เกิดใหม่ในนิยายยูริฯ แชงรักเมียพี่ (14)

⚠️🙊🙉🙈

ณ ห้องนอนในบ้านของจีฮโย

มินะ

อื้ออ แชงแชง...

แชยอง

หอมจัง...

มินะ

อื้อออ

พอประตูห้องปิดลง แชยองก็ดันมินะชิดกับประตูและเขย่งขาขึ้นมาซุกไซร้ซอกคอของมินะอย่างกับว่าไม่ได้เจอกันมานับแรมปี

แชยอง

(ทำไมเตี้ยจังวะ ทำอะไรก็ไม่ได้ดั่งใจเลย)

มินะ

แชงแชง

มินะ

ไปที่เตียงเถอะ...

แชยอง

ค่ะ

เพราะว่าพวกเธอไม่ได้เปิดไฟ ในห้องจึงมีเพียงแสงจันทร์ที่สาดส่องเข้ามาจากทางหน้าต่าง ทั้งสองคนจูบกันอย่างดูดดื่มพลางพากันไปถึงเตียงอย่างรีบร้อน

แชยองปลดเปลื้องเสื้อผ้าที่เกะกะบนตัวของมินะอย่างชำนาญและเริ่มรุกรานซอกคอของคนพี่ทันที

มินะ

อื้ออ พี่ร้อน...

มินะ

แชง เปิดแอร์ก่อนได้มั้ย

แชยอง

...ได้ค่ะ

หลังจากที่แชยองเอื้อมมือคว้ารีโมทแอร์มากดเปิด เสือน้อยผู้หิวกระหายก็ตรงปรี่มาหาเหยื่ออันโอชะทันที

มินะ

แชงแชง...รีบทำสิ

มินะ

รออะไรอยู่

สิ่งที่แชยองเห็นในตอนนี้คือมินะที่ไร้ซึ่งเสื้อผ้าอาภรณ์ใดๆนอนหายใจหอบพลางพร่ำเรียกให้แชยองมาช่วยปลดปล่อยเธอจากความทุกข์ทรมาน

แค่ได้เห็นมินะเป็นแบบนี้ ก็ทำให้อารมณ์ของแชยองพลุ่งพล่านจนถึงขีดสุด

แชยอง

งั้นหนูไม่เกรงใจแล้วนะคะ

ร่างเล็กลากลิ้นเลียต้นคอขาวเนียน ไหปลาร้าและเนินอกสวยพลางใช้มือข้างหนึ่งนวดคลึงก้อนเนื้อเต่งตึงอย่างมันมือ

มือที่ว่างอยู่อีกข้างก็รูดกลีบบางอย่างผ่อนช้าผ่อนเร็วจนคนพี่ร้องครางออกมาไม่หยุดหย่อน

มินะ

อาาา แชง...

มินะ

เริ่มสักทีสิ

มินะ

เอา...เข้าไป...

มินะพูดพลางจับข้อมือของแชยองและยัดเยียดนิ้วของคนน้องเข้าไปในตัวของเธอด้วยตัวเอง

มินะ

อาา...แชงแชง

มินะ

เริ่มทำสักทีสิ

มินะ

พี่ไม่อยากรอแล้ว

แชยอง

พี่มินะ

แชยอง

ไม่นึกเลยว่าพี่เมาแล้วจะเงี่ยนขนาดนี้

แชยอง

โคตรชอบเลย

มินะ

อย่าพูดคำหยาบสิ

มินะ

อ๊ะ อ๊าาา

แชยอง

อยากได้แรงกว่านี้มั้ยคะ

มินะ

แชง...อื้อออ

มินะ

ลึก...มากเลย

มินะล้วงมือเข้าไปในเสื้อของแชยองและจิกข่วนแผ่นหลังเพื่อระบายความเสียวซ่าน ปากก็ร้องครางออกมาลั่นห้อง

แชยอง

พี่มินะ...

แชยอง

ห้องนี้เก็บเสียงรึเปล่าคะ

มินะ

พี่...พี่ไม่รู้

มินะ

อึกก อย่ากัดแรงสิแชงแชง

แชยอง

ก็มันน่ากัดนี่คะ

ในตอนที่พะวงนั่นนี่ แชยองเห็นอกสวยกระเพื่อมไปมาอยู่ตรงหน้า ก็เลยอ้าปากงับทันทีอย่างอดใจไม่ไหว

มินะ

แชง

มินะ

แชงแกล้งพี่อยู่ใช่มั้ย

มินะ

ทำไมไม่ทำให้พี่เสร็จสักที

แชยอง

ค่อยเป็นค่อยไปไม่ดีเหรอคะ

มินะ

อย่าสิ แชง...

มินะ

ทำให้พี่...เสร็จไวๆสิ

มินะ

พี่ทรมานนะคะ

แชยอง

เข้าใจแล้วค่ะ

มินะ

อึกก แบบนั้น...ใช่

มินะ

อีกนิด...

มินะ

แชง...หยุดทำไม

แชยอง

พี่มินะ

แชยอง

พี่จะตามใจหนูจริงๆใช่มั้ย

มินะ

แล้วแชงแชงอยากให้พี่ตามใจอะไร

มินะ

บอกมาสิ อย่าแกล้งให้พี่ค้าง

แชยอง

ตอนนี้พี่เมารึเปล่าคะ

มินะ

ถามแบบนี้ทำไม

แชยอง

หนูอยากแน่ใจว่าพี่ตื่นมาแล้วจะจำได้

มินะ

ก็...ไม่ได้เมามาก

มินะ

ถามแบบนี้หมายความว่าไง

แชยอง

พี่รักพี่แจฮยอนรึเปล่าคะ

แชยอง

พี่รักใครกันแน่

แชยอง

พี่รักหนูรึเปล่าคะ

มินะ

ทำไมจู่ๆก็...

แชยอง

ตอบมาสิคะ

มินะ

...พี่ไม่ได้รักเขา

มินะ

แต่พี่ก็ไม่เสียใจนะ

มินะ

ถ้าไม่มีเขา...

มินะ

พี่ก็คง...ไม่ได้เจอแชงแชง

แชยอง

พี่ตอบไม่ตรงคำถาม

มินะ

พี่ก็ตอบไปแล้วไง

แชยอง

แล้วพี่รักหนูมั้ยคะ

Shogi

(นายท่าน สองคนนั้น...)

Shogi

(เอ่อ ไว้ค่อยบอกละกัน)

Shogi

(กำลังเข้าช่วงสำคัญเรย~)

มินะ

ฟังพี่ให้ดีนะคะ

มินะ

พี่รัก...

กริ๊ง กริ๊ง

แชยอง

(ไอ้ชิบหาย ใครอีกวะ)

Shogi

(มือถือนายท่านแหละ)

มินะ

น่าจะมือถือแชงแชงนะคะ

มินะ

มือถือพี่ยังอยู่ข้างล่างอยู่เลย

แชยองหยิบมือถือออกจากกระเป๋ากางเกงออกมาและดูด้วยความสงสัยว่าใครกันที่โทรมาขัดจังหวะ

แต่พอเห็นชื่อคนที่โทรมาเธอก็กดปุ่มปิดเครื่องและโยนไปอีกฟากของเตียง

มินะ

ใครโทรมาเหรอคะ

แชยอง

คนตายยากค่ะ

แชยอง

อย่าไปสนใจเลย

มินะ

หรือว่า...

แชยอง

ค่ะ

แชยอง

เขาอาจโทรหาพี่ไม่ติด

แชยอง

ก็เลยโทรหาหนูมั้งคะ

มินะ

...

แชยอง

ว่าแต่เมื่อกี้นี้

แชยอง

พี่จะบอกว่ารักใครคะ

มินะ

นี่คือสิ่งที่แชงแชงอยากให้พี่ตามใจเหรอ

แชยอง

...

แชยอง

ช่างเถอะค่ะ

แชยอง

หนูไม่บังคับพี่ให้รักหนูหรอก

แชยอง

ขอโทษที่ยื้อเวลานะคะ

พูดจบแชยองก็กดมินะให้นอนราบพร้อมใช้เทคนิคพิเศษเฉพาะตัวของเธออย่างชำนาญหวังจะให้มินะถึงฝั่งฝันอย่างรวดเร็ว

มินะ

อ๊ะ...ทำไมจู่ๆก็...

มินะ

แชงแชง...

มินะ

อะอื๊อออ...

หลังจากที่รอมาเนิ่นนาน มินะก็เปลี่ยนจากการจิกข่วนมาเป็นการโอบรัดร่างบางที่คร่อมตัวเธอและปลดปล่อยออกมาอย่างสุขสม

พอเสร็จกิจ แชยองก็เอามือออกมาจากตัวของมินะและชันตัวคร่อมเธอไว้อย่างนั้น

มินะ

...แชงแชง

มินะ

เป็นอะไรคะ

มินะเอ่ยถามออกมา แต่แชยองก้มหน้าก้มตา ไม่พูดโต้ตอบอะไร

(ไม่ได้รักเขา แต่ก็ไม่ได้รักฉัน...)

(ไม่ใช่ตัวแทน ไม่ใช่ตัวสำรอง ฉันก็แค่...)

(...แค่ของเล่นยามเหงาเหรอ?)

มินะที่นอนหอบอยู่เบื้องล่างรู้สึกได้ว่ามีน้ำหยดแหมะลงมาบนเนินอกของเธอ

มินะรู้ดี แชยองไม่ใช่คนที่เหงื่อออกง่าย แถมแอร์ก็เย็นฉ่ำขนาดนี้ ไม่มีทางที่คนอย่างแชยองจะเหงื่อออก

นี่เป็นครั้งแรกเลยที่แชยองเก็บอาการเอาไว้ไม่อยู่ต่อหน้ามินะ เธอรู้ดีว่าแชยองแอบร้องไห้หลายครั้งเพราะเธอ

ปกติแล้ว ต่อให้แชยองอึดอัดแค่ไหน เธอก็จะฝืนยิ้มให้มินะโดยทำเหมือนไม่ได้รู้สึกเจ็บปวดอะไรเสมอ

แต่ในครั้งนี้มันต่างออกไป แชยองไม่ได้ฝืนปั้นหน้ายิ้มให้เธอเหมือนทุกครั้ง

มันคงถึงขีดจำกัดของแชยองแล้ว...ถ้าเธอไม่ทำอะไรสักอย่าง เธอต้องเสียคนที่เธอรักที่สุดคนนี้ไปจริงๆ

สุดท้าย...มินะก็ยอมทะลายกำแพงของตัวเองและรวบร่างเล็กที่อยู่ด้านบนเธอมากอดเอาไว้แน่น

มินะ

ฟังพี่ให้ดีนะคะ

มินะ

คนที่พี่รัก...

มินะ

คือแชยองค่ะ

มินะ

พี่ไม่รู้ว่ามันเริ่มขึ้นเมื่อไหร่ และไม่แน่ใจมาตลอด

มินะ

ตอนนี้พี่มั่นใจแล้ว...

มินะ

ได้ยินที่พี่พูดมั้ยคะ

มินะ

พี่รักแชยองค่ะ

แชยอง

...

แชยองไม่พูดอะไร เอาแต่นอนสะอึกสะอื้นอยู่บนตัวของมินะ

แต่ครั้งนี้เป็นน้ำตาแห่งความสุข เพราะนี่คือสิ่งที่เธออยากได้ยินมาตลอด

มินะ

เด็กดี ไม่ร้องนะคะ

มินะ

หลังจากนี้ห้ามร้องแล้วนะ

มินะ

พี่ขอโทษนะคะ...

แชยอง

ฮึกกกก

มินะใช้มือข้างหนึ่งลูบหัวแชยองที่นอนตัวสั่นอยู่บนตัวของเธอ

ส่วนมืออีกข้างจับมือแชยองมาจับไว้หลวมๆและนำมาจูบเบาๆอย่างอ่อนโยน

มินะ

พี่ไม่เคยบอกว่ารัก ไม่ได้แปลว่าไม่รักนะคะ

มินะ

พี่แค่ยังไม่แน่ใจ...

แชยอง

...ค่ะ

แชยอง

ขอบคุณนะคะ

มินะ

หืม

แชยอง

ขอบคุณที่รักหนูนะคะ

มินะ

พี่ก็ขอบคุณเหมือนกัน...

มินะ

ที่แชงแชงอยู่กับพี่มาตลอด

มินะ

พี่ลืมไปเลย...

มินะ

วันนี้แชงแชงเปียกฝนด้วย

มินะ

ไปอาบน้ำก่อนมั้ยคะ

แชยอง

ไม่เอา หนูจะกอดพี่

มินะ

เดี๋ยวก็ไข้ขึ้นอีกหรอก

มินะ

อยากให้พี่อาบให้ก--

แชยอง

ค่ะ

มินะ

ไม่รอให้พี่พูดจบก่อนเลยนะ

แชยอง

พี่มินะ...

แชยอง

ต่อจากนี้เราจะทำไงกันต่อคะ

มินะ

ไม่รู้สิ...

มินะ

ไว้ค่อยคิดละกัน

มินะ

เอาล่ะ เจ้าแมวน้อย

มินะ

ได้เวลาอาบน้ำแล้ว

มินะ

ลุกไหวมั้ยคะ

แชยอง

หนูลุกไหวอยู่แล้ว

แชยอง

พี่ลุกไหวเหรอคะ

มินะ

ไหวสิ

มินะ

จะไม่ไหวได้ไง

มินะ

ลุกขึ้นมาเร็ว พี่จะถอดเสื้อให้

แชยอง

ค่ะ -////-

แชยอง

อ๊ะ ทำอะไรคะ

มินะ

อุ้มไปอาบน้ำไงคะ

แชยอง

หนูเดินเองก็ได้

มินะ

พี่อยากเอาใจแมวน้อยของพี่บ้างไม่ได้เหรอคะ

แชยอง

...แล้วแต่พี่ค่ะ

Shogi

(อะไรเนี่ย ทำไมมันถึงได้ผิดโพแบบนี้ล่ะ-0-)

แชยอง

(ไม่ต้องยุ่ง ไปไหนก็ไป)

Shogi

(ขอรายงานก่อนนะ เดะลืม)

Shogi

(ซาจื่อตุ้บตั้บอยู่บนรถจ้า)

แชยอง

(อืม ดีๆ)

มินะ

แชงแชง แผลเต็มหลังเลย

มินะ

พี่ขอโทษนะคะ...

แชยอง

ห้ะ เอ่อ ไม่เป็นไรค่ะ

แชยอง

แค่พี่มีความสุขก็พอ

มินะ

น้ำร้อนกำลังดีมั้ยคะ

แชยอง

ค่ะ...

มินะ

แสบแผลรึเปล่า สีหน้าไม่ดีเลย

แชยอง

ไม่ค่ะ ไม่เลยสักนิด

มินะ

ฝืนยิ้มขนาดนี้ แสบแผลสินะ

มินะ

คิดว่าพี่ดูไม่ออกเหรอ

แชยอง

(โชกี้ ฉันอยากมีโมเม้นท์ส่วนตัว นายออกไปก่อนได้ปะ)

Shogi

(เห้ยๆ ยังไม่จบๆ คือ...)

Shogi

(...แจฮยอนเจอไดอารี่แล้ว)

Shogi

(อ่านหมดแล้วด้วย)

แชยอง

(ไอ้ชิบหาย)

แชยอง

(แล้วไดอารี่นั่นเขียนไรบ้าง)

Shogi

(ก็เรื่องของแฟนเก่ามินะ)

Shogi

(ผู้หญิงที่ชื่อว่า ยู)

แชยอง

(ไม่ได้มีไรเกี่ยวกับฉันช่ะ)

Shogi

(ถ้าเหมือนต้นฉบับก็ไม่มีนะ)

แชยอง

(แล้วทำไมต้องโทรมาหาฉัน)

แชยอง

(หรือว่ารู้เรื่องฉันกับพี่มินะ?)

Shogi

(ไม่รู้อะ ทักไปถามสิ)

แชยอง

(ไม่ๆ ถ้าเขารู้แล้วทำไมต้องรีบทำงานด่วนที่ต่างประเทศด้วย)

แชยอง

(หรือเพราะหาฉันไม่เจอ)

Shogi

(ใครว่าเขาไปทำงาน)

Shogi

(เขาไปตามหาคนชื่อยู)

แชยอง

(ห้ะ ตามหาทำไม)

แชยอง

(เดี๋ยวนะ...ตามหายู...)

แชยอง

(จองยอนจะมีบทเร๊อะ)

-To be continued-

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ