ครับที่ผมจะมาเล่าให้ฟังวันนี้ก็คงจะเป็นความรักที่ผมลืมไม่ลงครับ..งั้นเริ่มเลยดีกว่า
วันนั้นผมตั้งใจจะบอกกับเพื่อนสนิทที่ผมแอบชอบมานาน ว่าผมชอบเขา ในขณะที่ผมมาเขาไปเที่ยวไปซื้อของผมกะว่า..จะสารภาพในเย็นวันนั้นแต่โชคไม่เข้าข้างผมเลย
คิดว่าคงจะได้สภาพเธอเเต่..มันก็ไม่มีจังหวะสักที แต่ผมพยายามจะบอกเธอไปว่าผมชอบเธอ และคำถามของเธอที่ผมไม่อยากได้ก็มาถึง..
(ถ้ากูชอบฝครคนหนึ่งมึงจะช่วยกูไหม)
..ผมรู้สึกเสียใจมากเเต่ก็เข้าใจว่าผมคงไม่ใช่คนที่เธอตามหานี่นะทำได้เเค่ตอบไปพรางๆว่า..
(อือ..ช่วยสิทำไม่กูจะไม่ช่วยมึงละ)..
ทำได้แค่ตอบไปเเบบนั้นทั้งๆที่ความจริงผมชอบมัน
ผมเปลี่ยนเรื่องเเละพามันไปหาอะไรกินต่อ
..(กูถามจริงเถอะถ้ามีเพื่อนสนิทมาบอกชอบมึง มึงจะทำยังไงวะ)...ผมถาม
...(มึงชอบกูหรอ?)...เธอตอบ...(หยอกน่าคนอย่างมึงคงไม่ชอบกูหรอ เเต่กูคงตอบว่าขอคิดก่อนตามกรณี)..เธอตอบ
..(อ่อ มันดึกมากเเล้วกับเถอะ)..ผมบอก
..(อือ กลับบ้านกันเถอะ)...เธอตอบ
ในขณะที่ผมกำลังขับรถผมก็ตัดสินใจจะบอกเธอเเต่มีรถมอเตอร์ไซค์พุ่งชนรถผมอย่างเเรง..ผมบาดเจ็บหนักอยู่เเต่เธอเสียชีวิตทันที
.....(ทำไมมึงทำกับกูอย่างนี้มึงทิ้งกูไว้คนเดี๋ยวทำไม!!!)..ผมตะโกนพร้อมร้องไห้
.....(มึงยังไม่ได้ฟังคำในใจกูเลย!!)...(กูชอบมึง!!)..ตัวผมที่กอดศพเธอไว้เเน่นโดนไม่สนความเจ็บปวดขอตังเองพร้อมกับร้องไห้.....
จบ
