ทุกคนคะ— ทุกเคยไปซื้อของในห้างกับคุณพ่อคุณเเม่ป่ะ ไม่ใช่เเค่ในห้าง ไม่ว่าจะเป็น seven ตลาด หรือร้านขายของต่างๆ ที่มีพวกของล่อตาล่อใจอะ ใช่ค่ะ— อีนี่เคยคือมันมีอยู่วันนึงตอนนั้นเรายังเด็กมากๆ น่าจะประมาณสัก อนุบาล 3 มั้ง จำไม่ค่อยได้ เเต่ตอนนั้นเว้ย เราไปซื้อของกับเเม่ในห้าง เเล้วเราเดินผ่านร้านของเล่นอะ มันจะเรียกว่าของเล่นได้รึป่าวก็ไม่รู้มันเป็นเเบบ... ทุกคนเคยเห็นห้างมันจะมีที่โล่งๆกลางห้างป่ะ นั่นเเหละมันจะมีของเล่นไม่ว่าจะเป็น โมเดล รถของเล่น ตุ๊กตา อะไรเเบบนั้นอะ เเล้วคือตอนนั้นด้วยความเราเด็กอะนะ เราก็เริ่มขอเเม่ดูละ นี่คือเเผนการที่ 1 เเผนการที่ 2 คือหยิบมาดูทีละชิ้นสองชิ้น เเผนการที่ 3 เล็งของที่ถูกใจ เเผนการที่ 4 ดูของนั้นอยู่ที่เดิม เเผนการที่ 5 เริ่มขอเเม่ นี่ก็จะเป็นเเผนการหลักๆที่เด็กๆเกือบทุกคนใช้นะคะ ใช่— เราก็ใช้ เราก็เริ่มขอละ "เเม่ๆขอของเล่นชิ้นนึงได้ไหม" อะไรเเบบเนี่ย เเต่เด็กๆทุกคนก็จะต้องผิดหวังเมื่อได้พบกับคำนี้ "ไม่ต้องเอาหรอก ของเล่นที่บ้านเยอะเเล้ว" ใช่เเม่เราก็พูดเเบบนี้ เราก็ไม่ค่อยพอใจตอนนั้นคืองอลเเม่ละ 1 สรุปก็คือของเล่นไม่ได้เเถมต้องมาฟอร์มบิลเเม่อีก บอกเลยตอนเด็กเราเหนื่อยมานะ จะเป็นนักเเสดงช่อง 3 ได้เเล้วอะ โอเค— ถ้าเพื่อนๆเคยพบเคยเจอกับสถานการณ์เเบบนี้ก็อย่าลืมมาเล่าให้เราฟังกันนะคะ
