เนื้อราวของเซย์เด็กหนุ่มอายุราว20ต้นๆผู้ที่ชื่นชอบและหลงใหลในสัตว์จำพวกสัยว์ดุร้ายและมีพิษเป็นอย่างมาก!....และอยู่มาวัน1พี่ชายของเซย์ได้ซื้องูตัว1มาให้เป็นของขวัญวันเกิดและเป็นคำขอโทษที่ตลอดหลายปีมานี้ไม่เคยให้ของขวัญหรือทำหน้าที่พี่ที่ดีเลย.....แล้วหลายวันต่อมารวมๆเกือบ1เดือนที่เซย์อยู่กับน้องงู....เขาก็รู้สึกว่าตั้งแต่มีเจ้างูมาก็มีทั้งเรื่องดีและเรื่องร้าย....เช่น รู้สึกเหมือนโดนจ้องมองตลอดเวลาหรือตอนนอนเหมือนมีคนมานอนข้างๆทุกคืน....ส่วนเรื่องดีก็เช่น การงานดีขึ้นอย่างมากทั้งเซย์,พี่ชายและแม่และอยู่มาวัน1เจ้างูได้หายตัวไปอย่างไรปริศนาเซย์นั้นตกใจและเป็นกังวนมากเพรางูค่อนข้างมีพิษเเรงอยู่พอสมควร.....หลายวันผ่านไปเซย์ก็หางูไม่เจอและคิดจะตัดใจและทันใดนั้นเองก็มีผช.ร่างใหญ่พุ่งเข้ามาลัดคอเซย์อย่างแรงเหมือนกับว่าจะฆ่าเซย์ยังไงยังงั้น....ผช.ได้ขู่ว่าให้ยอมมันซะดีๆถ้าไม่อยากตายชายหนุ่มร่างเล็กตกใจมากจนแทบจะกลั้นน้ำตาไม่อยู่....ไม่ทันที่ชายร่างใหญ่จะได้ใช้มีดกรีดคอร่างเล็กก็มีหางขนาดใหญ่พอๆกับเสาไฟฟาดมาอย่างรุนแรง...ชายร่างใหญ่กระเด็นไปติดกำแพงด้วยความแรงมหาศาลทำให้ร่างและช่วงหัวแตกและชายร่างใหญ่ก็ได้เสียชีวิตลงไม่ทันที่ร่างเล็กจะได้หนีหางปริศนาก็ได้โผ่ลมาให้เห็นว่าที่จริงแล้วหางนั่นคือหางของแบล็คหรืองูที่เซย์เลี้ยง.....เซย์ตกใจมากแต่เพราะอะไรรู้ทำให้นางพูดออกไปว่า“เอาสิ....กินมันสิ”โดยที่แทบจะไม่รู้ตัว!เจ้างูได้กินร่างของชายร่างใหญ่นั้นก่อนจะเลื้อยกลับป่าข้างคอนโด....เซย์ได้ไปปรึกษาเพื่อนสนิทและเล่าทุกอย่างให้ฟัง....เพื่อนสาวที่พอคุ้นๆกับพวกเรื่องแบบนี้ก็เลยคิดประมาณว่าเซย์คือคนที่ถูกเลือกโดยพระเจ้าหรืออะไรก็แล้วแต่เซย์ที่ได้ยินก็ตกใจมากและพยายามจะถามวิธีไล่เจ้างูนั่นออกไปจากชีวิตแต่เพื่อนสาวก็ได้แต่ตอบว่า“โชคชะตาก็คือโชคชะตาเราคงเปลี่ยนหรือแก้ไขอะไรไม่ได้”เซย์ก็ทำได้แต่พยักหน้าและกลับคอนโดอย่างกลัวๆ......จนเวลาผ่านเกือบครึ่งเดือนวันนั้นเป็นวันฝนตกหนักเซย์ก็กำลังทำงานอยู่แต่หางตาของเขาได้ไปสะดุดกับชายร่างใหญ่คน1กำลังนั่ง(สลบ)อยู่ตรงละเบียงเซย์ที่ได้เห็นยังงั้นจึงรีบวิ่งไปช่วยชายปริศนาทันที....เช้าวันต่อมาเซย์ก็ได้แต่เป็นห่วงชายปริศนาว่าจะเป็นอะไรมั้ย....แล้วชายผู้นั้นก็ได้ตื่นเซย์ทั้งตกใจและดีใจในเวลาเดี่ยวกัน....ไม่ทันที่ร่างเล็กจะได้วิ่งไปบอกแม่ชายร่างใหญ่ก็ได้ดึงเซย์ไปกอดเซย์ตกใจมากแต่ความรู้สึกในตอนนี้เหมือนกับว่าเขากำลังโดนงูกอดและชายร่างใหญ่ก็พูดออกมาว่า‘“หลัง....ดูหลังข้า....ช่วยช้าด้วยโทโมระ”เซย์ตกใจมากเพราะมีแต่พวกโบราณเท่านั้นที่เคยใช้คำเหล่านี้ชายร่างใหญ่มองร่างอย่างทรมาน...เซย์จึงเปิดเสื้อร่างใหญ่ก่อนจะตกใจเพราะหลังของร่างใหญ่มีแต่แผลและลอยฟันขนาดใหญ่จนน่ากลัว.....เซย์รีบติดต่อเพื่อนสาวให้มาช่วยในทันที.....เวลาผ่านไปร่วมๆ3-4ชั่วโมงเพื่อนสาวก็ได้มาบอกว่าชายร่างใหญ่โอเคแล้ว....เซย์ก็ดีใจและโลงอกอย่างมาก.....ไม่ทันที่ทั้ง2จะคุยอะไรต่อเสียงกรี๊ดของนางพยาบาลและหมอผ่าตัดก็ดังออกมาทั้ง2ตกใจมากจึงรีบวิ่งไปดูก็พบว่ามีงูขนาดใหญ่นอนขดอยู่นางพยาบาบได้เล่าว่าอยู่ๆชายร่างใหญ่ก็กลายร่างเป็นงูและพยายามจะกินพวกเขาแต่พอเซย์เขามางูก็สงบลง....เซย์ที่เริ่มจับ(ใจความ)อะไรได้หลายๆอย่างจึงขอรับงูกลับและคิดว่าจะเอาไปไว้ใต้คอนโดหรือห้องเก็บของเก่าเพื่อนสาวก็เห้นด้วยเหมือนกันเลยอาสาจะค่อยเอาอาหาร/น้ำไปให้พอตกลงกันได้เซย์ก็ได้ใช้เงินจำนวน1ซื้อห้องเก็บของและจัด/ทำความสะอาดให้เรียบร้อยก่อนจะเอาชายร่างใหญ่เข้ามาเซย์ก็ได้เรียกเขาว่าแบล็คด้วยควมมเคยชิน...ร่างใหญ่ก็ได้บอกว่าจริงๆแล้วเขาชื่อจีฮายอนเซย์ที่ได้ยินชื่อนี้ก็รู้สึกคุ้นเอามากๆ....ก่อนที่จีฮายอนจะเล่าย้อนไปเมื่อ700-800ปีก่อนโทโมระหรือเซย์คือเทพแห่งธรรมชาติและความอุดมสมบูรณ์และอยู่มาวัน1ตอนที่โทโมระกำลังรักษาต้นไม้ที่กำลังจะตายอย่นั้นจีฮายอนก็วิ่งมาก่อนจะให้ช่วยโทโมระที่เห็นก็สงสารและช่วยเอาไว้....จีฮายอนได้เล่าว่าพ่อแม่ของเขาโดนพวกมนุษย์ฆ่าเพราะแค่เกิดมาเป็นครึ่งคนครึ่งงู.....โทโมระรู้สึกสงสารมากจึงบอกไปว่าเขาจะดูแลจีฮายอนเองเวลาผ่านไป20ปีจีฮายอนก้โตเป็นหนุ่มงามร่างใหญ่/สูง/หล่ออย่างมากจีฮายอนเขาตัดสินใจว่าจะไปสารภาพรักและบอกความรู้สึกให้โทโมระฟังว่าเขารู้สึกอย่างไรเขาได้เอาดอกไม้ที่หายากอย่างดอกซาโกรานิ(อันนี้แอดคิดเองนะคะ)ไปให้โทโมระแต่เขาก็ได้ยินเสียงพวกมนุษย์จำนวนมากมาโวยวายและเสียงของโทโมระจีฮายอนที่ได้ยินจึงรีบวิ่งไปดูก็พบว่าพวกมนุษย์กำลังจับโทโมระแขวนกับไม้แหลมร่างบางของโทโมระโดนไม้ทิ่มแทงอย่างทรมานจีฮายอนตกใจมากก่อนจะขาดสติและกายร่างเป็นงูใหญ่(ประมาณพญานาค)เขาโจมตีพวกมนุษย์จนตายหมดไม่เหลือซากแต่ก็สายไปโทโมระได้ตายไปแล้ว...จีฮายอนกรีดร้องด้วยความเสียใจแต่วิญณาญของโทโมระก็ได้มาหาและสัญญาว่าถ้าได้เจอกันอีกครั้งละก็เรา2คนจะต้องได้มาครองรักกันให้ได้.....และโทโมระได้ขอดวงแก้วของจีฮายอนเอาไว้เขาจะได้จำได้....ไม่ทันที่จีฮายอนจะตอบโทโมระก็หายไป....เซย์ที่จำเรื่องทั้งหมดได้ก็กระโดดกอดจีฮายอนก่อนจะร้องไห้และบอกขอบคุณที่ทำตามคำสัญญา.....เซย์เลยคิดจะบอกความจริงให้แม่และพี่ฟังจีฮายอนก็ไม่ได้ขัดอะไรวันต่อมาเซย์ได้บอกความจริงให้ทุกคนรู้และเล่าเรื่องราวเมื่อ700-800ปีก่อนให้ฟังแม่เซย์ก็ไม่ได้ติดอะไรเพราะก็เป็นคนเชื่อเรื่องพวกนี้อยู่แล้วแต่พี่เซย์ก็หวงน้องพอสมควรแต่ก็ปล่อยเพราะยังไงก็ชีวิตเเละมันเป็นสิทวธิ์ของน้องโดยที่เราก็ไม่ควรห้ามในบางเรื่องเซย์ดีใจมากจีฮายอนก็รับปากว่าจะดูแลเซย์ให้เหมือนเมื่อก่อน(ชาติที่แล้ว)ที่เซย์ก็ดูแลเขาตั้งแต่เล็กยั้นโตแม่เซย์ก็ได้แต่ยิ้มเวลาผ่านไป1-2ปีที่เซย์และจีฮายอนคบกันจีฮายอนก็คิดจะขอเซย์แต่งงานเพื่อนสาวเซย์ก็สนับสนุนอย่างเต็มที่จีฮายอนใช้เวลาร่วมๆเกือบ2เดือนและใช้ความกล้าทั้งหมดขอเซย์แต่งงานต่อหน้าแม่และพี่ทุกคนตกใจมากเซย์ที่ได้ยินน้ำตาก็ค่อยๆไหลออกมาเซย์รีบวิ่งไปกอดจีฮายอรพร้อมคำตกลงหลายวันต่อมางานแต่งงานของทั้ง2ก็ได้จัดขึ้นเซย์และจีฮายอนมีความสุขมากหลังจากงานแต่งงานผ่านไปจีฮายอนและเซย์ก็ใช้เวลาในหอ(รัก)รวมกัน.....และอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข............จบ
บทสรุปเนื้อเรื่อง
เซย์คือเทพที่ได้เกิดใหม่ในโลกมนุษย์และเมื่ออดีตชาติเขาได้ไปสัญญากับนาง(ราชา)พญางูว่าถ้าชาติหน้าพวกเขาได้พบกันอีกเซย์จะยอมเป็นภรรยาให้กับนาง(ราชา)พญางูและเมื่อเวลาผ่านไปหลายร้อยปีเซย์ก็ได้ทำตามคำสัญญาที่ได้ให้ไว้หรือสั้นๆว่าเซย์คือเทพที่ได้เสียชีวิตก่อนจะโดนสาภาพรัก!(ใครอยากรู้บทสรุปแบบละเอียดติดตามเรื่องเต็ม)
[อันนี้เป็นเรื่องย่อนะคะเรื่องเต็มยังแต่งไม่เสร็จใครอยากดูเรื่องเต็มเม้นเอาไว้เลยนะคะถ้าเรื่องเต็มลงจะมาบอกนะคะคำไหนพิมท์ผิดหรืออะไรก็ขอโทษนะคะเพราะมันเยอะแอดคงหลงพิมพ์ไปบ้างก็จออภัยนะคะ]
