นิยายสั้น
🥀พิสวาสรักเงาใจ🥀
"เราจะมาเอากันตรงนี้ไม่ได้นะคะ" เสียงหญิงสาวปฏิเสธด้วยเสียงแข็งและผลักร่างของชายหนุ่มออก
"ก็คุณมันเย้ายวนผมนี่นา"ชายหนุ่มทำเสียงอ้อนแฟนสาว พร้อมกับเอามือใบบีบแก้มหญิงสาวไปด้วย
"เจ็บนะคะ แล้วก็คุณมันหื่นอยู่แล้วนี่นา "
"ทำไมละครับที่รัก ผมหื่นแค่กับคุณคนเดียวนะ"
"จริงๆเลยนะคุณ ยังไงก็ระวังตัวหน่อยสิคะ"
"เหอะ! กลัวผัวคุณรู้หรอ"ชายหนุ่มเอ่ยปากถาม
"อืม เค้าเริ่มทำตัวแปลกๆกับฉันน่ะ เค้าอาจจะรู้แล้วก็ได้นะ แต่ว่าเค้าแค่ไม่พูด"
"รู้ก็ดีสิ ผมต่างหากควรเป็นผัวคุณ ทั้งที่ผมก็มาก่อนแต่ทำไมมันที่มาที่หลังกลับได้คุณไป..."
"คุณก็รู้นี่ว่าความรักมันกินไม่ได้น่ะ"
"ความรักกินไม่ได้แต่แอบแซ่บกันได้นะ มาจัดกันต่อเถอะ..." ฝ่ายชายเริ่มรุกเร้าอีกครั้ง
"ให้ตายเหอะ ฉันแพ้ให้คุณทุกทีเลย"
"ถึงผมจะไม่เก่งหาเงินเท่ามัน แต่ผมน่ะเก่งเรื่องบนเตียง แล้วผมก็รู้ใจคุณที่สุด"
"อือ...ซี๊ด..ด..ด" หญิงสาวครางในลำคอเบาๆ
15 นาทีผ่านไป...
"งั้นผมขอตัวไปทำงานต่อนะครับ"
"ค่ะ สู้ๆนะคะ"
"ก่อนไปทำงานทำไงก่อนครับที่รัก"
"จุ๊ฟ..ฟ..ฟ" หญิงสาวจูบชายหนุ่มอย่างอายๆ
"น่ารักอะครับ ไปละเดะผัวคุณจะมาเห็น"
ชายหนุ่มใส่เสื้อสูทพร้อมจัดระเบียบเนคไท ใครจะรู้ว่าเค้าที่หล่อเหลา แต่ไม่ได้เพียบพร้อมไปซะทุกอย่าง เขากลับเป็นชู้ของเมียคนอื่น
เวลา 14.00 น.
ณ โรงแรมวิลล่าหรูที่โดดเด่นด้วยสไตล์การตกแต่งแบบโมเดิร์น ซึ่งเป็นที่ทำงานของชายหนุ่ม
"เดือนนี้ต้องทำงานโรงแรมกะบ่ายทั้งเดือนเลย เซ็งว่ะ เห้อ..." เพื่อนร่วมงานของชายหนุ่มตัดพ้อ
"ดีจะตายไม่ต้องตื่นเช้า"
"ไม่ต้องตื่นเช้ามันก็ดี แต่บางทีมันก็เลิกดึกเกินไปโว้ย บางทีก็ตี 1 ตี 2 เมียข้าน่ะมันหึงโว้ย เอ็งคนไม่มีเมีย เอ็งไม่เข้าใจหรอก"
"นั่นสินะครับ ผมก็ไม่เข้าใจจริงๆแหละครับ ความรู้สึกของการมีเมียน่ะ ผมโสดนี่ครับ"
"แต่ก็แปลกนะ หน้าตาร้ายๆอย่างข้ายังหาเมียได้ หล่อๆอย่างเอ็งทำไมหาเมียไม่ได้สักที..."
"ผมคงไม่มีดวงความรักมากกว่า" เค้าได้แต่คิดในใจเมียของเค้าจะมีได้ยังไงในเมื่อเธอนั้นเป็นที่รักของคนอื่น
"ไปๆๆ แยกย้ายๆ หัวหน้ามาละ เดะโดนด่าหาว่ามัวแต่คุยกันไม่ยอมทำการทำงาน"
23.00 น.
ชายหนุ่มเลิกงานมาด้วยความรู้สึกเหนื่อยล้า แต่ก็ไม่ลืมที่จะคิดถึงใบหน้าของหญิงสาว เค้าจึงแอบไปหาเธอที่บ้าน เค้าเคาะประตูเรียกเธออยู่นาน กว่าเธอจะออกมาจากข้างในบ้าน
"นี่คุณคะมาอะไรดึกๆดื่นๆขนาดนี้ฉันจะเข้านอนแล้วนะคะ ยังจะมารบกวนฉันอีก..." หญิงสาวใส่ชุดนอนบางเบาพร้อมกับสีหน้าที่ขี้เซาเดินออกมา
"ก็ผมคิดถึงคุณนี่นา" เค้าเข้าไปกอดพร้อมกับอ้อนหญิงสาว แต่หญิงสาวกลับผลักเค้าออก
"มากอดอะไรตรงนี้คะ คุณนี่..."
ก็คุณมันน่ากอดนี่ครับ ใครจะอดใจไหว คืนนี้ผัวคุณไม่อยู่งั้นผมขอนอนด้วยนะ"
"คุณรู้ได้ยังไง???"หญิงสาวแปลกใจ
"เอาเป็นว่าวันนี้เขากลับบ้านไม่ได้ละกัน"
"มันหมายความว่าอะไร"
"ผัวคุณเค้าไปสบายแล้ว อาจจะได้ขึ้นสวรรค์แล้วด้วยซ้ำ พรุ่งนี้คุณอาจได้รู้ข่าว"
"คุณทำอะไรกับผัวฉันน่ะ"
"ป่าวนะครับ ผมแค่จะบอกว่า เค้าไปขึ้นสวรรร์กับคนอื่นอยู่ ผมทำงานโรงแรม ผมเห็นลูกค้าเช็คอินเข้ามา ผมที่ทำงานเป็นพนักงานหิ้วกระเป๋า ผมเห็นนะครับ ผัวคุณไปนอนกับผู้หญิงคนอื่น..."
"นี่มันอะไรกัน" หญิงสาวรู้สึกหน้าชา
"ผมถ่ายรูปมาให้ดูด้วยนะ ผมไม่ได้โกหก"
"ที่เขาทำตัวแปลกๆไม่ใช่ว่าเค้ารู้เรื่องของเรา แต่เค้ากำลังปิดบังคุณต่างหาก..."
"พอเหอะ พอ ฉันไม่อยากฟัง"หญิงสาวนั่งเงียบและเหม่อลอย และชายหนุ่มคอยนั่งปลอบใจอยู่ข้างๆ
"ทนอยู่ก่อนนะ...ถ้าผมทำงานเก็บเงินตั้งตัวได้เมื่อไหร่ ผมจะพาคุณออกมาจากผู้ชายคนนั้นเอง"
"ขอบคุณนะที่คุณคอยอยู่ข้างๆฉันมาตลอด"
"ครับ...มาซบไหล่ผมนะคนดี"เค้าพูดพร้อมกับลูบหัวของเธอ ทำให้เธอรู้สึกถึงความสบายใจ
เช้าวันต่อมา...
หญิงสาวเข้าไปตวาดใส่สามีที่พึ่งกลับบ้านมาด้วยท่าทางเกรี้ยวกราด
"คุณ ทำไมคุณถึงยังมีหน้ากลับบ้านมาอีก เมื่อคืนหายไปทั้งคืนไปนอนกับชู้มาใช่ไหม"
"ฟังผมนะ ผมไปนอนพักที่โรงแรมกับพี่สาว เพราะผมกับพี่สาวไปดูที่ดินกันมา โทรศัพท์ผมแบตหมดเลยติดต่อหาคุณไม่ได้..."
"คุณมันตอแหล ฉันไม่เชื่อคุณหรอก"
"เธอเป็นญาติผมน่ะ ญาติห่างๆ"
"งั้นหรอคะ"
"คุณคงหวงผมล่ะสิ มามะมาจุ๊ฟที"
"งื้อ...ไม่เอาน่า"
"แฟนผมน่ารักขนาดนี้ ผมจะไปมีใครได้ยังไงล่ะครับ มีแต่คุณนั่นแหละจะไปมีใคร" หญิงสาวถึงกะสะดุ้ง
"อุ๊ย...ออใครจะไปกล้านอกใจคุณล่ะคะ"เธอได้แต่นึกในใจ ใครจะนอกใจได้ เพราะไม่มีเค้าในใจตั้งแต่แรกต่างหาก ในขณะที่เธอกำลังคิดในใจเธอก็แอบมองเห็นชู้ของเธอค่อยๆย่องออกจากที่ซ่อน
"เอ๊ะ ผมเห็นเงาอะไรแวบๆแถวรั้วบ้านเรา ผมว่าบ้านเราไม่ค่อยจะปลอดภัย คุณก็ต้องอยู่คนเดียวบ่อยๆด้วย ผมว่าเราควรติดกล้องวงจรปิดในบ้านนะ"
"ไม่เป็นไรหรอกมั้งคะ"
"ไม่ได้หรอกนะ บ้านควรเป็นเซฟโซน พรุ่งนี้ผมจะติดกล้องวงจรปิด"
"งั้นหรอคะที่รัก" หญิงสาวแอบกังวลใจเล็กๆ เพราะจะไม่สามารถพบกับชู้ของเธอได้อย่างสบายๆอีกแล้ว
12.00 น.(อยู่กับสามีตัวจริง)
ณ ร้านอาหารเจ้าประจำอร่อยไม่ซ้ำจำหน้าคนทำไม่ได้ บรรยากาศในร้านแออัดสุดๆ พิกัดโต๊ะริม
"วันนี้นึกยังไงพามากินข้าวนอกบ้านคะ"
"ลืมวันครบรอบไปแล้วหรอครับ"
"งื้อ ก็เค้ามัวแต่โมโหนี่นาเลยลืม"
"อ่ะ นี่ของโปรดคุณกินเยอะๆนะ"
"แค่นี้ก็อ้วนจะตายอยู่แล้ว" หญิงสาวพูดพร้อมกับทำแก้มป่อง ทำให้สามีเธออดหยิกแก้มเธอไม่ได้
"อ้วนก็รักครับ ผมรักคุณที่สุดเลยครับ"
"อิ่มละ จ่ายตังค์เลยค่ะ"
"อะไรทำไมกินนิดเดียวล่ะครับ"
"ก็มันอิ่มความสุขจนกินอะไรไม่ลงน่ะสิ"
สักพักก็มีเสียงคนอวกอยู่โต๊ะข้างๆ แต่ไม่ใช่ใครที่ไหน เป็นชายหนุ่มนั่นเอง
"ขอโทษนะครับ ผมน่าจะอาหารเป็นพิษ อยู่ดีๆก็รู้สึกเหม็นอาหารขึ้นมาทันที"
"ไม่สบายก็ไปหาหมอนะครับ"
หลังจากจ่ายเงินหญิงสาวและสามีของเธอก็เดินออกจากร้านอาหาร
"คุณ ผมรู้สึกไม่ค่อยชอบหน้าไอ้หมอนั่นเลย"
"ทำไมหรอคะคุณ" ในใจหญิงสาวแอบขำ จะให้ไปชอบหน้าได้ยังไงก็นั่นคือชายชู้ของภรรยาสุดที่รัก
"มันหล่อกว่าผมมั้งนะ แล้วมันก็แอบใช้สายตามองคุณเป็นระยะๆด้วย"
"หืมมมม ฉันไม่เห็นรู้ตัวเลย"
"คุณน่ะไม่รู้ทันผู้ชายหรอก ผู้ชายเหมือนกันเค้าดูออก..."
"งั้นหรอคะ ป่ะขึ้นรถกลับบ้าน"
"คุณกลับบ้านก่อนเลยนะ ผมมีธุระต้องไปทำต่อ"
"เห้อ ธุระอีกแล้ว"
"ถ้าไม่ขยันทำงานแล้วจะมีเงินทีไหนมาเลี้ยงคุณล่ะครับไอ้ต้าวที่รักของผม มาให้ผมหอมหน่อยเร็ว"
"ก็ได้ค่ะ...งื้อ.." แล้วสามีเธอก็หอมหัวเธอด้วยความอ่อนโยน
13.00 น.
หญิงสาวกลับมาถึงบ้านด้วยสีหน้ายิ้มแย้มและมีความสุข แต่เธอก็ต้องสะดุดเมื่อมองเห็นชายหนุ่มรออยู่ในบ้าน
"นี่คุณ เข้ามาในบ้านฉันได้ยังไง"
"เข้าได้สิ ผมเป็นผัวคนที่สองของคุณ"
"คุณนี่มันร้ายจริงๆเลยนะ"
"ถ้าผมไม่ร้ายผมคงไม่เอากับเมียชาวบ้านเขาหรอกนะ คุณมันก็ไม่ใช่ผู้หญิงที่ดีหรอกน่า"
"งั้นคุณก็อย่ามายุ่งกับฉัน ฉันมันคนไม่ดี"
"คุณจะร้ายยังไงผมก็รักอยู่ดี คุณนี่มันยั่วยวนผมจริงๆให้ตายเถอะ"แล้วเค้าก็รุกเธอ และทำให้เธอเคลิ้มในที่สุด
"อือ...ซี๊ด..ด...ด แรงๆสิคะ"
"ได้สิครับที่รักของผม"
"อ๊าาาาา.."แล้วทั้งสองก็ร้องพร้อมกัน
แต่แล้วก็เกิดเรื่องที่ไม่คาดคิดขึ้นสามีของเธอกลับมาบ้านและเห็นทุกอย่าง แต่เขากลับเลือกที่จะหลบมุมอยู่อย่างเงียบๆ รอกระทั่งชู้รักของภรรยาจากไป และเค้าก็ยังทำตัวปกติกับเธอ ไม่ได้แสดงความรู้สึกใดๆออกมา (โปรดติดตามตอนต่อไป)
