เมื่อชั้นเป็นพี่สาวของตะเภาแก้ว-ทอง(ลูกผู้ชายชื่อไกรทอง) **แนะนำให้ดูละครพร้องไปด้วยกับการอ่านนะคะ
1
[มินตรา]
ข้าเจ้าไปหาท่านแม่มาแล้วแต่ข้ายังไม่เจอพวกน้องๆของข้าเลย
[มินตรา]
เจ้าคิดว่าถ้าหากเป็นที่งานวัดเราจะเจอกันหรือไม่
ณีรนุช
เช่นนั้นก็ต้องเจอสิเจ้าคะ
ณีรนุช
ท่านเดินทางมาจากแดนไกลจักอยู่ที่นี่นานหรือไม่เจ้าคะ
[มินตรา]
ข้าก็คงจักอยู่ซักพักใหญ่นั่นแหละ
ณีรนุช
หม่อมชั้นวางชุดไว้ตรงนี้นะเจ้าค่ะท่านหญิง
[มินตรา]
แล้วพวกของที่ชั้นนำกลับมา..ของกินให้เอาไปไว้ในครัวเลยนะ
[มินตรา]
วันนี้เจ้าก็แต่งตัวได้งามเช่นเคยเลยนะ//ยิ้ม
ณีรนุช
ท่านกล่าวเกินไปแล้ว
ณีรนุช
ของพวกนี้ต่างก็เป็นสิ่งที่ท่านมอบให้ทั้งนั้น
ณีรนุช
แล้วอีกอย่างท่านสวยกว่าข้ามากนัก
ณีรนุช
เจ้าค่ะ//หยิบร่มและพัด
ณีรนุช
คนพลุ่งพล่านพอๆกับที่นั่นเลยหนาเจ้าคะ//พัดให้มินตรา
[มินตรา]
แต่ข้าคาดว่าน้องข้าตอนนี้คงอยู่กับตรงที่ประลองมวยตามเช่นเคย
ณีรนุช
เซ้นส์ของท่านยังคงดีเช่นเคยเลยนะเจ้าคะ
[มินตรา]
หากข้ารู้มีหรือเจ้าจักไม่รู้
ณีรนุช
มิเช่นนั้นข้าจักเป็นผู้ติดตามท่านได้เช่นไรเล่าเจ้าคะ
ณีรนุช
ตรงนั้นมีการแสดงกระไรด้วยเจ้าค่ะ
ณีรนุช
ไปดูกันหน่อยหรือไม่เจ้าคะนายหญิง
ณีรนุช
เฮ้อ การแสดงจบพอดีเลยท่าน
ณีรนุช
ข้าเหมือนเห็นน้องของท่านน่ะเจ้าค่ะ//เดินไปตามทาง
[มินตรา]
อาจมิใช่ก็ได้หนา//จับข้อมือ
ณีรนุช
แต่ข้าว่าข้าเห็นจริงๆนะเจ้าค่ะ
[มินตรา]
อย่างไรเราก็ต้องเจอพวกน้องของข้าอยู่ดีไม่เป็นไรหรอกหนา
[มินตรา]
รีบไป//จูงมือ+รีบเดิน
ณีรนุช
เจ้าค่ะๆ//รีบเดินตาม
[มินตรา]
พวกเค้ามิเป็นกระไรมากใช่รึไม่ดูเถิด
ณีรนุช
ไม่เป็นอันใดมากเจ้าค่ะนายหญิง
[มินตรา]
แต่คงจักเสียขวัญมิน้อย
[มินตรา]
เพราะงั้นเจ้าถอยมาเถิด
[มินตรา]
ข้ามิเป็นอันใดดอก
ณีรนุช
เจ้าค่ะ..//ถอยออกมา
[มินตรา]
ผีเสื้อมนต์ตรา//แผ่วเบา
มีผีเสื้อปรากฏออกมา2ตัวและบินไปเกาะทั้งสองคน
ทั้งสองคนค่อยๆเริ่มได้สติ
[มินตรา]
ไปกันเถอะหมดหน้าที่ของเราแล้ว
ตปก ญ
1:มีมวยริมน้ำด้วยล่ะ
ตปก ญ
2:งั้นรึถ้างั้นรีบไปเถิด
ณีรนุช
ไปดูกันดีหรือไม่เจ้าคะ
[มินตรา]
น้องของข้าคงอยู่ที่นั่น
ทั้งสองคนเดินกันไปคุยกันไปเรื่อยๆ
[มินตรา]
เจ้าถือทั้งร่มทั้งพัดคงจักรุงรังน่าดู
[มินตรา]
เอาพัดมาให้ข้าเถิด
ณีรนุช
มันเป็นหน้าที่ของข้า
ณีรนุช
ข้าเองก็ทำหน้าที่เช่นนี้ให้ท่านมาแต่ไหนแต่ไรแล้วให้ข้าทำเถิดเจ้าค่ะ
[มินตรา]
ไม่เป็นไรเอามาเถิด
ณีรนุช
นายหญิงท่านเนี่ยดื้อดึงเสียจริง
[มินตรา]
หากข้าอยากกินพวกขนมเจ้าจักได้ถือให้ข้าได้อย่างไรเล่า
ณีรนุช
แต่อาหารที่นี่คงไม่ถูกปากท่านนักนะเจ้าคะ
[มินตรา]
เราเองก็ไม่ได้เลือกกินอยู่แล้วเพราะงั้นมิเป็นไรหรอก
[มินตรา]
เจ้าเองก็ทำขนมและอาหารให้ข้ากินออกจักบ่อย
[มินตรา]
เจ้าทำให้ข้ากินตามเช่นเคยก็ได้
[มินตรา]
ข..ขอประทานโทษด้วยเจ้าค่ะ//ค่อยๆทรงตัวเอง
ณีรนุช
ไม่เป็นอันใดใช่หรือไม่เจ้าคะ!?//จับประคองหลัง
ณีรนุช
//หันไปพูดใส่หน้าอีกฝ่าย
ณีรนุช
เจ้ากล้าดีอย่างไรถึงได้มาแตะต้องนายหญิงของเรากัน!
[มินตรา]
หากเค้ามิจับข้าเอาไว้เช่นนั้นข้าก็คงล้มแล้ว
[มินตรา]
เพราะงั้นอย่าต่อว่าเค้าเลย
[มินตรา]
เพราะงั้นข้าต้องขอโทษแทนคนของข้าด้วยนะเจ้าคะ
ชาละวัน:ร่างมนุษย์
(ง..งดงามนัก)//ยืนเหม่อลอย
ณีรนุช
รีบไปกันเถอะท่านหญิง//จูงมือ+รีบเดินออกไป
[มินตรา]
ช้าหน่อยเถิดณีรนุช//เดินตาม
ชาละวัน:ร่างมนุษย์
//มองตาม
ชาละวัน:ร่างมนุษย์
ความงามไร้ที่ติ..
กุมภีร์
ท่านจะเดินไปไหนขอรับ
ชาละวัน:ร่างมนุษย์
ก็ตามนางไปสิ
[มินตรา]
พวกเค้าคงไม่ตามมาหรอกเจ้าหยุดเดินเถิด
ณีรนุช
ขอโทษด้วยเจ้าค่ะ//หยุด
ณีรนุช
ข้าไม่ถูกชะตากับพวกมัน
ณีรนุช
พวกมันควรได้รับบทเรียนที่มาแตะต้องท่าน
[มินตรา]
เค้าแค่พยุงไม่ให้ข้าล้มเพียงเท่านั้นเองเจ้าอย่าคิดมากเลย//ยิ้ม
ณีรนุช
แต่ท่านไม่กลัวว่ามันจักลงมือกับท่านหรือเจ้าคะ
ณีรนุช
ถ้าหากพวกมันแตะต้องท่านแม้แต่ปลายเส้นผมข้าจักเล่นงานพวกมันให้ไม่เหลือชิ้นดีเลย
[มินตรา]
ตกลงว่าเจ้าชวนข้าไปดูมวยจริงๆหรือป่าวนี่
[มินตรา]
ดึงข้าออกมาเสียไกลเชียว
ณีรนุช
งั้นเราค่อยไปดูก็ได้เจ้าค่ะ
ณีรนุช
หาอะไรทานกันก่อนดีกว่า
[มินตรา]
อีกพักนึงค่อยไปดูก็ได้
ณีรนุช
นั่นแหละเจ้าค่ะ//ยิ้มร่า
ชาละวัน:ร่างมนุษย์
นางหายไปไหนแล้ว!?
ชาละวัน:ร่างมนุษย์
เพราะพวกเจ้า
ชาละวัน:ร่างมนุษย์
ทำให้ข้าคราดกับนาง!
กุมภีร์
ข..ขออภัยด้วยขอรับ
กุมภา
แต่ข้าได้ยินชาวบ้านพูดว่ามีมวยริมน้ำ
กุมภา
พวกนางอาจจะอยู่ที่นั่นก็ได้ขอรับ
ชาละวัน:ร่างมนุษย์
งั้นรออะไรอยู่เล่า!
ชาละวัน:ร่างมนุษย์
//เดินไป
![[มินตรา]](https://up-pic.mangatoon.mobi/contribute/fiction/5211250/avatar/24503002/1665852233063.jpeg-s200webp?sign=536dd09ce6ac51dba0fcc1ad6816fc54&t=6750ed00)
Comments