ตอนที่1.งานเเต่งที่ไม่มีความสุข

07:00น.

วันนี้เเล้วสินะวันที่ฉันจะต้องก้าวเดินออกจากบ้านของตัวเอง ต้องย้ายไปอยู่กับคนอื่นที่ฉันยังงงๆกับความรู้สึกเพราะฉันไม่มีสิทธิเลือกเอง ฉันพูดในใจพรางเงยหน้าหันไปมองข้างนอกที่มีผู้คนมากมายกำลังสนุกสนานกัน

"คุณมิลินค่ะ

ฉันหันไปตามเสียงเรียกของใครบางคน

"ค่ะ มิลินพร้อมเเล้ว

"คุณโอเคมั้ยคะ

ฉันยิ้มพรางพยักหน้าก่อนจะยืนขึ้นอย่างสง่ากับชุดที่ฉันสวมอยู่ ชุดสีขาวนวลกระโปรงยาวปรักด้วยลายลูกไม้บางๆ ในมือฉันถือช่อดอกไม้สีฟ้าเเซมดอกสีขาว

"เดี๋ยว! เอานี้ไปใส่ซะ เดี๋ยวแขกในงานจะว่าฉันได้

"นี้มัน...

ฉันมองกล่องสีเเดงสามกล่องที่เต็มไปด้วยเครื่องเพชรที่เปล่งประกายระยิบระยับเมื่อมันกระทบเข้ากับเเสงไฟในห้อง นั้นสินะถ้าในตัวฉันไม่มีอะไรคงจะไม่มีค่าเเละไม่มีราคาใดๆ คุณพ่อก็เเค่อยากมีหน้ามีตาท่านก็บังคับในสิ่งที่ฉันไม่ต้องการมันอยู่เเล้ว ชีวิตฉันตั้งเเต่ที่คุณเเม่ตายไปก็อยู่ภายใต้การบังคับของคุณพ่อมาโดยตลอด

จริงๆวันนี้มันคงจะดีสำหรับฉันเเล้วล่ะที่จะได้หนีความทุกข์นี้ไปให้พ้นๆสักที จะได้เริ่มต้นชีวิตใหม่ถึงคนๆนั้นเขาจะไม่เต็มใจใช้ชีวิตทั้งหมดกับฉันก็เถอะ

"ออกไปได้เเล้ว มา

คุณพ่อเรียกฉันเสียงเเข็งยกมือที่ลวงกระเป๋าออกมาจัดทางให้ฉันควงเเขน

ไม่นานฉันกับคุณพ่อก็เดินลงบันไดมาอยู่ภายในงานที่ทุกคนจับตาจ้องมองมาที่ฉัน ฉันฝืนยิ้มพร้อมกันน้ำตาที่เริ่มไหล ฉันพยายามกลั้นมันไว้

อือวันนี้พยายามหน่อยนะ"มิลิน"

"สวยจังเลยค่ะพี่ลิน..

เสียงน้องสาวคนล่ะเเม่เอ่ยชมฉันด้วยท่าทีที่ฝืนๆ

"....

ฉันไม่ตอบอะไร เพราะฉันรู้สึกผิดกับสิ่งที่ฉันทำอยู่ตอนนี้ คนที่ยืนตรงนี้มันควรเป็นเธอไม่ใช่ฉัน ฉันมอง"ไอริน"ด้วยแววตาที่หม่นหมอง ก่อนจะหันไปสะดุดตาเข้ากับชายหนุ่มที่ใส่ชุดสูตรสีขาวใบหน้าที่หล่อเหลาสายตาของเขาเฉียบคม รูปร่างสัดส่วนเข้ารูปพอดีเขาดูสง่ากว่าชายหนุ่มทุกคนเป็นผู้ชายที่ผู้หญิงอยากจะได้มาอยู่เคียงข้าง ใช่เขาคือเจ้าบ่าวของฉันในวันนี้"วินเนอร์"ประธานบริษัทยักษ์ใหญ่ผู้ถือหุ้นรวมกับบริษัทคุณเเม่ของฉัน เจ้าของแบรนด์ชื่อดังมากมากเนื่องจากเทคโนโลยีที่ล้ำสมัย.

"ไปรับน้องสิวิน

คุณย่าที่ยืนข้างๆเอ่ยกระชิบ

"ครับ

วินเนอร์ตอบเพียงคำสั้นๆก่อนจะเดินมามารับตัวฉัน เขาก็คงข่มอารมณ์ของตัวเองไม่เเพ้กันเมื่อดูจากสีหน้าเขาที่ดูเคร่งขรึม เขาคงฝืนตัวเองมาก

21:00น.

บ้าน เตชะวงศ์

หลังจากเสร็จจากงานเเต่งที่บ้านฉัน ฉันก็ย้ายมาอยู่ที่บ้านเตชะวงศ์อย่างเป็นทางการ ทุกคนดูจะต้อนรับฉันเป็นอย่างดียกเว้นคุณเเม่ของวินเนอร์เเละสาวใช้คนสนิท ที่ทำหน้าเมินเฉยใส่ฉันจนฉันไม่กล้าที่จะสบตา

"มิลินเป็นยังไงบ้างลูก เหนื่อยมั้ย

คุณย่านั่งลงก่อนจะหันมาถามฉันด้วยสีหน้าที่ห่วงใย

"ไม่ค่ะคุณย่า

"อือๆ ดีเเล้วเดี๋ยวย่าก็จะกลับเเล้วนะ วินน้องพึ่งเข้ามาอยู่ที่นี้คงแปลกที่แปลกถิ่น ดูเเลน้องดีๆนะลูก หนักนิดเบาหน่อยก็อภัย มิลินด้วยนะเด็กดี

ฉันยิ้มให้คุณย่าด้วยน้ำตาที่คลอเอาตรงๆฉันยังไม่อยากให้คุณย่ากลับเลย ฉันกลัวกลัวทุกอย่างรอบตัว คุณย่าคือคนที่ฉันไว้ใจมากๆเลยตอนนี้

"เเม่กลับเลยมั้ย เดี๋ยวฉันบอกให้คนเอารถมารอให้

เเม่พี่วินเนอร์พูดขึ้น

"อือๆย่ากลับเเล้วนะหลานๆ

"มาค่ะคุณเเม่ ฉันช่วย

ีีทันทีที่คุณเเม่เเละคุณย่าลุกออกไปบรรยากาศก็ตกอยู่ในความเงียบ ฉันกำลังจะเอ่ยอะไรบางอย่างยังไม่ทันที่จะอ้าปาก เขาก็ลุกขึ้นเเล้วเดินขึ้นห้องไป

"ฉันจะทำยังไงดี ทุกอย่างมันกดดันเหลือเกิน

"ไม่ต้องทำอะไร ในเมื่อมาอยู่ที่นี้ได้เเล้วก็อย่าทำตัวให้สูงส่งเพราะเธอก็เเค่คนใช่คนหนึ่งเท่านั้น

ฉันหันไปตามเสียงที่พูด

"คุณเเม่....

ท่านพูดจบก็เดินขึ้นห้องทันที คนใช้งั้นหรออือทุกคนคงเกียจฉันมากเลยสินะทำไมกันเรื่องมันถึงได้เป็นเเบบนี้คืนนั้นมันเกิดอะไรขึ้น ไม่เพียงแม้เเต่คุณเเม่จะไม่ชอบฉันเเต่วินเนอร์พี่ชายที่เคยเเสนดีของฉันกลายเป็นคนละคนภายในชั่วข้ามคืนเขากลายเป็นอีกคนที่ฉันเเทบจะไม่รู้จัก....

......โปรดติดตามตอนต่อไปขอบคุณค่ะ.........

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***