ณ บ้านของการซึ่งการเป็นเด็กขายหล่อขาวสาวๆในหมู่บ้านมักจะชมการว่าหล่อแต่ตัวการมักจะตอบกลับไปแบบเขินอายว่าผมไม่ค่อยหล่อเท่าไรและ
บ้านการนั้นห่างจากวัด1กิโลการมักจะชอบไปวัดทำบุญกับแม่บ่อยๆอยู่มาวันหนึ่งแม่ของการล้มป่วยทำให้การต้องหยุดลางานมาดูแลแม่และแม่ของการพอรู้ว่าการหยุดงานมาดูแลตนก็ตะคอกใส่ด้วยคำรุนแรงการจึงเสียใจมากการเลย
ไปหาพ่อเพื่อที่จะให้พ่อปลอบใจที่แม่ใช้คำรุนแรงใส่และพ่อของการจึงปลอบใจการไปด้วยถ้อยคำเบาๆว่าลูกเอ่ยแม่่เจ้าอะป่วยอย่าไปถือสาหาความเลยการซึ่งเดิมที่เป็นเด็กร้องให้เก่งจึงร้องต่อหน้าพ่อยกใหญ่และพอสงบสติได้การจึงได้ไป
หาแม่เพื่อที่จะป้อนข้าวให้แต่พบแม่ทำตัวแปลกๆโดยมีการหัวเราะและเหมือนแม่ของการพูดกับใครด้วย “ถ้อยคำว่ามึงมาแล้วหร่อกูหร่อมาตั้งนาน”การจึงตกใจแล้วเรียกพ่อพ่อเลยเดิมแม่ก็ล้มลงไปนอนการเลยบอกพ่อว่าเมื่อครู่แม่คุยกับใครไม่รู้พ่อเลยบอกการว่าอาการคนป่วยอย่าคิดมาก
การจึงไปหาข้าวในครัวทานและได้ยินเสียงเหมือนคนเดินรอบบ้านตอนแรกคิดว่าเสียงลมพอฟังอีกทีปรากฏว่าเสียงพ่อการเลยสงสัยว่าพ่อไปทำอะไรใต้ถุนบ้านจึงมองลงไปในรูไม้จึงได้รู้ว่าพ่อไปให้อาหารไก่การจึงไม่คิดอะไรอีกจึงได้ถืออาหารไปกินในห้องพอการกินอะไรเสร็จกำลังเอาจานไปเก็บและจะไปอาบน้ำก็นึกขึ้นได้ว่าลืมมือถือไว้ที่เตียงแม่จึงจะไปเอาแต่ก่อนที่การจะไปเอานั้น
แม่การทำตัวแปลกๆอีกแล้วรอบนี้แม่การพูดว่ากูจะกินให้หมดเลย “กูหิว”การเลยคิดว่าแม่คงหิวข้าวจึงไปหาข้าวมาให้แต่แม่ดันพูดว่า มึงเอาเลือดมากูหิว การจึงตกใจ และยกพระใส่หน้าแม่และแม่การก็สลบไป
การคิดว่าแม่ผีเข้าพรุ่งนี้จะไปหาพระมาพิธีให้แม่การเลยนอเช้าแล้ววการก็เดินไปนอนพอการนอนได้สักพักการฝันว่ามีผีอยู่ข้างแม่เต็มเลยการเลย “สะดุ้งตื่น”แล้วการก็ลุกขึ้นไปหาน้ำดื่มและมองไปที่แม่เห็นว่าแม่หลับการเลยไม่คิดอะไรต่อการจึงไปนอนจนเช้า
รุ่งเช้า การทำอาหารเพื่อที่จะใส่บาตรพระและเรียกพ่อมาใส่ พระท่านสุดท้ายได้พูดกับการว่า “เองมีของไม่ดีตามมาด้วย”การจึงตกใจและการเลยกลับเข้าบ้านและขับรถไปหาหลวงพ่อและเมื่อการเจอหลวงพ่อการจึงเล่าให้หลวงพ่อฟัง
หลวงพ่อบอกกับการว่า ไอ่พระคนสุดท้ายที่เองเห็นอะคนที่เท่าไหน การเลยตอบว่าคนที่4หลวงพ่อเลยบอกว่ามี3รูปเองนะวันนี้คนที่เองเห็นผีแล้วและมันเคยเป็นพระแต่มันตายไปนานละมันชอบหลอกชาวบ้านการจึงตกใจและกลัว
หลวงพ่อจึงรักสายสิญจน์ให้และ เอาน้ำมนตีหัวให้การจึงสบายใจและหลวงพ่อถามว่าเองมาทำอะไรหร่อวันนี้มีอะไรกับข้า การจึงเล่าเรื่องแม่ให้ฟังหลวงพ่อจึงตกใจและพูดว่า
แม่เองน่าจะไปรับพานใครมาผีเลยกินร่างการเลยตกใจไปอีกการเลยถามวิธีที่จะให้แม่หายหลวงพ่อจึงบอกว่าไม่ทันแล้วแม่เองอะตายไปนานแล้วคนที่อยู่กับเองอะผีการจึงตกใจและทำอะไรไม่ถูกหลวงพ่อเลยให้การเอาพานที่บ้านมาพรุ่งนี้
การจึงตกลงกับหลวงพ้อและการก็กลับบ้านพอเห็นหน้าแม่จึงถามแม่ว่า “แม่รักการไหม ”แม่ตอบมาว่ากูหิว กูจะกิน การเลยเชื่อตามที่หลวงพ่อบอกและได้พูดกับพ่อ พอพ่อรู้ว่าการจะเอาพานออก พ่อจึงไม่พอใจ การจึงไม่เข้าใจว่าพ่อโกรธตนเพราะอะไร และการก็เดินเข้าห้องไปนอน ไม่ยอมออกจากห้องจนเช้า
พอรู้เช้า การเดินไปหาพานที่พระบอกปรากฏว่าเห็นพ่อนั่งเหมือนกินอะไรสักอย่าง การเลยมองอยู่นิ่งๆ พอสักพระการจึงเห็นว่าพ่อนั่งกินเนื้อสดๆ แล้วสักพักพ่อจึงลุกขึ้นแล้วเอาพานไว้บนหัวการพอเห็นจึงวิ่งไปหาพระและพอพระเจอการการจึงเล่าให้ฟังปรากฏว่าพ่อกับแม่การโดนผีกินหมดแล้วการไม่ต้องทำอะไรแล้วพระจึงเดินทางไปบ้านพบว่าแม่ของการมีสภาพที่หน้าสยองและพ่อการมีสภาพเช่นเดียวกับแม่พระจึงได้ทำพิธีเอาศพพ่อกับแม่การเผาและการที่ทำใจไม่ได้
จึงตัดสินใจบวชตลอดชีวิต
