Wanna Be An Idol ผมจะเป็นไอดอล
บทนำ
ผมพูดไม่ออกเมื่อได้รู้ความจริงทุกอย่าง แต่ถึงอย่างนั้นก็ไม่ได้รู้สึกว่ามันหนักหนาสักเท่าไหร่ เพราะผมคิดอยู่แล้วว่าต้องเป็นเธอ
อธิปร่างเก่า
ว่าแล้วว่าต้องเป็นเธอ
ผู้จัดการ
ดีใจที่ยังคิดถึงฉันนะ
ผมมองเธอด้วยสายตาเย็นชา ถ้าไม่ติดว่าผมถูกมัดติดกับเก้าอี้ ผมคงวิ่งเข้าไปจัดการเธอแล้ว
อธิปร่างเก่า
เธอมันน่าสมเพช
ชายคนหนึ่งตบลงบนใบหน้าของผม ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าพวกมันเป็นคนของนังดอกบัวขาว ‘หลี่ย่าหลิน’
คุณหนูผู้‘สูงศักดิ์’ที่ใฝ่ฝันอยากเข้าวงการบันเทิง
ทั้งที่ตระกูลหลี่เป็นแค่ตระกูลชั้นรอง แต่เธอกลับกำจัดเหล่าดาราหรือใครก็ตามที่เธอคิดว่าขวางทางเธอไปหลายต่อหลายคน
อธิปร่างเก่า
ตระกูลหลี่ติดสินบนไปเท่าไหร่ล่ะ
อธิปร่างเก่า
เธอถึงได้ทำได้ถึงขนาดนี้
ผมโดนตบอีกครั้ง แต่ผมกลับไม่รู้สึกเจ็บปวดเลยสักนิด มุมปากผมยกขึ้นแล้วยิ้มเยาะเธอ
นังหมาบ้ามีสีหน้าโกรธจัดเลยล่ะ ทุเรศชะมัด
ผู้จัดการ
หุบปากของแกไปอธิป
อธิปร่างเก่า
มันจ่ายให้เท่าไหร่ล่ะ
อธิปร่างเก่า
คุณผู้จัดการแสนดีถึงปกป้องถึงขนาดนี้
อธิปร่างเก่า
หรือว่าจะเป็น...
ผู้จัดการของผมเดินเข้ามาแล้วตบใบหน้าของผมเต็มแรง แต่จะทำยังไงก็ทำไปเถอะ ผมไม่สนอยู่แล้ว
ผู้จัดการ
แกมันเป็นตัวขวางทางเจริญของคนอื่นซะจริง
ผมยิ้มเยาะให้กับคำพูดนั้น
คนอื่นที่ว่าคงหมายถึงหลี่ย่าหลินน่ะสิ อยากจะหัวเราะออกมาให้ฟันร่วงหมดปาก แค่เพราะผมกำลังอยู่ในช่วงขาขึ้นก็เลยขวางทางเธอหรอ?
ถ้าเธอมีฝีมือเธอก็ไม่จำเป็นต้องกลัวผมด้วยซ้ำ
ผู้จัดการ
ฉันจะไม่พูดพล่ามอีกแล้ว
อธิปร่างเก่า
กลัวจะเหมือนในละครที่ตัวร้ายพูดมากจนพรเอกมาช่วยนางเอกทันหรอ?
ผู้จัดการ
หุบปากแกไปได้แล้ว
ผู้จัดการ
ฉันฟังแกพูดพล่ามมาตั้งนานแล้ว
ผู้จัดการ
ถึงเวลาจะต้องส่งแกกลับบ้านเก่าซะที
ผู้จัดการ
จัดการมันได้แล้ว
ผมแค่นหัวเราะออกมา แล้วมองดูชายฉกรรย์หลายคนรุมล้อม ผมหลับตาและยินยอมรับความเจ็บปวดที่เกิดขึ้น ไม่ส่งเสียง และไม่ร้องให้พวกมันเห็น
พวกมันซ้อมผมจนผมเจ็บไปทั้งร่างกาย สติพร่าเลือนจนจับใจความไม่ได้ สิ่งสุดท้ายที่ผมเห็นก่อนสติจะดับหายไป คือเงาดำสองร่างที่ยืนมองด้วยความเวทนา
Comments