SOUL ESCAPE | คนหนีวิญญาณ
รร.คุไส
ทุกคนเคยเชื่อเรื่องวิญญาณก็หรือเปล่า...?
นิยายแชทเรื่องนี้ มีการบรรยายเนื้อหา การฆ่าตัวตาย การฆาตกรรม และการทารุณกรรมต่างๆ ผู้มีอายุต่ำกว่า15ปี ควรได้รับคำแนะนำจากผู้ปกครอง เรื่องนี้เป็นแนวสยองขวัญ ไม่เหมาะกับคนขวัญอ่อน
นักเรียนชาย
วันนี้มีเด็กใหม่มาว่ะ
นักเรียนชาย
จริงสิ อยู่ห้องเราด้วย
นายน์
ผมชื่อ นายน์นะครับ ฝากตัวด้วยนะครับ//ยิ้ม
เซน
นายน่ะ มาคุยกับฉันหน่อย
เซน
นายออกไปจากโรงเรียนนี้ซะ อย่าหาว่าฉันไม่เตือน//กระซิบ
นายน์
[ทำไม...บรรยากาศของห้อง...ถึงได้เยือกเย็นแบบนี้นะ]
ครู
วันนี้อาจารย์จะให้พวกเธอทุกคน
ครู
แกล้งเด็กใหม่//แสยะยิ้ม
นายน์
[รอยยิ้มนั่น...มันอะไรกัน?]
นายน์
[คิดไปเองหรือเปล่า...]
ครู
วันนี้เราจะมาเรียนวิชา€$€$€$€$€$€$€$€$€√$€$$£¢π√กันนะจ๊ะ😊
ทั้งหมดก็เรียนกันอย่างสงบ
นายน์
[โรงอาหารเงียบจัง...]
นักเรียนหญิง
เนย: นายคือเด็กใหม่ที่อยู่ห้องม.3/9ใช่ไหม?
นักเรียนหญิง
เนย: ฉันอยากจะบอกว่าห้องนั้นน่ะ....
นักเรียนชาย
พี: เนย...ถ้าเธอพูดรู้ไหมว่าจะเกิดอะไรขึ้น?
นักเรียนหญิง
เนย:ขอโทษนะเด็กใหม่ ฉันไม่สามารถพูดได้//ลุกออกจากเก้าอี้
นายน์
ม...หมายความว่าไง...
นักเรียนหญิง
เนย: นายชื่ออะไร?
นักเรียนหญิง
เนย: นาย วันนี้นายต้องกลับบ้านก่อน17:00นะ และอย่าไปทางตึกพละ ล่ะ ฉันไปก่อนนะ
???
คุณใช่ คุณ พีระ คาทอน ไหมครับ?
นายน์
มีอะไรหรือเปล่าครับ?
???
คืนนี้มีเรียนวิชาเคมีคาบดึกใช่ไหมครับ?
???
ห้ามมาที่นี่เด็ดขาดนะครับ ให้โดดเรียนไปเลย
???
เอาเป็นว่าอย่ามาเลยครับ เพื่อความปลอดภัยของคุณเอง
???
พกเครื่องรางนี่ติดตัวไว้ด้วยนะครับ
นายน์
ค...ครับ?//รับมาอย่างงง
นายน์
[ค...คนนี้เป็นใครกันแน่...]
???
แล้วก็...ถ้าเกิดอะไรขึ้นติดต่อผมมาได้เลยนะ หรือไปหาผมที่โรงเรียน ข้างๆได้เลยนะครับ ส่วนบ้านของผม อยู่ใกล้ๆกับหอพักของคุณนั่นแหละ ร้านขายของ...
???
//เดินออกไปจากโรงอาหาร
นายน์
มีโรงเรียนข้างๆด้วยเหรอ?
นักเรียนชาย
พี: ฉันขอเตือนนายอย่าไปยุ่งกับคนๆนั้นเด็ดขาด//มองแรง
นักเรียนชาย
พี: ฟังที่ฉันบอกก็พอ
ครู
เอาล่ะ ขอให้ทุกคนกลับบ้านอย่างปลอดภัยนะจ๊ะ~
นายน์
[อ๊ะ เรื่องเรียนเวลา16:30พอดีเลย รีบกลับบ้านดีกว่า]
นายน์
[นี่ก็พึ่งสี่โมงเย็นเอง ทำไม...]
นายน์
[อย่าคิดมากน่าาา...]//ตบหน้าตัวเอง
นายน์
//กำลังจะเปิดประตูเดินออกไป
เซน
นายอย่าหลงเชื่อคำพูดของพีและคนอื่นๆล่ะ นอกจากเนย กับมิเสะ สองคนนั้นเชื่อถือได้
เซน
และ...คนที่คุยกับนายวันนี้
เซน
นายจงเชื่อเขาซะ มันจะดีกับตัวนายเอง//เดินเข้าไปในอาคาร
เซน
และถ้าเป็นไปได้...นายจงพามิเสะกับเนย ออกไปจากโรงเรียนนี้ซะ
เซน
ฉันไม่สามารถออกจากโรงเรียนนี้ได้น่ะสิ//เดินหายไป
นายน์
[หมายความว่าอะไรกัน...]
นายน์
[ที่ว่า...ออกจากโรงเรียนนี้ไม่ได้น่ะ]
มิเสะ
เรารีบออกไปจากที่นี่กันเถอะครับ อาคารนี้มันอันตราย
มิเสะ
กลับบ้านปลอดภัยนะ//ยิ้ม
นายน์
แล้วนาย...ไม่กลับบ้านเหรอ?
มิเสะ
ฉ...ฉันมีงานต้องทำน่ะ นายกลับไปก่อนเลย
???
ขอโทษที่ให้รอช้านะครับ//ยิ้ม
นายน์
เราไปคุยกันตรงอื่นเถอะครับ
???
มาเข้าประเด็นเลยเถอะครับ
นายน์
วันแรกที่ผมเข้าไปในโรงเรียนนั้น ทุกอย่างเงียบมาก แถมทุกคนก็ไม่ออกมาเข้าแถวกัน พอเข้าไปในห้องเรียนบรรยากาศในห้องก็เปลี่ยนไป มีเพียงไม่กี่คนมาคนกับผม ส่วนครูก็ยิ้มแปลกๆ ผมเลยคิดว่าผมคงคิดไปเอง ต่อมา ตอนกำลังกลับบ้าน คนที่ชื่อเซน ก็มาบอกว่า "อย่าหลงเชื่อคำพูดของพีและคนอื่นๆ นอกจากเนยกับมิเสะ" และเขาก็พูดอีกว่า "ถ้าเป็นไปได้ นายจงพามิเสะกับเนยออกไปจากโรงเรียนนี้ซะ" น่ะครับ
นายน์
ผมถามเขาว่า..."แล้วคุณล่ะ?"
เขาก็ตอบกลับมาว่า"ฉันน่ะเหรอ? ฉันไม่สามารถออกจากโรงเรียนนี้ได้น่ะสิ"
นายน์
เป็นเพื่อนห้องข้างๆผมครับ
นายน์
เขาเป็นลูกครึ่งญี่ปุ่นครับ
ชื่อ 'อามายะ มิเสะ' ครับ
???
ทางที่ดี คุณควรใส่พระไปด้วยนะครับ
???
อ๊ะ...ได้เวลาเรียนวิชา ปราบมารแล้วสิ
???
2://เดินตาม+หันมามองแรงใส่นายน์
ตปก.ช
พ่อนายน์: มีอะไรเหรอนายน์
ตปก.ช
พ่อนายน์: มีสิ จะเอาไปทำอะไรเหรอ?
นายน์
ผมจะใส่ไปโรงเรียนพรุ่งนี้ครับ
ตปก.ญ
แม่นายน์: แต่...ผอ.ไม่ให้ใส่ไปนะลูก
ตปก.ช
พ่อนายน์: พ่อไม่ห้ามลูกหรอกนะ...แต่ระวังผอ.คนนั้นไว้ล่ะ พ่อว่าเขาแปลกๆ
ตปก.ญ
แม่นายน์: แม่อยากให้ลูกย้ายโรงเรียนจัง...//กุบขมับ
A:
คุณนายน์ พรุ่งนี้ผมจะไปหาที่โรงเรียนคุไสนะครับ
นายน์
นายน์:
มากี่โมงเหรอครับ?
A:
พักเที่ยงก็แล้วกันครับ
นายน์
นายน์:
งั้น...ตามนี้ครับ
นักเรียนหญิง
เนย: นายน์...
มิเสะ
นายใส่...พระมาเหรอ...
นายน์
ห้องถึงมีแต่...เถาวัลย์ล่ะ ครั้งก่อนก็ปกติดีหนิ...
นักเรียนหญิง
เนย: ฮึก ฉันยังไม่อยากคอหักตายนะ ฮืออ//สั่นกลัว
นักเรียนชาย
พี: มีผู้ฝ่าฝืนกฏ
นักเรียนชาย
พี: มันต้องตายสถานเดียว
นักเรียนชาย
พี: //หัวค่อยๆหลุดออกจากตัว
นักเรียนหญิง
เนย: กรี๊ดด!!
มิเสะ
น..หนีเร็ว!!//จุงมือทั้งสองหนี
มิเสะ
นายน์ ถ้าถึงหน้าประตูรั้วแล้วนายต้องหนีไปเลยนะ
มิเสะ
พวกเราถูกกักขังอยู่ที่มาตั้งม.1แล้ว เราออกไปไม่ได้ เพราะโรงเรียนนี้ถูกสาป ทุกคนที่อยู่ที่นี่เป็นวิญญาณ พวกที่ถูกขังรับไม่ได้เลยตายกันหมด
มิเสะ
แต่ยังมีเซนที่คอยปกป้องพวกเรา
นักเรียนหญิง
เนย: เซนน่ะ เป็นดวงจิตที่ถูกขังในโรงเรียนนี้ ร่างจริงๆของเซนน่ะ อยู่ที่บ้าน!
นักเรียนหญิง
วิญญาณที่อันตราย(1): พี่ค่ะ
นักเรียนหญิง
วิญญาณที่อันตราย(1): พี่เห็นแฟนหนูไหมค่ะ...//เลือดไหลที่ดวงตา
นักเรียนหญิง
เนย: ฮืออๆ//กลัว
นักเรียนชาย
พี: จะหนีไปใหน //เดินถือหัวตามมา
???
ีเด็กหนุ่มปากฉีก: จะไปไหนเหรอครับ~~~ มาสนุกกันเถอะนะ...ฮิฮิ//แสยะยิ้มจนฉีกไปถึงใบหู
(ขอไม่เติมคำว่าผีนะ ฮรุก...)
ครู
อาจารย์ศิริ: จะโดดเรียนเหรอจ๊ะ หืม~//ยิ้มสยอง+ถือมีดคัตเตอร์
ครู
อาจารย์ศิริ: เด็กไม่ดีต้องถูกลงโทษ!//ตวัดคัตเตอร์ใส่ทั้งสาม
มิเสะ
//ดึงเนยให้หลบไปพร้อมกับตน
นักเรียนหญิง
เนย: กรี๊ดดด!!!
นักเรียนหญิง
ข..ขอบคุณนะ...
มิเสะ
นี่ ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับพวกเรา นายก็อย่าหันกลับมาล่ะ ตอนที่นายออกไปแล้วน่ะ
นายน์
ถ้าจะไป ก็ไปด้วยกัน!!
นายน์
ฉันติดหนี้บุญคุณพวกนายอยู่นะ
เซน
นายจะพาพวกนั้นออกไปได้ยังไง?
เซน
พระ ก็เป็นได้แค่อาวุธป้องกันตัว
เซน
พวกนี้น่ะไม่กลัวพระหรอก แต่อาจจะทำให้พวกนั้นแสบตา
ครู
อาจารย์ศิริ: นักเรียนจะไปใหนค่ะ~ ไม่เชื่อฟังอาจารย์เลยน้า~ หึหึ
เซน
อาจารย์ทำแบบนี้แล้วเมื่อไหร่คุณจะได้ไปเกิดล่ะครับ?
ครู
อาจารย์ศิริ: ป...ไปเกิด...
เซน
ผมพูดด้วยความหวังดีนะครับ
ครู
อาจารย์ศิริ: ฮ่า...อุวะฮะฮะฮ่าฮ่า! เป็นนักเรียนที่ดีเด่นจริงๆ แต่น่าเสียดาย~
ครู
อาจารย์ศิริ: แกก็เป็นได้แค่ดวงจิตที่ถูกขังในโรงเรียนนี้ล่ะน่า!!//เอาคัตเตอร์ปาดหน้าเซน
เซน
[แย่น่ะสิ ถ้าวิญญาณบาดเจ็บ ร่างของฉันก็จะบาดเจ็บไปด้วย]
เซน
นายน์ ตอนนายเข้ามาเรียนที่นี่ นายได้สักตราประจำโรงเรียนหรือเปล่า!!
มิเสะ
คนที่โดนสักจะเป็นแบบฉัน
นักเรียนหญิง
เนย: จะไม่สามารถออกจากโรงเรียนได้ไปตลอดชีวิตจนตาย
???
ผอ. : ฉันจะทำให้พวกแกเจอเรื่องขนลุกแน่!//วาร์ปทั้งสามแยกกัน
???
ผอ.: จิตวิญญาณของแกไม่ธรรมดาจริงๆ ฉันจะกลืนกินจิตวิญญาณของแก!
อ๊
า
ก
ก
ก
ก
ก
ก
ก
ก
ก
ก
ก
ก
ก
ก
ก
ก
ก
ก
!
!
!
!
!
!
!
???
A: B! นายเอาของที่เตรียมเอาไว้มาให้หมดนะ
???
B: ครับพี่!//วิ่งไปเอาของ
???
A: ไป. เร็ว!!//วิ่งไปที่รร.คุไส
นักเรียนหญิง
เนย: ฮืออ ผีพวกนี้มันน่ากลัว!
???
A: คุณเป็นอะไรไหมครับ!?
นักเรียนหญิง
เนย: ค...คนเหรอ?//สั่น
นักเรียนหญิง
เนย: ฉันอยากออกไปจากที่นี่!! ฮืออ😩
นักเรียนหญิง
เนย: รอยสักนี่แหละ! ที่ขังนักเรียนเอาไว้!!!
???
A: นายลองจับข้อเท้าของคนนี้ดูสิ
???
B: ครับ//จับข้อเท้าเนย
นักเรียนหญิง
เนย: อ๊าาา//เจ็บ+รอยสักคอยๆหายไป
นักเรียนหญิง
ม...ไม่เจ็บแล้ว!
???
A: คุณรีบออกไปจากโรงเรียนนี้แล้วมุ่งหน้าไปที่โรงเรียนรามินเลยนะครับ แล้วเล่าทุกอย่างให้พวกเขาฟัง
นักเรียนหญิง
เนย: ค่ะ!//วิ่งออกไปอย่างปลอดภัย
???
A: สาเหตุคือรอยสักนี่เอง!
???
B: ยังเหลืออีกสามคนนะครับพี่
???
แมวปีศาจ: แฮร่ //น้ำลายยืด
มิเสะ
[ฮืออ ฉันเป็นทาสแมว แต่ไม่เคยเจออะไรแบบนี้มาก่อนเลย!😭]
???
แมวปีศาจ: //เอากรงเล็บข่วนมิเสะ
???
A: ผมมาช้าไปหรือเปล่า?
มิเสะ
นายถูกผีผอ.จับตัวไว้ครับ!
???
A: เดี๋ยวนะ! เจ้าแมวปีศาจหนิ...เจ้าคลาส!
???
แมวปีศาจ: เหมียว~//ทำตาปิ๊งๆ
???
B: //มองแรงใส่แมวปีศาจ
???
คลาส: //กลับมาร่างแมวน้อย
???
คลาส: //กอดตอบ+แลบลิ้นใส่B
???
A: นายถูกขังที่นี่เหรอ?//ผละกอด
มิเสะ
[เจ้าแมวสองมาตรฐาน -_- ]
มิเสะ
[ฉันจะฆ่าเจ้าแมวนั่น!]
???
A: เราไปช่วยคุณนายน์กันเถอะ
ทั้งหมดก็วิ่งไปทางที่นายน์อยู่
นายน์
พ...พระโดนเหยียบไปแล้ว...อึก!
นายน์
[ฉันไม่น่าเหยียบเลย!]
???
ผอ. : หนีไม่พ้นแล้ว เอาจิตวิญญาณมาให้ฉันกินเถอะน่า
???
ผอ. : งั้นคงต้องฉีกกินเนื้อก่อนแล้วค่อยกินวิญญาณ
???
A : บ้าเอ๊ย! วิญญาณร้ายเต็มไปหมด
นายน์
อึก...[เหมือนเนื้อจะถูกฉีกทึ้งเลย...!]
???
ผอ. : โฮะๆ มีเหยื่อมาเพิ่มสินะ //หมุนหัวมามอง
???
ผอ. : ดี! จะกินให้หมดเลย!!//พุ่งเข้าใส่
???
ผอ. : ก...แกคือ มือปราบปีศาจสินะ!
???
A: ก็ใช่น่ะสิครับ 'อตีดพ่อเลี้ยง'//เน้นคำ
???
B : คิดจะกลืนกินวิญญาณของนักเรียนที่ถูกขังเอาไว้พร้อมๆกัน เพื่อที่จะมาแก้แค้นพี่ ทำไมฉันจะไม่รู้
???
A: คุณนายน์ครับ...มาหลังน้องชายผมไว้นะครับ
???
A: คุณมิเสะใช่ใหมครับ?
???
A: แล้วหน้าคุณไปโดนอะไรมาน่ะ...
???
B: ครับพี่ //จับหลังคอมิเสะ
มิเสะ
รู้สึก...สบายตัวขึ้นเยอะเลยแฮะ
???
A: คุณนายน์...มีอะไรหรือเปล่าครับ?
นายน์
//วิ่งเข้าไปในที่แห่งหนึ่ง
เซน
ไปที่ใหนล่ะ...ฉันออกไปไม่ได้หรอก...//ยิ้มทั้งน้ำตา
เซน
แล้ว...รอยสักนี่ล่ะ...
เซน
ตรงแขนและขา กับคอ และหลัง กับตรงหน้าอกอีก มันจะแก้ได้เหรอ? แล้วฉันก็เป็นแค่ดวงจิตที่ออกจากร่างมานานแล้วด้วย...
แรม
ฉันก็นึกว่านายหายไปใหน นายถูกขังอยู่ที่นี่เหรอ...แถมตั้ง3ปี!
เซน
ฉันถอดจิตมาปราบวิญญาณน่ะ ถูกหลอกให้สักตราประทับด้วย
นายน์ เซน เนย มิเสะ ก็ได้เรียนที่โรงเรียนรามิน
ในสาขา มือปราบปีศาจ(วิญญาณ)
ส่วนเนย ก็เรียนเหมือนคนทั่วไป
ที่นั่นมีมิติอีกมิติ ที่ใหญ่มาก. และที่นั่นมีหอพักให้พักไม่จำกัด โรงเรียนใหญ่กว่าที่ทุกคนคิดอีกด้วย
มิเสะ
ไอ้แมวโรคจิต!!!!!!!!!!!!!!!!!
???
คลาส: //มุดเข้าในเสื้อมิเสะ
มิเสะ
ฮ่าๆ มันจั๊กกะจี้นะ ฮ่าๆๆ
มิเสะ
//ดึงคลาสออกมาจากเสื้อ
มิเสะ
นาย...เคยมีความรักไหมอ่ะ?
มิเสะ
แต่ตอนนี้ฉันเหม็นความรักอ่ะ...
เรม[น้องเเรม]
พี่ครับ//กอด
แรม
มีอะไรเหรอนายน์...ทำตัวเหมือนกำลังจะไปสารภาพรักงั้นแหละ
นายน์
เอ่อ...ก็กำลังจะไปสารภาพรักนั่นแหละ...//เกาแก้มเขินๆเบาๆ
นายน์
ฉ...ฉันมารบกวนนายหรือเปล่า...?//เขินหนัก
นายน์
ขอบคุณสำหรับทุกสิ่งนะ
เซน
ชอบแบบเพื่อน...ใช่ไหม...//หลบหน้า+หน้าแดง
นายน์
ฉันชอบนาย มาเป็นแฟนกับฉันเถอะนะ
นักเรียนหญิง
เนย: ดีใจด้วยนะ!
มิเสะ
เอิ่ม...เหม็นความรัก...แต่ยังไง...ก็ยินดีด้วยนะ
นายน์
//จับคางอฝ.อเชิดขึ้น
นักเรียนหญิง
เนย: อ่ยยย----//เป็นลม
นักเรียนชาย
แม่เจ้าโว้ยย!!!! มีคนจูบกันเว้ยเฮ้ย!!
ครู
แค่อย่ามาปล้ำกันตรงนี้ก็พอ😊
นายน์
ในหอพักได้ใช่ไหมครับ?😇
ครู
นี่ก็ถึงเวลาเลิกเรียนแล้ว เชิญจ๊ะ😊
หลังจากนั้นมาพวกเรา ก็มั่นพยายามฝึกฝน และช่วยเหลือคนอื่นๆเสมอ
แรม
ต่อจากนี้ พวกเราจะช่วยเหลือผู้ที่เดือดร้อนจากพวกวิญญาณและเหล่าปีศาจ พวกเราให้คำมั่นสัญญา ด้วยเกียรติของโรงเรียนรามิน ครับ!
เรม[น้องเเรม]
พี่ นี่น้ำนะครับ//ยื่นขวดน้ำให้
เรม[น้องเเรม]
//เคลิ้ม+หูตั้ง
มิเสะ
อ๊ากกกกก ไอ้แมวฉวยโอกาส!
พวกเรามีความสุขมากๆเลยล่ะ
โซดัส ในห้อง309(1)
เสียงฝีเท้าของใครบางคนเดินเข้ามาใกล้เขา
???
//นั่งย่องๆ+จับหน้าอฝ.
ตปก.ช
ด...ได้โปรด...ปล่อย...ผม...ไปเถอะครับ..!
???
'มาเล่นกันเถอะ'//แสยะยิ้มน่ากลัว
ตปก.ช
มีคน...อีกแล้วเหรอ...
ตปก.ญ
หน้าห้อง309อีกแล้ว...//สั่น
ตปก.ญ
พวกผู้ชายต้องระวังแล้วล่ะ
วิทันศ์[เค]
ห้องเช่า ที่นิยมกันในย่านนี้น่ะ...
วิทันศ์[เค]
//เดินเข้าไปในตึก
เป็นทุกอย่าง
พนักงาน: ยินดีต้อนรับค่ะ
วิทันศ์[เค]
ขอห้องที่ว่างๆที่สามารถอยู่ได้3เดือนครับ
เป็นทุกอย่าง
พนักงาน: ห้อง308นะค่ะ//ยื่นกุญแจให้
วิทันศ์[เค]
เสร็จสักที...//บิดขี้เกียจ
วิทันศ์[เค]
ไม่เป็นอะไรนะครับ?
วิทันศ์[เค]
คนๆนั้นเป็นใครกันครับ?
???
ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน....
วิทันศ์[เค]
ว่าแต่คุณชื่ออะไรครับ?
วิทันศ์[เค]
อายุเท่าไหร่แล้วครับ...
โซดัส[??]
13...ไม่สิ15ครับ
วิทันศ์[เค]
งั้นขอเรียกว่าน้องโซดัสนะครับ//ยิ้ม
โซดัส[??]
พ...พี่ชาย อายุเท่าไหร่ครับ...?
โซดัส[??]
ผ...ผมขอเรียกว่าพี่ชายได้ไหม?
โซดัส[??]
อยากเข้ามาในห้องผมก่อนไหมครับ?
วิทันศ์[เค]
ไม่เป็นไรครับ...//เกรงใจ
โซดัส[??]
นะครับ...//ทำหน้าอ้อน
วิทันศ์[เค]
ค...ครับ น้องโซดัส//เดินเข้าไป
วิทันศ์[เค]
[ห้องคุ้นๆ...]
วิทันศ์[เค]
นี่ใครเหรอครับ?
วิทันศ์[เค]
[หน้าคุ้นๆแฮะ...]
โซดัส[??]
พี่ชาย...//เดินมาข้างหลัง
วิทันศ์[เค]
[ป...ปวดหัวจัง....]//สติเริ่มเลือนลาง
ฮึก...ฮือ อึก...ผมทรมาน...
โซดัส[??]
พี่ชาย...ผม...ทรมานเหลือเกิน...//ร้องไห้
โซดัส[??]
ช่วย...ทำให้ผม...
วิทันศ์[เค]
ป...เป็นอะไรไปครับ...
โซดัส[??]
ช่วย...ทำให้ผม...
โซดัส[??]
'ฆ่าพี่ชาย'ได้ไหม...//แสยะยิัม
วิทันศ์[เค]
แฮ่ก...แฮ่ก แฮ่ก
วิทันศ์[เค]
[ฝันเหรอเนี่ย...]//เอามือเสยผม
วิทันศ์[เค]
นี่มันห้องเรานี่...
วิทันศ์[เค]
[เรากลับห้องมาตั้งแต่เมื่อไหร่]
วิทันศ์[เค]
[ต้องออกไปหาทำงานสินะ]
เป็นทุกอย่าง
พนักงาน: มาสมัครงานเหรอค่ะ?
เป็นทุกอย่าง
เชิญไปนั่งรอตรงนั้นเลยค่ะ//ชี้ไปที่เก้าอี้
เป็นทุกอย่าง
พนักงาน: อ๊ะ สวัสดีค่ะ ท่านประธาน//ทำความเคารพ
พาทีน
อรุณสวัสดิ์ครับ//ยิ้ม
เป็นทุกอย่าง
พนักงาน: ค่ะ...[พลังของความสวย...]//กำเดาไหล
พาทีน
เลือดกำเดาคุณไหลน่ะครับ//เป็นห่วง
เป็นทุกอย่าง
พนักงาน: //รีบเช็ดเลือดกำเดา
เป็นทุกอย่าง
พนักงาน: ค...คือว่า...มีคนมาสมัครงานน่ะค่ะ ท่านประธาน
พาทีน
นายมาสมัครงานเหรอ? ไม่คิดเลยว่าเราจะได้เจอกันอีก
วิทันศ์[เค]
ฉันตกงานน่ะ เลยมาหางานทำ
วิทันศ์[เค]
ฉันไม่คิดเลยว่านายจะเป็นเจ้าของบริษัทนี้น่ะ
เป็นทุกอย่าง
พนักงาน:[สองคนนี้รู้จักกันเหรอเนี่ย!]
เป็นทุกอย่าง
[ได้คู่จิ้นแล้ว คิๆ]
(ระวังเรือล่มนะ คุณพนักงาน)
พาทีน
งั้นตามฉันมาที่ห้องทำงานนะ
เป็นทุกอย่าง
พนักงาน: [อรั้ยๆ ไม่ไหวแล้ว~]
พาทีน
สรุปนายถนัดฝ่ายใหนเหรอ?//ดูเอกสาร
พาทีน
ฝ่ายเรามี...
1.ฝ่ายบริหาร
2.ฝ่ายต้อนรับ
3.ฝ่ายงบประมาณ
4.ฝ่ายออกแบบ
5.ฝ่ายบริการ
6.เลขาส่วนตัวฉัน
พาทีน
6ล่ะกัน ถ้านายเลือกไม่ได้
วิทันศ์[เค]
แล้ว...ให้เริ่มทำงานวันใหน?
พาทีน
อืม...อาทิตย์หน้าล่ะกัน...
พาทีน
อีกห้าวันล่ะกัน นายเองก็ไปพักพ่อนให้เต็มที่ล่ะ เพราะงานนี้มันเสี่ยงมาก
พาทีน
นายไม่ได้อ่านกฎเหรอ?
พาทีน
บริษัทนี้เป็นบริษัทปราบปีศาจ
วิทันศ์[เค]
[จะตายไหมเนี้ย]
วิทันศ์[เค]
[มันไม่มีทางเลือกหนิ]
พาทีน
งั้น เตรียมตัวให้ดีล่ะ อีกห้าวันเจอกัน
วิทันศ์[เค]
ครับ ท่านประธาน~
พาทีน
ระวังตัวด้วยล่ะ!//ตะโกนตามหลัง
วิทันศ์[เค]
โอเคครับ ท่านประธาน~!//ยิ้มกวน
พาทีน
บอกว่าอย่าเรียกกันห่างเหินแบบนั้นไงเล่า เจ้าบ้า!😡
วิทันศ์[เค]
บาย เพื่อน//ยิ้ม
พาทีน
[เปลี่ยนไปเยอะเลยนะ...เจ้างั่ง]
วิทันศ์[เค]
[รูปที่อยู่ในห้องน้องโซดัส คือใครกันแน่...]
วิทันศ์[เค]
[มันค้างคาใจแปลกๆ]
วิทันศ์[เค]
อย่าคิดมากน่า เจ้าบ้าเคเอ้ย!
วิทันศ์[เค]
//ยัดข้าวเข้าปาก
วิทันศ์[เค]
แค่กๆ//ข้าวติดคอ
วิทันศ์[เค]
//เดินไปเปิดประตู
วิทันศ์[เค]
//เดินไปนั่งกินข้าวต่อ
วิทันศ์[เค]
!//ข้าวติดคอ×2
วิทันศ์[เค]
แค่กๆๆ//กินน้ำ
วิทันศ์[เค]
//เดินไปที่หน้าประตู
เคเห็นบุคคลปริศนาสวมเสื้อฮู้ดสีดำ พร้อมกับถือมีดสั้นหนึ่งเล่ม
วิทันศ์[เค]
อุ๊ป!//ปิดปากตัวเอง
วิทันศ์[เค]
[ร...หรือว่าจะเป็น ฆ..ฆาตกร]
วิทันศ์[เค]
ฮึก...//รีบย่องไปที่เก้าอี้เพื่อไปหยิบโทรศัพท์
วิทันศ์[เค]
อึก...//หลบอยู่ใต้เตียง
วิทันศ์[เค]
[เขาต้องการอะไรกันแน่!]
วิทันศ์[เค]
หยุดนะ เจ้าหัวขโมย!//กระโดดเข้าล็อกตัว
วิทันศ์[เค]
บุกรุกห้องคนอื่นมันผิดกฏหมายนะครับ
ลำธาร
//เอามือคล้องคอร่างหนาทั้งสองข้าง
ลำธาร
อย่าแจ้งตำรวจเลยนะครับ พี่ชาย...สงสารคนไม่มีที่จะไปอย่างผมเถอะครับ...//ทำหน้าอ่อย
วิทันศ์[เค]
[กำลังอ่อยเราใช่ไหมเนี้ย😑]
วิทันศ์[เค]
อ่อยไปก็ไม่ช่วยอะไรหรอกครับ
ลำธาร
โธ่...รู้ทันอีก//พึมพำ
(แล้วเธอจะคร่อมเขาอีกนานไหมเนี้ย)
ลำธาร
อย่าแจ้งตำรวจเลยนะครับ...//ลูบไล้แผ่นอกเคและค่อยๆปลดกระทุมทีละเม็ด
วิทันศ์[เค]
[เฮ้ย! ไม่ได้ไอ้เค!]
วิทันศ์[เค]
ก็ได้ ผมจะไม่แจ้งตำรวจ
ลำธาร
จริงเหรอครับ!//ดีใจ+กระโดดกอดเค
ลำธาร
อ๊ะ ขอโทษครับ//รีบผละกอดทันที
วิทันศ์[เค]
คุณถูกจับมาขาย แล้วคุณก็หนีออกมาได้ เลยมาที่นี่
วิทันศ์[เค]
คุณอายุเท่าไหร่?
ลำธาร
ต...แต่...ผมขออาศัยอยู่กับคุณก่อนจะได้ไหมครับ...ถ้าผมหางานได้เมื่อไหร่ผมจะไม่มารบกวนคุณ...นะครับ
ลำธาร
จะให้ผมทำอะไรก็ได้ ผมยอมทำทุกอย่าง!//หลับตา+กระโกน
วิทันศ์[เค]
ทุกอย่างเหรอครับ?//ยิ้มมุมปาก
ลำธาร
ค...ครับ[เอ่อ...ทำไมยิ้มแปลกๆ]
วิทันศ์[เค]
ไปอาบน้ำเถอะครับ เดี๋ยวจะหาชุดที่พอใส่ได้ให้น้องใส่นะครับ
ลำธาร
[ม...ไม่มีใครเคยเรียกเราแบบนี้มาก่อนเลย...]
วิทันศ์[เค]
[ร้องเสียงอะไรน่ะ °////°]
ลำธาร
เป็นอะไรไปครับ//เอาหน้าเข้าไปใกล้ๆ
วิทันศ์[เค]
กำไไวววนวหวหกสาาอ๊ากกกก//ถอยกรูด
วิทันศ์[เค]
//หน้าแดงแปร๊ด
ลำธาร
งั้น...ผมไปอาบน้ำก่อนนะครับ พี่...
วิทันศ์[เค]
[เด็กมันร้าย!]
วิทันศ์[เค]
เอ่อ...หลับหรือยังครับ?
วิทันศ์[เค]
คือ...น้องธารอยู่ม.อะไรแล้วครับ?
ลำธาร
ผมยังไม่ได้เข้าม.ครับ แต่จบป.6แล้ว...
วิทันศ์[เค]
น้องได้สมัครเรียนหรือยังครับ?
ลำธาร
ผ...ผมก็อยากเรียนเหมือนกันครับ...ปีหน้าก็จะ13แล้ว//น้ำตาไหล
วิทันศ์[เค]
งั้นหรอครับ...ให้พี่ช่วยไหม?
ลำธาร
ไม่เป็นไรครับ...ผมไม่อยากรบกวนพี่เคอีกแล้วครับ...//พยายามกลั้นน้ำตา
วิทันศ์[เค]
ไม่เป็นอะไรหรอก...พี่ยินดี
วิทันศ์[เค]
ให้พี่ช่วยน้องเถอะนะครับ
ลำธาร
ข...ขอบคุณนะครับ อึก...
วิทันศ์[เค]
อ...เอ๋//ลุกพรวด
วิทันศ์[เค]
น...น้องธารร้องไห้เหรอครับ...
วิทันศ์[เค]
[น่าสงสารจัง...]
ลำธาร
ขอโทษนะครับ...ที่ผมทำตัวแย่ๆใส่//ซบอกเค
วิทันศ์[เค]
ไม่เป็นอะไรครับ...//ลูบหัวธารเบาๆอย่างอ่อนโยน
แอดผู้โรคจิต
ยังมีตอนต่อไปนะค่ะ
โซดัส ในห้อง309(2)
วิทันศ์[เค]
นี่คือ น้อง ลำธาร
พาทีน
สวัสดีครับ พี่ชื่อ พาทีนนะครับ//ยิ้ม
วิทันศ์[เค]
พาทีน ที่แปลว่า พาตีน
วิทันศ์[เค]
[แรงเยอะไม่เคยเปลี่ยน]//ลูบหัวตัวเอง
วิทันศ์[เค]
น้องเขาอยากเข้าเรียนม.ต้นในปีหน้าน่ะ ช่วยแนะนำโรงเรียนหน่อยสิ
พาทีน
โรงเรียนที่ฉันอยู่ไหมล่ะ
พาทีน
โรงเรียนนี้ไม่จำกัดอายุ เป็นโรงเรียนที่ปลอดภัยจากวิญญาณร้าย และอาคมสิ่งชั่วร้ายต่างๆ รับนักเรียนไม่จำกัด นายก็ไปได้ ที่นั่นมีหอพักสะดวกสบายและปลอดภัย
วิทันศ์[เค]
เอิ่ม...มันคือโรงเรียนอะไร?
พาทีน
ที่นั่น ได้เรียนทั้งหนังสือ วิชาปราบวิญญาณ ปีศาจ และอื่นๆ มีงานให้ทำด้วยนะ มีทั้งงานเสี่ยงกับไม่เสี่ยง
พาทีน
แต่ต้องช่วยงานในโรงเรียนแทน
พาทีน
น้องลำธารสนใจไหมล่ะครับ?
พาทีน
ปีหน้าเข้าไปสมัครได้เลยครับ
ลำธาร
คือ...ผมขอไปช่วยงานด้วยได้ไหมครับ....
วิทันศ์[เค]
//มองหน้าพาทีน
ลำธาร
ปัจจุบันก็เสี่ยงอยู่แล้วครับ
พาทีน
ตามใจนายเลย พี่ไม่ห้าม
ตปก.ญ
พีช: พวกมึงอย่ามาใกล้กู กรี๊ดดดด!!!!//ผีเข้า
ตปก.ญ
พีช: กูไม่ใช่อีพีช!!!
ตปก.ช
แฟนพีช: พวกคุณเป็นใคร...
พาทีน
แฟนของคุณถูกวิญญาณอาฆาตเข้าสิงน่ะครับ
ตปก.ช
แฟนพีช: ว่าไงนะครับ?!
ตปก.ช
แฟนพีช: เป็นไปไม่ได้...
วิทันศ์[เค]
ไม่กลัวเหรอครับ?
พาทีน
ผมพ่อจะรู้ต้นเหตุแล้วล่ะ
พาทีน
'อย่าทำแบบนี้อีกนะครับ มันอันตราย' //ยิ้ม
ตปก.ช
แฟนพีช: หมายความว่าไง...[ส...สวย]
พาทีน
ก็...คุณผีตนนี้ เป็นชู้คนที่2ของคุณไงล่ะ
ตปก.ญ
แก้วตา(วิญญาณ): ค...คุณรู้
พาทีน
เราเคยเจอกันมาก่อนที่คุณจะตายไงครับ
ตปก.ญ
แก้วตา: ร...หรือว่า..คุณ...!!//ตกใจ
ย้อนกลับไปตอนแก้วตากับพาทีนเจอกัน
ตปก.ญ
แก้วตา:📱 ฮัลโหลค่ะ ที่รักขา~//เสียงสอง
ตปก.ญ
แก้วตา: 📱แก้วตาคิดถึงที่รักที่สุดเลยค่าาา~//ตอแหล
ตปก.ญ
แก้วตา: 📱มีอะไรหรือเปล่าค่ะ ที่รัก//ตอแหล+2
ตปก.ช
📱เราเลิกกันเถอะ ผมรู้หมดแล้ว
ตปก.ญ
แก้วตา:📱ค่ะ เลิกคือเลิก
ตปก.ช
📱เราอย่าได้ติดต่อหากันอีกเลยดีกว่า
ตปก.ญ
แก้วตา: ชิ ฉันก็ไม่อยากคบกับแกนักหรอก
ตปก.ญ
แก้วตา://เดินชนใครบางคน
ตปก.ญ
แก้วตา: เดินดูตาม้าตาเรือบ้าง....
พาทีน
เป็นอะไรหรือเปล่าครับ?
ตปก.ญ
แก้วตา:[คนอะไรสวยกว่าฉันอีก]//เคลิ้ม
ตปก.ญ
แก้วตา: ม...ไม่เป็นอะไรค่ะ//สตอ
ตปก.ญ
แก้วตา:ขอบคุณนะค่ะ😊//สตอ+2
ตปก.ญ
แก้วตา: งั้นฉันขอตัวก่อนนะค่ะ//อ่อย
พาทีน
เดินทางปลอดภัยนะครับ 👋
ตปก.ญ
แก้วตา: [คนอะไรทั้งหล่อทั้งสวยแถมยังรวยด้วย]
ตปก.ญ
แก้วตา: คุณ...คือ คนที่ฉันชนเมื่อสามปีก่อนนี่!
ตปก.ช
แฟนพีช: มันเรื่องอะไรเนี่ย?
ตปก.ช
แฟนพีช: คุณเป็นพวกสิบแปดมงกุฏสินะ
ตปก.ช
แฟนพีช: ออกไปก่อนที่ผมจะแจ้งตำรวจซะดีกว่าครับ
ตปก.ญ
แก้วตา: แก!//บีบคอแฟนพีช
ตปก.ช
แฟนพีช: แค่ก...แค่กๆ แฮ่ก...
ตปก.ช
แฟนพีช: หาย...ใจ...ไม่ออก...!//โดนบีบคอ
วิทันศ์[เค]
ปล่อยไว้อย่างนี้เขาจะตายเอานะ!
พาทีน
พอเถอะครับ คุณแก้วตา
ตปก.ญ
แก้วตา: ไม่! มันข่มขืนฉันและฆ่าฉัน
ตปก.ญ
แก้วตา: ในตอนที่ฉัน...เลิกทำตัวแย่ๆแล้ว...//น้ำตาไหล
พาทีน
คุณไม่สงสารลูกของคุณเหรอครับ?
ตปก.ญ
แก้วตา: ลูก...//ปล่อยมือ
ตปก.ญ
ฮึก...ฮืออ ลูกฉันอยู่ใหนค่ะ...//ร้องไห้
ตปก.ญ
แก้วตา: ลำธาร...นั่นใช่ลูกไหม?
ลำธาร
แก้วตา: //กอดตอบแม้กอดได้เพียงอากาศ
ปล.ลำธารไม่มีพลังพิเศษที่สามารถสัมผัสวิญญาณ แต่สามารถเห็นวิญญาณได้
ลำธาร
ผม...คิดถึงแม่เหลือเกินครับ...
ตปก.ญ
แก้วตา: แม่ขอโทษที่ปกปรองลูกไม่ได้...พี่ชายลูกล่ะ
ลำธาร
พ...พี่ชาย...ผมไม่รู้ว่าพี่ชายอยู่ใหน...
ตปก.ญ
แก้วตา: ถ้าลูกเจอเขา...ฝากบอกเขาด้วยนะ... ว่าแม่ไม่เคยคิดว่าเขาเป็นเด็กหายนะ แค่ตอนนั้น...แม่...มันไม่ดี มัวแต่บ้าผู้ชาย...และฝากขอโทษเขาด้วยนะ...//สลาย
ลำธาร
ครับ...ฮึก ผมจะบอกเขาเอง
วิทันศ์[เค]
[พี่จะปกป้องนายเอง น้องลำธาร...]
วิทันศ์[เค]
ดีขึ้นหรือยังครับ?
ลำธาร
พี่ทีนรู้อยู่แล้วใช่ไหมครับ...
ลำธาร
ว่าผมเป็นลูกของแม่แก้วตา
พาทีน
นาย...พาน้องกลับไปพักพ่อนนะ
วิทันศ์[เค]
ไปกันเถอะครับ น้องธาร
วิทันศ์[เค]
//เดินไปห้อง309
โซดัส[??]
มาแล้วเหรอครับ พี่ชาย
โซดัส[??]
มานั่งกับผมสิครับ พี่ชาย//ตบเตียง
วิทันศ์[เค]
....//นั่งลงข้างๆ
โซดัส[??]
ดีมากครับ//กระซิบข้างหู
โซดัส[??]
พี่ชาย...จำได้ไหมครับ...
โซดัส[??]
ผมน่ะ...เคยโดนพี่ชาย......ด้วยนะ แถมยังถูก....ด้วยฝีมือพี่ช่วยล่ะ//กอดเค
วิทันศ์[เค]
....//โดนสะกดจิต
โซดัส[??]
ทำไมเงียบล่ะครับ...หรือว่าจำไม่ได้
โซดัส[??]
หรือ...
'ผมต้องฆ่าพี่ก่อน'
โซดัส[??]
ล่ะครับ พี่ถึงจะจำได้
โซดัส[??]
ผมรักพี่ชายนะครับ//กอด+ซบอก
วิทันศ์[เค]
อึก...ปวดหัว//จับหัว
วิทันศ์[เค]
มานอนหน้าห้องตัวเองอีกแล้ว
วิทันศ์[เค]
ฮึบ//ลุกขึ้นยืน
ลำธาร
โอ๊ะ พี่เค หายไปใหนมาครับ
วิทันศ์[เค]
พี่คงละเมอแล้วไปนอนหน้าห้องน่ะ
วิทันศ์[เค]
อึก...//เวียนหัว+เซ
ลำธาร
พี่เป็นอะไรไปครับ!//ช่วยพยุงตัว
วิทันศ์[เค]
//เห็นภาพบางอย่าง
"แม่! พ่อ! ธาร! ช่วยพี่ด้วย!!"
วิทันศ์[เค]
!!//ออกห่างจากตัวลำธาร
ลำธาร
พ...พี่เกิดอะไรขึ้นครับ...
ลำธาร
ทำไม...สีหน้าถึงดูไม่ดีเลยล่ะครับ...//เป็นห่วง
วิทันศ์[เค]
แฮ่ก แฮ่ก...อึก
วิทันศ์[เค]
ข...ขอโทษนะ น้องธาร...พี่ขอพักสักหน่อย...//เดินเข้าห้อง
วิทันศ์[เค]
[หายใจ...ไม่...ออกเลย]แฮ่กๆ
วิทันศ์[เค]
ที่นี่ที่ใหนกัน...
ลำธาร
//นั่งหลับข้างๆเตียง
วิทันศ์[เค]
หึ[น่ารักจัง...]//ยิ้มอ่อนๆ
ตปก.ญ
พยาบาล-1: คนไข้ฟื้นแล้วเหรอค่ะ
ตปก.ญ
พยาบาล-1: ขอดิฉันตรวจอาการของคุณหน่อยค่ะ//จับชีพจรเค
วิทันศ์[เค]
//ภาพบางอย่างแวบเข้ามา
ตปก.ญ
พยาบาล-1: อ๊ะอ๊า อื้ออาส์ อร๊างง เบาๆหน่อยสิค่ะ คุณหมอ ฮ้า~💕
ตปก.ช
หมอ: ซี้ดด เบาไม่เป็นครับ
วิทันศ์[เค]
//รีบชักมือออก
วิทันศ์[เค]
เอ่อ...ขอโทษครับ//หน้าแดง🍅
ลำธาร
พี่...ฟื้นแล้วเหรอครับ...งื้มม//งัวเงีย
วิทันศ์[เค]
ค...ครับ//หน้าแดงกว่าเดิม
ลำธาร
พี่เป็นไข้เหรอครับ? หน้าแดงเชียว//เอามือทาบหน้าผาก
???
พี่เป็นไข้หรือเปล่าครับ? หน้าแดงเชียว...
วิทันศ์[เค]
[ทำไมเหมือนคนๆนั้นเลย]
ตปก.ญ
พยาบาล-1: ขอตัวก่อนนะค่ะ😅
วิทันศ์[เค]
ก็...นิดๆครับ//เขิน
ลำธาร
กินให้อร่อยนะครับ//ยิ้มโลกแตก
วิทันศ์[เค]
[ตึกตึก!]//หัวใจเต้นแรง
วิทันศ์[เค]
[😳ไม่ไหวแล้ว หัวใจผม!]
ลำธาร
อ๊ะ ผมขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะครับ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!