ข้าคือฮูหยินของท่านเเม่ทัพ
EP.4
ชุนหลี
ทำไมถึงทำกับข้าเช่นนี้
ชุนหลี
ข้าขอโทษน่ะหลิงหลิง
ข้าไม่อาจทนอยู่กับความผิดหวังเช่นนี้ได้อีกต่อไป
ชุนหลี
อภัยให้ข้าด้วย เอื้อก
อาหลี
ฮืออออท่านต้องแก้แค้นก่อนสิ้ชุนหลีท่านจะทิ้งท่านแม่ทัพของข้าไม่ได้น่ะ
อาหลี
สวัสดีฉันชื่ออาหลี
เป็นเด็กที่หลงรักการอ่านทุกค่ำคืนฉันต้องอ่าน ฮูหยินของข้าก่อนนอน
อาหลี
ข้าอยากเป็นท่านจริงๆชุนหลีท่านเจอแต่ความลำบากมาตลอดยังไม่ทันมีความสุขก็ด่วนจากไปแล้ว
ชุนหลี
อาหลี
ข้าขอบคุณเจ้ามากที่เจ้าชอบข้า
อาหลี
อ๊ะ ผีชุนหลีเหรอ
ฉันฝันอยู่แน่ๆ
ชุนหลี
เจ้าอยากให้ข้ามีความสุขงั้นรึ
อาหลี
ใช่แล้วฉันสงสารท่านถ้าฉันสามารถเป็นท่านได้ฉันจะเอาคืนพวกนั้นให้สาสม
ชุนหลี
งั้นเจ้าก็ไปเป็นข้าเถิด
ได้โปรดแก้ไขความผิดพลาดของข้าที่ทำต่อท่านแม่ทัพด้วย
หลิงหลิง(มือสังหาร)
คุณหนูท่าน
หลิงหลิง(มือสังหาร)
ทำไมคิดสั้นเช่นนี้
แม่นม
ข้าจะไปตามท่านแม่ทัพ
แม่นม
ซุนเย่เกิดเรื่องแล้ว
ซุนเย่(แม่ทัพ)
อะไรกันหรือว่านาง
หลิงหลิง(มือสังหาร)
คุณหนูได้โปรดให้อภัยหลิงหลิง
หลิงหลิง(มือสังหาร)
ที่หลิงหลิงดูแลท่านไม่ดี
ซุนเย่(แม่ทัพ)
คุณหนูเจ้าเป็นไรไป
ซุนเย่(แม่ทัพ)
เลือด นั่นนางฆ่าตัวตายรึ
ซุนเย่(แม่ทัพ)
โอ้ยยยยยยยย
ซุนเย่(แม่ทัพ)
มันเอาอีกแล้วช่วยข้าด้วย!!!
ซุนเย่(แม่ทัพ)
เจ็บปวดเหลือเกิน
ซุนเย่(แม่ทัพ)
ข้าไม่รู้ท่านแม่
ข้าเจ็บปวดมากเหมือนมันจะระเบิดออกมา
หลิงหลิง(มือสังหาร)
ปานแดงของคุณหนูก็มีแสงเปล่งออกมาอีกแล้วเหมือนตอนนั้น
หลิงหลิง(มือสังหาร)
นี่มันอะไรกัน
หลิงหลิง(มือสังหาร)
แผลของคุณหนูเริ่มหายไปแล้ว
หลิงหลิง(มือสังหาร)
ท่านแม่ทัพ
หลิงหลิง(มือสังหาร)
หรือว่าปานแดงของท่านสองคน
เมื่อปานแดงของทั้งสองเปิดผนึกต่อไปไม่มีใครสามารถยับยั้งพลังของทั้งสองได้ของในห้องทุกอย่างพังกระจัดกระจายทุกคนในที่นั้นหมดสติ
หลางจิน(รองแม่ทัพ)
เกิดอะไรขึ้น
หลางจิน(รองแม่ทัพ)
ทำไมเป็นเช่นนี้
หลางจิน(รองแม่ทัพ)
พวกเจ้ารีบไปพาพวกเค้าออกมา
หลางจิน(รองแม่ทัพ)
ซุนเย่ท่านฟื้นสิ้
เกิดอะไรขึ้นกันแน่
หลิงหลิง(มือสังหาร)
อ๊ะ!! เจ็บจัง
หลางจิน(รองแม่ทัพ)
แม่นาง เกิดอะไรขึ้นกัน
หลิงหลิง(มือสังหาร)
เมื่อคืนคุณหนู~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~เรื่องก็เป็นแบบนี้
หลางจิน(รองแม่ทัพ)
คุณหนูของท่านปลอดภัยดี
ท่านคงสับสน
หลิงหลิง(มือสังหาร)
จริงๆน่ะไม่เชื่อท่านถาม
นางดู
แม่นม
ที่นางพูดเป็นเรื่องจริงอยู่ดีๆแผลของนางก็หายและปานแดงของทั้งสองก็เปร่งแสงออกมา
ซุนเย่(แม่ทัพ)
ข้า ข้าปวดหัวจัง
เฉินจิ่น(องรัชทายาท)
ซุนเย่ท่านฟื้นแล้ว
ซุนเย่(แม่ทัพ)
นางเป็นเช่นไรบ้าง
หลางจิน(รองแม่ทัพ)
ฮูหยินของเจ้าปลอดภัยดี
แต่เรื่องแบบนี้คงเป็นปาฏิหาริย์สิ้น่ะ
ซุนเย่(แม่ทัพ)
แค่คืนเดียวนางก็ผ่านความตายมาได้ปาฏิหาริย์มาก
ชุนหลี
นี่ฉันมาอยู่ในร่างแม่นางชุนหลีงั้นรึ
ชุนหลี
ฉันฝันแน่ๆ โอ้ยก็เจ็บนี่นา
ชุนหลี
ข้าฝากเจ้าด้วยน่ะอาหลี
ถึงเวลาข้าต้องไปแล้ว
ชุนหลี
แม่นางชุนหลีอย่าพึ่งไป
ชุนหลี
เห้ออออออ
ข้าจะเป็นท่าน ข้าจะแก้ไขความผิดพลาดของท่าน อาหลีเธอทำได้
หลิงหลิง(มือสังหาร)
คุณหนูท่านฟื้นแล้ว
หลิงหลิง(มือสังหาร)
ข้าขอโทษที่ข้าดูแลคุณหนูไม่ดีได้โปรดลงโทษข้า
ชุนหลี
หลิงหลิงเจ้าไม่ต้องขอโทษข้า ทั้งหมดเป็นความผิดของข้า
หลิงหลิง(มือสังหาร)
คุณหนูอย่าพูดเช่นนั้นท่านไม่เป็นไรก็ดีมากแล้ว
Comments