4/30
ผมน่าจะกำลังตกหลุมรักเธอเข้าแล้วจริง ๆ
ในช่วงเช้าผมคิดว่าวันนี้
ผมได้เห็นเธอหงอยเป็นพิเศษ
เธอไม่ค่อยยิ้มกลับ
ทำหน้าบึ้งใส่เพื่อน ๆ และคนรอบตัวเธอ
ผมคิดว่าเธอน่าจะกำลังทุกข์ใจอะไรอยู่นะ
แต่ผมก็กลับช่วยเธอไม่ได้เลย
ผมเศร้าตามเธอแล้วเนี่ย บ้าชะมัด
ในช่วงเย็นวันนี้มันเเย่ แย่มาก แย่ที่สุด
ห่วยชะมัด ตัวผมเองทั้งที่ตั้งใจทำงานนี้
ออกมาได้ดีแท้ ๆ แต่มันก็ยังไม่ดีพอ
สำหรับคุณครู เห้อ ผมโดนหักคะแนนอีกแล้ว
แต่กลับน่าเศร้ากว่าที่เห็นเธออยู่สนามบาสทั้งที่ไม่มีใครอยู่เป็นเพื่อนเธอแล้ว
" ทำไมทำหน้าบึ้งแบบนั่นทั้งวันเลยล่ะ " ผมเดินเข้าไปเขาเเล้วถามขึ้น
" เอ๊ะ! อ๋อววววว...คือฉันไม่ค่อยสบายหน่ะ เวลาไม่สบายแล้วหน้าจะบึ้ง แบบนี้เลย "
" เห็นไหม บึ้ง ๆ เเบบนี้ "
เธอพูดแล้วทำท่าทางตลกใส่ผม
มันน่ารักมาก
เวรเอ๋ยยย
เขินเธอชะมั๊ดดด
" แล้วทำไมถึงยังไม่กลับบ้านล่ะเนี่ย มันเย็นแล้วนะ เธอเป็นผู้หญิงนะ " ผมถาม
" บลา ๆ ๆ " เธอล้อเลียนผม
" ... " ผมขมวดคิ้วใส่เธอ
" ฉันรอพ่อมารับหน่ะ เดี๋ยวก็มาแล้วมั้ง "
เธอทำหน้าบึ้งใส่
เธอไม่พอใจผมแน่ ๆ ที่ดุเธอ
แต่หน้าเธอเวลาที่โดนดุไปก็ยังน่ารักอยู่เลย
ทำอะไรก็น่ารักน่าเอ็นดูไปหมดนะเจ้าตัวเเสบเอ๋ย
" งั้นให้ผมรอเป็นเพื่อนนะ " ผมพูดก่อนจะเดินเข้าไปนั่งโต๊ะที่อยู่ขอบสนามบาส บนโต๊ะมีกระเป๋าเธอวางอยู่ด้วย
จากนั่นเธอก็ชวนผมคุยไม่หยุด
ไม่ว่าจะเรื่องอะไร
แต่ผมกลับยินดีที่ได้คุยกับเธอถูกคอ
และยินดีที่ได้รู้จักเธอ
ผมมีความสุขขึ้นมาทันทีที่ได้เห็นรอยยิ้มเธออีกครั้ง
ทุกอย่างมันกลับสอนผมว่า ในวันที่แย่ก็ยังมีเธอเนี่ยล่ะที่น่ารัก เมื่อไหร่เธอจะหยุดน่ารักสักทีกันนะ
ปล.วันนั้นผมได้ไอจีเธอมาด้วยล่ะครับ!
5/30
ทุก ๆ เช้าผมมองเธอเวลาอยู่ในแถวประจำ วันนี้เธอก็เล่นกับเพื่อนตามปกติ สงสัยจะเป็นหวัดน้อยลงแล้วเลยไม่งอแง
จากตอนเช้าวันนี้ผมก็ไม่เจอเธออีกเลย
ส่องสตอรี่ไอจีก็ไม่เห็นว่าลงอะไร
นอกจากท้องฟ้าในตอนเช้า
ดูเหมือนว่าเธอจะหายไปแบบปริศนานะ
ช่วงบ่ายมันเป็นคาบว่าง 3 ชั่วโมงท้าย ผมคิดกับตัวเองว่าจะไปห้องหนังสือเพื่อไปหมกกับหนังสือดีกว่าอยู่กับเพื่อน แต่ในระหว่างทางผมเจอเธออยู่ที่ห้องสมุด
เธอไม่รู้ตัวว่าผมกำลังจ้องมองเธออยู่
เธอใช้เวลากับการยืนอ่านหนังสือที่ชั้นนั่น
อย่างกับสาวน้อยที่กำลังโดนสิ่งนั่นดึงดูดอยู่
เธอดูเข้าขากับหนังสือที่กำลังเปิดอ่าน
ถ้าให้ถ่ายรูปในห้องสมุดได้ล่ะก็
รูปนี้คงเป็นรูปที่ผมถ่ายสวยที่สุด
ผมเดินเข้าไปใกล้เธอ
เธอหันมองผมก่อนที่จะขมวดคิ้ว
" ฉันไม่คิดว่า นายจะเป็นหนอนหนังสือนะเนี่ย " เธอพูดขึ้น
" หน้าตาผมดูไม่เข้ากับหนังสือหรอ "
" นายพึ่งรู้หรอ "
" ชอบอ่านเเนวสืบสวน? ไม่ลองอ่านเรื่องนี้ล่ะ " ผมหยิบหนังสือเสนอเธอ
" เข้าท่านะ เเต่นายเป็นหนอนหนังสืองั้นหรอ ทำไมถึงได้รู้ล่ะ ว่าเรื่องไหน เรื่องน่าสนใจกว่า "
" ผมมีเพื่อนเป็นหนังสือ ห้องสมุดคือสิ่งที่ทำให้ผมอยากอยู่ที่นี้ต่อไป "
ผมพูดจบก็เดินไปหยิบหนังสือที่ผมอยากอ่าน
เเอบมองเธอนิดนึง
ก็พบว่าเธอเดินตามมา
" นายไม่มีเพื่อนหรอ " เธอถามขึ้นอีกครั้ง
" อืม โทษทีนะ เงียบหน่อย "
" ผมจะอ่านหนังสือ "
เราทั้งคู่นั่งที่โต๊ะด้วยกัน
เธอนั่งอยู่ด้านหน้าผม
เธอเลิกสนใจสิ่งที่ผมพูดเเละเปิดหนังสืออ่านต่อ
" ฉันจะเป็นเพื่อนนาย "
นั่นไม่ใช่สิ่งที่ผมต้องการ
เเบบว่าไม่ได้ต้องการให้เธอเป็นเพื่อนผม
ผมรู้ตัวเเล้วว่า ผมชอบเธอ
เเต่ต้องเก็บมันไว้เป็นความลับ
เพราะเธอไม่คู่ควรกับผมเลยสักนิด
ทั้งหน้าตา นิสัย บุคลิก
เเละความเฟรนลี่ของเธอ
ทำให้เธอดูดี ไม่ควรคู่กับคนที่ไม่มีอะไรดีเเบบผม
วันนี้ได้เเค่มองหน้าเธอไปจนหมดวัน
ก็ไม่มีอะไรที่ทำให้รู้สึกดีไปมากกว่านี้อีกเเล้ว
6/30
ผมเกลียดวันหยุด
ทำให้เราไม่ได้เจอกัน
ไม่ได้คุยกัน
ทำให้เราห่างไกลจากกัน
อยากให้วันจันทร์มาถึงไว ๆ
ผมอยากเจอเธออีก
ผมคิดถึงรอยยิ้มของเธอเเล้ว
form : skj.k.k
• มีให้อ่านที่
readawrite & ธัญวลัย : Diary of a crazy lover
นามปากกา : skj.k.k
• ติดตามการเคลื่อนไหวได้ที่
Facebookook : Writing skj
instagram : skj.k.k
คำเตือน
นิยายเรื่องนี้และนิยายทุกเรื่องที่คนเเต่ง แต่งขึ้นมา
เนื้อหาทั้งหมดเป็นจินตนาการของคนเเต่งและเรื่องราวทั้งหมดรวมเเม้กระทั่งภาพทั้งสิ้น
! โปรดใช้!
! คิดวิเคาระห์เเยกเเยะ และวิจารณญาณในการอ่าน!
[ Diary of a crazy lover ] #7ตอนจบ
