คุณแม่ไร้ลูก 2. วันที่ฝนตก

ชื่อ : แจ็คฟีน อายุ : 33 ส่วนสูง189 หนัก 64 เพศ : ชาย / อัลฟ่ายีนเด่น มหาเศรษฐีในย่ามกรุงโรมที่มาอาศัยอยู่ที่ประเทศไทยได้6ปีกว่าแล้วมีลูกชายอายุ6-9เดือน 1 คน ถูกภรรยาทิ้ง

เช้าที่ไม่ค่อยสดใสฝนตกปอยๆ ฟ้ามืดครึ้ม ไร้แสงแดด

เด็กน้อยที่ชูมือตบอากาศเริ่มที่จะเบ้หน้าร้องไห้ด้วยความหิวนํ้านม

เจย์บี (ลูกพอ.)

อุแว้ๆ

เจย์บี (ลูกพอ.)

แงๆ

ซินเทียร์ (นายเอก)

ครับๆ~

ซินเทียร์ (นายเอก)

มาแล้วๆ

เมื่อเด็กชายเห็นร่างบางของซินเทียก็รับรู้ว่าจะได้กินนม

เจย์บี (ลูกพอ.)

แอ้ๆ

ซินเทียร์ (นายเอก)

//อุ้มเจย์บีขึ้นมา

เจย์บีถูกอุ้มขึ้นโดยร่างบาง

เจย์บีเริ่มกับไปที่หน้าอกของซินเทียด้วยความหิวโหยนํ้านม

ซินเทียร์ (นายเอก)

ใจเย็นๆ สิครับ

ซินเทียค่อยๆ เปิดเสื้อออกมาก่อนที่ปากเล็กอมชมพูจะครอบกับหัวนมเอาไว้ก่อนจะดูดดื่มนํ้านมอย่างหิวโหย

เจย์บี (ลูกพอ.)

//มองซินเทียร์

ซินเทียร์ (นายเอก)

หิวมากเลยสินะ

ซินเทียร์ (นายเอก)

วันนี้อากาศคงหนาวน่าดูเนอะ

ซินเทียร์พูดคุยกับเจย์บีด้วยนํ้าเสียงนุ่มนวลน่าฟัง

ร่างหนาของชายหนุ่มที่เดินเข้ามาอย่างช้าๆ

ซินเทียร์ (นายเอก)

//หันมอง

แจ็คฟีน (พระเอก)

อรุณสวัสดิ์ซินเทียร์

ซินเทียร์ (นายเอก)

อรุณสวัสดิ์ครับคุณแจ็ค

แจ็คฟีน (พระเอก)

เช้านี้ทานอาหารด้วยกันที่โต๊ะอาหารนะ

ซินเทียร์ (นายเอก)

เอ่อ…

ซินเทียร์ (นายเอก)

ไม่ดีกว่ามั้งครับ…

แจ็คฟีน (พระเอก)

ได้โปรด

ซินเทียร์ (นายเอก)

…

ซินเทียร์ (นายเอก)

ครับ

แต็คฟีนที่เลื่อนสายตาไปมองที่หน้าอกของซินเทียร์ที่ตอนนี้มีเจ้าตัวเล็กดูดดื่มอย่างสบายใจเฉิบ

แจ็คฟีน (พระเอก)

อรุณสวัสดิ์นะตัวเล็ก

เจย์บี (ลูกพอ.)

อื้อๆ

เจย์บีตอบรับผู้เป็นพ่ออย่างเคยชิน

แจ็คฟีน (พระเอก)

อร่อยมั้ย หื้มๆ

แจ็คฟีน ถาทลูกชายตนเองเชิงแอบแกล้งซินเทียร์ให้เขินอายเล่นๆไปพลางๆ

ซินเทียร์ (นายเอก)

//ยิ้มแห้ง

แจ็คฟีน (พระเอก)

เดินไปที่ห้องทานอาหารด้วยกันเลยก็ได้นะ

ซินเทียร์ (นายเอก)

เอาตามนั้นก็ได้ครับ

แจ็คฟีน (พระเอก)

พาเจ้าตัวเล็กไปด้วยก็ได้นะ ตอนนี้คงยังไม่หลับหรอก

แจ็คฟีน (พระเอก)

//ลูบที่เส้นผมของลูกชายตนเองที่ตอนนี้จ้องมองซินเทียร์และตัวเขาสลับกัน

เจย์บีที่ปล่อยปากออกจากหัวนมสีหวานก็เริ่มส่งเสียงอู้อี้ให้รู้ว่าตนอิ่มแล้ว

ซินเทียร์ลูบหลังให้เด็กน้อยเรอออกมา

แจ็คฟีน (พระเอก)

ไปกัน

แจ็คฟีนที่เดินคู่กับซินเทียร์ที่กำลังอุ้มเจย์บีเป็นภาพที่ทำให้เหล่าคนใช้ในบ้านแปลกใจไม่น้อย

แจ็คฟีน (พระเอก)

นั่งข้างผม

ซินเทียร์ (นายเอก)

//นั่ง

ซินเทียร์ (นายเอก)

//ยังคงอุ้มเจย์บี

แจ็คฟีน (พระเอก)

ส่งตัวเล็กมาให้ผมแล้วซินเทียร์ก็ทานข้าวเถอะ

แจ็คฟีน (พระเอก)

เดี๋ยวผมอุ้มให้

ซินเทียร์ (นายเอก)

เอ่อแล้วคุณจะได้ทานข้าวมั้ยครับ

แจ็คฟีน (พระเอก)

เดี๋ยวทานทีหลังก็ได้

แจ็คฟีน (พระเอก)

หลังที่ซินเทียร์ทานเสร็จ

ซินเทียร์ (นายเอก)

ครับ

ซินเทียร์ที่นั่งทานข้าวก็มีสายตาของแจ็คฟีนจับจ้องอยู่ตลอดเจย์บีที่อยูานิ่งมองไปมองมารอบบ้านตามประสาเด็กอยากรู้อยากเห็น

ซินเทียร์ (นายเอก)

//เช็ดปาก

ซินเทียร์ (นายเอก)

มาครับ

ซินเทียร์ (นายเอก)

เดี๋ยวผมอุ้มตัวเล็กเอง

แจ็คฟีน (พระเอก)

ช่วยป้อนทีสิ

ซินเทียร์ (นายเอก)

…

ซินเทียร์ (นายเอก)

//ป้อนอาหารในจาน

เสียงออดของคฤหาสน์ดังขึ้น

ซินเทียร์ (นายเอก)

เดี๋ยวผมไปเปิดให้ครับ

แจ็คฟีน (พระเอก)

ไม่เป็นไรให้คนอื่นไปเปิดแทนก็ได้

ซินเทียร์ (นายเอก)

ก็ได้ครับ

เจย์บี (ลูกพอ.)

แอ้ๆ

เจย์บี (ลูกพอ.)

//อยากให้ซินเทียร์อุ้ม

แจ็คฟีน (พระเอก)

//ยื่นเจย์บีให้ซินเทียร์

ซินเทียร์ (นายเอก)

//รับมาอุ้ม

ซินเทียร์ (นายเอก)

ว่าไงครับ~หื้ม

เจย์บี (ลูกพอ.)

//กอดซินเทียร์

ลิต้า(คู่นอนพอ.)

แจ็คคะ

แจ็คฟีน (พระเอก)

//หันมอง

แจ็คฟีน (พระเอก)

เธอมาทำอะไร //พูดด้วยนํ้าเสียงนิ่ง

ซินเทียร์ (นายเอก)

//หันมอง

ซินเทียร์ (นายเอก)

(ใครน่ะ?)

ลิต้า(คู่นอนพอ.)

ลิต้าคิดถึงแจ็คก็เลยมาหาค่ะ

ลิต้า(คู่นอนพอ.)

//หันมองซินเทียร์

ลิต้า(คู่นอนพอ.)

คนนี้ใครคะ

แจ็คฟีน (พระเอก)

พี่เลี้ยงของเจย์บีน่ะ //โอบซินเทียร์

ซินเทียร์ (นายเอก)

….

ซินเทียร์ (นายเอก)

ให้ผมพาเจย์บีกลับห้องมั้ยครับ //กระซิบ

แจ็คฟีน (พระเอก)

ไม่ต้อง

ซินเทียร์ (นายเอก)

อื้อ ครับ

แจ็คฟีน (พระเอก)

คุณกลับไปเถอะ

ลิต้า(คู่นอนพอ.)

ทำไมล่ะคะ!?

แจ็คฟีน (พระเอก)

ไปเถอะวันนี้ผมยุ่งมากเลย

ลิต้า(คู่นอนพอ.)

ค่ะ //มองค้อนไปที่ซินเทียร์

ซินเทียร์ (นายเอก)

(นี้เราผิดหรอเนี่ย;-;)

ซินเทียร์ (นายเอก)

จะไม่เป็นไรหรอครับปล่อยเธอกลับคนเดียวฝนมันตกนะครับ

แจ็คฟีน (พระเอก)

ไม่เป็นไรหรอก

ซินเทียร์ (นายเอก)

วันนี้คุณยุ่งเหรอครับ

แจ็คฟีน (พระเอก)

เปล่าหรอก

แจ็คฟีน (พระเอก)

แค่รำคาญเท่านั้นเอง

ซินเทียร์ (นายเอก)

อ่อครับ

เจย์บี (ลูกพอ.)

แอ้ๆ!

ซินเทียร์ (นายเอก)

ตัวเล็กคงง่วงแล้วเดี๋ยวผมพาไปเข้านอนนะครับ

แจ็คฟีน (พระเอก)

เดี๋ยวผมไปด้วย

ซินเทียร์ (นายเอก)

เอ่อ คุณรอตีงนี้เถอะครับ

แจ็คฟีน (พระเอก)

ไม่เอา ผมจะไปด้วย

ซินเทียร์ (นายเอก)

ครับตามสบายเลยครับ

ซินเทียร์ (นายเอก)

//ลุก

ซินเทียร์ (นายเอก)

(ตามแต่เรา เห้อ)

แจ็คฟีน (พระเอก)

//ตาม+ยิ้มอ่อนๆ

เจย์บี (ลูกพอ.)

//เคลิ้มหลับ

ซินเทียร์ (นายเอก)

//อุ้มไปพลางโยกเล็กน้อย

เจย์บี (ลูกพอ.)

อื้ออ~

ซินเทียร์ (นายเอก)

หื้มๆ~ //ฮัมเพลงกล่อม

ภาพตรงหน้ามันดูสวยงามสำหรับแจ็คฟีนเอามากๆ อยากจะได้คนตรงหน้ามาครอบครองยิ่งนัก สวยทุกสัตรส่วนทุกท่าทีทุกการกระทำ อยากจะเอามากอดไว้ในอ้อมแขนแล้วถนุดถนอม

ซินเทียร์ (นายเอก)

//วางเจย์บีที่หลับแล้วลงที่เตียงนอน

ซินเทียร์ (นายเอก)

//ลูบหัวเจย์บีด้วยความเอ็นดู

ซินเทียร์ (นายเอก)

คุณไม่มีอะไรทำแล้วเหรอครับวันนี้

แจ็คฟีน (พระเอก)

วันนี้ไม่ได้เข้าบริษัทน่ะ

ซินเทียร์ (นายเอก)

หรอครับ

แจ็คฟีน (พระเอก)

อืมใช่ //มอง

แจ็คฟีน (พระเอก)

ไปนั่งเล่นที่ห้องหนังสือกันมั้ยครับ

ซินเทียร์ (นายเอก)

คือผมไม่อยากไปไกลจากห้องของตัวเล็กมากน่ะครับ

ซินเทียร์ (นายเอก)

แต่เราไปนั่งที่มุมนั้นได้นะครับ

แจ็คฟีน (พระเอก)

งั้นก็ตามใจเธอเลย

ซินเทียร์ (นายเอก)

//เดินไปนั่ง

แจ็คฟีน (พระเอก)

//นั่ง

แจ็คฟีน (พระเอก)

//มอง

ซินเทียร์ (นายเอก)

//มองกลับ

ซินเทียร์ (นายเอก)

ครับ?

แจ็คฟีน (พระเอก)

ป่าวหรอก

แจ็คฟีน (พระเอก)

นี้ผมขอถามเรื่องส่วนตัวได้มั้ย

ซินเทียร์ (นายเอก)

อืม..ก็ได้ครับ

แจ็คฟีน (พระเอก)

ทำไมถึงมีนํ้านมล่ะ

ซินเทียร์ (นายเอก)

เป็นคุณแม่แล้วน่ะครับ

ซินเทียร์ (นายเอก)

แต่แค่ถูกสามีทิ้งแล้วก็…

ซินเทียร์ (นายเอก)

เขาเอาลูกผมไปด้วย…

ซินเทียร์ (นายเอก)

ไม่มีสิทธิมากพอที่จะรับเลี้ยงเขา

ซินเทียร์ (นายเอก)

แต่ก็ดีแล้วล่ะครับที่ไม่ต้องให้เขามาทุกข์กับผม

แจ็คฟีน (พระเอก)

งั้นหรอ

แจ็คฟีน (พระเอก)

อยากจะได้ลูกคืนมั้ยล่ะ

แจ็คฟีน (พระเอก)

ผมช่วยคุณได้นะ

ซินเทียร์ (นายเอก)

ไม่เป็นไรหรอกครับ

ซินเทียร์ (นายเอก)

ขอบคุณนะครับ//ยิ้มให้

แจ็คฟีน (พระเอก)

//มองด้วยสายตาอบอุ่น

ตัด

จบตอนนี้

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ