ฉัน ชื่อ วันใส ณ ตอนนี้ฉันอยู่ป.4
ฉันยังไม่เคยลืมเรื่องนี้ที่เคยเจอ
คือ นางรำ
(เจอมาจริงนะค่ะ) เริ่ม เลย
ตอนฉันอยู่ป.1ฉันเรียนวิชานาฏศิลป์
ฉันเดินเข้าห้องไปฉันมองแต่ชะดาอย่างเดียว
เพราะรู้สึกไม่สบายใจพอมาห้องนี้เลยจ้องมันอย่างเดียว
มีวันหนึ่งฉันผ่านห้องนาฏศิลป์ฉันเห็นคนใส่ชุดนางลำ
กำลังรำอยู่พอฉันกระพิบตามันก็หายไปเลย
ฉันไม่รู้ว่าฉันคิดไปเองหรือป่าวแต่ที่รู้ๆคือฉันเห็น
วันหนึ่งฉันไปซ้อมรำเพราะฉันสมัคไป
ฉันก็คงยังวังเวงอยู่ไปเรื่อย
วันหนึ่งฉันส้อมกับเพื่อน4คนซ้อมกันจงถึง6โมงเย็น
เลยทีเดียว ฉันก็ไม่ได้ริดอะไรมากเท่าไร
ฉันบอกกับเพื่อนๆว่ามีใครหิวไม
เดี๋ยวฉันไปซื้อหมูปิ้งมาให้
แล้วมีเพื่อนคนหนึ่งบอกว่าอยากกินของสด
ทุกคนค่อยๆถอยออกจากเพื่อนคนนั้น
ฉันกลัว มากๆเลย!
แล้วพอเพื่อนสลบไปเพื่อนฉันเลยไปตามคนมาช่วย
เพื่อน1คนเฝ้ากับฉัน สักพัก
เพื่อนกับฉันกำลังฟังเพลงกบความกลัว
สักพักฉันก็ได้ยินเสียงการรำ
ฉันกะซิบบอกเพื่อนว่าได้ยินเหมือนฉันไหม
เขาบอก เช่นกัน
พวกเรากลัวกันมาก
เพื่อนคนที่สลบไป
ก็ลุกขึ้นมารำแลำมีเพลงรำอีกด้วย
ฉันกับเพื่อนกลัวมากๆ
จนเพื่อนที่ไปตามครูก็ค่อยเปิดเข้ามา
ครูรีบนำสร้อยพระมาคล้องขอ
เพื่อนของกรี้ดหนักมากและสรบไป
ครู บอกว่า เพื่อนโดนผีนางรำเข้าสิ่ง
และครู ก็บอกว่า รีบกลับบ้านเถอะพรุ่งนี้ค่อยสร้อมใหม่
ฉันยังคงจดจำเรื่องนี้ไปเรื่อยๆ👏
