
ไอโจรชั่วนี่หว่า!!
//ตะโกน
หวา ผมเผลอตะโกนออกไปซะแล้ว!
เขาหันมามองผมด้วยความสงสัย
พลันที่เขาจำได้ ปากของเขาก็แสยะยิ้มออกมาทันที
โย(ใส่แว่น)
ว่าไง~พ่อเศรษฐี~
ไม่ว่าเปล่า ดันมากอดคอตีสนิทผมอีก!
โย(ใส่แว่น)
ชื่อเจ้านี่หรอ
โย(ใส่แว่น)
เรื่องอะไร ทำไมฉันต้องคืนน~
ผมล่ะอึ้งเลยกับความหน้าด้านของเขา
รันยื่นแบงค์เทา5ใบให้กับผม
รัน
ถ้าเอานี่ไป ก็กลายเป็นว่าเจ้าโยติดหนี้ฉันแทนไง
y/n(นายเอก)
ผมอยากได้เงินที่แม่หาด้วยน้ำพักน้ำแรงนี่ครับ!
y/n(นายเอก)
เงินที่แม่ผมอุตส่าหามาให้ผมใช้!
y/n(นายเอก)
แต่กลับมีใครไม่รู้เอาไปใช้แทนเนี่ยนะครับ!?
รัน
เอาไปใช้ก่อนเดี๋ยวก้ไม่มีเงินใช้หรอก..
y/n(นายเอก)
นายจะไปเข้าใจอะไรเล่า!!
โย(ใส่แว่น)
พูดมาก น่ารำคาญ
และยังมีเงินจำนวน5,000฿อยู่ในกำมืออีกด้วย
โย(ใส่แว่น)
โง่หรือไง ก็คืนให้มึงไง!
โย(ใส่แว่น)
ขอบคุณหาเตี่ยมึงดิ กูไถเงินมึง!!
y/n(นายเอก)
อ่า..จริงด้วย..!
y/n(นายเอก)
แต่ก็ขอบคุณครับที่คืนให้!
โย(ใส่แว่น)
ได้คืนแล้วก็ไสหัวไป!!
รัน
ก็เขาเรียนอยู่ห้องนี้..
y/n(นายเอก)
หืม?//หันไปมอง
คนใส่แว่นเพิ่มมาอีกแล้ว..!!
โย(ใส่แว่น)
เจ้าหัวหงอกนี่ชื่อy/nน่ะ
นี่ผมขาวจากธรรมชาติที่ได้พันธุกรรมมาจากพ่อนะเฮ้ย!!
รัน
ต่อไปนี้เขาจะเรียนห้องเดียวกับเรา
y/n(นายเอก)
ครับ ฝากตัวด้วยนะครับ!
ไค(ใส่แว่น)
ฝากตัวด้วยละกัน😄
ไค(ใส่แว่น)
ห้องเราเขาเนิร์ดกันหมดเลยน้า
ไค(ใส่แว่น)
นายก็ต้องใส่แว่นด้วยสิ
y/n(นายเอก)
เอ่อ..แต่ผมไม่ใช่พวกมุเรียนนะครับ..
ไค(ใส่แว่น)
ฮ่าๆไม่ต้องห่วงน่าา
ไค(ใส่แว่น)
แค่ใส่ไว้น่ะนะ
y/n(นายเอก)
แค่ใส่ก็ได้หรอครับ?
y/n(นายเอก)
แต่ผมไม่มีแว่--
รัน
ในถานะหัวหน้าห้องก็ต้องรู้อยู่แล้วว่าจะมีนักเรียนมาใหม่
y/n(นายเอก)
มันดูแปลกๆ...นะคับ..
ไค(ใส่แว่น)
เหมาะมากต่างหาก!
y/n(นายเอก)
งะ..งั้นหรอคับ ฮ่าๆ..
โย(ใส่แว่น)
เข้ากับผีน่ะสิ
โย(ใส่แว่น)
อย่างกับเด็กเอ๋อ😒
สีหน้าของผมดูเศร้าลงอย่างเห็นได้ชัด
อาจารย์
สวัสดีจ้านักเรียนทุกคน~
ไค(ใส่แว่น)
อาจารย์มาแล้วๆ
อาจารย์
นั่งที่ให้เรียบร้อยจ้ะ
รัน
นักเรียนทั้งหมดทำความเคารพ
ทุกคน:สวัสดี~คร้าบ~คุณครู
อาจารย์
วันนี้เรามีนักเรียนใหม่ย้ายเข้ามาด้วยล่ะจ้ะ
y/n(นายเอก)
//ลุกขึ้น+เดินไปหาอาจารย์
y/n(นายเอก)
ครับ//พยักหน้า
y/n(นายเอก)
ผมชื่อ y/n ครับ
y/n(นายเอก)
ฝากตัวด้วยนะครับ!
y/n(นายเอก)
😊🤗//ยิ้มร่าเริง
เพื่อนร่วมชั้น
เฮือก!!!😳😳😳
เพื่อนร่วมชั้น
น่ารักกก!!😳😳
y/n(นายเอก)
เอ้อ..เขาเป็นอะไรกันหรอครับอาจารย์?
อาจารย์
อยากได้เป็นภรรยาเลย!!!😳😳
y/n(นายเอก)
เอ๋..เดี๋ยวก๊อนนนนน!!
พูดจบอาจารย์ก็พุ่งเข้ามาหมายจะขย้ำ(??)ผม
y/n(นายเอก)
นี่มันเรื่องบ้าอะไรฟะเนี่ย!!?
ผู้เขียน: เพราะนายน่ารักไปน่ะ☺
y/n(นายเอก)
เหตุผลบ้าบออะไรเนี่ย!!!
ผู้เขียน: สนใจทางนั้นหน่อยสิ ตามมาติดๆแล้วนั่น😊
อาจารย์
Y/n หนูจะวิ่งหนีทำไมลูกกกกก
y/n(นายเอก)
จารฯก็เลิกวิ่งตามผมสิครับ!!!😫
เพื่อนร่วมชั้น
น่ารักมากเลยอะ! มาเป็นเมียพี่มั้ยน้อง!!
//วิ่งตาม
y/n(นายเอก)
ปล่อยผมมมมมม!!
เพื่อนร่วมชั้น2
น่ารักจริง!!
ผมวิ่งวนทั้งอาคารอย่างนั้นหลายนาที
จนวิ่งมาถึงห้องสมุดของโรงเรียน
หลังจากนั้นไม่นานพวกที่ตามผมก็วิ่งเลยไป
y/n(นายเอก)
ขะ..ขอบคุณมากนะครับ วิ่งแทบตายแหนะ..!
ไม่อยากคุยกับผมหรอเนี่ย..?
y/n(นายเอก)
//เงยหน้าขึ้นมอง
y/n(นายเอก)
คือว่า..อยากตอบแทนที่ช่วยผมน่ะครับมีอะไรให้ช่วยมั้ยครับ?
y/n(นายเอก)
พูดไม่ได้หรอครับ..?
y/n(นายเอก)
ชื่ออะไรหรอครับ?
y/n(นายเอก)
ผมชื่อy/nนะครับ!
y/n(นายเอก)
มีอะไรให้ช่วยมั้ยครับ?//เอียงคอ
y/n(นายเอก)
อยากตอบแทนที่ช่วยผมเมื่อกี้น่ะคับ!
เคน(ใส่แว่น)
ยกหนังสือตรงนั้น...//ชี้
y/n(นายเอก)
//วิ่งไปยกหนังสือ
y/n(นายเอก)
จะว่าไปนายเป็นบรรนารักษ์หรอ?
y/n(นายเอก)
โหห คงต้องทำงานเยอะน่าดูเลยนะเนี่ย!°○°
เคน(ใส่แว่น)
ก็ไม่เท่าไหร่...
ผมยกหนังสือขึ้นด้วยแรงที่มีทั้งหมด!
y/n(นายเอก)
//เดินไปที่ชั้นหนังสือ
แต่ก็นะผมเป็นคนไม่ค่อยระวังตัวน่ะสิเนี่ยย
ผมลืมมองว่ามีหนังสือ2-3เล่มอยู่บนพื้น
แต่กองหนังสือในมือผมกลับหลุดมือไปแล้ว
ผู้ชายปริศนา
//รับหนังสือทั้งหมด
เชน(ตอนเด็ก)
กะว่าจะมาดูนายสักหน่อยย~
เชน(ตอนเด็ก)
ดันเจอเด็กใหม่ซะได้~
y/n(นายเอก)
รู้จักผมหรอครับ?
เชน(ตอนเด็ก)
Y/n ใช่มั้ยละ?
เชน(ตอนเด็ก)
คนเขาหานายกันทั้ง ร.ร.เลยนะ5555
เชน(ตอนเด็ก)
มาร.ร.วันแรกก็ดันสร้างเรื่องเลยซะแล้ว555^^
y/n(นายเอก)
ผมไม่รู้ว่าพวกเขาเป็นอะไรกันอะครับ!
y/n(นายเอก)
อยู่ๆก็วิ่งเข้ามาหาอย่างกับซอมบี้แหนะ//ขนลุก
เชน(ตอนเด็ก)
แต่เหมือนผมจะพอรู้นะครับ~
เซนเชิดคางผมขึ้นมาเล็กน้อย
พร้อมมองหน้าผมอย่างพิจารณา
y/n(นายเอก)
มีอะไร..ติดหน้าผมหรอครับ..?
เชน(ตอนเด็ก)
นายอยู่ห้องไหนหรอ!
ดูเหมือนเชนจะไม่สนใจเสียงรบกวนเลย
เชน(ตอนเด็ก)
อยู่ห้องเดียวกันเลยนี่นา!!!
y/n(นายเอก)
งั้นหรอคับ..55
เชน(ตอนเด็ก)
เรามาเป็นเพื่อนกันเถอะ!!☺
เชน(ตอนเด็ก)
ฉันอยากเป็นเพื่อนกับนายน่ะ!
y/n(นายเอก)
เป็นเพื่อนกับผม...
เชน(ตอนเด็ก)
ฉันชื่อเชนนะ!
y/n(นายเอก)
ผมชื่อy/nครับ!😆
เชน(ตอนเด็ก)
น่ารัก..//พึมพำ
y/n(นายเอก)
เสียงออดนี่ครับ
เคน(ใส่แว่น)
ถึงเวลาเรียนแล้ว...
เชน(ตอนเด็ก)
งั้นไปห้องเรียนกันเถอะ
อ่า พวกที่ตามเรามายังอยู่มั้ยนะ?
เชน(ตอนเด็ก)
ไปฐานลับเรากันเถอะ!!
y/n(นายเอก)
ครับ ไปด้วยกันเถอะ!
y/n(นายเอก)
แถมยังกว้างด้วย!
y/n(นายเอก)
ตรงนั้นมีหนังสือเต็มตู้เลย!
เชน(ตอนเด็ก)
ตื้นเต้นละสิ วะฮ่าๆๆ
เชน(ตอนเด็ก)
เป็นห้องที่พวกเราสร้างขึ้นด้วยน้ำพักน้ำแรงเชียวนะ!
y/n(นายเอก)
อยู่กันกี่คนหรอ?
เชน(ตอนเด็ก)
ถ้ารวมนายด้วย..ก็7!
y/n(นายเอก)
รวมผมด้วยหรอ!!😆
เชน(ตอนเด็ก)
ต่อไปนี้นายจะอยู่กลุ่มเดียวกับเราา
เคน(ใส่แว่น)
ต้องถามความเห็นคนอื่นก่อน...
โย(ใส่แว่น)
นี่นายมานี่ได้ไงน่ะ
โย(ใส่แว่น)
ให้มันน้อยๆหน่อยเถอะแก
y/n(นายเอก)
ไม่ได้อยากรู้สักหน่อย...
โย(ใส่แว่น)
แล้วนายมานี่ได้ไง?
โย(ใส่แว่น)
ทำไมมึงถึงเชื่อคนง่ายงี้วะ
โย(ใส่แว่น)
มึงยังไม่เข็ดหรือไง?
โย(ใส่แว่น)
ตอนนั้นมึงก็ตามกูมาง่ายๆ
เชน(ตอนเด็ก)
มีเรื่องอะไรกันรึเปล่า
y/n(นายเอก)
อะ..ไม่มีอะไรคับ แหะๆ😅
โย(ใส่แว่น)
//เดินไปนั่งโซฟา
เรย์
ถ้าเจ้าโยนั่นทำอะไรนายละก็..!
โย(ใส่แว่น)
อย่างมึงจะทำไรกูได้
เรย์
เตี้ยแล้วหนักหัวเตี่ยมึงอ๋อ
โย(ใส่แว่น)
ก่อนกูจะยกออก..
โย(ใส่แว่น)
มึงจะโดนตีนกูก่อนน่ะสิ!!
โย(ใส่แว่น)
กวนตีนชิบหาย!!
เรย์
ก็มาดิ กูก็ไม่ได้กลัวมึงอยู่แล้ว!
y/n(นายเอก)
ใจเย็นครับ..คุณเรย์
เรย์
Y/n ทำไมต้องเติมว่าคุณล่ะ
y/n(นายเอก)
อ่า..งั้น เรย์
โย(ใส่แว่น)
เป็นกันเองหน่อยสิ😒//เลียนเสียง
ไค(ใส่แว่น)
....//อ่านหนังสือ
เชน(ตอนเด็ก)
....//เล่นโทรศัพท์
เชน(ตอนเด็ก)
//เหลือบมองคุณ
เชน(ตอนเด็ก)
Y/n อยู่หอในหรือหอนอกหรอ?
เชน(ตอนเด็ก)
แล้วรู้หรือยังว่านอนห้องไหนน่ะ?
y/n(นายเอก)
2204..มั้งคับ?
อะ.. จะว่าไปน่าจะมีรูมเมทอีก2คนสินะ
คงต้องเป็นเพื่อนกับพวกเขาให้ได้ละ!
เชน(ตอนเด็ก)
งั้นก็นอนห้องเดียวกันน่ะสิ!!
y/n(นายเอก)
ว้าว! จริงหรอเชน!!🤩
เชน(ตอนเด็ก)
ดีจังได้นอนด้วยกันนน
y/n(นายเอก)
แล้วอีกคนล่ะครับ?
โย(ใส่แว่น)
นี่กูต้องนอนกับไอเปี๊ยก2ตัวนี่หรอวะ!!!
y/n(นายเอก)
น..นายอยู่ห้อง2204หรอ!?
y/n(นายเอก)
เขาดูไม่ชอบผมตั้งแต่เจอกันวันแรกแล้ว...
รัน
ถึงโยจะนิสัย เลว ต่ำ ระยำ เหี้ย ปากหมา ขี้บ่น เด็กเปรต ขนาดไหน
รัน
มันก็มีความนิสัยดีบ้างล่ะนะ
รัน
ใครทำให้มันเปิดใจได้ มันก็จะรักของมันอะนะ
รัน
แต่นิสัยมันเสียตรงที่...
รัน
ปากไม่ตรงกับใจเนี่ยแหละนะ เห้อ
เรย์
แต่ฉันยังไม่เห็นมันนิสัยดีตรงไหนเลยนะ!!
y/n(นายเอก)
น่าๆ อย่าทะเลาะกันเลยนะ
เรย์
ถ้าy/nว่างั้นก็ไม่เป็นไรหรอก^^
เคน(ใส่แว่น)
....มีหูกับหางด้วย
เรย์
Y/n!! หัวเราะอะไรขนาดนั้น!!😣
y/n(นายเอก)
ก็ผมมีความสุขนี่ครับ!5555
การมีเพื่อนจริงๆ..เป็นงี้เองสินะ😊
ยังไงๆของจริงก็ต้องดีกว่าของปลอมอยู่แล้ว!!😊😊
เชน(ตอนเด็ก)
(อยากทำให้y/nมีความสุขมากกว่านี้)
เชน(ตอนเด็ก)
(อยากให้ยิ้มไปด้วยกัน)
จะว่าไป..ไม่ว่าเราจะคิดอะไร เชนก็ดูเหมือนจะเข้าใจเราทุกอย่างเลย
ถ้าบอกว่าอ่านใจได้คงเชื่อ5555
y/n(นายเอก)
ป..เป็นอะไรมั้ยเชน!?
เชน(ตอนเด็ก)
แค่สำลักน้ำลายน่ะ55555
เชน(ตอนเด็ก)
เรากลับหอกันเลยมั้ยยยย
y/n(นายเอก)
อะ..แต่ว่ายังไม่หมดคาบเลยนะ?
เชน(ตอนเด็ก)
ก็วันนี้นายโดดเรียนนี่นา จะรอให้มันหมดคาบไปทำไมกัน😄
y/n(นายเอก)
หืม ห้องดูใหญ่พอสมควรเลยนะเนี้ย?
y/n(นายเอก)
ทำไมถึงเป็นเตียง2ชั้น2เตียงละ?
y/n(นายเอก)
แบบนี้มันเหลือนี่?
เชน(ตอนเด็ก)
จริงๆแล้วมันเป็นห้องสำหรับ4คนน่ะะ
เชน(ตอนเด็ก)
แต่ยังไม่มีนักเรียนเข้ามาเพิ่มอะนะ ฮ่าๆ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
