เซียนและมารเป็นปรปักษ์

มุ่งหน้าสู่สมรภูมิ

เว่ยหลง(บุตรชายคนรอง)

อือ

เว่ยเหิง(บุตรชายคนที่ 3)

แง้

เว่ยอู๋เซี่ยน(ประมุขหุบเขามารลึกลับ)

อ๊ะ

เว่ยอู๋เซี่ยน(ประมุขหุบเขามารลึกลับ)

อาหลง

เว่ยอู๋เซี่ยน(ประมุขหุบเขามารลึกลับ)

อาเหิง

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***

บทที่แล้ว

ร่องรอยอาชา

บทต่อไป

ประจันหน้า

ฮอต

Comments

น้องด๋องชอบผู้ชายหล่อชื่อบาเบล

น้องด๋องชอบผู้ชายหล่อชื่อบาเบล

รู้สึงเสวสันหลังแปลกๆนะ

2024-03-31

  0

นิ่งไว้ อาจจะไม่ใช่ก็ได้

นิ่งไว้ อาจจะไม่ใช่ก็ได้

พอได้ยินคำนี้รู้สึกไม่ดีเลย

2022-11-22

  0

เว่ยอู๋เซี่ยน{ปรมาจารย์อีหลิง}

เว่ยอู๋เซี่ยน{ปรมาจารย์อีหลิง}

ไม่น้าาาาาาาาาาาาาาาา

2022-03-09

  1

ทั้งหมด

   

เลือกตอน



อัพเดทถึงตอนที่ 365

ทะเลเขียวคราม

เม็ดทรายขาวโพลน

เหมือนดั่งเป็นนิรันดร์

กระบี่แต้มแต่ง

สีประทับตรึง

ชะตาจึงผันเวียน

ฟ้าดินไพศาล

ร่วมดื่มเถิดหนา

ฟันฝ่าคลื่นลม

ทั้งทุกข์และสุข

แม้ภายหลังจะ

ผันแปรพันหมื่น

ไม่เสียใจ

ล้ำลึกรู้สึก

รักชังล้นเอ่อ

ฝังความลุ่มหลง...ลง

ฟ้าดินกว้างใหญ่

ทะเลรักกราด

คิดคำนึงถึง...ใคร

ผืนดินเพียงฝัน

กระบี่ดั่งรุ้ง

ไม่หวาดผวา

ไม่เห็นต้องหวั่น

จะดีจะร้าย

ข้ายินดีรับ...แบกไว้

ไม่ว่ามี

ขวากหนามแหลมคม

หมื่นพัน

อนาคตข้าวางไว้

ข้างท่านแล้ว

คิดจนผนึก

ด้วยจุมพิตจรด

เริ่มต้นแห่งไหน

สิ้นลงที่ใด

เพียงเท่านั้น

อุ่นหยดน้ำตา

หยาดริน

ต่อให้มีพายุโถมยากหยุดยั้ง

ท่านยังเป็นดั่ง

ลมวสันต์โอบล้อม

ถ้อยรักล้วนจบ

ด้วยริมฝีปาก

ท่านคือจุดหมาย

ที่ข้าฝันฝาก

อึดใจนั้นมีชั่วนิรันดร์

อยู่จริง

ยินยอมมีศัตรู

ทั่วทั้ง...แดนดิน

เพลงห้วงฝันสกาว

เซียนเล่อ

ยามรุ่งเรือง

บ้านเมือง

ประกายแวววาว

วิหคถลาบิน

ลงมาเป็นชายชุดขาว

ปลิวบุปผา

พริ้วลมใบหน้าหยก

เผยเรื่องราว

เป็นเหตุลาง

ท้าโบราณประเพณี

คืนสงัด

ซ่อนเร้น

เช่นมรกต

แววตา

ผีเสื้อเงินระบำ

แสงพราวดุจ

ดาวดารา

กลางป่าเขา

เขานำก้าวตาม

กระซิบเสียงแผ่วเบา

อาบแสงจันทรา

นวลสกาว

ไม่กริ่งเกรงอันตราย

กระบี่บุปผาร่ายรำ

ล้อมทั่วสะพานอี้เนี่ยน

ต้านกฎเกณฑ์

ค้านธรรมเนียม

พื้นดินสะเทือนถึงฟ้า

กาลล่วงสิ่งล้วน

ย่อมเปลี่ยนผัน

ดาวเคลื่อนคล้อยไป

หนึ่งบุปผาและหนึ่งกระบี่

หนึ่งใจเพื่อผองชน

วิบัติเขาไท่ชาง

ต้นเหตุการเสื่อมสลาย

กำแพงเมือง

นครบ้านเรือน

ต้องพังทลาย

โรคภัยไฟสงคราม

พรากใบหน้างาม

หายจากไป

ปริศนายากเกินแก้ไข

อู่หมิงปรากฏตัวมา

ปลิวหมอกพรมไม้

บนสะพานอี้เนี่ยน

กาลอันล้ำค่าแปรเปลี่ยน

เหนือแดนดินอัศจรรย์

เมฆาเปิด

ฟ้ากระจ่างใส

ฝุ่นดินร่วงโรย

หนึ่งคนใต้ฝนโปรย

คะนึงเพียงไม้อันงดงาม

เฝ้าคอยคนแสนไกล

วอนต่อโคมที่ลอยไป

แม้นใครประณามเยาะเย้ย

ละอดีตทิ้ง

ให้ดอกไม้ผลิบานเช่นเคย

หนึ่งบุปผาและหนึ่งกระบี่

เพียงเราไม่พรากเลย

จะสวรรค์หรือโลกา

ให้เงาเราสอง

ข้างเคียง

เพลงหนึ่งบุปผาหนึ่งกระบี่

ฉินสะดัง

กลางหมอกหนา

กาลเวลา

ผันเลยไป

เทียนจื่อเซียว

คลายโศกศัลย์

ดั่งเมามาย

ใต้จันทรา

เฝ้าดีดฉิน

ครวญใคร่ถาม

พลางรับรู้เรื่อง

เรื่องอันละมุน

แต่กาลนั้น

ช่างเร่งเร้า

ไม่รั้งรอ

ชั่วชีวิต

ยังเฝ้าคอย

ให้เจ้านั้น

กลับหันมองมา

พ้นนิทรา

จากนี้ไม่ยอมห่างกาย

เป็นดั่งฝัน

คะนึงหา

วันเก่านั้นที่กูซู

จะถนอม

จะถนอม

วันเหล่านั้น

แนบเอาไว้ข้างในไม่เลือน

ปราถนาเพียงกุมมือ

อีกสักครา

ขอบรรเลง

เพลงเพื่อเจ้าที่กลับมา

พ้นนิทรา

จากนี้ไม่ยอมห่างกาย

เพลงริษยาเมฆา

เสียงเพลงขลุ่ย

ร้าวอารมณ์

แผ่วผ่านลม

เนิ่นนาน

พัดพา

ความหวังวันวาน

ผิดถูกนั้น

ดั่งฝันในยามนิทรา

เกียรติยศ

ถ้อยคำติชม

ดุจดั่งสายลม

กลับเสียดเเทง

กรีดลึกสุดใจ

บรรเลงฉินผ่าน

ธาราผาชัน

ด้วยสายสัมพันธ์

ที่ไม่มีวันเสื่อมคลาย

ทุกข์สุขครั้งเยาว์

เมามาย

ใต้จันทรา

แสนอาวรณ์

ก่อนจะฝืน

ก้าวข้ามไป

ด้วยจิตใจมั่นคง

ด้วยบทเพลง

เราสอง

ขับขาน

เพลงไร้พันธนาการ

ฝ่าเปลวเพลิง

สู้สงคราม

หาญและองอาจ

หมื่นศาสตราไสว

เหล่ากองพัน

กู่ก้องชัย

ดุจสายฟ้า

ฟาดไกล

หน้าไม้กลยิงสูง

เกียรติศักดิ์ศรี

อันเทิดทูน

ทิ้งและมุ่งสู่

สมรภูมิ

หนึ่งสตรี

ผู้อาจหาญ

เช่นธารภูผา

อดีตยินแว่วเสียง

ผ้าไหมทอถัก

บัดนี้รอนแรมไกลห่าง

ค่ำคืนใช่หลับไหล

เฝ้าระวังภัย

ไม่คิดอดสู

ใบหน้า

เหน็ดเหนื่อย

โฉมอาบธุลีฝุ่น

กฎเกณฑ์

แผ่นดินนี้

ไม่จำนน

ออกเพลงกระบี่

สวมเกราะ

และมุ่งไป

ด้วยใจอาจหาญ

เดินทาง

ก้าวข้ามหุบเขา

ย่ำเท้าลง

บนทรายขาว

ไร้เงา

ร่องรอยอาชา

มุ่งหน้าสู่สมรภูมิ

ประจันหน้า

ราตรีเผชิญศัตรู

จรดดาบขึ้นสูง

หาญและองอาจ

หนึ่งศาสตราไสว

ทันทีที่หวนคืน

พลันเข้าเฝ้า

พลันเข้าเฝ้า

องค์จักรพรรดิสูงส่ง

เชิดชูความอาจหาญ

เชิดชูความอาจหาญ

กระนั้นนางไม่อาจรับเอาไว้

กลับคืนยังถิ่นฐาน

ทรงหลังอาชา

คาดเรือนเกศา

แล้วมุ่งไป

หยิบจอกสุรา

พร้อมเอ่ย

ทั้งอวยชัย

แด่เหล่าสหาย

แลไพร่ฟ้า

ต่างแร้นแค้น

ปักษีร่ำโศกา

พสุธาแห้งแล้ง

ตรวนดินแดน

ด้วยสงคราม

ผืนธงโรยรา

ดาบเจ้าถอนปิ่นลง

หยิบเกราะรบ

ขึ้นสวมองค์

หัวใจมั่นคง

โทสะมอดลง

ไม่หวั่นเกรง

แม้สิ้นลม

มุ่งหน้าไร้กลัว

เพลงวีรสตรี

หยาดฝนจากฟากฟ้า

ร่วงหล่นเหนือพสุธา

คลื่นน้ำแผ่เมื่อยาม

กระทบพื้นชลธี

นำถ้อยคำห่วงหา

จากใจผู้ปรารถนา

ผ่านพัดไป

ให้ถึงหทัยท่านนั้น

แว่วเสียงราตรีร่ายมนต์

แผ่วเบาเลื่อนลอย

ภาพฝันจองจำหัวใจวังเวง

ตราบค่ำคืนเพียงข้าเดียวดาย

มองจ้องม่านหมอกเลือนลาง

พร่างพราวแสงจากจันทร์

ปรารถนาแค่ท่านเพียงผู้เดียว

ดวงฤทัยไม่สามารถ

ปันรักไปให้ใครอื่น

มือเอื้อมคว้าคำนึงหา

ท่านเพียงเท่านั้น

ดุจสายธารความต้องการ

อันไพศาล

ยลแย้มกลีบบุปผา

ร่วงหล่น ณ ฝั่งธารา

เรียงลิขิตเรื่องราว

ให้เราโศกศัลย์

โลกนี้สรรค์ความลึกล้ำ

ยากเกินคาดการณ์

อ้างว้างปรวนแปร

มิมีแน่นอน

ตราบค่ำคืนเพียงข้าเดียวดาย

รวมผนวกภาพมายา

ภวังค์คิดดิ้นรน

แม้สิ้นแรงกายา

ชีพสลายมลายมอดไป

จะน้อมกายยอมรับ

ไม่ว่าสิ่งใด

เพลงคีตาแห่งเกาะไกลฝั่ง

ฝันถึงยาม

ลมพัดพา

บุปผาโปรยปราย

ภาพวันวาน

ภาพวันวาน

ที่ได้เคยหลงลืม

ลวงใจโทษชะตากรรม

จมดิ่งลึกล้ำลวงตน

ลืมเลือนคำ

จดจำสิ่ง

ที่สูญเปล่า

จารึกคำ

ละเมอเพ้อพร่ำ

คำสัญญา

ผูกพันเกินลบเลือน

กฎแห่งดินฟ้าแจ้งใจ

ยากฝืนใช่คล้อยตาม

บุพเพชักพา

แต่รักไร้วาสนา

ขอเฝ้าฝัน

ว่าเคยได้สัมผัสรัก

ซึ่งกันและกันสักครา

เร้นระทมเลือนลาง

ติดแต้มตรึง

ไม่จางหาย

โหยหาจน

รานร้าวใจ

แม้กล้าเก่ง

กลับกลายอ่อนล้า

ยั่งยืนตราบ

ธาราไหลริน

สิ้นกาลผ่านปี

ให้ได้พบรัก

แม้น้ำตาอุ่น

หยาดต้องธุลี

ขอเจ้าเคียงคืนวัน

ฤาท่องโลกาหาเปรียบ

รสระทมบ่มทุกดินฟ้า

เวียนหมุนไม่อาจหลีกหนี

รักคือผิดคือภัย

ชะตานี้มิอาจพ้น

เสียงละมุน

กรุ่นกำจายกล่อม

ม่านเมฆา

กลั่นจากหยดน้ำตา

ผ่านกาลรุ่งโรจน์โรยรา

อ้อนวอนต่อทั้งเทพมาร

เกิดดับละวาง

แต่รักยึดรั้งยากไข

ขอตะวันจันทรา

ไม่ลับดินฟ้า

รักไม่ด้อยค่าอีกครา

วาดห้วงฝัน

ไร้สีรอเจ้า

เข้ามาแต้มแต่ง

รักนิรันดร์

ไม่สัญญา

ว่าจะมอบ

เพียงสุขชั่วฟ้า

สลักหิน

ชะตาสองเรา

หวังรักไม่เลือน

ฟื้นห้วงฝันเหลือเพียง

จารึกเหนือเขนย

เพลงคนเคียงหมอน

อดีตของหลานปั๋งอิง

อดีตของหลานปั๋วอิง2

อดีตของหลานปั๋วอิง3

รักษา

งานมงคล

พิเศษ1

พิเศษ2

พิเศษ3

พิเศษ4

พิเศษ5

อธิบาย

กกาวน์โหลดทันที

ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย

กกาวน์โหลดทันที



โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี



เซียนและมารเป็นปรปักษ์

มุ่งหน้าสู่สมรภูมิ

ไปแอพอ่านฟรี

$0 เพื่อปลดล็อก

เปิดประตูต่างภพ

เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!

NovelToon

NovelToon