ผมมีความรักที่หวานมากๆเเฟนกับผมเรารักกันมากผมคบกับเธอจะถึง1ปีเเล้วผมตั้งเป้าหมายไวเกับเธอหมดเเล้วเเต่......เหตุการณ์นี้เนี้ยมันทำไห้ผมจำได้เเบบลืมไม่ลงเลย ในทุกวันผมก็จะขับรถไปหาเเฟน เป็นบางครั้งผมก็จะซื้อของอะไรไปฝากตลอด ถึงเเม้เธอจะไม่ได้สั่งผมก็ตาม เเต่มีวันวันหนึ่ง...ผมรอเเฟนมาอีกฝั่งหนึ่งของถนน "มีรถเยอะมาก" ผมตะโกนบอกเเฟน "ดูรถดีๆเธออย่าพึ่งข้ามมา" เเฟนผมพูด"เค้าดูอยู่" "...."
จู่ๆ.....เธอก็ข้ามมาเเต่...ทันใดนั้นมีรถกระบะคันหนึ่ง..ขับไวมากๆชนเธออย่างจัง..ผมรีบผลักเธออดไม่ทัน..."ผมไปช่วยเธอไม่ทัน".... ผมช็อคกับเหตุการที่เกิดขึ้น "ผมรนรานมาก"เเฟนของผมหมดสติไปเเล้ว"ผมมือสั่นมาก...ผมพยายามโทรรถพยาบาล...ผมร้องเสียงหลงกับกอดเธอไว้เเน่น..ใช่ครับผม"สติหลุดไปเเล้ว ณ ตอนนั้น ผมทำอะไรไม่ถูกเลย จนกระทั่ง รถพยาบาลมาเเล้วผมรีบอุ้มตัวเเฟนของผมขึ้นรถพยาบาล....พยาบาลบอกผมว่าเเฟนของผม"ไม่รอดเเล้ว"..เธอบาดเจ็บหนักเกินไป เกินกว่าที่คนๆหนึ่งจะมีสติเเละตื่นขึ้นมาได้เเล้ว ผมรับฟังอย่างเต็มใจ เเละทันใดนั้น ผมก็ร้องไห้ออกมาอย่างหนักอีกครั้งหนึ่ง ในตอนนั้น ตอนที่ผมคบกับเธอได้ยังไม่ถึง1ปี...."ใช่ครับ"ผมเคยบอกกับตัวเองไว้เสมอว่า ผมจะดูเเล ปกป้อง เเละรักษาผู้หญิงคนนี้ คนที่ผมรักอย่างสุดหัวใจเอาไว้ให้ดีที่สุด เเละรักษาเธอเอาไว้เสมอ
เเต่ในวันนั้น ผมกลับทำมันได้ไม่ดีพอ ทำไมถึงต้องเป็นเธอ..จนถึงทุกวันนี้ ผมคิดกับตัวเองเสมอ ว่าถ้าในวั้นนั้น ถ้าหาก คนที่ข้ามถนนไปหาเธอไม่ใช้เธอเเต่เป็นผมเองที่ไป ทุกๆอย่างมันคงจะดีกว่านี้.... ผมไม่เคยที่จะไม่คิดถึงเธอเลยสักวัน เเต่เรื่องมันก็ผ่านไปนานมากๆเเล้วล่ะ.....เธอเคยบอกกับผมเอาไว้ว่า ในอนาคตของเราสองคน เธออยากจะสร้างครอบครัว ซื้อบ้านบนภูเขาในที่ๆสงบ เเละมีครอบครัว มีลูกสาวตัวเล็กตัวน้อยที่น่ารักเเละเเสนจะซุกซนด้วยกัน...ผมหวังว่าอย่างนั้นสักวัน...เเต่ไม่มีอีกเเล้วล่ะ"...."เพียงเเต่ว่าถ้าหากชีวิตหน้ามีจริง ผมก็อยากจะขอให้ผมได้เจอกับเธออีกสักครั้งหนึ่ง เพื่อที่ผมจะได้บอกกับเธอออกไปว่า "ผมคิดถึงเธอที่สุด คิดถึงทุกวัน เเละผมก็รักเธอที่สุด ทันใดนั้นผมก็"ตื่น" ตื่นมาจากฝัน ฝันที่โหดร้าย ใช่ครับผมฝัน มันเป็นความฝันที่เหมือนจริงมากๆ
