นิทานของปีศาจ1​
NovelToon

ทุกอย่างมันเริ่มขึ้นแล้ว

เคนจิ(ตอนเด็ก)​
เคนจิ(ตอนเด็ก)​
พี่ฮะๆ
คีร่า(ตอนเด็ก)​
คีร่า(ตอนเด็ก)​
อืม
เคนจิ(ตอนเด็ก)​
เคนจิ(ตอนเด็ก)​
ตื่นได้แล้ว
คีร่า(ตอนเด็ก)​
คีร่า(ตอนเด็ก)​
แปปนึงได้ไหม
เคนจิ(ตอนเด็ก)​
เคนจิ(ตอนเด็ก)​
คุณแม่บอกให้มาปลุกพี่นะรีบตื่นสิ
คีร่าสดุ้งตื่นทันทีที่ได้ยินว่าใครให้มาปลุก
เคนจิ(ตอนเด็ก)​
เคนจิ(ตอนเด็ก)​
รีบๆตื่นนะ
เคนจิพูดแล้วออกไปจากห้อง
คีร่านิ่งเงียบทันทีเพราะว่าไม่อยากออกไปจากห้องเพราะเรื่องเมื่อคืน
คีร่า(ตอนเด็ก)​
คีร่า(ตอนเด็ก)​
มะ.. แม่หรอ
คีร่าพูดแล้วกำผ้าห่ม
คีร่า(ตอนเด็ก)​
คีร่า(ตอนเด็ก)​
ฮึก..
คีร่า(ตอนเด็ก)​
คีร่า(ตอนเด็ก)​
แม่อยากจะฆ่าพวกเรา..
คีร่าสะอื้นแล้วก้มหน้า
เธอยังเด็กมากไม่สามารถรับความรู้สึกนี้ได้จึงทำได้แต่ร้องไห้
คีร่า(ตอนเด็ก)​
คีร่า(ตอนเด็ก)​
เคนจิ.. แม่จะฆ่าเคนจิ
คีร่ามองไปที่ประตู
คีร่า(ตอนเด็ก)​
คีร่า(ตอนเด็ก)​
พ่อบอกว่าจะต้องฆ่าพวกเราภายในสามวัน
คีร่าปาดน้ำตา
คีร่า(ตอนเด็ก)​
คีร่า(ตอนเด็ก)​
ฉันจะพาเคนจิออกไปจากที่นี่! ให้ได้้!
"นี่พี่! รีบลงมาสินานแล้วนะ"
เคนจิเรียก
คีร่า(ตอนเด็ก)​
คีร่า(ตอนเด็ก)​
ดะ.. เดี๋ยวฉันลงไป
คีร่าตะโกนกลับไป
ตึกๆ
แม่?
แม่?
อ้าวมาแล้วหรอจ๊ะมาช้าจังเลยลูกมาสิมากินข้าวมันจะเย็นเอานะ
คีร่า(ตอนเด็ก)​
คีร่า(ตอนเด็ก)​
คะ.. ครับ
แม่?
แม่?
อ้าวทำไมตาแดงลูกร้องไห้หรอลูกแม่
คีร่า(ตอนเด็ก)​
คีร่า(ตอนเด็ก)​
พอดีว่าฝันร้าย​นะครับ
เคนจิ(ตอนเด็ก)​
เคนจิ(ตอนเด็ก)​
ฝันร้าย?
คีร่า(ตอนเด็ก)​
คีร่า(ตอนเด็ก)​
อืม
แม่?
แม่?
ช่างเถอะจ๊ะกินข้าวเถอะนะ
ผ่านไปสักพักคีร่าก็กินข้าวเสร็จ​
คีร่า(ตอนเด็ก)​
คีร่า(ตอนเด็ก)​
นี่เคนจิไปเล่นกันเถอะ
เคนจิ(ตอนเด็ก)​
เคนจิ(ตอนเด็ก)​
อืม!
คีร่าจับมือเคนจิเเล้วเดินไปที่ห้อง
กึก!
เคนจิ(ตอนเด็ก)​
เคนจิ(ตอนเด็ก)​
พี่ฮะ? พี่ล็อกประตูท-
เคนจิ(ตอนเด็ก)​
เคนจิ(ตอนเด็ก)​
อ้ะ!
คีร่า(ตอนเด็ก)​
คีร่า(ตอนเด็ก)​
ฮึก!..
เคนจิ(ตอนเด็ก)​
เคนจิ(ตอนเด็ก)​
พะ.. พี่ร้องไห้ทำไม
คีร่า(ตอนเด็ก)​
คีร่า(ตอนเด็ก)​
พี่กลัว..
เคนจิ(ตอนเด็ก)​
เคนจิ(ตอนเด็ก)​
กลัว?
คีร่า(ตอนเด็ก)​
คีร่า(ตอนเด็ก)​
กลัวเคนจิจะหายไป
เคนจิ(ตอนเด็ก)​
เคนจิ(ตอนเด็ก)​
ผมจะหายไป?
คีร่า(ตอนเด็ก)​
คีร่า(ตอนเด็ก)​
ฮึก..
เคนจิมองหน้าคีร่า
เคนจิ(ตอนเด็ก)​
เคนจิ(ตอนเด็ก)​
พี่มีอะไรจะพูดหรือเปล่า
คีร่า(ตอนเด็ก)​
คีร่า(ตอนเด็ก)​
แต่พี่กลัวว่าเคนจิจะรับไม่ได้..
เคนจิ(ตอนเด็ก)​
เคนจิ(ตอนเด็ก)​
พี่พูดมาเถอะฮะ
คีร่าเงียบไปสักพักแล้วพูดด้วยเสียงที่สั่น
คีร่า(ตอนเด็ก)​
คีร่า(ตอนเด็ก)​
มะ.. แม่
เคนจิ(ตอนเด็ก)​
เคนจิ(ตอนเด็ก)​
แม่?
คีร่า(ตอนเด็ก)​
คีร่า(ตอนเด็ก)​
แม่จะฆ่าพวกเรา..
เคนจิตกใจอย่างมากกับคำพูดของคีร่า
เคนจิ(ตอนเด็ก)​
เคนจิ(ตอนเด็ก)​
อย่ามาโกหกกันนะ!
คีร่า(ตอนเด็ก)​
คีร่า(ตอนเด็ก)​
ฉะ.. ฉันไม่ได้โกหก
เคนจิ(ตอนเด็ก)​
เคนจิ(ตอนเด็ก)​
เธอโกหกแม่ดีกับพวกเรามาตลอด!
คีร่า(ตอนเด็ก)​
คีร่า(ตอนเด็ก)​
แต่ว่-
เคนจิ(ตอนเด็ก)​
เคนจิ(ตอนเด็ก)​
หยุดพูดซะแม่ไม่มีวันฆ่าพวกเราแน่อย่ามาโกหก!
เคนจิผลักคีร่าทำให้คีร่าหัวชนขอบเตียงจนเลือดออก
คีร่ารู้สึกเจ็บที่หัวจึงลองจับที่หน้าผาก​ดู
คีร่า(ตอนเด็ก)​
คีร่า(ตอนเด็ก)​
ละ.. เลือด
เคนจิ(ตอนเด็ก)​
เคนจิ(ตอนเด็ก)​
คะ... คีร่า!
เคนจิ(ตอนเด็ก)​
เคนจิ(ตอนเด็ก)​
ฉะ.. ฉันขอโทษ​ฉันไม่ได้ตั้งใจ
คีร่าตื่นตกใจอย่างมากที่เลือดออกทำให้เธอเป็นลมไป
เคนจิ(ตอนเด็ก)​
เคนจิ(ตอนเด็ก)​
คีร่า!
นั้นคือเสียงสุดท้ายที่ได้ยินก่อนจะเป็นลมไป

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***

บทที่แล้ว

มันไม่ใช่เรื่องจริงใช่ไหม
เลือกตอน
บทที่แล้ว
บทต่อไป
เลือกตอน

อัพเดทถึงตอนที่ 3

กกาวน์โหลดทันที

ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
กกาวน์โหลดทันที

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
NovelToon NovelToon