ข้าคือเทพแห่งสงครามและความตาย
ตอนที่ 2 ป่าที่แปลกประหลาด
หวังอี้(ตอนเด็ก)
อึก//ฝันร้าย
หวังอี้(ตอนเด็ก)
//เริ่มมีเหงื่อ
หวังอี้(ตอนเด็ก)
//สะดุ้งตื่น
หยางซืออี้(ตอนเด็ก)
//เข้ามาพอดี
หยางซืออี้(ตอนเด็ก)
เจ้าฝันร้ายรึ//เดินไปหา
หยางซืออี้(ตอนเด็ก)
เจ้าเป็นอย่างไรบ้าง
หวังอี้(ตอนเด็ก)
ไม่เป็นไร
หยางซืออี้(ตอนเด็ก)
อืม..ดีที่เจ้าไม่เป็นไร
หยางซืออี้(ตอนเด็ก)
นี่อาหารเช้า
หยางซืออี้(ตอนเด็ก)
วันนี้ข้าจะไปเก็บของป่า
เจ้าก็นอนพักผ่อนด้วยหละ
หวังอี้(ตอนเด็ก)
//ตื่นขึ้นมา
หวังอี้(ตอนเด็ก)
//นั่งสมาธิ
หวังอี้(ตอนเด็ก)
//พลังเริ่มฟื้นฟู
หวังอี้(ตอนเด็ก)
//แผลหายสนิท
หวังอี้(ตอนเด็ก)
(นี่ผ่านไปครึ่งชั่วยามได้แล้ว เหตุใดเขายังไม่กลับมาอีก)
หวังอี้(ตอนเด็ก)
(ยังวางใจไม่ได้)
หวังอี้(ตอนเด็ก)
(ข้าคงต้องตรวจสอบดู)
หวังอี้(ตอนเด็ก)
เนตรกระจกสะท้อน//
เบิกเนตร
หยางซืออี้(ตอนเด็ก)
เอ๊ะ..ข้าจำได้ว่าข้าเดินผ่านทางนี้ไปแล้วมิใช่รึ
หยางซืออี้(ตอนเด็ก)
(บรรยากาศที่นี่ไม่ชอบมาพากล ต้องมีอะไรแน่)
หยางซืออี้(ตอนเด็ก)
ลองทำสัญลักษณ์ไว้แล้วกัน
หยางซืออี้(ตอนเด็ก)
//เดินไปตามทาง
หวังอี้(ตอนเด็ก)
(ที่นี่คือป่าอะไรกันแน่ บรรยากาศและสภาพแวดล้อมโดยรอบช่างแปลกประหลาด)//เห็นป่าที่มีหมอกหนาและมีกลิ่นอายที่น่ากลัว
หวังอี้(ตอนเด็ก)
(ต้องมีอะไรเกิดขึ้นเป็นแน่)
Comments