การเกิดใหม่ของเว่ยอิง (ปรมาจารย์ลัทธิมาร) ความจริง

ต่อจากตอนที่แล้ว

หลานวังจี(หานกวนจวิน+หลานจ้าน+พระเอก)

//อึ้ง+ตกใจ

ที่อึ้งและตกใจเพราะอะไรนะหรอ

เพราะในกระดาษแผ่นนั้นบันทึกเรื่องราวของเว่ยอู๋เซี่ยนอยู่มากมายเล่าได้เป็นฉากๆเลยก็ว่าได้ทั้งตอนที่เว่ยอู๋เซี่ยนยอมมอบจินตานให้เจียงเฉิงทำให้ต้องมุ่งฝึกวิชามารทั้งตอนที่บุกไปช่วยคนตระกูลเวินตอนที่พยายามทำลายตราพยัคฆ์ทมิฬไหนจะตอนที่เสี่ยงชีวิตไปช่วยหลานจ้านกับหลานซีเฉินอีกจนได้รับบาดเจ็บสาหัส

และเรื่องราวต่างๆของเว่ยอู๋เซี่ยนอีกมายมายที่ทำแต่ความดี

ในกระดาษนั้นมันบันทึกเรื่องราวต่างๆของเว่ยอู๋เซียนบวกกับความทรงจำต่างๆด้วยในกระดาษแผ่นนั้นบันทึกไว้หมดเลย

ไม่ว่าจะเป็นตอนที่เศร้าเสียใจขนาดไหนตอนที่ยิ้มตอนที่ดีใจตอนที่ทุกข์กระดาษแผ่นนั้นบันทึกไว้หมด

ถังเซี่ยน (พระเจ้าสูงสุด)

อิงเอ๋อฝากบอกสิ่งนี้กับพวกเจ้าทั้งหลายด้วย

ถังเซี่ยน (พระเจ้าสูงสุด)

ข้าไม่เคยคิดที่จะฆ่าใครโดยไม่มีเหตุผลแต่ถ้าข้าฝึกวิชามารแล้วได้ช่วยชีวิตคนอื่นข้าก็ไม่คิดเสียใจเลยสักนิดหากสิ่งที่นำมาซึ้งรอยยิ้มของพวกเจ้าข้าพร้อมที่จะทำทุกอย่างแม้กระทั้งฆ่าตัวเองแต่มีสิ่งหนึ่งที่ข้าอยากทำให้สำเร็จให้ได้นั้นคือการใช้วิชาเซียนที่มีอยู่น้อยนิดของข้าฟื้นฟูคนตายที่ดีนั้นให้กลับมาอีกครั้งแม้ข้าจะรู้ว่ามันต้องแลกกับดวงจิตของข้าเองแต่ข้าก็ไม่นึกเสียใจหรอกเพราะว่าข้าทำได้เพียงเท่านี้จริงๆและแม้มันจะเป็นคาถาต้องห้ามที่ผิดกฎของสวรรค์ก็ตามแต่ข้าก็พร้อมรับโทษนั้นแต่เพียงผู้เดียว

เว่ยอู๋เซี่ยน(เว่ยอิง+นายเอก)

ข้าไม่เคยคิดที่จะฆ่าใครโดยไม่มีเหตุผลแต่ถ้าข้าฝึกวิชามารแล้วได้ช่วยชีวิตคนอื่นข้าก็ไม่คิดเสียใจเลยสักนิดหากสิ่งที่นำมาซึ้งรอยยิ้มของพวกเจ้าข้าพร้อมที่จะทำทุกอย่างแม้กระทั้งฆ่าตัวเองแต่มีสิ่งหนึ่งที่ข้าอยากทำให้สำเร็จให้ได้นั้นคือการใช้วิชาเซียนที่มีอยู่น้อยนิดของข้าฟื้นฟูคนตายที่ดีนั้นให้กลับมาอีกครั้งแม้ข้าจะรู้ว่ามันต้องแลกกับดวงจิตของข้าแต่ข้าก็ไม่นึกเสียใจหรอกเพราะว่าข้าทำได้เพียงเท่านี้จริงๆและแม้มันเป็นคาถาต้องห้ามที่ผิดกฎของสวรรค์ก็ตามแต่ข้าก็พร้อมรับโทษนั้นแต่เพียงผู้เดียว //ภาพซ้อน

ถังเซี่ยน (พระเจ้าสูงสุด)

ซึ้งถึงแม้ว่าข้าอาจจะไม่ได้ไปผุดไปเกิดก็ตามแต่ข้าก็ดีใจนะที่ข้าได้อยู่กับพวกเจ้าทุกคนข้าพร้อมที่จะรับชะตากรรมทุกอย่างของข้าเองแล้วข้ามีเพียงไว้เท่านี้ลาก่อนทุกคนที่ข้ารัก

เว่ยอู๋เซี่ยน(เว่ยอิง+นายเอก)

หลานวังจี(หานกวนจวิน+หลานจ้าน+พระเอก)

อึก(นี่ข้าทำอะไรลงไป)

เจียงหวั่นอิ๋น (เจียงเฉิง)

(นี่ข้าทำอะไรลงไปข้าเป็นแบบนี้ไปได้เยียงไร)

เจียงเหยียนหลี่

ฮึก ฮึก อาเซี่ยน //ร้องไห้+ซบอกจินจื่อเซวียน

จินจื่อเซวียน (จินจื่อ)

เว่ยอู๋เซี่ยนเจ้า //กลั่นน้ำตา

เนี่ยหมิงเจวี๋ย

ข้าขอขอบคุณคุณชายเว่ยมากเลยเป็นความใจกล้าจริงๆที่ตัดสินใจเช่นนี้

อวี๋จื่อเยวียน (ฮู่หยินเจียง)

เว่ยอิง //น้ำตาไหล+กอดเจียงเฟิงเหมียน

เจียงเฟิงเหมียน

อาอิงไปสบายแล้วเจ้าไม่ร้องเถอะนะที่รัก //ปลอบอวี๋จื่อเยวียน

จินหรูหรัน(จินหลิง)

ท่านพ่อท่านแม่ //จะร้องไห้+เดินไปหาผู้เป็นบิดามารดาของตน

หลานซือจุย

//น้ำตาคลอ

หลานซือจุย

คุณชายเว่ย

จินจื่อเซวียน (จินจื่อ)

จินหลิง //เดินไปกอดจินหลิง+พยายามกลั่นน้ำตา

เจียงเหยียนหลี่

จินหลิง //เดินไปกอดจินหลิง+ร้องไห้

จินหรูหรัน(จินหลิง)

ท่านพ่อท่านแม่คุณอาเขาไปแล้วหรอครับ //ร้องไห้ในอ้อมกอดผู้เป็นบิดามารดา

ถังเซี่ยน (พระเจ้าสูงสุด)

ข้าก็ไม่อยากจะขัดความเศร้าหรอกนะ

ถังเซี่ยน (พระเจ้าสูงสุด)

แต่ข้าต้องพาอาอิงกลับไปแล้ว

เจียงเหยียนหลี่

คุณจะพาอาเซี่ยนไปไหน

ถังเซี่ยน (พระเจ้าสูงสุด)

ไปในที่ๆเขาควรอยู่

ถังเซี่ยน (พระเจ้าสูงสุด)

ที่ๆมีแค่พวกข้าส่วนพวกเจ้าจะไม่มีอยู่ในความทรงจำอาอิงตลอดไป

ถังเซี่ยน (พระเจ้าสูงสุด)

การอัญเชิญดวงวิญญาณมันไม่ใช่เรื่องง่ายๆนักและยิ่งการชุบชีวิตยิ่งไม่ต้องพูดถึงแต่อิงเอ๋อเป็นพระชายาของข้าเพราะฉะนั้นข้าจึงเป็นคนที่สำคัญต่ออิงเอ๋อเป็นอย่างมากและการจะชุบชีวิตอิงเอ๋อคือต้องลบความทรงจำของพวกเจ้าออกไปให้หมดแล้วใส่ความทรงจำใหม่เข้าไปแทน

ถังเซี่ยน (พระเจ้าสูงสุด)

เข้าใจรึยัง

ถังเซี่ยน (พระเจ้าสูงสุด)

งั้นข้าจะพาอิงเอ๋อไปแล้วนะ //กำลังจะเดินออกไปข้างนอก