ผู้ถูกเลือก 2 จุดเริ่มต้น 2

ต่อ

นักบวชปริศนา

ข้าว่าตอนนี้เหลือเวลาไม่มากแล้ว

ลูเครน (พ่อนางเอก)

เราจะทำยังไงให้มีเรียสงบลงได้ล่ะ ท่านนักบวช ตอนนี้เกราะกำบังที่ข้ากับเอมม่าสร้างใกล้จะพังแล้ว

นักบวชปริศนา

ท่านจะต้องสร้างเกราะกำบังที่แข็งแกร่งได้แน่ ท่านคอยสร้างเกาะกำบังไปและดูแลให้ประชาชนของท่านปลอดภัย

นักบวชปริศนา

ส่วนจักรพรรดินีท่านจงนำสร้อยเส้นนี้ไปสวมให้นางแบ้วนางจะสงบลง

ภาพจำลอง

เอมม่าหรือจักรพรรดินีค่อยนำสร้อยไปสวมให้มีเรีย จากนั้นมีเรียก็สลบลงและพลังของเธอก็พลอยหายไปด้วย

เอมม่า (แม่นางเอก)

มีเรียสลบไปเช่นนี้แล้ว เราควรจะทำเยี่ยงไรต่อล่ะท่านนักบวช

นักบวชปริศนา

เราคงต้องให้นางไปอยู่ที่วังคริสตัลแล้วล่ะ

ลูเครน/เอมม่า : ห้ะ วังคริสตัล

ลูเครน (พ่อนางเอก)

แล้วเรื่องการเรียนของนางล่ะ

นักบวชปริศนา

ไม่ต้องห่วงข้าจะคอยดูแลนางและจะคอยเป็นครูให้นางเอง

เอมม่า (แม่นางเอก)

แล้วมีเรี...

นักบวชปริศนา

ไม่ต้องห่วงข้าจะอธิบายให้นางฟังเอง ตอนนี้ไม่มีเวลาแล้ว เราคงต้องส่งนางไปที่นั่นโดยเร็วมิฉะนั้นนางจะเป็นอันตราย

ลูเครน (พ่อนางเอก)

ได้ ข้าจะไปส่งนางเอง

เอมม่า (แม่นางเอก)

ท่านพี่ข้าจะไปด้วย

ลูเครน (พ่อนางเอก)

เจ้าคอยดูแลเทรียอยู่ที่นี่เถอะ

อรีเทรีย (น้องสาวนางเอก)

ไม่ค่ะ ข้าก็จะไป ข้าอยากเห็นหน้าท่านพี่เป็นครั้งสุดท้าย นะเพคะ ท่านพ่อ

ลูเครน (พ่อนางเอก)

เห้อออ งั้นก็ไปกันหมดนี่แหละ

ทุกคนวาร์ปมาที่วังคริสตัล

วังคริสตัล

นักบวชปริศนา

เอาล่ะพวกท่านจะมาที่นี่ได้ก็ต่อเมื่อนางมีอายุครบ 18 ปีบริบูรณ์เท่านั้น

เอมม่า (แม่นางเอก)

ทะ...ทำไมล่ะ ข้าจะมาหานางไม่ได้งั้นหรอ ข้าเป็นแม่นางนะ ฮึก

ลูเครน (พ่อนางเอก)

ไม่เป็นไรนะเอมม่ายังไงมีเรียก็ต้องเข้าใจพวกเรา

อรีเทรีย (น้องสาวนางเอก)

ฮึก ข้าก็มาไม่ได้หรอคะท่านพ่อ ฮือออ

ลูเครน (พ่อนางเอก)

เทรียถ้าไม่ทำแบบนี้พี่ของเจ้าก็จะเป็นอันตรายนะ

อรีเทรีย (น้องสาวนางเอก)

ฮึก กะ...ก้อได้ค่ะ ข้าจะรอวันที่ท่านพี่กลับมาหาพวกเรา

ลูเครน (พ่อนางเอก)

งั้นเรากลับกันเถอะมีเรียจะได้พักผ่อน

อรีเทรีย (น้องสาวนางเอก)

ค่ะ

เอมม่า (แม่นางเอก)

อื้มม

หลายวันผ่านไป

อมีเรีย (นางเอก)

ฮึก ทะ...ทรมานจัง ชะ...ช่วยด้วย

นักบวชปริศนา

อ้าวนังหนูตื่นแล้วเรอะ

อมีเรีย (นางเอก)

ชะ...ช่วยข้าด้วย

นักบวชปริศนา

เจ้าตั้งสติสิ ตั้งสติ

มีเรียทำตามที่นักบวชผู้นั้นบอกเพราะเธอทรมานมาก

อมีเรีย (นางเอก)

ฮึก หะ...หายแล้ว

อมีเรีย (นางเอก)

ที่นี่คือวังคริสตัลงั้นหรอ

อมีเรีย (นางเอก)

ข้ามาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร

อมีเรีย (นางเอก)

ท่านปู่ ท่านคือใครหรือ

นักบวชปริศนา

ใครปู่เจ้าน่ะ ข้าไม่ใช่ปู่เจ้านะ

อมีเรีย (นางเอก)

แต่ข้าจะเรียก

นักบวชปริศนา

เอาเถอะๆแล้วแต่เจ้าเลย

อมีเรีย (นางเอก)

ข้าจะไปหาเทรียนะท่านปู่

นักบวชปริศนา

เดี๋ยว!!

อมีเรีย (นางเอก)

นักบวชปริศนา

เจ้าออกไปไม่ได้

อมีเรีย (นางเอก)

ทำไมล่ะท่านปู่

นักบวชปริศนา

เจ้าจะต้องอยู่ที่นี่จนถึงอายุ 18

อมีเรีย (นางเอก)

ออกไปไหนไม่ได้เลยหรือคะ

นักบวชปริศนา

ใช่

อมีเรีย (นางเอก)

ทะ...ทำไมล่ะ ข้าทำอะไรผิด

อมีเรีย (นางเอก)

ท่านพ่อ ท่านแม่เป็นคนขังข้าไว้ใช่ไหม

อมีเรีย (นางเอก)

ข้าไม่ได้ทำอะไรผิดเลยนะคะ

อมีเรีย (นางเอก)

ข้าแค่อยากช่วยเพราะขนาดท่านแม่มีพลังมากมายมหาศาลยังไม่สามารถกำจัดคนเลวพวกนั้นได้เลย

อมีเรีย (นางเอก)

ละ...แล้วข้าผิดตรงไหน

มีเรียวิ่งเข้าห้องไป

นักบวชปริศนา

ดะ...เดี๋ยวสิ

ห้องของมีเรีย

อมีเรีย (นางเอก)

ฮึก ฮืออออ

อมีเรีย (นางเอก)

ฮืออออ ข้าไม่ได้ผิดอะไรเลยนะ ฮึก ทำไมท่านพ่อกับท่านแม่ทำกับข้าเยี่ยงนี้

นักบวชปริศนา

นี่ นังหนูเจ้าต้องเข้มแข็งนะ

นักบวชปริศนา

พ่อและแม่ของเจ้าไม้ผิด

นักบวชปริศนา

ข้าให้เจ้าได้ร้องไห้ถึงคืนนี้เท่านั้นนะ

นักบวชปริศนา

พรุ่งนี้เจ้าจะต้องเริ่มเรียนแล้ว

อมีเรีย (นางเอก)

ข้าไม่ได้ร้องไห้ซะหน่อย ท่านหูฝาดไปเองรึป่าว

มีเรียตะโกนออกมา

นักบวชปริศนา

หึดีแล้วที่เจ้าไม่แสดงความอ่อนแอให้ใครเห็น

อมีเรีย (นางเอก)

ข้าไม่เคยอ่อนแอ//ตะโกน

นักบวชปริศนา

หึ ข้าว่าเจ้าต้องเปลี่ยนเป็นคนใหม่แล้วล่ะ

อมีเรีย (นางเอก)

ใช่วันพรุ่งนี้ข้าจะเป็นคนที่เย็นชากว่าเดิมข้าจะเก็บความเศร้าเอาไว้ในใจและจะไม่ให้ใครเห็นความอ่อนแอของข้า

นักบวชปริศนา

หึ ทำให้ได้อย่างที่เจ้าพูดเถอะ

อมีเรีย (นางเอก)

ท่านคอยดูเลยท่านปู่

หลังจากวันนั้นมีเรียก็กลายเป็นคนที่เย็นชาและไม่ยอมพูดกับใครมาโดยตลอด

เธอกลายเป็นคนที่ไม่สนโลก และเยือกเย็น

เธอเรียนรู้ได้เร็วมากๆ และเธอก็ยังฉลาดและรู้ทันคนเสมอ

เธอใช้ชีวิตอยู่บนความเยือกเย็น

จนเวลาผ่านไป

คืนวันที่เธอจะอายุ 18

โปรดติดตามตอนต่อไป

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ