ร่างใครวะเนี่ย!!!

ยังไม่ทันพูดคำถัดไป
หลานฉิงฉิงก็ได้สลบไป
ภาพตัดมาอีกฉากหนึ่ง
ที่เป็นห้องนอนแบบจีนโบราณ
และเห็นหญิงสาวผู้หนึ่ง...นั่งร้องไห้ข้างๆเธอ
เหมยลี่(คนรับใช่นางเอก)
เหมยลี่(คนรับใช่นางเอก)
ฮื่อๆๆแม่นางของข้า เหตุใดท่านจึงไปเร็วเยี่ยงนี้ฮื่อๆ
เวินฉิงซาน(นางเอก)
เวินฉิงซาน(นางเอก)
กริ๊ด!!!!!!!!
เหมยลี่(คนรับใช่นางเอก)
เหมยลี่(คนรับใช่นางเอก)
อร้าย!!!!ผ...ผ...ผี!!!!!
เวินฉิงซาน(นางเอก)
เวินฉิงซาน(นางเอก)
ฉันไม่ใช่ผี!!!
เหมยลี่(คนรับใช่นางเอก)
เหมยลี่(คนรับใช่นางเอก)
ห้ะ...เดี๋ยวน่ะ
เหมยลี่(คนรับใช่นางเอก)
เหมยลี่(คนรับใช่นางเอก)
ทำไมแม่นานถึงพูดอย่างนั้นล่ะทำไมท่านถึงพูดแปลกไป
เวินฉิงซาน(นางเอก)
เวินฉิงซาน(นางเอก)
ข้า...ปกติดี
เวินฉิงซาน(นางเอก)
เวินฉิงซาน(นางเอก)
(หลานฉิงฉิงเอ้ย!!แกนี้มันซวยจริงๆ!!!)
เหมยลี่(คนรับใช่นางเอก)
เหมยลี่(คนรับใช่นางเอก)
แม่นางงง!!
เหม๋ยหลี่พุ่งเข้าไปกอดเวินฉิงซานอย่างไม่ทันตั้งตัว)
เวินฉิงซาน(นางเอก)
เวินฉิงซาน(นางเอก)
อ่ะ!
เวินฉิงซาน(นางเอก)
เวินฉิงซาน(นางเอก)
(กอดตอบ)
เหมยลี่(คนรับใช่นางเอก)
เหมยลี่(คนรับใช่นางเอก)
ฮื่อๆข้าคิดว่าแม่นางตายไปเสียแล้ว
เวินฉิงซาน(นางเอก)
เวินฉิงซาน(นางเอก)
ทำไมถึงเป็นแบบนั้นละ!!
เวินฉิงซาน(นางเอก)
เวินฉิงซาน(นางเอก)
แต่!
เวินฉิงซาน(นางเอก)
เวินฉิงซาน(นางเอก)
เจ้าชื่ออะไรนะ
เหมยลี่(คนรับใช่นางเอก)
เหมยลี่(คนรับใช่นางเอก)
อ่าะ!.....ข้าชื่อ เหมยลี่ คนรับใช้ของท่านยังไงล่ะเพคะ
เวินฉิงซาน(นางเอก)
เวินฉิงซาน(นางเอก)
อ๋อ (เฮ้อท่านเทพหนาท่านเทพเหตุใดจึงไม่บอกเรื่องราวมาก่อนเหล้าถ้าเป็นอย่างนี้แล้วข้าจะรู้ไหมล่ะว่าทำไมเขาถึงตายแล้วยังไงกันแน่เนี่ย)
หลิวฉานเหย่
หลิวฉานเหย่
อยากรู้งั้นรึ
เวินฉิงซาน(นางเอก)
เวินฉิงซาน(นางเอก)
อ่ะ!
เวินฉิงซาน(นางเอก)
เวินฉิงซาน(นางเอก)
เสียงมาจากในอ่ะ
หลิวฉานเหย่
หลิวฉานเหย่
ไม่เป็นไร คนรับใช้ของเจ้าไม่ได้ยินเสียงดอก เสียงของข้าได้ยินแค่เจ้ากับข้าเท่านั้น
เวินฉิงซาน(นางเอก)
เวินฉิงซาน(นางเอก)
อ๋อ
แล้ว อยู่ๆความทรงจำทั้งหมดของเวินฉิงซานก็เข้ามาสู่สมองของหลานฉิงฉิงโดยทันที
เวินฉิงซาน(นางเอก)
เวินฉิงซาน(นางเอก)
อ๋อ!!!
เวินฉิงซาน(นางเอก)
เวินฉิงซาน(นางเอก)
อย่างนี้นี้เอง
เหมยลี่(คนรับใช่นางเอก)
เหมยลี่(คนรับใช่นางเอก)
ม..แม่นางเพคะเป็นอะไรหรือเพคะ
เวินฉิงซาน(นางเอก)
เวินฉิงซาน(นางเอก)
อ๋อ!!ป่าวจ้ะ555
เหมยลี่(คนรับใช่นางเอก)
เหมยลี่(คนรับใช่นางเอก)
(ข้าเห็นแม่นางยิ้มและมีความสุขอย่างนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กันนะดีใจเหลือเกิน)
เวินฉิงซาน(นางเอก)
เวินฉิงซาน(นางเอก)
อ่ะนี้!ข้าหิวแล้วอ่ะ....เอาข้วมาให้ข้าหน่อยสิ
เหมยลี่(คนรับใช่นางเอก)
เหมยลี่(คนรับใช่นางเอก)
อ๋อ รอสักครู่นะเพคะ
เวินฉิงซาน(นางเอก)
เวินฉิงซาน(นางเอก)
จ๊ะจ๊ะ
แล้ว เหมยลี่ก็ออกไปเอากับข้าวให้แม่นาง
ก๊อกๆ
เวินฉิงซาน(นางเอก)
เวินฉิงซาน(นางเอก)
ใครน่ะเจ้าเป็นใครกัน
เป๋ยเซี่ย(ลูกนางโรม)
เป๋ยเซี่ย(ลูกนางโรม)
ข้าเองเพคะ...เป๋ยเซี่ย
เวินฉิงซาน(นางเอก)
เวินฉิงซาน(นางเอก)
เป๋ยเซี่ย....
เวินฉิงซาน(นางเอก)
เวินฉิงซาน(นางเอก)
อ๋อ!!!นังนี้เนี้ยเอง!!!
เป๋ยเซี่ย เป็นคนที่ขี้อิจฉา นางเอกมานานเพราะเธอแอบชอบพระเอกและต้องการจะเป็นเมียพระเอกแต่โดนนางเอกแย่งไปก่อนเธอจึงเกลียดชังนางเอกมากๆ
แล้วเธอเป็นคนที่ผลักนางเอกตกน้ำเพราะนี่คือแผนของเธอ ที่จะแย่งพระเอกมาเป็นของเธอโดยการคิดว่าถ้าเธอตายไป พระเอกก็คงจะไร้คู่หมั้นแล้วจะเอาเธอมาเป็นเมียแทน
แต่บุพเพสันนิวาสช่วยชีวิตคนดีอยู่แล้วเนาะเนาะ
เวินฉิงซาน(นางเอก)
เวินฉิงซาน(นางเอก)
เข้ามา!!!
เวินฉิงซาน(นางเอก)
เวินฉิงซาน(นางเอก)
หึ!ชั้นจะสั่งสอนเเกเองนั่งเป๋ยเซี่ย
ตอนที่นางเอกเป็นมนุษย์เธอเป็นคนที่ไม่ยอมใครใครทำร้ายเธอก่อนเธอก็จะทำร้ายกับเธอเป็นคนที่มีความคิดที่เฉียบฉลาดมาก
เป๋ยเซี่ย(ลูกนางโรม)
เป๋ยเซี่ย(ลูกนางโรม)
ทำไมนางนี่มันตายยากตายเย็นเหลือเกิน.พึมพำๆ

กกาวน์โหลดทันที

ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
กกาวน์โหลดทันที

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!