[Fic Solo Leveling] จักรพรรดิเงาเกิดใหม่
บทนำ (1)
[ฟุฟุ]
อาจมีบางคนเอือมระอาแล้ว แฮะๆ
[ฟุฟุ]
คือ พึ่งคิดพล็อตใหม่ได้สดๆร้อนๆเลย
[ฟุฟุ]
ไม่อยากเปิดเรื่องใหม่ก็มาแก้ไขเรื่องเก่าเอา
[ฟุฟุ]
อ่านเนื้อเรื่องคร่าวๆได้ที่เรื่องย่อในหน้าหลักเลย
[ฟุฟุ]
เรื่องนี้จินอูเป็นนายเอกนะคะ
[ฟุฟุ]
แล้วก็ ชื่อ Song jinwoo เราขอใช้เป็น ซองจินวู นะคะ
[ฟุฟุ]
woo มันอ่านได้ทั้ง อ และ ว แต่เราจะขอใช้ วู
[ฟุฟุ]
จะได้คล้ายกันกับชื่อ ซองแจวอน
[ฟุฟุ]
ซองแจวอน
ซองจินวู
ค่อยดูเป็นพี่น้องขึ้นมาหน่อย
หลังการใช้จอกแห่งสังสาระ หลังการกลับมาจัดการเหล่าจักรพรรดิในช่องว่างมิติ
ซองจินอูมีชีวิตอยู่อย่างยาวนานบนโลกที่ครอบครัว คนรักและคนรุ้จักค่อยๆตายจากไปทีละน้อยตามกาลเวลาที่ผันผ่านไป
จนสุดท้ายก็ไม่เหลือใคร เขานั่งหลับไปบนบัลลังก์ในราชวังที่เหล่าทหารเงาของเขาสร้างไว้บนเกาะส่วนตัวแห่งหนึ่ง
เมื่อตื่นมาอีกทีเขาก็มาอยู่ในโรงพยาบาลและมีร่างกายที่หดเล็กลง ที่นั่นเขาได้พบกับพี่ชายของเขา ซองแจวอน
ภายหลังเขาก็ตระหนักได้ว่า ที่ๆเขาอยู่ในปัจจุบันนั้นเป็นโลกอื่นที่สถานการณ์คล้ายคลึงกันและยังมีหอคอย? อยู่ด้วย
ความทรงจำในโลกเดิมของเขาก็ค่อยๆเลือนหายไปทีละน้อยโดยที่เขาก็ไม่รู้ตัว
จักรพรรดิเงาความจำเสื่อมจะสามารถอยู่บนโลกใบใหม่อย่างมีความสุขหรือไม่?
[ซองจินอู]
//ยืดตัวตรง.เอนหลังพิงพนัก
[เบรุ]
//ถังไอสกรีมหลุดมือ
ทหารเงานับล้าน ทั้งพวกที่อยู่ในเงาทั้งพวกที่ออกมาด้านนอกและกระจายตัวไปทั่วเกาะ ทั้งหมดก็ตกอยู่ในความสับสน กระวนกระวายและความอลหม่านทันที
ราวกับหายไปในอากาศและว่างเปล่า
เหลือทิ้งไว้เพียงเกาะรกร้างที่ยังคงมีพระราชวังสีหม่นอันว่างเปล่าและใหญ่โต
สสารสีดำปรากฏขึ้นและแผ่ขยายปกครองทั่วทั้งเกาะในเวลาอันรวดเร็ว
สสารสีดำที่ครอบคลุมไปทั่วทั้งเกาะแล้วหดเล็กลงและหายไป
ที่นั่นเหลือเพียงน่านน้ำมหาสมุทร ว่างเปล่าราวกับเกาะแห่งนั้นไม่เคยมีอยู่มาก่อน
ณ โรงพยาบาลที่ไหนสักแห่ง
ชายหนุ่มร่างสูงแข็งแรงวัย20กลางๆ ผมสีดำ ใบหน้าหล่อเหลา กำลังกอบกุมมือนุ่มนิ่มของเด็กหนุ่มที่ใบหน้าคล้ายกันถึง10/10ส่วน ที่นอนไม่ได้สติอยู่บนเตียง
ทั้งตัวเต็มไปด้วยผ้าพันแผล
ชายหนุ่มเหมือนพึมพัมด้วยคำพูดที่ชัดเจนราวกับอยู่ในภวังค์
🔱[ซองแจวอน]🔱
ฮยองให้เงินนายไม่พอหรอ
ฮยอง -พี่ชาย (สำหรับผู้ชาย)
อปป้า -พี่ชาย (สำหรับผู้หญิง)
🔱[ซองแจวอน]🔱
ทำไมนายไม่เชื่อฟังพี่
🔱[ซองแจวอน]🔱
พี่อยากให้นายมีชีวิตที่สุขสบายโดยไม่ต้องทำอะไรเลย
🔱[ซองแจวอน]🔱
นายทำให้พี่ไม่ได้หรอ
🔱[ซองแจวอน]🔱
ทำไมนายถึงเอาแต่ดิ้นรนจะเป็นฮันเตอร์หรือไม่ก็เพลเยอร์
🔱[ซองแจวอน]🔱
//ยกมือขยี้ผมตัวเองอย่างแรง
ผมสีดำราวกับหมึกเสียทรงและปกลงบนใบหน้าของเขาบางส่วน
ดวงตาสีเทาเหมือนกับพ่อและน้องชายของเขาเปลี่ยนเป็นสีม่วง
อย่างไรก็ตาม ในวินาทีต่อมา เมื่อเขามองไปยังน้องชายของเขาที่ยังไม่ได้สติ ใบหน้าที่บึ้งตึงของเขาก็อ่อนลง
🔱[ซองแจวอน]🔱
หือ? //หันมอง
เปลือกตาบางสีมุกของคนบนเตียงขยับเล็กน้อย
⚜️[ซองจินวู]⚜️
//ย่นคิ้ว
ทันทีที่เขาริเริ่มที่จะขยับตัวหรือต้องการเปลี่ยนท่านอน
คิ้วของเขาขมวดด้วยความเจ็บปวดที่เสียดแทงไปทั่วร่างกาย
สิ่งนี้สร้างความงุนงงให้เขาไม่น้อย
⚜️[ซองจินวู]⚜️
(เกิดอะไรขึ้น..)
⚜️[ซองจินวู]⚜️
(ก่อนหน้านี้ฉันแค่นอนหลับบนบัลลังก์..)
⚜️[ซองจินวู]⚜️
(ทำไมมันเจ็บปวดแบบนี้) //ขมวดคิ้วหนัก
⚜️[ซองจินวู]⚜️
(ไม่สิ สิ่งนี้ไม่ถูกต้อง..)
เขาตระหนักได้มานานแล้วว่าตัวเขาที่กลายเป็นจักรพรรดิเงาเต็มตัวนั้นเป็นอมตะ ตั้งแต่ครอบครัว คนรู้จัก คนรัก น้องสาวหรือแม้แต่หลานของเขาเติบโตขึ้นตามกาลเวลาและตายจากไปตามกาลเวลา เขาอยู่คนเดียวบนเกาะร้างกับพวกทหารเป็นเวลานาน
แต่ตอนนี้ ความเจ็บปวดทั่วทั้งร่างดูเหมือนจะทวีคูณ
ทันใดนั้น ฝ่ามือหนาแข็งแรงและหยาบก้านเต็มไปด้วยร่องรอยของการต่อสู้ก็กอบกุมมือและใบหน้าของเขาราวกับปลอบโยน
นิ้วจิ้มมาบนหว่างคิ้วของเขาและลูบวนเวียนเบาๆราวกับกลัวว่าเขาอาจจะช้ำได้หากออกแรงมากเกินไป
⚜️[ซองจินวู]⚜️
(ใครน่ะ..) //พยายามลืมตา
หลังความพยายาม3-4ครั้ง ในที่สุดเขาก็ลืมตาได้สำเร็จ
ปรากฏเงาร่างมหึมาทาบทับลงมาบนตัวเขา
เส้นผมสีดำสนิท ดวงตาคมเฉี่ยว นัยน์ตาสีเทาที่ดูเหมือนจะเรืองแสงสีม่วงจางๆ
เขาคิดว่าเขาอาจจะบ้าไปแล้วที่เห็นตัวเองอยู่ตรงหน้าตัวเอง
เขาถึงกับคิดว่าตัวเขากำลังส่องกระจก
แต่ถ้าสังเกตดูดีๆ จะเห็นความแตกต่างเล็กน้อย ใบหน้าที่มีความคมสันมากกว่า ร่างกายกำยำกว่า
เพียงแต่ว่ามันเป็นเวลานานที่ตัวเขาไม่ได้ส่องกระจกหรือใส่ใจในรูปลักษณ์ของตัวเอง เขาจึงไม่เห็นข้อแตกต่างนั้น
แต่เมื่อคนตรงหน้าขยับปากพูด จินอูก็ตกตะลึงยิ่งกว่าเดิม
______________________________
Comments
55555โคตรเบียวสัสๆ🤫🧏
.....ก็ปกติอยู่แล้วครับ~(ติดตามเรื่องอื่นบ่อยจนชินล่ะครับ5555+)
2023-01-08
3
𝕿𝖍𝖆𝖕𝖆𝖓𝖔𝖓☂
ขอเเบบจบสักเรื่องได้มั้ย555.
2023-01-07
1