เธอ(มิลิน)หญิงสาวธรรมดาและเขา(เจต)ชายหนุ่มรุ่นพี่ที่เเสนพิเศษในสายตาเธอและเธออีกคน(รินดา)เพื่อนรักต่างรุ่นของเธอ^_^
มิลินในวัย12ที่สนิทกับรินดาในวัย13อย่างมากเเต่ในตอนนั้นรุ่นพี่สาวต้องย้ายโรงเรียนไปเรียนต่อในชั้นม.ต้นส่วนมิลินอยู่ในชั้นป.6 มิลินนั้นสนิทกับรินดาเพราะมีการติดต่อกับเค้าเป็นเวลานานเป็นเพื่อนต่างรุ่นของกันเเละกันทั้งคู่มีความสนิทกันตั้งเเต่อนุบาลจนวันนึงรินดามีเเฟนที่ชื่อว่าเจตเจตเป็นคนเงียบๆเเต่ลึกๆก็เป็นคนดี มีวันนึงที่รินดางอลเจตจนเหมือนจะถึงขั้นบอกเลิก เเต่มิลินได้เข้าไปช่วยไกล่เกลี่ยให้รินดานั้นใจเย็นๆต่อมาเจตเเอดมิลินมาคุยทางเเชท ในตอนนั้นมิลินนั้นไม่ได้คิดอะไรมากเพราะรู้ว่าเจตนั้นจิตใจกับรินดาที่ตนนั้นนับว่าเป็นพี่สาวคนนึง มิลินคอยไกล่เกลี่ยให้ทั้ง2คนอยู่เรื่อยมา จนถึงวันหนึ่งที่รินดาทนไม่ไหวขอเลิกกับเจตเเบบจริงจังเเบบที่ไม่มีใครนั้นห้ามเธอได้ เมื่อทั้งสองนั้นเลิกกันเเล้วเจตก็เสียใจทมากจึงทักมาหามิลินให้พยายามช่วยเค้าอีกเเต่เธอบอกเธอก็พยายามเเล้ว ต่อมาทั้งสองคุยติดต่อกันเรื่อยมาเพราะมิลินนั้นคิดว่าเจตต้องการง้อรินดาเเบบจริงจังเเต่เธอไม่เคยรับรู้มาก่อนเลยว่าเจตนั้นเเอบมีใจให้เธอมาเรื่อยๆ เจตไม่กล้าสารภาพกับเธอตรงๆแต่เธอพอรับรู้ได้เเต่ก็ไม่อยากจะมีปัญหาอะไรกับการคบคนซ้ำกับรินดาพี่สาวคนสนิท มิลินนั่งคิดนอนคิดว่าจะเอายังไงดีเเต่ก็คิดไม่ตกเพราะเธอนั้นไม่มีความกล้าที่จะคบกับเค้าเลย ส่วนหนึ่งเป็นเพราะมิลินโดนเเม่ทิ้งให้อยู่กับพ่อเเละไม่ค่อยได้กลับมาหาเธอประมาณ4-5เดือนกลับมาที ซึ่งเธอเป็นคนนึงที่ต้องการความรักจากเเม่เหมือนลูกคนอื่นๆทั่วไป จนไม่กล้ามีความรักมิลินมีพี่สาว2คนซึ่งก็ยังไม่แมีเเฟนทำให้เธอเครียดยิ่งกว่าเก่าพี่สาวมักย้ำเตือนว่าอย่าเพิ่งรีบมีเเฟน ค่อยไปหาตอนมหาลัย เเต่หัวใจส่วนนึงของมิลินได้รับเจตเอาไว้อยู่ในนั้นเเล้ว มันเป็นการรักใครสักคนที่เธอรู้สึกโหยหา คิดถึงทุกครั้งที่ได้พบกัน เเต่ในตอนนั้นมิลินกับเจตยังไม่ได้คบกัน พวกเค้าหายกันไปหลายปี เนื่องจากทั้งสองไม่รู้จะปรับตัวกันยังไงจนต่อมาเจตมาขอมิลินคบเเบบจริงๆจังๆ มิลินที่มีใจให้เจตอยู่เเล้วจึงตกลงไปเนื่องจากเรารู้จักกันมาหลายปี และคิดว่ารู้จักนิสัยใจคอของอีกฝ่ายเป็นอย่างดี ทั้งคู่ก็รักกันอย่างดีทุกอย่างเหมือนจะไปได้สวยเพียงเเต่มีอย่างนึงที่เปลี่ยนไปนั่นคือความสัมพันธ์ระหว่างมิลินกับรินดาในตอนนั้นมิลินยังรู้สึกติดค้างกับรินดาจึงขาดการติดต่อกันไปไม่กล้าทักหา ไม่อยากให้รินดานั้นคิดว่าตนเป็นเหตุให้ทั้งคู่นั้นเลิกกันเเล้วเเย่งเจตมา มิลินรักรินดาที่เป็นดั่งพี่สาวของตนมากไม่อยากทำร้ายอีกฝ่าย ต่อมามิลินเจอเรื่องที่สะเทือนใจจากที่บ้านอย่างมากเรื่องทุกๆอย่างมันถาโถมเข้ามาในหัวใจทำให้เธอคิดมากจนมาเจอถ้อยคำให้กำลังใจของเจตทำให้ตนสะเทือนใจหนักกว่าที่เคยเป็นเธอนอนร้องไห้จนโรคหอบในวัยเด็กกำเริบจนต้องเข้าโรงพยาบาลไปนอนหยอดน้ำเกลือจนในท้ายที่สุดเธอจึงคิดอย่างเด็ดขาดว่าเจตนั้นดีเกินไปไม่ควรมาใช้ชีวิตอยู่กับเธอที่มีโรคหอบนี้ที่ไม่สามารถคาดการณ์อะไรได้เลย เธอจึงได้บอกเลิกกับเจตทั้งน้ำตาเเห่งความเศร้าเสียใจโดยเธอให้คำตอบที่ขอเลิกว่าเจตนั้นดีเกินไปสำหรับเรา เมื่อทั้งสองเลิกกันเจตได้ดรอปเรียนไป1ปีแต่ทั้งคู่ยังได้ติดต่อกันมิลินคิดเเค่ว่าเจตเป็นเเค่พี่ชายคนนึงจนต่อมาถ่านไฟเก่าที่เจตพยายามจุดมันลุกขึ้นมาอีกครั้งเจตได้ขอมิลินเป็นเเฟนในวันวาเลนไทน์โดยมิลินได้ถามเจตว่าไม่กลัวเราบอกเลิกอีกเหรอ? เจตก็ได้ตอบมาว่าถึงเธอจะบอกเลิกกี่ครั้งเราจะขอคบอีกครั้งอยู่ดีมันเป็นคำพูดที่แสนโรเเมนติกที่สุดในชีวิตของมิลินส่วนเธอที่ใจง่ายอยู่ก่อนแล้วจึงตอบรับเเละเราทั้งคู่คบกันโดยที่มิลินได้ให้สัญญากับตัวเองไว้เเล้วว่าจะไม่บอกรักใครก่อนหากไม่รักเค้าด้วยหัวใจที่มีจริงๆเพราะคำว่ารักคำนึงที่ออกมาจากปากเเต่ไม่ออกมาจากใจจริงเจ็บที่สุดในตอนนั้นมิลินนั้นตั้งใจเรียนมากๆเเบบที่บ้านก็ภูมิใจมากเธอเริ่มเล่นเกมบ้างนิดๆหน่อยๆ เเต่แล้ววันนึงในระหว่างที่มิลินได้เล่นเกมๆนึงเเชทได้เด้งมาว่านี่ เลิกกันนะ เป็นคนขอเป็นแฟนเองแท้ๆโคตรรู้สึกผิดเลย ผิดที่เราเองแหละที่รู้สึกเฉยๆไปแล้วอะ แล้วคิดว่ายื้อไว้มันจะอึดอัดกับทั้ง2ฝ่าย ขอโทษนะ และเด้งมาอีกข้อความนึง ขอโทษจริงๆนะและก็ขอบคุณที่ผ่านมานะ เมื่อเธอได้ยินคำๆนั้นปุ๊ปมิลินรู้สึกหน้ามืดกินอะไรไม่ได้ กินปุ๊บเเล้วจะไปอ้วก ในตอนนั้นสภาพของมิลินไม่ต่างอะไรกับศพเดินได้ เป็นไข้อีกอนาถสุดๆ ที่แย่ที่สุดในตอนนั้นคือมิลินได้เป็นโรคซึมเศร้าเป็นเดือนๆโดยที่ไม่บอกใครเธอเอาเเต่ขังตัวเองไว้ในห้องๆนึง จนในที่สุดเธอก็คิดขึ้นมาได้ว่าหากเรามัวเเต่ทำแบบนี้มันจะดีเเล้วเหรอเค้าจะรู้หรอ ถึงรู้ในตอนนั้นเราก็ไม่ได้อยากให้เค้าออกมาเเสดงความเห็นใจที่มีต่อเรา จนในวันนี้มิลินได้เป็นใหม่เธอเริ่มปรับเปลี่ยนตัวเองไปจัดฟัน ทาโลชั่นบำรุงผิว แต่งหน้าบ้างนิดๆเพื่อลุคใหม่ให้เเก่ชีวิตใหม่ที่กำลังจะรุ่งโรจน์นี้ เธอเริ่มสดใสร่าเริงขึ้นเนื่องจากเธอมีพ่อที่เเสนดีเเละเพื่อนสนิทที่ไม่เคยทอดทิ้งกันไปไหนถึงจะไม่ตั้งใจเรียนเเต่เเค่จริงใจเราว่าก็ดีที่สุดละ ถึงเกรดเธอจะตกลงมากในช่วงนี้เเต่ต่อไปเธอจะเปลี่ยนเป็นคนใหม่ที่ไฉไลกว่าเดิม เเฟนเก่าก็เเค่ขยะ💁♀️
ดังนั้น ทุกสิ่งมีคุณค่า จงจดจำเเต่สิ่งที่ดีงามเรื่องไม่ดีงามก็ข้ามไปทำเหมือนมันเป็นอากาศที่เเค่ผ่านเข้ามาเเล้วก็จะจากไปเองในที่สุด
#บุลคลในรูปไม่เกี่ยวข้องใดๆกับเรื่องนี้เเน่นอน🙏
