มีเด็กหญิงคนหนึ่ง ได้ตกหลุมรักเจ้าชาย ต่างเมืองผู้สูงส่ง
เทอจึงได้เรียนภาษาของ เมืองเจ้าชายองค์นั้น
ต่อมา 4-5 ปีต่อมาเทอได้ย้ายไปเรียนที่นั้นเพื่อที่ซักวันจะ
เจอเพระองค์ 1ปีผ่านไป 2ไปผ่านไป ในที่สุดในตอนที่เทอ
ฝึกเป็นหมอ เทอได้มีโอกาสได้เจอพระองค์ ที่นอนสลบไม่
สามารถขยับร่างกายได้ เทอจึงอาสาเป็นคนดูแลพระองค์
เทอได้พูดคุยอยู่เป็นเพื่อนพระองค์เวลาที่ไม่มีใครมาเฝ้า
ในคืนหนึ่งหลังจากที่ตรวจดูร่างกายของพระองค์แล้ว เทอได้
พูดขึ้นมาว่า "หม่อมชั้นรักพระองค์สุดหัวใจ คืนนี้จะเป็น
คืนสุดท้ายที่จะได้เจอพระองค์แล้ว.."
ต่อมาเมื่อ เจ้าชายได้รู้สึงตัว ได้ถามหาคนที่ดูแลพระองค์
"เทออยู่ไหน ผมรู้สึกว่ามีคนดูแลผมอยู่ตรอด"
"ขออภัยคับพระองค์ เทอเป็นหมอที่ย้ายมาฝึกงานคับ ตอนนี้หมดเวลาแล้ว"
...
2-3 วันต่อมาเทอได้มีโอกาสได้เจอพระองค์อีกครั้ง ที่งานเทศกาล ทั้งสองได้ทำความรู้จักและชมงานด้วยกันทั้งคืน
ต่อมาทั้งสองก็ได้เจอกันอยู่บ่อยๆ เจ้าชายได้ สารภาพรักกับเด็กน้อย
แต่ ด้วยความที่เทอรู้สถานะของตนเองอยู่แล้วและคิดมากอีกหลายอย่าง
"ขออภัยเพคะ พระองค์สูงส่งเกินที่จะให้พระองค์เป็นของหม่อมชั้น"
"แต่เราสามารถเป็นเพื่อนกันได้นะเพคะ"
"งั้นรึ ข้าจะคอยดู "
สิ้นสุดคำพูดพระองค์ได้จูบเด็กหญิงคนนั้น...
