ชีวิต ที่แสนจะทรมาน ในวันหนึ่งฉันได้พบกับคนผู้หนึ่ง เขาสร้างจิตใจดี และช่วยเหลือฉันในทุกเรื่อง ฉันคิดว่าเขาคงจะเป็นฟ้าลิขิต แต่ที่ไหนได้ นั่นคือ เวรกรรมชัดๆ เพราะเขา กักขังฉัน ไม่ยอมให้ฉันออกไปพบปะผู้คน ครั้งฉันยังโดดเดี่ยวอยู่ในห้องมืด ไม่เห็นแม้กระทั่งแสงตะวัน ฉันคิดว่า สักวันฉันจะต้องล้างแค้นเท่าให้ได้ ไม่อย่างนั้น ฉันจะ ไม่ยอม อยู่อย่างสงบแน่นอน
