ข้าคือฮูหยินของท่านเเม่ทัพ
EP.2
ซุนเย่(แม่ทัพ)
ข้าจะปล่อยเจ้าไป
หลิงหลิง(มือสังหาร)
(ความคิดในหัว)
เขาคือใครกัน
ท่าทางแบบนั้นและฝีมือที่เก่งกาจเช่นนี้
เฉินจิ่น(องรัชทายาท)
แม่ทัพซุนเย่
เฉินจิ่น(องรัชทายาท)
ข้าไม่คิดว่าจะพบท่านที่นี่
ท่านมาทำอะไรงั้นรึ
ซุนเย่(แม่ทัพ)
ข้าก็ไม่คิดว่าองค์รัชทายาทจะต้องมาคอยสงสัยในตัวข้า
ลู่เหอ(องครักษ์)
นี่ท่านแม่ทัพ
พูดจาสามหาวยิ่งนัก
เฉินจิ่น(องรัชทายาท)
ลู่เหอปล่อยให้เค้าได้พูด
เฉินจิ่น(องรัชทายาท)
อยู่ชายแดนมานาน
เค้าย่อมไม่คุ้นเคยกับในเมือง
เฉินจิ่น(องรัชทายาท)
ให้ข้าไปเดินเป็นเพื่อนเจ้าดีหรือไม่
ซุนเย่(แม่ทัพ)
ขอบคุณพะย่ะค่ะแต่กระหม่อมต้องการไปคนเดียวมากกว่า
ซุนเย่(แม่ทัพ)
ขอตัวก่อนพะย่ะค่ะ
ลู่เหอ(องครักษ์)
นี่!!!!ท่านซุนเย่
เฉินจิ่น(องรัชทายาท)
ปล่อยเขาไปลู่เหอ
เขาคงยังโกรธเรื่องในอดีตอยู่
หลิงหลิง(มือสังหาร)
ข้อจะทายาให้ท่านเดี๋ยวนี้
หลิงหลิง(มือสังหาร)
อดทนหน่อยเพคะ
ชุนหลี
ตอนข้าเจ็บปวดที่สุด
ปานแดงของข้าก็ตอบสนองเช่นกัน
ชุนหลี
เจ้าคิดว่ามันจะบ่งบอกอะไรแก่ข้า
หลิงหลิง(มือสังหาร)
หลิงหลิงไม่อาจรู้ได้
มีแค่ตัวคุณหนูเท่านั้นที่เข้าใจมัน
หลิงหลิง(มือสังหาร)
แม่นางซูหลิ่งช่างร้ายกาจเหมือนแม่ของนาง
ชุนหลี
หลิงหลิงถ้ามีใครได้ยินเข้า
หลิงหลิง(มือสังหาร)
ขอโทษเพคะ
เสนาบดีหลี่
ข้าแค่จะมาบอกเจ้า
ให้เจ้าเตรียมตัวสมรสกับท่านแม่ทัพซุนเย่ ไม่มีข้อแม้ใดๆทั้งสิ้น
ชุนหลี
เพคะหม่อมฉันเข้าใจแล้ว
หลิงหลิง(มือสังหาร)
คุณหนู
หลิงหลิง(มือสังหาร)
ท่านยังไม่รู้จักท่านแม่ทัพซุนเย่อะไรนั่นเลยน่ะเพคะ
ชุนหลี
เจ้าคิดว่าข้ามีสิทธิ์พูดงั้นรึ
หลิงหลิง(มือสังหาร)
คุณหนูเพคะแต่ว่า
ชุนหลี
ช่างเถอะรีบรักษาแผลข้า
ลู่เหอ(องครักษ์)
องค์รัชทายาทขอรับ
เฉินจิ่น(องรัชทายาท)
นี่ข้าบอกให้เจ้าหยุดเรียกข้าว่าองค์รัชทายาทเจ้าจะขัดคำสั่งข้ารึ
ลู่เหอ(องครักษ์)
ท่านเฉินจิ่นขอรับ
ลู่เหอ(องครักษ์)
คุณหนูชุนหลี
ตกลงแต่งงานกับท่านแม่ทัพแล้วขอรับ
เฉินจิ่น(องรัชทายาท)
ว่าไงน่ะ
เฉินจิ่น(องรัชทายาท)
นางไม่รู้จักซุนเย่ด้วยซ้ำ
เฉินจิ่น(องรัชทายาท)
ทำไมถึงยอมตกลง
ลู่เหอ(องครักษ์)
ลู่เหอได้ยินคนรับใช้ในเรือนเสนาบดีพูดคุยกันว่าชีวิตของของนางไม่ใช่ของนางขอรับ
เฉินจิ่น(องรัชทายาท)
อะไรกันนางโดนบังคับงั้นรึ
ลู่เหอ(องครักษ์)
เป็นเช่นนั้นขอรับ
เฉินจิ่น(องรัชทายาท)
ไม่ได้ข้าต้องไปคุยกับนาง
ลู่เหอ(องครักษ์)
แต่นางป่วยอยู่น่ะขอรับ
ไว้พรุ่งนี้ค่อยไปดีกว่าขอรับ
เฉินจิ่น(องรัชทายาท)
อืม ถ้าเป็นเช่นนั้นเรากลับตำหนักเฉินกันเถอะข้าไม่อยากเดินเล่นแล้ว
ลู่เหอ(องครักษ์)
ทางเข้าตำหนักถูกล็อคแล้วขอรับ
ลู่เหอ(องครักษ์)
นอกกำแพงมีทหารจากวังหลวงเต็มเลยขอรับ
เฉินจิ่น(องรัชทายาท)
นี่มันอะไรกัน
เฉินจิ่น(องรัชทายาท)
หรือว่าท่านพ่อจะตามดูเรื่องของข้ากับแม่นางชุนหลีเอาไว้แล้ว
ลู่เหอ(องครักษ์)
คงเป็นเช่นนั้นขอรับ
เฉินจิ่น(องรัชทายาท)
ข้าจะไปหานางให้ได้
ลู่เหอ(องครักษ์)
องค์รัชทายาทได้โปรดให้อภัยข้าด้วยขอรับ
เฉินจิ่น(องรัชทายาท)
วูบบบบบ
เสนาบดีหลี่
ขนของนางขึ้นรถม้าเดี๋ยวนี้
ซูหลิ่ง
เร็วเข้าสิ้อย่าทำให้ท่านพ่อข้าต้องเสียอารมณ์
หลิงหลิง(มือสังหาร)
นายท่าน มันไม่ไวไปเหรอเพคะ
เสนาบดีหลี่
หุบปากข้าให้เจ้ามาสิทธิ์มีเสียงตั้งแต่เมื่อไหร่กัน
ชุนหลี
ชาตินี้แค่เพียงพบหน้า
ข้าก็มีความสุขแล้วเฉินจิ่นโปรดอภัยให้
มู่เอ๋อ(คนรับใช้)
เพคะคุณหนู
ซุนเย่(แม่ทัพ)
ข้าคงต้องกลับไปชายแดนแล้วสิ้น่ะ
ลู่เหอ(องครักษ์)
ท่านดื่มเยอะไปแล้วน่ะขอรับ
เฉินจิ่น(องรัชทายาท)
อย่ามายุ่งกับข้า
เฉินจิ่น(องรัชทายาท)
ไสหัวไปซะ
เฉินจิ่น(องรัชทายาท)
😢😢😢🥴🥴😔
เฉินจิ่น(องรัชทายาท)
ออกไป!!!!!
ซูหลิ่ง
ได้โปรดให้หม่อมฉันดูแลท่านน่ะเพคะ
เฉินจิ่น(องรัชทายาท)
ชุนหลี นั่นเจ้าใช่มั้ย
Comments