บทนำ

เช้านี้ช่างเป็นวันที่มีความสุขที่สุดในช่วงวันหยุดสุดสัปดาห์นอนเปิดเเอร์เย็นๆ มีเตียงนุ่มๆ ผ้าห่มนุ่มๆ เปิดเพลงเบาๆ อบอุ่นสบายตัวสุดๆ นับว่าเป็นวันที่ดีที่สุดของวันหยุดเลยก็ว่าได้

"ป๋า มามี้ คิดถึงจังเลย"

ผมเดินลงบันไดตรงมายังห้องอาหาร 

ครอบครัวผมมีอยู่กันสามคน มีพ่อมีเเม่เเละก็มีลูกชายหล่อ ๆ หนึ่งคน ไม่ใช่ใครอื่นนั่นก็คือผม ผมน่ะมีเพื่อนสองคนผมสนิทกับมันสองคนมาก 

"คิดถึงไรกันเจอกันทุกวันยังจะคิดถึงอีก เรานี่อ้อนเก่งนะ มีวงมีหวานด้วย มีเเฟนหรอลูกมาเเนะนำให้เเม่รู้รู้จักหน่อยสิ"

".."

" สวยมั้ย เรียนที่ไหน อายุเท่าไหร่.." เเม่ยิงคำถามมาเป็นชุด จะเอาตัวรอดยังไงว่ะทีนี้

คนตัวเล็กทำปากยู่นั่งเกาหัวอยู่เกาอี้ฝั่งตรงข้าม ตอบเสียงกระตุกกระตัก พร้อมมีคุณหญิงประภานั่งจ้องหน้าอยู่อีกฝั่งของโต๊ะ

"เดี๋ยวๆ ๆ มามี้ก็พูดมั่ว ผมยังไม่มีเเฟนสักหน่อย"ผมตอบคุณหญิงไป ใครจะบอกว่ะ เดี๋ยวก็พลอยโดนจับคลุมถุงชนกันเลยพอดี ไม่ได้ ๆ มันต้องมีทางออกสำหรับเรื่องนี้สิ ผมยังไม่พร้อมเปิดตัวกับคุณหญิงกลัวคุณหญิงไม่ปลื้ม

"ทำไมล่ะลูก"คุณหญิงของบ้านเอ่ยถามพร้อมหันมาจ้องลูกชายเพื่อหวังจะเอาคำตอบกับลูกชายตัวดี

"ก็ไอ้กันต์นะสิโปรยเสน่ห์จนสาวในมหาลัยหลงเสน่ห์มันไปหมดเลย" เอาว่ะโทษใอ้กันต์ก็เเล้วกัน กูขอโทษนะเว้ยมึงรับไปเเทนกูก็เเล้วกันถือว่าช่วยกูนะเว้ยเพื่นรัก 

เขาพรางคิดในใจอย่างเงียบ ๆ

" ก็เเกหน้าหวานยังกับผู้หญิง หญิงคนไหนจะอยากได้เเกเป็นแฟนว่ะไอ้ลูกชาย"

เเดดดี๊คนหล่อพูดเเซะลูกชายตัวดีของเขา หารู้ไม่ว่าลูกชายตัวดีไม่ชอบให้ใครมาชมว่าตนหน้าหวาน

"นี่คุณนพดล! อย่าเเหย่ลูกสิเห็นมั้ยหน้าหยิกหน้างอเเล้ว" นับเดือนพูดปรามสามีเพราะรู้ว่าอีกไม่นานลูกชายตัวดีคงงอนสามีตนอย่างเเน่นอน

"พ่ออ่ะ ผมหล่อซะขนาดนี้ รวย Perfect ผู้หญิงคนไหนไม่เอาก็ให้มันรู้ไป ผมไปล่ะมามี้ จุ๊บ! งอลป๋าเชอะ!"

ลูกชายคนเดียวของบ้านพูดพรางทำหน้ายู่ยี้ไงส่ายหัวไปมาพรางลุกเดินมาหาผู้หญิงที่เขารักมากเเล้วหอมเเก้มทีนึงให้ชื่นใจก่อนออกไปหาประสบการณ์ชีวิต

"อิ่มเเล้วหรอลูก"คุณหญิงของบ้านหันมิงตามทางที่ลูกชายตัวดีเดินไปเเล้วพูดขึ้น

"ค้าบมี้ ผมไปล่ะนะ"ผมหันไปโบกมือให้ม๊ามี๊สองสามทีเเล้วเดินไปยังรถหรูที่ให้คนใช้เอามาจอดไว้หน้าบ้าน

คนเป็นพ่อส่ายหัวให้กับความหาประสบการณ์ชีวิตของใอ้ลูกชายตัวดี

ป๋าเอาไรคิดเนี๊ยว่าเราจะได้ผัว

ผมกดหยิบโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋ากางเกงเเล้วรีบกดไปยังเบอร์เพื่อนรักทันที

"ฮัลโหลไอ้กันต์เจอกันที่ห้างนะเว้ย กูจะไปรับน้องรินมากินข้าวด้วย"

/เอ่อๆเดี๋ยวกูขับรถไปเองได้เดี๋ยวนี้ติดสาวนะมึง/

"กูหล่อ ช่วยไม่ได้" ผมพูดไปหัวเราะไปในความมั่นหน้าของตัวเอง

/เดี๋ยวก็รู้ไม่เเน่มึงเดินห้างวันนี้ไม่ที่ใดก็ที่นึงมึงอาจจะเจอผัวมึงในอนาคตก็ได้ หล่อกว่ามึง รวยกว่ามึง Perfect กว่ามึงกูจะหัวเราะให้ฟันหักเลยว่ะ/ 

"ไม่มีวันนั้นหรอก"

ฝันไปเถอะอย่างเขาอ่ะนะต้องได้เมียสวย ๆ หมวย ๆ มาเป็นเมียเท่านั้น ไม่ใช่อย่างที่ใอ้เพื่อนเหี้ยมันพูดกวนเขาอยู่ทุกวัน

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***