พลังงานในเงามืด BTS TXT SVT
_04_
บ้านข้างๆ7หนุ่มยังว่างอยู่อีกหลัง
เห็นผญบ.บอกว่าจะมีคนย้ายเข้ามาอยู่อีก
นัทธ์ธัญธนิน(summer)
หวัดดีครับ
เจตนิพัทธ์(จูเนียร์)
สวัสดีครับ
ชัชวิน(วินเนอร์)
สวัสดีครับ
วชิรวิชญ์(คิริว)
สวัสดีครับ
จิณณิชวัรชญ์(ต้าเหนิง)
สวัสดีครับ
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
มาอยู่กันหมดนี่เลยหรอ
นัทธ์ธัญธนิน(summer)
ใช่พี่
ชัชวิน(วินเนอร์)
อยู่กับพี่ๆแหละดีครับ
วชิรวิชญ์(คิริว)
แล้วนี่ทำไมบ้านพวกพี่ถึงมีสีเหลืองกั้นว่าห้ามเข้าอ่ะ
วชิรวิชญ์(คิริว)
งี้พวกผมก็เข้าบ้านพวกพี่ไม่ได้ดิงั้น
จิณณิชวัรชญ์(ต้าเหนิง)
ตำรวจมาอยู่นี่ได้ไงครับ
ตำรวจ
อ่อ พอดีว่ามาทำคดีครับ
นัทธ์ธัญธนิน(summer)
คดีอะไรอ่ะครับ
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
คดีขโมยขึ้นบ้านน่ะ
จิณณิชวัรชญ์(ต้าเหนิง)
หูยย งี้บ้านพวกผมจะไม่โดนหรอครับ
ปัณฑ์ธร(ปัณณ์)
มันถูกจับไปแล้ว
ปัณฑ์ธร(ปัณณ์)
คงไม่มีใครกล้าเข้ามา
นัทธ์ธัญธนิน(summer)
แหน๊ รู้นะ....//กระซิบปัน&ซายน์
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
เงียบปากไปเลยมึงอ่ะ...
ปัณฑ์ธร(ปัณณ์)
พวกนั้นยังไม่รู้ เพราะงั้นช่วยเก็บเป็นความลับทีนะ...
นัทธ์ธัญธนิน(summer)
อือ ได้...
นพรรณพ(น๊พนพ)
กระซิบไรกันจ้ะสาวๆ
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
สาวบ้านมึงอ่ะ
นัทธ์ธัญธนิน(summer)
สาวบ้านพี่ดิ
ปัณฑ์ธร(ปัณณ์)
สาวที่ไหนน่ารักขนาดนี้
พิชญุตม์(กัซ)
หลงตัวเองจริงๆ
วชิรวิชญ์(คิริว)
โอเครครับ
วชิรวิชญ์(คิริว)
เดี๋ยวพวกผมเอาของไปเก็บก่อนเดี๋ยวมานั่งเล่นด้วยฮะ
เธียรชานันท์(ปุณณ์)
โอเคเลยจ้าาา
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
เวลาเข้า-ออกไม่ต้องประตูหน้าก็ได้นะ
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
ประตูข้างก็ได้
นัทธ์ธัญธนิน(summer)
ประตูข้าง?
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
ใช่ มันมีทางเชื่อมระหว่างบ้านแต่ละหลังอยู่
นัทธ์ธัญธนิน(summer)
อ๋อ ได้
นัทธ์ธัญธนิน(summer)
แต่ทางเชื่อมโคตรหรูอ่ะ อยากเดินเข้าๆออกๆ
ชัชวิน(วินเนอร์)
ประตูก็เสียพอดีมึง
นัทธ์ธัญธนิน(summer)
แล้วมึงป๊อกหัวกูทำไมก่อน
นัทธ์ธัญธนิน(summer)
มึงบอกกูดีๆก็ด้ายยม้ายยย
ชัชวิน(วินเนอร์)
ก็บอกดีๆแล้วมึงไม่ฟัง
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
ตบกันเลยๆ
ศุภ์กฤศธเนส(T.r.)
ช่างยุนะมึง
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
ทะมะ
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
มึงยุ่งไร
เธียรชานันท์(ปุณณ์)
เน่ อย่าทะเลาะกันได้มะ
เธียรชานันท์(ปุณณ์)
ดูอย่างกูกับพญาดิ ยังไม่ทะเลาะกันเลย
ธนนนนท์(Πr)
เดี๋ยวนะ พญา....
กูชื่อพญาหรอวะ
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
ก็เรื่องของพี่มึงดิ
ศุภ์กฤศธเนส(T.r.)
ก็เรื่องของพี่มึงดิ
เธียรชานันท์(ปุณณ์)
.......
ปัณฑ์ธร(ปัณณ์)
อุ๊บส์.....5555555555555555555555555555555555555555555555
เธียรชานันท์(ปุณณ์)
ม่ายด้ายยยปัน มึงจะขำกูอย่างนี้ม่ายด้ายยยย
ปัณฑ์ธร(ปัณณ์)
55555555อ่ยยยย.....555หยุดไม่ได้555555555
เธียรชานันท์(ปุณณ์)
ไอ้น้องเหี้ยยย!!!!
ธนนนนท์(Πr)
พี่ ตำรวจก็อยู่มั้ย
เธียรชานันท์(ปุณณ์)
มึงมีสิทธิ์หรอ?
ธนนนนท์(Πr)
......ไม่มีค้าบบบ
ปัณฑ์ธร(ปัณณ์)
(แงงง เค้าฉงฉารเยย)
ตำรวจ
งั้นผมกลับก่อนนะครับ
ปัณฑ์ธร(ปัณณ์)
แต่คุณตำรวจยังไม่ได้ทานข้าวเลยนะครับ
ปัณฑ์ธร(ปัณณ์)
ครับคุณอา คุณยังไม่ได้ทานข้าวเลยนะครับ
ตำรวจ
พอดีนึกขึ้นได้น่ะว่ามีงานด่วน ขอตัวก่อนนะเด็กๆ
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
เดินทางปลอดภัยครับ
ตำรวจ
จ้าาา ไว้วันหลังอาค่อยมาฝากท้องใหม่
หลังจากนั้นหนุ่มๆก็ได้เดินออกไปส่งคุณตำรวจขึ้นรถเพื่อกลับไปศน.เพราะเห็นว่ามีงานด่วน
รู้สึกเกรงใจจัง ชวนเขากินข้าวด้วยแท้ๆ แต่กลับไม่ได้กิน เพราะพวกเขาดันคุยกันจนลืมว่ามีบุคคลอีกหนึ่งนั่นคือตำรวจ
ปัณฑ์ธร(ปัณณ์)
จ่ะ งั้นเอาของไปเก็บเถอะปะ
หลังจากนั้นรุ่นน้องทั้ง5ของ7หนุ่มได้เดินกลับเข้าบ้านตนเพื่อเอาของไปเก็บ
ซึ่งพวกเขาทั้ง5ไม่รู้เลยว่า เข้ามาอยู่หมู่บ้านนี้แล้วจะเจออะไรบ้าง
หนุ่มทั้ง7ก็เหมือนกัน ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับหมู่บ้านนี้เลย...
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
กูไม่กินนะ
ปัณฑ์ธร(ปัณณ์)
อะไร ข้าวอ่ะหรอ
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
อือ
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
ไม่หิว...
เธียรชานันท์(ปุณณ์)
ไม่กินสักนิดอ่ะซายน์ เดี๋ยวเป็นลมนะ
ศุภ์กฤศธเนส(T.r.)
อร่อยนะเว้ย
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
ไม่อ่ะ
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
ว่าจะไปสูดอากาศข้างนอกสักหน่อย เดี๋ยวกลับมานะ
ศุภ์กฤศธเนส(T.r.)
รีบไปรีบมานะเว้ย อย่าไปนาน
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
เออน่า ไม่นานหรอก
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
เดี๋ยวกลับมา
ปัณฑ์ธร(ปัณณ์)
เอาโทรศัพท์ไปด้วย
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
เอาไปทำไม?
ปัณฑ์ธร(ปัณณ์)
เผื่อมีอะไรจะได้ช่วยทัน
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
อื้อ
ศุภ์กฤศธเนส(T.r.)
อย่าลืมนะมึง
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
เอ๊อออออ สั่งเป็นพ่อเลยไอ้หน้ากระตุ่ยนี่
ศุภ์กฤศธเนส(T.r.)
หน้ากระตุ่ยบ้านพ่อมึงหล่อขนาดนี้หรอ
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
เฮ้ออ...เอามันไปเก็บทีนะ
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
รู้สึกเอือมกับมันจัง
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
ไปและ เดี๋ยวจะรีบกลับมานะจ้ะ
ขณะซันซายน์เดินออกไป ปันกับปุณณ์มองตามหลังด้วยความเป็นห่วง
เพราะรู้สิ่งที่จะเกิดขึ้นในอีกไม่ช้า
ทั้งคู่เลยเร่งให้ทุกคนรีบกินข้าวให้เสร็จ แล้วรีบตามซันซายน์ไป
ปัณฑ์ธร(ปัณณ์)
รีบๆกินเข้าพวกมึง
ปัณฑ์ธร(ปัณณ์)
เดี๋ยวตามซันซายน์ไม่ทัน
พิชญุตม์(กัซ)
ไปตามมันทำไม มันก็บอกอยู่ว่าแปปเดียว
ปัณฑ์ธร(ปัณณ์)
รู้ว่าแปปเดียว แต่มันอาจจะมีเรื่องเกิดขึ้นกับมัน
ศุภ์กฤศธเนส(T.r.)
ตบปาก อย่าไปแช่งมัน
เธียรชานันท์(ปุณณ์)
พวกกูไม่ได้แช่งแต่พวกเราต้องรีบไปแล้ว
ปัณฑ์ธร(ปัณณ์)
พวกมึง เมอร์วิ่งไปแล้ว
ปัณฑ์ธร(ปัณณ์)
พวกกูไปกันก่อนนะ
ศุภ์กฤศธเนส(T.r.)
กูไปด้วย
ธนนนนท์(Πr)
งั้นไปกันหมดนี่แหละไป
ทุกคนมุ่งหน้าวิ่งไปทางที่ซันซายน์อยู่
เพราะอาจจะมีเรื่องเกิดขึ้น
ไม่ช้าก็เร็วซัมเมอร์ได้วิ่งไปยังจุดที่พี่ชายของเขายืนอยู่อย่าเหนื่อยหอบ
นัทธ์ธัญธนิน(summer)
พี่ซายน์อยู่ไหน
นัทธ์ธัญธนิน(summer)
ไอ้พี่โว้ยยย!!
นัทธ์ธัญธนิน(summer)
อยู่ไหนนน
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
{ช่วยกูด้วย เมอร์ช่วยกูด้วย}
นัทธ์ธัญธนิน(summer)
{พี่มึงอยู่ไหน}
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
{ต้นม..ไม้ กูอยู่หลังต้นไม้}
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
{พวกมันบังตามึง มึงเลยมองไม่เห็นกู}
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
{มึงต้องไปตามคนอื่นมาเพิ่ม }
ปัณฑ์ธร(ปัณณ์)
เมอร์ ซายน์ล่ะ
นัทธ์ธัญธนิน(summer)
{ผีบังตา พวกพี่ช่วยผมหน่อย}
ปันและปุณณ์เดินไปหยุดอยู่ข้างๆซัมเมอร์ แล้วเริ่มท่องคาถาอะไรบางอย่าง
ที่เหลือที่วิ่งตามกันมาได้มองการกระทำของทั้ง3ก่อนจะมองไปที่ต้นไม้ใหญ่
เพราะมีแสงวูบวาบเกิดขึ้นตรงต้นไม้ใหญ่
ไม่อยากจะเชื่อ ทั้ง3ทำได้อย่างไร
ท่องมนต์อะไรไม่รู้ก็มีเเสงวาบขึ้นมา:นพ
หลังจากนั้นแสงได้หายไป แต่พบซันซายน์นั่งพับอยู่ในวงเวทย์ที่มีแสง
ทุกคนตาค้างกับสิ่งที่เห็นทันที พวกเขาตาฝาดไปรึนี่
เธียรชานันท์(ปุณณ์)
แฮ่กๆๆ
นัทธ์ธัญธนิน(summer)
แฮ่กๆๆๆ
นัทธ์ธัญธนิน(summer)
กว่าพวกพี่จะมาได้ หมดไปเยอะเหมือนกัน...แฮ่กๆๆ
ปัณฑ์ธร(ปัณณ์)
ของชั้นต่ำน่ะ
วชิรวิชญ์(คิริว)
เกิดอะไรขึ้น!?
นัทธ์ธัญธนิน(summer)
ไม่มีไรคิริว
ชัชวิน(วินเนอร์)
มี มันต้องมีแหละน่า
นัทธ์ธัญธนิน(summer)
เดี๋ยวค่อยเล่า
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
(โอ้ยยย กูรอดแล้ววว)
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
เจ็บตูดจังวะ ไอ้ผีเหี้ยมึงปล่อยกูลงจากต้นไม้ มึงทำได้ไง//ค่อยๆลุก+เจ็บก้น
ศุภ์กฤศธเนส(T.r.)
//ค่อยๆพยุงซันซายน์
ศุภ์กฤศธเนส(T.r.)
เจ็บตูดหรอ
ศุภ์กฤศธเนส(T.r.)
เป็นไรอ่ะ
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
มันปล่อยกูลงจากต้นไม้อ่ะ กูเจ็บ
ศุภ์กฤศธเนส(T.r.)
แล้วทำไมโทรไปไม่รับ
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
มึงโทรมาตอนไหน
ศุภ์กฤศธเนส(T.r.)
ตอนมึงออกมา
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
อ่า...เอ่อ..
ปัณฑ์ธร(ปัณณ์)
ไอ้ซายน์มันชอบปิดเสียง
ปัณฑ์ธร(ปัณณ์)
ไม่ต่างอะไรกับไม่เอาทรศ.มาเลยไอ้เพื่อนคนนี้
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
กลับบ้านกันเถอะ
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
กูเจ็บตูดอ่ะพวกมึง
ปัณฑ์ธร(ปัณณ์)
5555 ตอนแรกนึกว่าอยู่หลังต้นไม้
นัทธ์ธัญธนิน(summer)
ที่ไหนได้555
เธียรชานันท์(ปุณณ์)
อยู่บนต้นไม้555555
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
ก็มันเอากูขึ้นไป๊
ศุภ์กฤศธเนส(T.r.)
เดินไหวป่าว ให้กูอุ้มมั้ย
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
โนจ้าๆ ไม่ต้องเลย
ศุภ์กฤศธเนส(T.r.)
กูก็ไม่ได้อยากจะอุ้มมึงนักหรอก ตัวอ้วนอย่างกับกินตู้เสื้อผ้าเข้าไป
ศุภ์กฤศธเนส(T.r.)
หนักก็หนัก
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
งั้นนก็ไม่ต้องมาอุ้มกูสิ!!
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
//เดินเชิดออกไป
นัทธ์ธัญธนิน(summer)
โชคดีนะครับพี่เขย....
ปัณฑ์ธร(ปัณณ์)
ใกล้จะเย็นและ
ไรท์จ๋าเองจ้าา
หวัดดีค่ะทค.
ไรท์จ๋าเองจ้าา
อัพซะดึกเลยวันนี้
ไรท์จ๋าเองจ้าา
อ่านให้สนุกค่ะ
ไรท์จ๋าเองจ้าา
ติชมกันได้เด้ออออ
ไรท์จ๋าเองจ้าา
ไรท์ไปนอนก่อน บ๊ายบายเจอกันค่าาาาาา
Comments
love love
อัพพ
2021-08-12
1