ณ มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง
มิว หญิงสาวร่างบางวัย 19 ปี ดวงตาของเธอเปี่ยมไปด้วยความฝันและความหวัง เธอกำลังศึกษาอยู่ชั้นปีที่หนึ่ง ด้วยทุนการศึกษาอันทรงเกียรติ ใบหน้าของเธอฉายแววตื่นเต้นที่จะได้สัมผัสประสบการณ์ใหม่ๆ ในรั้วมหาวิทยาลัย
กิจกรรม "พี่เทค น้องเทค"
ในช่วงกิจกรรมรับน้อง มหาวิทยาลัยได้จัดกิจกรรม "พี่เทค น้องเทค" ขึ้น มิวกลายเป็น "น้องเทค" ที่ถูก "พี่เทค" ผู้เป็นนักศึกษาปีสี่นามว่า โก๊ต จับคู่ด้วย
โก๊ต หนุ่มหน้าหล่อ ยิ้มหวาน นิสัยร่าเริง เขาเดินตรงเข้าหาเธอด้วยท่าทีมั่นใจ "สวัสดีครับ ผมชื่อโก๊ต พี่เทคของคุณปีนี้ ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ"
มิวรู้สึกเขินอายเล็กน้อย "สวัสดีค่ะพี่โก๊ต ดิฉันชื่อมิวค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันค่ะ"
โก๊ตยิ้มกว้าง "ดีใจจังครับที่ได้เจอน้องมิว วันนี้พี่มีของขวัญให้น้องด้วย"
เขาหยิบสร้อยคอห้อยจี้รูปหัวใจสีเงินแวววาวออกมา "มันอาจจะดูเรียบง่ายไปหน่อยนะ แต่พี่ตั้งใจเลือกมันมาให้จริงๆ หวังว่าน้องมิวจะชอบมันนะครับ"
มิวรู้สึกประทับใจในความน่ารักและเอาใจใส่ของโก๊ต เธอรับสร้อยคอมาสวมใส่พร้อมกับเอ่ยคำขอบคุณ "ขอบคุณค่ะพี่โก๊ต ดิฉันชอบมันมากค่ะ"
จุดเริ่มต้นของความรัก
กิจกรรม "พี่เทค น้องเทค" ในวันนั้น กลายเป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องราวความรักอันแสนหวาน โก๊ตและมิวใช้เวลาร่วมกันมากขึ้น พวกเขาไปดูหนัง กินข้าว เดินเล่น พูดคุยแลกเปลี่ยนความคิดเห็น
โก๊ตคอยดูแลเอาใจใส่ มิว ราวกับเจ้าหญิง เขาซื้อเสื้อผ้า กระเป๋า เครื่องประดับ ของขวัญต่างๆ ให้เธอมากมาย มิวรู้สึกอบอุ่นใจและมีความสุขทุกครั้งที่อยู่กับเขา
ความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้ง
เดือนต่อมา ความสัมพันธ์ของพวกเขาก็พัฒนาไปอีกขั้น ทั้งคู่เริ่มคบหากันอย่างเป็นทางการ โก๊ตกลายเป็นทั้งพี่ชาย เพื่อน และคนรักที่มิวไว้ใจที่สุด
ณ ทะเลในยามค่ำคืน
"โก๊ตเอ่ย ทะเลสวยจังเลยเนาะ เดินจับมือกับน้องมิว
"มิว ใช่ค่ะพี่ สวยมากๆ เอ่อ..เรามาถ่ายรูปกันเถอะ
"โก๊ต"ม่ะ..มา ( แช่ะๆ )
"โก๊ต ทะเลสวนก็จริง แต่หนูสวยกว่านะ
"มิว รู้ไหมว่า พี่รักมิวมากแค่ไหน" โก๊ตเอ่ยขึ้นในค่ำคืนนั้น พร้อมยิ้มให้
"มิวก็รักพี่โก๊ตมากเหมือนกันค่ะ" มิวตอบด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความรู้สึก
"พี่อยากสัญญากับมิวว่า พี่จะดูแลมิวตลอดไป จะอยู่เคียงข้างมิวเสมอ ไม่ว่าจะสุขหรือทุกข์"
"ดิฉันดีใจที่มีพี่โก๊ตอยู่เคียงข้างค่ะ" มิวซบหน้าลงบนไหล่ของเขา
หลายเดือนต่อมา
ข่าวร้าย
แต่แล้ว โชคชะตาก็เล่นตลก โก๊ตกำลังจะจบการศึกษา มิวไม่อยากให้เขาจากไป บรรยากาศเต็มไปด้วยความเศร้า โก๊ตตัดสินใจขออนุญาตพ่อแม่พามิวกลับบ้านเกิด
"มิว พี่ไม่อยากให้มิวอยู่คนเดียวที่นี่ พี่อยากพามิวกลับบ้านไปเจอพ่อแม่พี่" โก๊ตเอ่ยขึ้น
"แต่มิวไม่อยากให้พี่โก๊ตจากไปเลยค่ะ" มิวร้องไห้
"ใจเย็นๆ นะครับ พี่จะกลับมาหาเร็วๆ นี้ สัญญา" โก๊ตโอบกอดเธอไว้
อุบัติเหตุ
ระหว่างทางที่ข้ามถนน โชคชะตาก็พลิกผัน
"มิว พี่โก๊ต!!! ระวัง!!! อ๊ากกก
"โก๊ต"อ๊าส์ ( นอนลงบนพื้น )
รถคันหนึ่งพุ่งเข้าชนโก๊ตอย่างจัง
"มิว พี่โก๊ต พี่โก๊ต!! มิวร้องไห้แล้วกอดพี่โก๊ต และลูบหน้าของโก๊ต มิวรอดชีวิตราวปาฏิหาริย์ แต่โก๊ตกลับต้องนอนแน่นิ่ง
ช่วยด้วยค่ะ!! ช่วยด้วยค่ะ!!! ฮือๆ~
จากนั้นก็มีหน่วยช่วยเหลือพาโก๊ตไปโรงพยาบาลโดยเร็ว แล้วรีบพาเข้าห้อง ICU
พี่เทคอย่าเป็นอะไรไปนะคะ มิวซบลงไปบนเตียงผู้บาดเจ็บ
"มิวเอ่ย ถ้าพี่ไม่อยู่น้องจะอยู่อย่างไรคะ
พี่เคยสัญญากับหนูนะ ว่าพี่จะดูแลหนู ฮือๆ~
ความสูญเสีย
เช้าวันต่อมา โก๊ตสิ้นใจจากโลกนี้ไปด้วยบาดแผล ที่ทนไม่ไหว เพราะเลือดออกเยอะเกิน
"หมอ ขอโทษนะคะคุณ ดิฉันอยากบอกว่า คนรักของคุณ...ไม่รอดล่ะค่ะ เสียใจด้วยนะคะ
"มิว ค่ะ คะ คุณหมอคะ มันไม่ใช่เรื่องจริงใช่ไหม ไม่ใช่้ร
ที่จริงใช้ไหม!!!
"มิว นั่งเข่าทรุดลงบนพื้น....
มิวหัวใจแหลกสลาย โลกทั้งใบของเธอร่วงถล่มลงต่อหน้าต่อตา น้ำตาแห่งความเศร้าโศกไหลรินไม่หยุด
เธอได้แต่เก็บสร้อยคอที่โก๊ตเคยให้ไว้ไว้แน่น เธอสัญญากับตัวเองว่าจะเข้มแข็งและใช้ชีวิตต่อไป เพื่อโก๊t ผู้เป็นที่รักของเธอ
งานศพ
มิวมาร่วมงานศพของโก๊ตด้วยหัวใจที่โศกเศร้า เพื่อนๆ และครอบครัวต่างโอบล้อมให้กำลังใจเธอ
"มิว เข้มแข็งไว้นะ พี่โก๊ตไม่อยากให้มิวเสียใจ" เพื่อนสนิทของโก๊ตเอ่ยขึ้น
"ขอบคุณค่ะ ดิฉันจะพยายามค่ะ" มิวตอบด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ
เสียงสะอื้นจากการร้องไห้....
หลังจากนั้น
มิวใช้เวลานานหลายเดือนในการเยียวยาตัวเอง เธอเก็บความทรงจำดีๆ เกี่ยวกับโก๊ตไว้ในใจ
เธอเรียนจบปริญญาตรีด้วยเกียรตินิยม และตัดสินใจทำงานในองค์กรที่ช่วยเหลือเด็กด้อยโอกาส
ทุกครั้งที่เธอช่วยเหลือเด็กๆ เธอก็จะนึกถึงโก๊ตเสมอ เธอเชื่อว่า โก๊ตจะต้องภูมิใจในตัวเธอ
บทสรุป
เรื่องราวความรักของมิวและโก๊ต แม้จะจบลงอย่างเศร้าสลด แต่ความทรงจำดีๆ ของพวกเขาก็ยังคงอยู่ในใจของทุกคนที่รู้จัก
มันเป็นบทเรียนที่สอนให้เรารู้ว่า ชีวิตนั้นแสนสั้น จงใช้เวลาที่มีอยู่กับคนที่เรารักให้คุ้มค่าที่สุด
