_02_

ร่างเล็กที่นอนอยู่บนเตียงนุ่มกำลังนอนอย่างสบาย
กับแสงที่ผ่านผ้าม่านเข้ามาแยงตาเล็กน้อย
ปัณฑ์ธร(ปัณณ์)
ปัณฑ์ธร(ปัณณ์)
อื้ออ.....
ปัณฑ์ธร(ปัณณ์)
ปัณฑ์ธร(ปัณณ์)
หายไปไหนกันหมดอ่ะ
ปัณฑ์ธร(ปัณณ์)
ปัณฑ์ธร(ปัณณ์)
ก...กัซ
ปัณฑ์ธร(ปัณณ์)
ปัณฑ์ธร(ปัณณ์)
ไปไหนแล้วนะ
ปัณฑ์ธร(ปัณณ์)
ปัณฑ์ธร(ปัณณ์)
เอ๊ะ กี่โมงแล้วเนี่ย
ปัณฑ์ธร(ปัณณ์)
ปัณฑ์ธร(ปัณณ์)
อือ...7โมงเอง
ปันเดินลงไปข้างล่างตามแนวบันได
ปัณฑ์ธร(ปัณณ์)
ปัณฑ์ธร(ปัณณ์)
เอ๋? ใครเอาสีมาป้ายบันไดกัน
ปัณฑ์ธร(ปัณณ์)
ปัณฑ์ธร(ปัณณ์)
เห้อ เจ้าพวกนี้ทำไรไม่เคยจะเก็บ
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
อ้าว ตื่นแล้วเหรอ
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
เป็นไงบ้างอ่ะ ยังปวดๆหัวอยู่ป่าว
ปัณฑ์ธร(ปัณณ์)
ปัณฑ์ธร(ปัณณ์)
ฮึ ไม่อ่ะ
ปัณฑ์ธร(ปัณณ์)
ปัณฑ์ธร(ปัณณ์)
ว่าแต่ใครเอาสีมาป้ายตรงบันไดเต็มเลย
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
ห๊ะ?
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
ตรงไหน
ปัณฑ์ธร(ปัณณ์)
ปัณฑ์ธร(ปัณณ์)
นี่
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
เออมาได้ไงวะ
เธียรชานันท์(ปุณณ์)
เธียรชานันท์(ปุณณ์)
อะไรกันเด็กๆ
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
สีมาจากไหนอ่ะพี่
เธียรชานันท์(ปุณณ์)
เธียรชานันท์(ปุณณ์)
หือ? สีอะไร
เธียรชานันท์(ปุณณ์)
เธียรชานันท์(ปุณณ์)
ตรงบันไดนี่อะหรอ
ปัณฑ์ธร(ปัณณ์)
ปัณฑ์ธร(ปัณณ์)
อือ
ปัณฑ์ธร(ปัณณ์)
ปัณฑ์ธร(ปัณณ์)
ไม่รู้ใครเอามาป้ายไว้
ปัณฑ์ธร(ปัณณ์)
ปัณฑ์ธร(ปัณณ์)
ตอนแรกคิดว่าเป็นสี
ปัณฑ์ธร(ปัณณ์)
ปัณฑ์ธร(ปัณณ์)
แต่ตอนนี้คิดว่าไม่น่าใช่แล้วล่ะ
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
ล...เลือด
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
มันคือเลือด!!
ทุกคนวิ่งออกมาจากครัว
นพรรณพ(น๊พนพ)
นพรรณพ(น๊พนพ)
อะไรเลือดๆนะ
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
ล.ล..เลือด
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
ตรงบันได
ปัณฑ์ธร(ปัณณ์)
ปัณฑ์ธร(ปัณณ์)
เลือดใคร
เธียรชานันท์(ปุณณ์)
เธียรชานันท์(ปุณณ์)
มาจากไหน
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
มาได้ยังไง
พิชญุตม์(กัซ)
พิชญุตม์(กัซ)
เลือดพวกมึงเหรอ
ศุภ์กฤศธเนส(T.r.)
ศุภ์กฤศธเนส(T.r.)
ไม่...
ธนนนนท์(Πr)
ธนนนนท์(Πr)
ไม่ใช่กูด้วย
นพรรณพ(น๊พนพ)
นพรรณพ(น๊พนพ)
เหมือนกัน
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
เดี๋ยวนะ
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
กูรู้สึกว่าเหมือนมีเลือดหยดลงมา...
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
จากบนนั้น
ทุกคนเงยหน้าไปตามนิ้งของซันซายที่กำลังชี้บนเพดาน
ศุภ์กฤศธเนส(T.r.)
ศุภ์กฤศธเนส(T.r.)
หยดลงมาได้ไง
ศุภ์กฤศธเนส(T.r.)
ศุภ์กฤศธเนส(T.r.)
ในเมื่ิอ...
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
เมื่ออะไร
ศุภ์กฤศธเนส(T.r.)
ศุภ์กฤศธเนส(T.r.)
ในเมื่อมันไม่มีรูเลยสักนิด
ศุภ์กฤศธเนส(T.r.)
ศุภ์กฤศธเนส(T.r.)
ไม่มีฝ้า ไม่มีรอยรั่ว
เธียรชานันท์(ปุณณ์)
เธียรชานันท์(ปุณณ์)
มาจากไหนกัน...
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
ขึ้นไปดูกันมั้ย?
ศุภ์กฤศธเนส(T.r.)
ศุภ์กฤศธเนส(T.r.)
ห๊ะ แล้วมึงไม่กลัวรึไง
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
ก็กลัว แต่ทำไงได้
ปัณฑ์ธร(ปัณณ์)
ปัณฑ์ธร(ปัณณ์)
เพราะมึงอยากรู้ไงซายน์
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
แหมปัน หรือมึงไม่อยากล่ะ
ปัณฑ์ธร(ปัณณ์)
ปัณฑ์ธร(ปัณณ์)
อยากก้ะได้
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
อือ
นพรรณพ(น๊พนพ)
นพรรณพ(น๊พนพ)
ถ้าดูจากตำแหน่งแล้ว...
พิชญุตม์(กัซ)
พิชญุตม์(กัซ)
ตำแหน่งที่หยดลงมาคือตำแหน่งห้องของกูกับปัน
พิชญุตม์(กัซ)
พิชญุตม์(กัซ)
ได้ไงวะ
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
จริงเหรอ!
ธนนนนท์(Πr)
ธนนนนท์(Πr)
มึงพูดกับใคร
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
อ่อ..อ่า..เอ่อ...เปล่า
ศุภ์กฤศธเนส(T.r.)
ศุภ์กฤศธเนส(T.r.)
หรอ
ศุภ์กฤศธเนส(T.r.)
ศุภ์กฤศธเนส(T.r.)
มั่นใจหรอ
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
อ...อื้อ
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
เราขึ้นไปดูกันดีกว่านะ
ปัณฑ์ธร(ปัณณ์)
ปัณฑ์ธร(ปัณณ์)
งั้นไปกัน
ปัณฑ์ธร(ปัณณ์)
ปัณฑ์ธร(ปัณณ์)
อย่าลืมล่ะ เกาะกลุ่มกันไว้
ปัณฑ์ธร(ปัณณ์)
ปัณฑ์ธร(ปัณณ์)
ถ้าเกิดเรื่องอะไรจะได้ช่วยกันทัน
พิชญุตม์(กัซ)
พิชญุตม์(กัซ)
อืม
ทั้งหมดค่อยๆเดินขึ้นบันไดไปตามรอยเลือด
ตรงบันไดขั้นสุดท้ายที่ทั้งหมดเห็นมันมีเลือดหยดลงมา
แต่พอเดินมาได้3ขั้นก็พบว่า ขั้นต่อๆไปเป็นรอยลาก
รอยเลือดที่ลากไปเป็นทาง จนถึงหน้าประตูห้องกัซกับปัน
ปัณฑ์ธร(ปัณณ์)
ปัณฑ์ธร(ปัณณ์)
ตรงนี้จริงด้วย
ปัณฑ์ธร(ปัณณ์)
ปัณฑ์ธร(ปัณณ์)
เมื่อกี้ตอนเดินออกมาไม่เห็นมี...
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
ไม่เห็นเลยหรอ
ปัณฑ์ธร(ปัณณ์)
ปัณฑ์ธร(ปัณณ์)
อือ ตอนแรกนึกว่าน้ำหก
ปัณฑ์ธร(ปัณณ์)
ปัณฑ์ธร(ปัณณ์)
เพราะว่ารู้สึกเปียกๆที่เท้า
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
อืม อาร์เปิดเข้าไปเลย
ศุภ์กฤศธเนส(T.r.)
ศุภ์กฤศธเนส(T.r.)
กูเหรอ!!?
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
มึงนั่นแหละ เปิดเข้าไป
ศุภ์กฤศธเนส(T.r.)
ศุภ์กฤศธเนส(T.r.)
....ก็ได้
แอ๊ดด...
ธนนนนท์(Πr)
ธนนนนท์(Πr)
เลือดมันสิ้นสุดแค่หน้าห้องหรอวะ
พิชญุตม์(กัซ)
พิชญุตม์(กัซ)
พวกมึง...
ปัณฑ์ธร(ปัณณ์)
ปัณฑ์ธร(ปัณณ์)
อะไรอ่ะกัซ
นพรรณพ(น๊พนพ)
นพรรณพ(น๊พนพ)
ทำไมไม่เข้ามาวะมึง
พิชญุตม์(กัซ)
พิชญุตม์(กัซ)
...ประตูห้องที่ถูกล็อคมัน
พิชญุตม์(กัซ)
พิชญุตม์(กัซ)
มันเปิดออก
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
จริงด้วย
เธียรชานันท์(ปุณณ์)
เธียรชานันท์(ปุณณ์)
ลองเปิดเข้าไปได้มั้ย
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
ลองดู
แอ๊ด..อ...แอ๊ด
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
ใครว่างๆมาหยอดน้ำมันบ้างนะ
ศุภ์กฤศธเนส(T.r.)
ศุภ์กฤศธเนส(T.r.)
เสียงประตูคือโอ้โห
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
อื้อ...ฝุ่นเยอะจัง
ศุภ์กฤศธเนส(T.r.)
ศุภ์กฤศธเนส(T.r.)
เออว่ะ มึงกับปันออกไปเลยๆ
ศุภ์กฤศธเนส(T.r.)
ศุภ์กฤศธเนส(T.r.)
ยอ่งเป็นภูมิแพ้อยู่ ไปๆ
ปัณฑ์ธร(ปัณณ์)
ปัณฑ์ธร(ปัณณ์)
ไม่เป็นไร
ปัณฑ์ธร(ปัณณ์)
ปัณฑ์ธร(ปัณณ์)
เราเอาแมสมาเผื่อแล้ว
ปัณฑ์ธร(ปัณณ์)
ปัณฑ์ธร(ปัณณ์)
ครบ7เลย เอาไปใส่กันซะ
พิชญุตม์(กัซ)
พิชญุตม์(กัซ)
อืม..ขอบใจ
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
ขอบใจจ้าา
นพรรณพ(น๊พนพ)
นพรรณพ(น๊พนพ)
หือ กลิ่นแรงมากอ่ะ
นพรรณพ(น๊พนพ)
นพรรณพ(น๊พนพ)
เหมือนศพเลย
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
ก็ศพไง
ทั้งหมดตกใจกัับประโยคที่ซันซ่ายน์พูดออกมา อย่างกับรู้อะไร
ศุภ์กฤศธเนส(T.r.)
ศุภ์กฤศธเนส(T.r.)
มีอีกห้องหรอวะ
ศุภ์กฤศธเนส(T.r.)
ศุภ์กฤศธเนส(T.r.)
เปิดเข้าไปดิ้
ธนนนนท์(Πr)
ธนนนนท์(Πr)
ไม่ล็อคว่ะ
ธนนนนท์(Πr)
ธนนนนท์(Πr)
หือ กลิ่นอย่างเหี้ยอ่ะโคตรเหม็นเลยมึง
ธนนนนท์(Πr)
ธนนนนท์(Πr)
กลิ่นแรงกว่าเดิมอีก
ศุภ์กฤศธเนส(T.r.)
ศุภ์กฤศธเนส(T.r.)
ปิดจมูกไว้นะซายน์ปัน
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
อือ
ปัณฑ์ธร(ปัณณ์)
ปัณฑ์ธร(ปัณณ์)
อือ
พิชญุตม์(กัซ)
พิชญุตม์(กัซ)
เชี่ยย!!!!!
พิชญุตม์(กัซ)
พิชญุตม์(กัซ)
ศพว่ะพวกมึง
ปัณฑ์ธร(ปัณณ์)
ปัณฑ์ธร(ปัณณ์)
ไหนตรงไหน
พิชญุตม์(กัซ)
พิชญุตม์(กัซ)
ข้างเตียง
ทุกคนตกใจสุดขีดว่ามีศพอยู่ในบ้านพวกเขาได้อย่างไรกัน
ศุภ์กฤศธเนส(T.r.)
ศุภ์กฤศธเนส(T.r.)
เหี้ย..มาได้ไงวะ
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
รีบโทรเรียกรถปอเต๊กตึ๊งเดี๋ยวนี้เลยมึง!
ศุภ์กฤศธเนส(T.r.)
ศุภ์กฤศธเนส(T.r.)
อ..เออได้
....
วี้หว่อ...วี้หว่อ...
รถพยาบาล และตำรวจเต็มหน้าบ้านจองพวกเขาอย่างกับมาทำคดีใหญ่
นพรรณพ(น๊พนพ)
นพรรณพ(น๊พนพ)
ตำรวจเต็มหน้าบ้านเลย
ตำรวจ
ตำรวจ
ทำไมถึงมีศพขอผู้หญิงคนนี้อยู่ที่นี่ครับ
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
พวกผมไม่รู้ครับ
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
หลังจากที่พวกผมขึ้นไปดูรอยเลือดเพราะสงสัยว่ามันมาจากไหน
ตำรวจ
ตำรวจ
รอยเลือดเหรอครับ??
ปัณฑ์ธร(ปัณณ์)
ปัณฑ์ธร(ปัณณ์)
ใช่ครับ
หนุ่มๆเล่าเรื่องทั้งหมดให้คุณตำรวจฟัง
นายตำรวจทำหน้าครุ่นคิด
เพราะว่าศพนั้นมันเน่าเปื่อยมันเป็นปีแล้ว
จะมีรอยเลือดได้อย่างไรกัน
ศพที่เน่าเปื่อยนี้แทบจะเห็นกระดูก เหมือนจะถูกฆ่าก่อนเด็กพวกนี้มาอยู่
ตำรวจ
ตำรวจ
แต่ศพนี้เน่าเปื่อยมาเป็นปีๆแล้วนะครับ
ตำรวจ
ตำรวจ
จะมีเลือดได้ยังไง
ตำรวจ
ตำรวจ
ถ้ามีก็คงเป็นเลือดเสีย เลือดแห้ง
ตำรวจ
ตำรวจ
มันไม่ควรเป็นเลือดสดมั้ยครับ
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
พวกผมก็คิดงั้นครับ
ศุภ์กฤศธเนส(T.r.)
ศุภ์กฤศธเนส(T.r.)
แต่พวกผมไม่รู้ครับว่ามันมาได้ยังไง
ตำรวจ
ตำรวจ
งั้นผมจะเก็บหลักฐานพวกนี้ไปตรวจก่อนนะครับ
ปัณฑ์ธร(ปัณณ์)
ปัณฑ์ธร(ปัณณ์)
แล้วคุณตำรวจรู้มั้ยครับ
ปัณฑ์ธร(ปัณณ์)
ปัณฑ์ธร(ปัณณ์)
ว่าเค้าเสียชีวิตตั้งแต่เมื่อไหร่
ตำรวจ
ตำรวจ
ผมไม่ทราบครับ แต่ผมคิดว่าน่าจะหลายปีมาแล้วนะครับ
ตำรวจ
ตำรวจ
น่าจะก่อนพวกคุณเข้ามาอยู่น่ะครับ
ตำรวจ
ตำรวจ
อ่า..คือผมต้องการคุยกับผู้ใหญ่บ้านน่ะครับ
ตำรวจ
ตำรวจ
ไม่ทราบว่าเขาอยู่ที่ไหนครับ
เธียรชานันท์(ปุณณ์)
เธียรชานันท์(ปุณณ์)
พวกเราไม่ทราบครับ รู้แค่ส่าบ้านแกอยู่ท้ายหมู่บ้านครับ
ตำรวจ
ตำรวจ
ครับ เดี๋ยวพรุ่งนี้ผมจะมาใหม่นะครับ
ตำรวจ
ตำรวจ
แต่ตอนนี้ผมคงต้องนำหลักฐานไปตรวจก่อน
ตำรวจ
ตำรวจ
เจอใหม่พรุ่งนี้นะเด็กๆ
ทุกคน:ครับ
หลังจากนั้นตำรวจคนนั้นได้กลับไป
พร้อมกับนำร่างของเธอไปโรงพยาบาลแล้วติต่อญาติๆของเธอเพื่อนำศพไปทำพิธีทางศาสนา
ปัณฑ์ธร(ปัณณ์)
ปัณฑ์ธร(ปัณณ์)
เฮ้อออ
ปัณฑ์ธร(ปัณณ์)
ปัณฑ์ธร(ปัณณ์)
เหนื่อยจัง
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
จะไปไหนก็เกาะกลุ่มกันไว้
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
พวกนี้มันอันตราย
ศุภ์กฤศธเนส(T.r.)
ศุภ์กฤศธเนส(T.r.)
อะไรอันตราย
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
ไม่มีไร ช่างมันเถอะ
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
ไปกินข้าวกัน
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
กูหิวววววว
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
หิวจนจะบ้าตายแล้ว
ศุภ์กฤศธเนส(T.r.)
ศุภ์กฤศธเนส(T.r.)
มึงก็ไปกินเส้
ศุภ์กฤศธเนส(T.r.)
ศุภ์กฤศธเนส(T.r.)
รอคนจุดธูปเรียกรึไง
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
ลุงแลงอ่ะพ่อ
ศุภ์กฤศธเนส(T.r.)
ศุภ์กฤศธเนส(T.r.)
ไปสิ หิวไม่ใช่หรอ
ศุภ์กฤศธเนส(T.r.)
ศุภ์กฤศธเนส(T.r.)
ไปเลยนะ ไปแดกเลยนะข้าวอ่ะ
พิชญุตม์(กัซ)
พิชญุตม์(กัซ)
5555ไอ้ซายน์
นพรรณพ(น๊พนพ)
นพรรณพ(น๊พนพ)
ทำไมทำหน้าหงอยงั้นวะ
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
กูกลัวมัน
ปัณฑ์ธร(ปัณณ์)
ปัณฑ์ธร(ปัณณ์)
ซายน์กลัวอาร์หรอ5555
ศุภ์กฤศธเนส(T.r.)
ศุภ์กฤศธเนส(T.r.)
...
ศุภ์กฤศธเนส(T.r.)
ศุภ์กฤศธเนส(T.r.)
ไปเถอะ กูก็หิว
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
วริทธิ์นันท์(ซันซายน์)
ที่มึงพูดงั้นกับกูคือมึงโมโหหิวงั้นเร๊อะ
ศุภ์กฤศธเนส(T.r.)
ศุภ์กฤศธเนส(T.r.)
เออออ
ศุภ์กฤศธเนส(T.r.)
ศุภ์กฤศธเนส(T.r.)
ไปสักที ไส้จะขาดแล้วไอ้พวกเหี้ย
พิชญุตม์(กัซ)
พิชญุตม์(กัซ)
เออๆ
. . .
ไรท์จ๋าเองจ้าา
ไรท์จ๋าเองจ้าา
เปิดตอนมาก็น่ากลัวเลยแหมมมม
ไรท์จ๋าเองจ้าา
ไรท์จ๋าเองจ้าา
5555
ไรท์จ๋าเองจ้าา
ไรท์จ๋าเองจ้าา
เค้าแต่งบบรยายไม่ค่อยเก่ง เอาตรงๆไม่เคยแต่งเลยล่ะ
ไรท์จ๋าเองจ้าา
ไรท์จ๋าเองจ้าา
ส่วนมากก็อ่านของคนอื่น
ไรท์จ๋าเองจ้าา
ไรท์จ๋าเองจ้าา
แล้วมาคิดว่า ทำไมกูแต่งไม่ได้สักทีวะ
ไรท์จ๋าเองจ้าา
ไรท์จ๋าเองจ้าา
นั่นแหละ เลยไม่เลือกแต่งบรรยาย
ไรท์จ๋าเองจ้าา
ไรท์จ๋าเองจ้าา
เพราะมันจะเป็นงี้
ไรท์จ๋าเองจ้าา
ไรท์จ๋าเองจ้าา
NovelToon
ฮอต

Comments

Kuma❄ (ISFP)

Kuma❄ (ISFP)

เอาซะกูนี่สั่นเลยแอด

2022-10-13

0

ทั้งหมด

กกาวน์โหลดทันที

ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
กกาวน์โหลดทันที

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!