ใครยังไม่อ่านตอน 1 ไปอ่านก่อนนะครับ
จากตอนที่แล้วผมก็เริ่มเล่นแอคนี้ผมก็มีแฟนแต่ผมกับคิมก็ทะเลาะกันบ้าง แต่บ้างทีผมก็น้อยใจนะที่เขาชอบชวนทะเลาะและก็ชวนเลิก เขาดูงีเง่านะแต่ก็น่ารัก ก็คือผมชอบผู้ชายนั้นแหละหลังจากนั้นประมาณกลางเดือนเราก็เลิกกันคือย้อนกลับไปเมื่อ2อาทิตย์
ผมอะต้องไปแข่งที่ชลบุลีผมก็ไปแข่งแต่ดันเจอพี่ราม
ผมไม่อยากคุยกับเขาหรอกแต่ก็มันต้องร้องเพลงคู่กันกับเขาพอแข่งเสร็จผมกับพี่รามก็ลงเวทีผมก็เลย..
รีบหนีออกมาก่อนอารมณ์แบบหลบหน้าอะผมก็พี่รามก็เลยแอบตามผมมาที่ห้องพักผมตอนนั้นผมอาบน้ำอยู่ผมไม่รู้ว่าพี่เขาแอบตามมาผมก็อาบของผมไปสักพักผมก็ออกมาแต่ดันเจอพี่เขานั่งอยู่บนเตียงผมก่อนที่เขาจะพูดว่า"ทำไมต้องหลบหน้ากันด้วยว่ะ? เกลียดกูขนาดนั้นเลยหรอ" ผมก็ยืนนิ่งสักพักก่อนจะตอบเขากลับไปด้วยน้ำเสียงอ่อนเคลือว่า"พี่จะยุ่งกับผมทำไมว่ะ กลับไปเหอะ!" ก่อนที่พี่เขาจะลุกขึ้นและก็จับแขนก่อนที่จะเหวี่ยงลงโซฟาและพี่เขาก็พูดว่า"มึงก็รักกูอย่าหลอกตัวเอง!!"และพี่เขาก็ประกบจูบที่ปากผมอย่างแรงก่อนที่จะบดปากผมตอนนั้นผมใส่แค่ผ้าขนนหนูสีขาวที่ห่อหุ่มข้างล่างของผมไว้ผมพยายามขัดขืนด้วยส่วนสูงและร่างกายของพี่เขาใหญ่กว่าผมทำให้ผมไม่สามารถขัดขืนเขา
ผมก็เริ่มไม่มีแรงเพราะอ่อนเพลียจากการแข่ง
พี่เขาก็ดมซอกคอผมและเขาก็พูดว่า"มึงอย่าทำอย่างงี้กับกูได้ไหม อย่าทำเฉยเมยเหมือนไม่รู้จักกัน"ผมน้ำตาคล้อก่อนจะมองหน้าเขาแล้วก็พูดว่า"ผม..ขอโทด"และภาพผมก็ตัดไป
ตื่นมาอีกทีผมก็นอนอยู่บนเตียงพร้อมกับพี่รามที่นอนกอดผมอยู่ ผมรู้สึกผิด แต่ผมก็รู้สึกผิดกันคิมผมทำได้แค่ทักแชทหาคิม หลังจากผมก็คบกับพี่รามผมยอมรับว่าผมคบซ่อนแต่ผมกับพี่รามถึงจะอยู่ด้วยกันแต่ก็ไม่มีเวลาให้กันเลยผมเลยเลิกกับพี่เขาและมาโฟกัสคิมแบบเต็ม100แต่ผมก็ต้อง..
โปรดติดตามตอนต่อไป
