SOUL ESCAPE | คนหนีวิญญาณ
รร.คุไส
ทุกคนเคยเชื่อเรื่องวิญญาณก็หรือเปล่า...?
นิยายแชทเรื่องนี้ มีการบรรยายเนื้อหา การฆ่าตัวตาย การฆาตกรรม และการทารุณกรรมต่างๆ ผู้มีอายุต่ำกว่า15ปี ควรได้รับคำแนะนำจากผู้ปกครอง เรื่องนี้เป็นแนวสยองขวัญ ไม่เหมาะกับคนขวัญอ่อน
นักเรียนชาย
วันนี้มีเด็กใหม่มาว่ะ
นักเรียนชาย
จริงสิ อยู่ห้องเราด้วย
นายน์
ผมชื่อ นายน์นะครับ ฝากตัวด้วยนะครับ//ยิ้ม
เซน
นายน่ะ มาคุยกับฉันหน่อย
เซน
นายออกไปจากโรงเรียนนี้ซะ อย่าหาว่าฉันไม่เตือน//กระซิบ
นายน์
[ทำไม...บรรยากาศของห้อง...ถึงได้เยือกเย็นแบบนี้นะ]
ครู
วันนี้อาจารย์จะให้พวกเธอทุกคน
ครู
แกล้งเด็กใหม่//แสยะยิ้ม
นายน์
[รอยยิ้มนั่น...มันอะไรกัน?]
นายน์
[คิดไปเองหรือเปล่า...]
ครู
วันนี้เราจะมาเรียนวิชา€$€$€$€$€$€$€$€$€√$€$$£¢π√กันนะจ๊ะ😊
ทั้งหมดก็เรียนกันอย่างสงบ
นายน์
[โรงอาหารเงียบจัง...]
นักเรียนหญิง
เนย: นายคือเด็กใหม่ที่อยู่ห้องม.3/9ใช่ไหม?
นักเรียนหญิง
เนย: ฉันอยากจะบอกว่าห้องนั้นน่ะ....
นักเรียนชาย
พี: เนย...ถ้าเธอพูดรู้ไหมว่าจะเกิดอะไรขึ้น?
นักเรียนหญิง
เนย:ขอโทษนะเด็กใหม่ ฉันไม่สามารถพูดได้//ลุกออกจากเก้าอี้
นายน์
ม...หมายความว่าไง...
นักเรียนหญิง
เนย: นายชื่ออะไร?
นักเรียนหญิง
เนย: นาย วันนี้นายต้องกลับบ้านก่อน17:00นะ และอย่าไปทางตึกพละ ล่ะ ฉันไปก่อนนะ
???
คุณใช่ คุณ พีระ คาทอน ไหมครับ?
นายน์
มีอะไรหรือเปล่าครับ?
???
คืนนี้มีเรียนวิชาเคมีคาบดึกใช่ไหมครับ?
???
ห้ามมาที่นี่เด็ดขาดนะครับ ให้โดดเรียนไปเลย
???
เอาเป็นว่าอย่ามาเลยครับ เพื่อความปลอดภัยของคุณเอง
???
พกเครื่องรางนี่ติดตัวไว้ด้วยนะครับ
นายน์
ค...ครับ?//รับมาอย่างงง
นายน์
[ค...คนนี้เป็นใครกันแน่...]
???
แล้วก็...ถ้าเกิดอะไรขึ้นติดต่อผมมาได้เลยนะ หรือไปหาผมที่โรงเรียน ข้างๆได้เลยนะครับ ส่วนบ้านของผม อยู่ใกล้ๆกับหอพักของคุณนั่นแหละ ร้านขายของ...
???
//เดินออกไปจากโรงอาหาร
นายน์
มีโรงเรียนข้างๆด้วยเหรอ?
นักเรียนชาย
พี: ฉันขอเตือนนายอย่าไปยุ่งกับคนๆนั้นเด็ดขาด//มองแรง
นักเรียนชาย
พี: ฟังที่ฉันบอกก็พอ
ครู
เอาล่ะ ขอให้ทุกคนกลับบ้านอย่างปลอดภัยนะจ๊ะ~
นายน์
[อ๊ะ เรื่องเรียนเวลา16:30พอดีเลย รีบกลับบ้านดีกว่า]
นายน์
[นี่ก็พึ่งสี่โมงเย็นเอง ทำไม...]
นายน์
[อย่าคิดมากน่าาา...]//ตบหน้าตัวเอง
นายน์
//กำลังจะเปิดประตูเดินออกไป
เซน
นายอย่าหลงเชื่อคำพูดของพีและคนอื่นๆล่ะ นอกจากเนย กับมิเสะ สองคนนั้นเชื่อถือได้
เซน
และ...คนที่คุยกับนายวันนี้
เซน
นายจงเชื่อเขาซะ มันจะดีกับตัวนายเอง//เดินเข้าไปในอาคาร
เซน
และถ้าเป็นไปได้...นายจงพามิเสะกับเนย ออกไปจากโรงเรียนนี้ซะ
เซน
ฉันไม่สามารถออกจากโรงเรียนนี้ได้น่ะสิ//เดินหายไป
นายน์
[หมายความว่าอะไรกัน...]
นายน์
[ที่ว่า...ออกจากโรงเรียนนี้ไม่ได้น่ะ]
มิเสะ
เรารีบออกไปจากที่นี่กันเถอะครับ อาคารนี้มันอันตราย
มิเสะ
กลับบ้านปลอดภัยนะ//ยิ้ม
นายน์
แล้วนาย...ไม่กลับบ้านเหรอ?
มิเสะ
ฉ...ฉันมีงานต้องทำน่ะ นายกลับไปก่อนเลย
???
ขอโทษที่ให้รอช้านะครับ//ยิ้ม
นายน์
เราไปคุยกันตรงอื่นเถอะครับ
???
มาเข้าประเด็นเลยเถอะครับ
นายน์
วันแรกที่ผมเข้าไปในโรงเรียนนั้น ทุกอย่างเงียบมาก แถมทุกคนก็ไม่ออกมาเข้าแถวกัน พอเข้าไปในห้องเรียนบรรยากาศในห้องก็เปลี่ยนไป มีเพียงไม่กี่คนมาคนกับผม ส่วนครูก็ยิ้มแปลกๆ ผมเลยคิดว่าผมคงคิดไปเอง ต่อมา ตอนกำลังกลับบ้าน คนที่ชื่อเซน ก็มาบอกว่า "อย่าหลงเชื่อคำพูดของพีและคนอื่นๆ นอกจากเนยกับมิเสะ" และเขาก็พูดอีกว่า "ถ้าเป็นไปได้ นายจงพามิเสะกับเนยออกไปจากโรงเรียนนี้ซะ" น่ะครับ
นายน์
ผมถามเขาว่า..."แล้วคุณล่ะ?"
เขาก็ตอบกลับมาว่า"ฉันน่ะเหรอ? ฉันไม่สามารถออกจากโรงเรียนนี้ได้น่ะสิ"
นายน์
เป็นเพื่อนห้องข้างๆผมครับ
นายน์
เขาเป็นลูกครึ่งญี่ปุ่นครับ
ชื่อ 'อามายะ มิเสะ' ครับ
???
ทางที่ดี คุณควรใส่พระไปด้วยนะครับ
???
อ๊ะ...ได้เวลาเรียนวิชา ปราบมารแล้วสิ
???
2://เดินตาม+หันมามองแรงใส่นายน์
ตปก.ช
พ่อนายน์: มีอะไรเหรอนายน์
ตปก.ช
พ่อนายน์: มีสิ จะเอาไปทำอะไรเหรอ?
นายน์
ผมจะใส่ไปโรงเรียนพรุ่งนี้ครับ
ตปก.ญ
แม่นายน์: แต่...ผอ.ไม่ให้ใส่ไปนะลูก
ตปก.ช
พ่อนายน์: พ่อไม่ห้ามลูกหรอกนะ...แต่ระวังผอ.คนนั้นไว้ล่ะ พ่อว่าเขาแปลกๆ
ตปก.ญ
แม่นายน์: แม่อยากให้ลูกย้ายโรงเรียนจัง...//กุบขมับ
A:
คุณนายน์ พรุ่งนี้ผมจะไปหาที่โรงเรียนคุไสนะครับ
นายน์
นายน์:
มากี่โมงเหรอครับ?
A:
พักเที่ยงก็แล้วกันครับ
นายน์
นายน์:
งั้น...ตามนี้ครับ
นักเรียนหญิง
เนย: นายน์...
มิเสะ
นายใส่...พระมาเหรอ...
นายน์
ห้องถึงมีแต่...เถาวัลย์ล่ะ ครั้งก่อนก็ปกติดีหนิ...
นักเรียนหญิง
เนย: ฮึก ฉันยังไม่อยากคอหักตายนะ ฮืออ//สั่นกลัว
นักเรียนชาย
พี: มีผู้ฝ่าฝืนกฏ
นักเรียนชาย
พี: มันต้องตายสถานเดียว
นักเรียนชาย
พี: //หัวค่อยๆหลุดออกจากตัว
นักเรียนหญิง
เนย: กรี๊ดด!!
มิเสะ
น..หนีเร็ว!!//จุงมือทั้งสองหนี
มิเสะ
นายน์ ถ้าถึงหน้าประตูรั้วแล้วนายต้องหนีไปเลยนะ
มิเสะ
พวกเราถูกกักขังอยู่ที่มาตั้งม.1แล้ว เราออกไปไม่ได้ เพราะโรงเรียนนี้ถูกสาป ทุกคนที่อยู่ที่นี่เป็นวิญญาณ พวกที่ถูกขังรับไม่ได้เลยตายกันหมด
มิเสะ
แต่ยังมีเซนที่คอยปกป้องพวกเรา
นักเรียนหญิง
เนย: เซนน่ะ เป็นดวงจิตที่ถูกขังในโรงเรียนนี้ ร่างจริงๆของเซนน่ะ อยู่ที่บ้าน!
นักเรียนหญิง
วิญญาณที่อันตราย(1): พี่ค่ะ
นักเรียนหญิง
วิญญาณที่อันตราย(1): พี่เห็นแฟนหนูไหมค่ะ...//เลือดไหลที่ดวงตา
นักเรียนหญิง
เนย: ฮืออๆ//กลัว
นักเรียนชาย
พี: จะหนีไปใหน //เดินถือหัวตามมา
???
ีเด็กหนุ่มปากฉีก: จะไปไหนเหรอครับ~~~ มาสนุกกันเถอะนะ...ฮิฮิ//แสยะยิ้มจนฉีกไปถึงใบหู
(ขอไม่เติมคำว่าผีนะ ฮรุก...)
ครู
อาจารย์ศิริ: จะโดดเรียนเหรอจ๊ะ หืม~//ยิ้มสยอง+ถือมีดคัตเตอร์
ครู
อาจารย์ศิริ: เด็กไม่ดีต้องถูกลงโทษ!//ตวัดคัตเตอร์ใส่ทั้งสาม
มิเสะ
//ดึงเนยให้หลบไปพร้อมกับตน
นักเรียนหญิง
เนย: กรี๊ดดด!!!
นักเรียนหญิง
ข..ขอบคุณนะ...
มิเสะ
นี่ ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับพวกเรา นายก็อย่าหันกลับมาล่ะ ตอนที่นายออกไปแล้วน่ะ
นายน์
ถ้าจะไป ก็ไปด้วยกัน!!
นายน์
ฉันติดหนี้บุญคุณพวกนายอยู่นะ
เซน
นายจะพาพวกนั้นออกไปได้ยังไง?
เซน
พระ ก็เป็นได้แค่อาวุธป้องกันตัว
เซน
พวกนี้น่ะไม่กลัวพระหรอก แต่อาจจะทำให้พวกนั้นแสบตา
ครู
อาจารย์ศิริ: นักเรียนจะไปใหนค่ะ~ ไม่เชื่อฟังอาจารย์เลยน้า~ หึหึ
เซน
อาจารย์ทำแบบนี้แล้วเมื่อไหร่คุณจะได้ไปเกิดล่ะครับ?
ครู
อาจารย์ศิริ: ป...ไปเกิด...
เซน
ผมพูดด้วยความหวังดีนะครับ
ครู
อาจารย์ศิริ: ฮ่า...อุวะฮะฮะฮ่าฮ่า! เป็นนักเรียนที่ดีเด่นจริงๆ แต่น่าเสียดาย~
ครู
อาจารย์ศิริ: แกก็เป็นได้แค่ดวงจิตที่ถูกขังในโรงเรียนนี้ล่ะน่า!!//เอาคัตเตอร์ปาดหน้าเซน
เซน
[แย่น่ะสิ ถ้าวิญญาณบาดเจ็บ ร่างของฉันก็จะบาดเจ็บไปด้วย]
เซน
นายน์ ตอนนายเข้ามาเรียนที่นี่ นายได้สักตราประจำโรงเรียนหรือเปล่า!!
มิเสะ
คนที่โดนสักจะเป็นแบบฉัน
นักเรียนหญิง
เนย: จะไม่สามารถออกจากโรงเรียนได้ไปตลอดชีวิตจนตาย
???
ผอ. : ฉันจะทำให้พวกแกเจอเรื่องขนลุกแน่!//วาร์ปทั้งสามแยกกัน
???
ผอ.: จิตวิญญาณของแกไม่ธรรมดาจริงๆ ฉันจะกลืนกินจิตวิญญาณของแก!
อ๊
า
ก
ก
ก
ก
ก
ก
ก
ก
ก
ก
ก
ก
ก
ก
ก
ก
ก
ก
!
!
!
!
!
!
!
???
A: B! นายเอาของที่เตรียมเอาไว้มาให้หมดนะ
???
B: ครับพี่!//วิ่งไปเอาของ
???
A: ไป. เร็ว!!//วิ่งไปที่รร.คุไส
นักเรียนหญิง
เนย: ฮืออ ผีพวกนี้มันน่ากลัว!
???
A: คุณเป็นอะไรไหมครับ!?
นักเรียนหญิง
เนย: ค...คนเหรอ?//สั่น
นักเรียนหญิง
เนย: ฉันอยากออกไปจากที่นี่!! ฮืออ😩
นักเรียนหญิง
เนย: รอยสักนี่แหละ! ที่ขังนักเรียนเอาไว้!!!
???
A: นายลองจับข้อเท้าของคนนี้ดูสิ
???
B: ครับ//จับข้อเท้าเนย
นักเรียนหญิง
เนย: อ๊าาา//เจ็บ+รอยสักคอยๆหายไป
นักเรียนหญิง
ม...ไม่เจ็บแล้ว!
???
A: คุณรีบออกไปจากโรงเรียนนี้แล้วมุ่งหน้าไปที่โรงเรียนรามินเลยนะครับ แล้วเล่าทุกอย่างให้พวกเขาฟัง
นักเรียนหญิง
เนย: ค่ะ!//วิ่งออกไปอย่างปลอดภัย
???
A: สาเหตุคือรอยสักนี่เอง!
???
B: ยังเหลืออีกสามคนนะครับพี่
???
แมวปีศาจ: แฮร่ //น้ำลายยืด
มิเสะ
[ฮืออ ฉันเป็นทาสแมว แต่ไม่เคยเจออะไรแบบนี้มาก่อนเลย!😭]
???
แมวปีศาจ: //เอากรงเล็บข่วนมิเสะ
???
A: ผมมาช้าไปหรือเปล่า?
มิเสะ
นายถูกผีผอ.จับตัวไว้ครับ!
???
A: เดี๋ยวนะ! เจ้าแมวปีศาจหนิ...เจ้าคลาส!
???
แมวปีศาจ: เหมียว~//ทำตาปิ๊งๆ
???
B: //มองแรงใส่แมวปีศาจ
???
คลาส: //กลับมาร่างแมวน้อย
???
คลาส: //กอดตอบ+แลบลิ้นใส่B
???
A: นายถูกขังที่นี่เหรอ?//ผละกอด
มิเสะ
[เจ้าแมวสองมาตรฐาน -_- ]
มิเสะ
[ฉันจะฆ่าเจ้าแมวนั่น!]
???
A: เราไปช่วยคุณนายน์กันเถอะ
ทั้งหมดก็วิ่งไปทางที่นายน์อยู่
นายน์
พ...พระโดนเหยียบไปแล้ว...อึก!
นายน์
[ฉันไม่น่าเหยียบเลย!]
???
ผอ. : หนีไม่พ้นแล้ว เอาจิตวิญญาณมาให้ฉันกินเถอะน่า
???
ผอ. : งั้นคงต้องฉีกกินเนื้อก่อนแล้วค่อยกินวิญญาณ
???
A : บ้าเอ๊ย! วิญญาณร้ายเต็มไปหมด
นายน์
อึก...[เหมือนเนื้อจะถูกฉีกทึ้งเลย...!]
???
ผอ. : โฮะๆ มีเหยื่อมาเพิ่มสินะ //หมุนหัวมามอง
???
ผอ. : ดี! จะกินให้หมดเลย!!//พุ่งเข้าใส่
???
ผอ. : ก...แกคือ มือปราบปีศาจสินะ!
???
A: ก็ใช่น่ะสิครับ 'อตีดพ่อเลี้ยง'//เน้นคำ
???
B : คิดจะกลืนกินวิญญาณของนักเรียนที่ถูกขังเอาไว้พร้อมๆกัน เพื่อที่จะมาแก้แค้นพี่ ทำไมฉันจะไม่รู้
???
A: คุณนายน์ครับ...มาหลังน้องชายผมไว้นะครับ
???
A: คุณมิเสะใช่ใหมครับ?
???
A: แล้วหน้าคุณไปโดนอะไรมาน่ะ...
???
B: ครับพี่ //จับหลังคอมิเสะ
มิเสะ
รู้สึก...สบายตัวขึ้นเยอะเลยแฮะ
???
A: คุณนายน์...มีอะไรหรือเปล่าครับ?
นายน์
//วิ่งเข้าไปในที่แห่งหนึ่ง
เซน
ไปที่ใหนล่ะ...ฉันออกไปไม่ได้หรอก...//ยิ้มทั้งน้ำตา
เซน
แล้ว...รอยสักนี่ล่ะ...
เซน
ตรงแขนและขา กับคอ และหลัง กับตรงหน้าอกอีก มันจะแก้ได้เหรอ? แล้วฉันก็เป็นแค่ดวงจิตที่ออกจากร่างมานานแล้วด้วย...
แรม
ฉันก็นึกว่านายหายไปใหน นายถูกขังอยู่ที่นี่เหรอ...แถมตั้ง3ปี!
เซน
ฉันถอดจิตมาปราบวิญญาณน่ะ ถูกหลอกให้สักตราประทับด้วย
นายน์ เซน เนย มิเสะ ก็ได้เรียนที่โรงเรียนรามิน
ในสาขา มือปราบปีศาจ(วิญญาณ)
ส่วนเนย ก็เรียนเหมือนคนทั่วไป
ที่นั่นมีมิติอีกมิติ ที่ใหญ่มาก. และที่นั่นมีหอพักให้พักไม่จำกัด โรงเรียนใหญ่กว่าที่ทุกคนคิดอีกด้วย
มิเสะ
ไอ้แมวโรคจิต!!!!!!!!!!!!!!!!!
???
คลาส: //มุดเข้าในเสื้อมิเสะ
มิเสะ
ฮ่าๆ มันจั๊กกะจี้นะ ฮ่าๆๆ
มิเสะ
//ดึงคลาสออกมาจากเสื้อ
มิเสะ
นาย...เคยมีความรักไหมอ่ะ?
มิเสะ
แต่ตอนนี้ฉันเหม็นความรักอ่ะ...
เรม[น้องเเรม]
พี่ครับ//กอด
แรม
มีอะไรเหรอนายน์...ทำตัวเหมือนกำลังจะไปสารภาพรักงั้นแหละ
นายน์
เอ่อ...ก็กำลังจะไปสารภาพรักนั่นแหละ...//เกาแก้มเขินๆเบาๆ
นายน์
ฉ...ฉันมารบกวนนายหรือเปล่า...?//เขินหนัก
นายน์
ขอบคุณสำหรับทุกสิ่งนะ
เซน
ชอบแบบเพื่อน...ใช่ไหม...//หลบหน้า+หน้าแดง
นายน์
ฉันชอบนาย มาเป็นแฟนกับฉันเถอะนะ
นักเรียนหญิง
เนย: ดีใจด้วยนะ!
มิเสะ
เอิ่ม...เหม็นความรัก...แต่ยังไง...ก็ยินดีด้วยนะ
นายน์
//จับคางอฝ.อเชิดขึ้น
นักเรียนหญิง
เนย: อ่ยยย----//เป็นลม
นักเรียนชาย
แม่เจ้าโว้ยย!!!! มีคนจูบกันเว้ยเฮ้ย!!
ครู
แค่อย่ามาปล้ำกันตรงนี้ก็พอ😊
นายน์
ในหอพักได้ใช่ไหมครับ?😇
ครู
นี่ก็ถึงเวลาเลิกเรียนแล้ว เชิญจ๊ะ😊
หลังจากนั้นมาพวกเรา ก็มั่นพยายามฝึกฝน และช่วยเหลือคนอื่นๆเสมอ
แรม
ต่อจากนี้ พวกเราจะช่วยเหลือผู้ที่เดือดร้อนจากพวกวิญญาณและเหล่าปีศาจ พวกเราให้คำมั่นสัญญา ด้วยเกียรติของโรงเรียนรามิน ครับ!
เรม[น้องเเรม]
พี่ นี่น้ำนะครับ//ยื่นขวดน้ำให้
เรม[น้องเเรม]
//เคลิ้ม+หูตั้ง
มิเสะ
อ๊ากกกกก ไอ้แมวฉวยโอกาส!
พวกเรามีความสุขมากๆเลยล่ะ
Comments
อัฟน้าา😇😈(ณัชชา)💞
อ๊ากกกกกูเดาผิดโพพพพพ
2022-03-20
1