คุณเคยรู้สึกชอบใครคนหนึ่งแล้วไม่กล้าบอกกันไหมคะ?
ถ้าเป็นเนี้ย เราก็เหมือนเป็นเพื่อนกัน ตัวเราที่เป็นคนธรรมดาๆคนหนึ่งที่ไม่เคยรู้สเปกของตัวเอง ไม่รู้ว่าคนที่จะเป็นแฟนเราต้องเป็นยังไง จนเราได้เจอกับเพื่อนที่ย้ายโรงเรียนมาใหม่คนนึง วันแรกที่เห็นก็รู้สึกได้ทันทีว่าเราต้องชอบมันแน่ๆ เราก็พยายามตีสนิทจนเราเป็นเพื่อนกับมันมา4ปี 4ปีมันไม่ใช่เวลาน้อยๆเลยแต่มันก็ไม่ใช่เวลาที่มากเกินไป เราที่ชอบมันมาตลอด4ปีที่ผ่านมาได้มารู้ว่ามันก็ชอบเราเหมือนกัน
ตอนนั้นเป็นอะไรที่เขินมากๆ นึกถึงตอนนั้นแล้วยังขิน จนเราตัดสินใจ"คบ"กัน หลังจากนั้นเวลาผ่านไปไม่นานเรารู้และเข้าใจในตัวเองมากๆว่าไปเซ้าซี้เขา,ขัดขวางอิสระเขา เราก็เพียงแค่อยากดูแลแฟนคนแรก(ที่เป็นแบบนี้)ให้ดี ถึงเราจะเคยมีแฟนมาก่อนหน้าเขา แต่คนๆนั้นเราไม่เคยเห็นตัวจริงเขาเลย มากสุดแค่รูปที่เขาถ่าย เรารู้สึกว่าตัวเองแม่งโคตรแย่จึงบอกเลิก การบอกเลิกเป็นอะไรที่ละเอียดอ่อนมากถ้าใครเป็นแบบนี้อย่าทำตามเราเลยมันไม่คุ้มค่า เราบอกเลิกเขาทั้งวันจนเขาน่าจะเบื่อ "จึงเลิกกันจริงๆ" เราคิดว่าเราโอเคนะเพราะเราเป็นคนถอยห่าง แต่การเลิกครั้งนี้ไม่ใช่แค่เลิกไม่ใช่แค่เสียแฟน แต่เราดันเสียมิตรภาพและคำว่าเพื่อนไปด้วย แล้วใครที่มีปัญหาคล้ายๆอย่างงี้นะคะ แนะนำว่าอย่าใจร้อน อย่าคิดมาก คิดให้ดีก่อนที่จะพูดออกไป คิดดีๆเกี่ยวกับสิ่งที่กำลังทำ ทุกปัญหามีทางออก ถ้าออกไม่ได้ให้ขุดทางออกเองจะง่ายที่สุด.
(สร้างจากเรื่องจริงของแอด พูดแล้วแอบนึกถึงภาพเก่าๆ)
